brief van God

katrientje, je praat alleen maar in voorgebreide dogma's alsof je iets opdreunt wat je hoofd leert. wen blaadje van Jehovah's getuigen uit he hoofd hebt gestampt. Dat maakt de discussie erg lastig

Katrientje, denk dat je dat antwoord wel kunt raden. Liefde, vriendschappen, familie en geloof in jezelf.
Daar bouw ik namelijk ook op in moeilijke periodes, naast mijn geloof in God.

Enne Jacq, idd! Heb meerdere niet-gelovige vrienden en zolang er onderling respect is, zijn dat gewoon hele mooie vriendschappen waarin we discussies niet uit de weg gaan

Ik vind je tekst "de ware kinderen van God" trouwens ontzettend naar klinken, Katrientje. Ligt vast aan mij maar ik krijg daar de kriebels van.

Quote Senna:

Ik vind je tekst "de ware kinderen van God" trouwens ontzettend naar klinken, Katrientje. Ligt vast aan mij maar ik krijg daar de kriebels van.

+1

en hoe ik tegenslagen ervaar? Misschien gewoon als dingen die bij het leven horen, net als alle mooie dingen die gebeuren?

---

Those who wish to sing, always find a song!

Zou het trouwens verschrikkelijk vinden als ik daar iets abstracts als een god voor nodig heb om ze te overwinnen. Ik voel liever de warme arm van een familielid, vriend of buur om me heen, dan dat ik tegen de leegte moet kletsen en hopen dat mijn brein me laat denken dat er iemand terugpraat.

---

Those who wish to sing, always find a song!

ehmmm Debbel, ik lig kennelijk nog steeds onder die steen....

Vooral blijven liggen dan... Whaha!!!!

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Quote Jen9:

ehmmm Debbel, ik lig kennelijk nog steeds onder die steen....

+1 ???

---

Those who wish to sing, always find a song!

Je maakt me nieuwsgierig. .

Was even vergeten wie Katrientje was, maar ik weet het weer. Jeetje meid.. "vroeger" had je toch een andere manier van discussieren. Vind dit een beetje een nare bijsmaak hebben. Gaat het wel goed met je?

Ik heb nog nooit aan een God gedacht in tijden waarin het moeilijk was. En die waren er zeker wel. Maar goed.. je bouwt op jezelf en vindt steun bij vrienden, familie, geliefden.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Ik ben zeer katholiek opgevoed ieder week naar de kerk (meer was onze kerk niet open) naar de mis soms 2 keer in de week als er een diens was voor mijn overleden opa of oma.

Zong in het kerkkoor, ieder 3 maanden een bezinning/gespreksavond met de pastoor en andere jonger.

Maar sinds een paar maanden ben ik van mijn geloof gevallen.

Ben eens  gaan nadenken en zag zoveel verdrietige en oneerlijke dingen in de wereld en ging eens na denken over wat ik zelf allemaal meegemaakt heb en mee maak.

En ik dacht als Hij hier iets aan zou kunnen doen waar was hij dan toen ik hem zo heel hard nodig had.

Gesprek met de pastoor gehad hierover en ook hij kom mij niet overtuigen waarom zulke dingen soms gebeuren.

Wat ik wel weer mooi vond is dat hij toegaf dat als hij meegemaakt zou hebben en nog mee maak zoals ik nu dat het hem ook aan het wankelen zou brengen.

Was een heel fijn gesprek maar mijn geloof in die beste man heb ik nu niet meer.

 

Jou vraag was Katrientje:

Als ik voor mezelf spreek heb ik wel een vraag, hoe ervaren mensen tegenslagen als ze dus niet de kracht van God ontvangen in moeilijke dingen. Dus eigenlijk hoe gaan mensen die niet in een God geloven om met erge tegenslagen als: mishandeling, vreselijke ziekte, sterven, scheidingen, psychische ziektes, brand of verdrinking of auto ongeluk etc...

 

Vertrouw op jezelf en geef jezelf af en toe een schop onder je kont zwelg niet in zelfmedelijden en ga recht vooruit en vecht als een leeuw voor alles wat jou lief is.

 

Geloof niet dat als Hij iemand van liefde is dit allemaal zou toestaan mishandeling, vreselijke ziektes enz., enz.

Maat ja dat is mijn mening.

---

De wereld zit vol met saaie mensen, zij hebben beslist geen ADHD!

Ik beoordeel niemand op zijn geliof, wel op zijn handelen. Als iemand rare dingen zegt vind ik hem raar.

Quote Jen9:

ehmmm Debbel, ik lig kennelijk nog steeds onder die steen....

iK ook, alhoewel die opmerking van sis, dat heb ik vaker gehoord, maar wie hoorde daar ook alweer bij?

Volgens mij begint de naam met P.

Mijn kwartje is gevallen en bevestigd door een LIEF gelovig vriendinnetje!
Hebben we een negeerknop? Of is dat te Viva?

Quote Aquarius:

Volgens mij begint de naam met P.

klopt...

Wat ik zo jammer vind aan een discussie als deze.
Het geloof wordt zo negatief neergezet, wat voor veel mensen een bevestiging is.
Doet me een beetje denken aan Andrea in utopia. Gelovig maar ze zet naar mijn idee het christendom enorm voor gek.

Ik ben ook gelovig, maar ik verafschuw religie.
Ik vind niet dat je dodenherdenking moet afschaffen omdat het zondag is of een elfstedentocht of uberhaupt iets.
Passage uit de bijbel over de sabbat mattheus 12:1-16 vind ik hier goed bij passen.

Ui deze passage kan ik opmaken dat er geen vaste wetten bestaan omtrent dagen en tijden dat iets gedaan moet worden en/of bepaalde dingen heilig zijn. Het geloof staat boven religie. Het jammere is dat gelovige religieuse mensen religie boven het geloof zetten.

Als je als gelovige op zondag lekker naar de opera wilt met wat vrienden in plaats van naar de kerk, dan moet dat prima kunnen vind ik.

Geloof voor mij is iets wat je doet omdat je het zelf wilt en er zelf in gelooft, niet omdat het je wordt opgedragen.
Ik kies er zelf voor om op zondag naar de kerk te gaan, maar ik kan er net zo goed voor kiezen om thuis te blijven en thuis te geloven.
De kerk vind ik prettig en gezellig en helpt mijn geloof te bouwen, maar ook thuis in mijn eentje kan ik dat net zo prima bij wijze van.

Alles wat dwingt of de intensie heeft dat je iets zou moeten doen in een bepaalde volgorde is voor mij geen geloof, maar religie.

Naar de kerk gaan, bijbel lezen, bidden, etc. zijn allemaal dingen die je doet uit jezelf omdat je het zelf wilt en zelf erin gelooft, niet omdat degene naast je dat ook doet of omdat de Pastoor/dominee je dat opdraagt.

In de kerk waar ik kom staat de een te dansen, de ander met handen in de lucht de ander in tongen te bidden, en ik doe gewoon mijn eigen ding.
Niemand die ervan staat te kijken als ik zit en niks doe en gewoonweg stil alles aanhoor en bekijk, dat vind ik wel weer prettig.
Ik wordt vrij gelaten in hoe het geloof in mij werkt en wordt niet veroordeeld tot het dragen van bepaalde kleding, bepaalde gedragingen of bepaalde gedachten.
Ik bid op mijn eigen manier, op mijn eigen momenten evenals dat ik dat met bijbellezen doe. Ik weet zeker dat ik mensen zal kunnen genezen zoals velen om mij heen dat momenteel ook al doen.

Ik vind het prachtig om de mensen om mij heen te helpen, ook al ben ik communicatief niet de beste en gooi ik genoeg mensen tegen mijzelf in het harnas daardoor.
Maar het is gewoonweg een heerlijk gevoel om mensen om je heen gelukkig te zien.

Het geloof helpt mij enorm, ook door lastigere tijden en momenten en daar kan ik dan weer kracht en energie uit halen om anderen om mij heen te helpen.
Mies zal ondertussen wel denken, wanneer komt ie mij helpen met de afwas haha

Maar goed religie en volgens bepaalde regeltjes leven omdat een leider uit een kerk of plaats dat vindt daar ben ik op tegen.
Ik heb een relatie met de Heer en ik geloof in God, Jezus en de kracht van de heilige Geest, ik ben een wedergeboren Christen en ik ben tevreden met mijn leven.
Zat dingen die ook mij op een dag teneer kunnen doen slaan, maar op het eind kan ik mijzelf prima als gelukkig mens bestempelen op de manier zoals ik in zowel het leven als het geloof sta.

Leren en groeien zal ik in het leven en in het geloof blijven doen.

Ik weet niet of ik nu uberhaupt nog ontopic ben, maja wou het ff kwijt

Naja ik ratel maar door nu, ik ga me bord eens leegeten haha.

---

Tja wat zal ik er eens van maken...

Ja die P klopt.

Misschien is het niet netjes om zo hier neer te zetten maar ik bedoel het goed... Volgens mij gaat het echt niet goed met haar. Ze zit helemaal in het wereldje van haar god. Op zich niks mis mee, maar er komt volgens mij geen zinnig woord meer uit. Alleen nog maar psalmen of hoe heten die dingen en andere zinnen uit de bijbel.
Alles staat in het teken van het geloof op een extreme enge manier.

Ik weet dat wij er niks aan kunnen dien maar toch maak ik me wel zorgen. Ze heeft ook nog 2 kindjes thuis. Ik weet dat die echt niks tekort komen absoluut niet. Maar ik vraag me af hoe zij de waanzin van hun moeder oppakken? Of dat gezond is op deze extreme manier? Kan het me niet voorstellen

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Ik snap je bezorgdheid Debbel, maar wat kunnen we daaraan doen? Ik ebn bang heel weinig.

Stefan:

Ik deel ook echt de bezorgdheid Katrientje. Je klinkt niet alsof het goed met je gaat. 
"Vroeger" vond ik je heel anders discussieren en was er veel meer ruimte voor anderen. Het komt vast heel lelijk over en waarschijnlijk zie je het zelf heel anders.. maar je lijkt doorgeslagen. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Nog even over de dodenherdeking, die wordt hier die zondag in een preek verwerkt. En die 2 minuten stilte op die ene dag, tja waarom alleen die dag?

Quote Debbel79:

Jeetje.. Kom er net pas achter wie er achter katrientje schuilt. Ben ik de enige die onder een steen lag? Ik reageer hier even op je privebericht die ik op fb ontvangen heb: Je zegt me niet lastig te willen vallen met je geloof. En gooit me daarom van je fb af. Nou, je valt mij ee niet mee lastig hoor. Ik zie op fb idd regelmatig berichten van je langskomen over geloof, maar daar kijk ik niet echt niet van op. Het kwartje valt nu wel nu ik weet wie je bent en ik kan alleen maar zeggen: meisje meisje, ik snap dat je door een hel bent gegaan, (al gaan er verhalen de rondte dat jij ook niet geheel zuiver bezig was, maar dat terzijde, dat zijn aanames) dat je kracht put uit je geloof is heel mooi. Maar zoals jij ermee omgaat gaat mij persoonlijk een stap te ver. Je leeft in een roes van een zogenaamde god, je bazelt alleen nog maar waanzin uit. Pas op meisje, want niemand neemt jou straks nog serieus. En dat zou zonde zijn.

ik lag ook onder die teen nubegrijp ik hem volledig zoek de negeer stand weer op die beviel me al dietijd heeeeeel erg geod maarverklaard ieder geval een helehoop

Quote Senna:

Wat ik zo jammer vind aan een discussie als deze. Het geloof wordt zo negatief neergezet, wat voor veel mensen een bevestiging is. Doet me een beetje denken aan Andrea in utopia. Gelovig maar ze zet naar mijn idee het christendom enorm voor gek.

ik als atheist ben het volledig met je eens
vind dat we wel repsect mogen hebben voor elkaars geloof
en dat we best naast elkaar kunnen leven als wel niet gelovige
alleen is het heel jammer dat er best veel mensen zijn die het geloof net over de grens trekken en gewoon doorschieten
dingen die niet in de bijbel staan
of dingen in de bijbel die zeer ruim geinterpreteerd worden en de uitvoering daardoor gewoon TE word
dat is wat mij gewoon blijft verbazen
en als je dan met mensen daarover praat die geloven maar net doorschieten dan sta ik daarmee in een lijn

net als nu zondagsrust dodenherdenking
zondags rust ja daar word over gesproken maar mensen trekkne t ook veel te ver door en das gewoon erg jammer

Eens met Alice en Debbel...........het lijkt alsof je geïndoctrineerd bent Katrientje.............hopelijk gaat het goed met je, eerlijk gezegd twijfel ik daaraan

---

Sarcasm: The ability to insult idiots without them realizing it.

goh jeetje ben jij dat echt, Katrientje?
Ik herkende je er niet in.

Eerder schrijf je zo mooi, en nu ik denk te weten wie je bent denk ik ook; gaat het wel goed met je?
Je hebt veel meegemaakt, ms daardoor beinvloedbaar? Het komt op mij over je jezelf bij een sekte hebt aangesloten.
Bedoel het niet verkeerd, echt niet
Maar ik kan het amper bevatten..

Ben blij dat ik niet de enige ben due er zo over denkt en dit dus echt geen normaal gedrag vind.

---

groetjes D.ebby, mama van N.ora en F.iene "Life is not about waiting for the storm to pass, its about learning how to dance in the rain."

Als ik (enigsinds) ontopic zou moeten reageren, dan heb ik juist als gelovige geleerd om wel het woord van God te verkondigen onder de mensen, maar nooit iemand er met bewoordingen toe te dwingen.

En als iemand geen zin heeft om erover te praten, praat dan met diegene over de bloemetjes en de bijtjes en koetjes en kalfjes en andere materie.

Ik heb geleerd dat het werk van God zich niet enkel openbaart in het uitspreken van bijbelteksten, maar ook in het gewoonweg helpen en liefhebben van je naaste zonder de bijbelteksten.

Als iemand naar mij toe komt, me kind is ernstig ziek en ik weet dat diegene niet in het geloof staat zou ik niet zeggen: Geloof en je kind zal genezen. Voor zover ik het kan zou ik diegene opbouwende informatie geven waar diegene op dat moment iets mee zou kunnen.

Als iemand twijfelt in het geloof vanwege een ernstige gebeurtenis zou ik niet zeggen geloof en het komt wel goed. Want voor diegene is op dat moment dat wellicht niet zo.

Dat ik zelf op zon moment met God bid voor zowel het kind als diegene of voor een bepaalde ernstige situatie dat is mijn keuze, maar dat moet vind ik dan ook mijn keuze blijven.

Iemand die volledig in geloof staat op zon moment en er zelf ook al sterk voor bid voor de situatie, die zou ik juist zowel in het geloof, maar ook als vriend helpen. Door samen eenparig te bidden en daarnaast een leuk gesprek te hebben.

Ik vind dat je naar de situatie moet handelen als gelovige.
Het simpelweg verwijzen naar bijbelteksten en dat men maar moet geloven vind ik ongepast. Men moet vrij zijn in hun eigen keuze en zo moet je ook handelen vind ik.

Ik geloof met veel overtuiging in God, maar het geloof is niet het overtuigen van andere mensen omtrent wat jij gelooft, maar het uiten van jou geloof in eigen daden en woorden.
Mensen om je heen zien dan vanzelf door die daden en woorden hoe en wat en dat zal hun eerder kunnen inspireren en sneller mensen een positieve ervaring geven dan dat je ze een paar bijbelteksten door hun strot heen stouwt om zo maar te zeggen.

Laat iedereen in zijn waarde en help iedereen op de manier waarop diegene geholpen wil worden, niet op de manier waarop jij geholpen zou willen worden.

Zo zie ik het ten minste.

---

Tja wat zal ik er eens van maken...

Precies Stefan.


Wat een ieder doet, moet ie vooral doen maar dring het een ander niet op.

Zoals Andrea met haar gebedjes bij iedereen (Utopia) mennnnn daar zouden me de haren recht van overeind gaan staan

Oeff, als je bent wie ik denk dat je bent klink je helemaal niet meer als jezelf. Katrientje? ben het met blauwtje, Debbel, Debby en Alice eens. 
je mag op god bouwen en vertrouwen, maar je verliest nu helemaal jezelf.. En dat is nu net hetgeen je het meest mag zijn.
god houdt van al zijn kinderen .. Voor hem zijn er geen ware kinderen, alleen maar AL zijn kinderen.