brief van God

Ik bedoelde inderdaad waarom Adam en Eva met de dood gestraft zijn.  Of waarom Jezus niet veel eerder is gekomen.  Maar goed, dat vraag ik me nu ook af over de wederkomst   De dood is niet eens het ergste.  Als we sterven, krijgen we inderdaad een eeuwig leven.  Het lijden op deze aarde vind ik lastiger te begrijpen.  Het verdriet, de pijn.

Ik ben ook overtuigd.  Twijfel ook niet meer, al begrijp ik niet alles en heb ik soms nog vragen  

Je weet altijd precies te verwoorden hoe ik erover denk en wat ik geloof.  Echt mooi!

Dus....

Dus....

Suus  Ja, die mensen zijn er inderdaad ook.  Al komen we die in de kerk waar wij naartoe gaan bij de (Evang.) Baptisten, niet tegen. 

Ik weet ook niet precies hoe mensen die daarin geloven dat precies zien.  Wij bidden toch meer ''Uw wil geschiede" en dat is inderdaad anders.

Best wel een goede vraag, Debbel79.

Ergens zou je dan denken dat artsen niet meer nodig zijn, maar aan de andere kant geloven christenen ook dat God sommigen de hersens/capaciteiten heeft geschonken om arts te kunnen worden.  Die gave van God mag dus wel benut worden

Maar goed, veel christenen trekken wel grenzen.  Hetzij bij bijv. vruchtbaarheidsbehandelingen, bloedtransfusies of wat dan ook.

Mijn moeder is sinds 2 weken terminaal, en ik heb met haar vele gesprekken gehad over geloof en ik weet en zie aan haar dat ze een levend geloof heeft en zekerheid over haar toekomst na haar dood. Er worden mensen genezen die verlamd zijn of doof/blind etc en ik heb haar gevraagt:

Zou je ook niet genezen willen worden? En doet het je geen pijn dat anderen dat wel worden en  jij niet? Wat heb je wel niet te verduren en psychisch ernstig ziek en lichamelijk en bij beide opgegeven nu..

Toen zei ze: 

Ik ben blij als iemand anders genezen word want dan zien we allemaal dat God niet stopt met het werk dat Zijn hand begonnen is! Voor mij hoeft genezing niet meer noodzakelijk, want ik ben al genezen en God ziet mij als hersteld en genezen want ik ben weder geboren en ben opnieuw begonnen met leven toen ik Hem erkende. Hier op aarde is maar zo kort en ik ben liever een eeuwigheid zonder pijn en verdriet dan nu een korte tijd. En nee als ik hier op aarde geneest dan is het niet zo dat mijn geloof weg is natuurlijk, maar het is niet noodzakelijk ik heb zicht op zoveel moois! De aarde is mijn leerschool geweest en straks krijg ik praktijk bij Hem, altijd bij Hem te zijn, weet je dan maakt het mij niet uit waar ik ben. De dood is geen einde, en geen enkele ziekte kan mij van Hem weg krijgen, als ik sterf dan kan ik pas beginnen met wat ik het liefste wil.

(misschien heb je hier iets aan)

Debbel op jouw vraag waarom er dan artsen zijn ben ik van mening dat die artsen hun talent ook alleen maar van hun maker hebben. Niemand heeft zijn verstand en zijn iq van zichzelf. God wil dat wij onze talenten gebruiken, dat we doen waar we goed in zijn. En dat wil Hij zegenen! Zeker als je dit inzet om anderen hiermee te helpen. Heb je naaste lief is de Bijbelse opdracht. Zet je kennis, wijsheid en ervaring in en maak hier gebruik van want je hebt die niet gekregen om daar maar in stilte van te genieten.

God heeft mensen op aarde laten komen die de kunde en wijsheid hebben dat ze arts kunnen worden in mijn ogen, sowieso is het niet zo dat God wil dat we maar stil wachten tot Hij iets doet, op welk vlak dan ook. Hij wil dat wij in beweging gaan en ik heb ervaren dat als je dat doet door Hem bij elke stap te betrekken dat Hij het ook wil zegenen, dat Hij je dan wil steunen en beschermen. Als ik kijk in de Bijbel waren er maar weinig mensen die afwachten tot Jezus kwam om dan genezen te worden. Ze reisden uren lang te voet door hele andere omstandigheden als dat wij die kennen, om zo snel mogelijk bij Hem te zijn. Dus nee niet afwachten wie God wel of niet wilt genezen. Onder voortdurend gebed doen wat in je vermogen ligt.

En inderdaad ik heb vaak verzucht was het maar zover, was mijn einde er maar en mocht ik maar al bij U zijn Vader, maar ik zou nooit mijn hand aan mezelf kunnen slaan. Ik ga niet over mijn levenstijd, daar kan ik niets vanaf halen. En alles waar ik doorga daar sta ik niet alleen meer in. Dus je veel ellende en verdriet maar net zoveel mooie en bijzondere dingen en met het vooruitzicht op een eeuwigheid bij Hem is er meer dan een beetje licht in de tunnel. En als ik even er echt helemaal doorheen zat dan was Hij er voor mij, om mij hier op aarde een glimpje te laten zien van wie Hij is. Ik heb volledig aan de grond gezeten vorig jaar, alles was ik kwijt en ik keek uit naar mijn verlossing in de vorm van de dood, maar het is niet aan mij. En zolang ik leef weet ik dat er nog een taak voor mij is, mijn tijd is nog niet gekomen er ligt nog wat in het verschiet en hoe lang ik ook op aarde leef, de eeuwigheid word er niet korter of langer door dus mijn tijd komt!

Sis:

Ik geloof dat de aarde al wel bestond, maar woest en ledig er was geen leven nog levend wezen. De Bijbel is pas later geschreven maar denk je werkelijk dat een mens in staat zou zijn om dit te schrijven? Er is veel tegenspraak inderdaad over of alles wel echt door God geschapen is of niet, en ik geloof van wel. En weet dat hoe dichter wij mensen bij de waarheid komen hoe harder er gewerkt word om ons daarvan af te houden. Hoe harder ik weerstand voel om dingen te doen hoe meer ik weet dat het goed voor mij is. God wil namelijk het goede voor mij maar er is nog een macht die rond gaat op aarde en zijn doel is enkel mensen te vernietigen. Mensen die niet in God geloven daar hoeft hij niet zo hard voor te werken, zolang dat zo blijft heeft hij ze toch al, maar hoe dichter je bij God komt hoe meer tegenstand er zal zijn. Al weet ik wat de toekomst voor die macht is en weet ik ook welke toekomst ik heb. Daardoor kan ik God de strijd met die tegenstand aan laten gaan omdat ik weet dat die macht al overwonnen is door Hem. Deze macht (ik vind duivel naar om te gebruiken) wil mensen die horen over God of die er mee in aanraking komen weg houden hiervan. Komt met vragen die hij plant in je hoofd, komt met opwerkingen om maar te zorgen dat je er van weg blijft. Hij is sluw en komt altijd met een gedeelte waarheid want anders had allang niemand meer achter hem aangerend, alleen is het goed om te filteren wat die waarheid is en wat de leugen.

We komen allemaal van Gods vaderschoot voordat we in de buik van onze moeder groeide, en dat was niet voor niets, daar gaf God ons allemaal uniek en apart mee hoe Hij ons zag met uitroeptekens. En al die dingen die we mee gekregen hebben zitten nog diep in ons. De andere macht komt en maakt van al die uitroeptekens vragen, het enige wat hij wil is twijfel zaaien. 

Maar met welk doel? Deze macht weet zijn toekomst, die kent hij al. Maar weet een ieder hier voor zich zijn eigen toekomst na de dood?

Er is er 1 die meer van je houd als dat je ooit ervaren kan hier op aarde, die iets moois voor jou in het verschiet heeft.

Inderdaad het duurt al zolang voor dat Hij terug komt, voordat Hij de nieuwe Hemel en de nieuwe aarde maakt. Hij heeft zoveel geduld met ons, maar tegelijk zijn er nog steeds mensen die tot Hem komen en al die mensen die bij Hem horen zullen eerst tot Hem gekomen moeten Zijn. Op Zijn tijd zal hij terug komen en Zijn voet weer op aarde neerzetten. In de Bijbel kan je terug vinden door tekenen die er zullen zijn/komen wanneer Hij komt. En het is onze taak waakzaam daarvoor te zijn, te zien in welke tijd we leven en klaar te Zijn voor het moment dat Hij terug komt. Dat we dan niet meer slapend zijn maar gekleed en klaar voor Hem. En als ik dan bedenk dat bij Hem 1000 jaar zal zijn als 1 dag dan is het niet vreemd dat er zoveel kalenders voorbij gegaan zijn.

De Bijbel is juist zo bijzonder dat ik al voordat ik tot levend geloof kwam niet aan kon nemen dat die geschreven was door gewone mensen. Het is gebeurd door leiding van de Heilige Geest. Als je ziet wat de Heilige Geest met mensen kan doen dan weet je dat de Bijbel Gods woord werkelijk is. De Heilige Geest geeft kracht, wijsheid, troost die op zo'n  bijzondere sterke wijze bij mensen tot uiting kan komen dat je er stil van bent. 

Al vanaf Genesis zit er in elk Bijbelboek bijv wel een verwijzing naar de komst van Heere Jezus door de maagd Maria. Als je ook kijkt naar hoeveel profetieën uit gekomen zijn. Dan is het meer als een boek van mensen handen alleen. Natuurlijk is het geschreven door mensen maar wel echt geleid door de Heilige Geest. 

Het mooie is juist dat een levend geloof niet onderdrukt, ik ben vrijer dan ooit. Ja inderdaad lichamelijk gezien maar ook geestelijk gezien dus. God legt geen enkele druk, en Hij maakt mij niet bang. Hij maakt mij blij en Hij vult mij met zo'n enorme vreugde en blijheid dat zelfs mensen die mij niet kennen dat zien en het bijzonder vinden in de situatie waarin ik nu verkeer. Ondanks alles wat er in mijn leven gebeurd, ik straal en ik geniet en ik ben blij en dankbaar, dat neemt niet weg dat ik ook weleens verdrietig ben maar ondanks mijn verdriet blijft mijn blijheid. Ik kan het niet goed uitleggen. 

Als je de Bijbel leest zal je zien hoe vaak God Zijn volk juist bevrijd heeft van onderdrukking. Hij wilde dat ze vrij waren. Dat ze zichzelf waren. Want Hij houd van ons zoals wij zijn. We hoeven niet anders te doen en we hoeven niet aan allemaal wetten te houden. Want Hij weet allang hoe wij zijn, ook als wij de schijn ophouden prikt Hij daardoor heen. Hij wil niet dat wij iets mooier neer zetten dan dat her werkelijk is. Hij houd van ons ook al kunnen wij de wet niet houden. We zijn vrij want Jezus heeft onze fouten gedragen, en Jezus zal tussen ons en de Vader zijn als Middelaar, als Jezus voor jou gaat staan dan zal de Vader je zien door Jezus en alleen dan kan je voor zijn aangezicht gekleed, rein en hersteld verschijnen. 

Dat neemt niet weg dat ik een wil heb om te doen wat God wilt dat ik doe. Dat doe ik zelf. Dat legt niemand, geen kerk of mens mij op. Het is geen moeten meer om de wet of Gods wil te doen maar een willen. Doordat ik voor mezelf hier zo mee bezig ben heb ik geen tijd en geen behoefte om te kijken en te oordelen naar mensen om mij heen. Omdat ik elke dag ervaar dat ik zelf ook nog steeds het bloed van Jezus nodig heb. God wil geen perfecte volgers! En ook geen mensen die eens aan andere laten zien hoe het hoort. 

Mama van Drie  Dat is dus de reden waarom mensen die gelovig zijn dat graag delen met anderen en hen proberen te ''overtuigen''

Ik weet niet precies wat er gebeurt met mensen die niet gelovig zijn (er staan wel verzen dat de schapen van de bokken en het kaf van het koren gescheiden wordt, maar wat dat precies inhoudt?), maar wat wel duidelijk in de Bijbel staat, is wat er met mensen gebeurt die wel geloven in Jezus als hun Redder en Verlosser: eeuwig leven met Hem.

Waarom zou ik iemand meenemen die zelf niet wil? Als ik weet dat mijn vriendin een hekel heeft aan de bioscoop dan neem ik haar daar ook toch niet mee naar toe? Ik kan wel zeggen dat ik het daar fijn vind, dat er iets leuks is bijv maar ik wil en kan haar niet dwingen.

Daarbij weet ik dat ik geen pijn en verdriet zal hebben als ik bij Hem ben! 

Wat de mensen krijgen die een eeuwigheid zonder God tegemoet gaan? 

Ik denk maar dat is het idee wat ik er bij heb is: een leven zonder de mensen om hen heen die gelovig zijn, zonder de Vader, zonder de Zoon en zonder de Heilige Geest en in kort omschreven zonder God. Waar en hoe dat er uit zal zien? Dat durf ik niet exact over uit te spreken. 

En heel eerlijk? Dan staat een gesprek over God nog meer op de eerste plek als vragen om te bidden voor genezing... En kijk ik heel diep naar mijzelf dan denk ik dat daarboven zelfs nog er gewoon zijn voor de ander daar weer boven staat. Woorden kunnen ontzettend goed zijn, maar niet op alle momenten en alle tijden. Soms is gewoon er zijn voldoende, gewoon liefhebben en zorgen.

Daarbij vind ik een van de ergste dingen binnen het christendom als mensen gaan vertellen waarom God iemand niet heeft genezen (dan heb jij dit gedaan, dan heb jij dat gedaan). Wij kunnen niet zeggen waarom God iemand wel of niet geneest. Wij kunnen niet zeggen waarom de ene wel tot geloof komt en de ander niet. Wij kunnen niet zeggen waarom de kinderen bij het ene gezin allemaal gaan geloven en de kinderen van een ander gezin het allemaal de rug toekeren. Want zelfs een verkeerde christelijke opvoeding hoeft daar niet voor te zorgen... Mensen horen daar niet over te oordelen.

Terminaal zieke christenen, ik heb er nu 2 direct mogen spreken en 1 indirect, ze keken allemaal uit naar het zien van Jezus. Ze hadden rust en vrede met het feit dat het lichamelijke leven hier ophield en dat ze door mochten naar Jezus. Als ik om mij heen kijk is het meest wankelbare punt het moment dat je het te horen krijgt, maar daar heb ik nog nooit vlak bovenop gezeten zeg maar... 

Ook christenen kunnen er boos om worden, ik denk dat ik ook echt vertwijfeld zou zijn, en in het begin toch bang en weet ik veel wat. Ik ben niet bang om dood te zijn, toch kijk ik niet uit naar het moment van doodgaan. Ik ben niet bang voor wat hierna komt, maar ik vind het wel moeilijk mijn kinderen los te laten. Ik kijk uit naar het leven na de dood, maar ik heb het hier ook prima naar mijn zin. Ik steek mijn hand er niet voor in het vuur dat ik zo'n bericht/ feit zonder heftige emotie en twijfel zou ondergaan. Ondanks dat ik weet wat het vervolg is en ik daar naar uitkijk. 

En ik zou voor mij laten bidden, voor genezing. Maar ik zou geen diensten platlopen. Zouden mensen het vragen dan zou ik het vast fijn vinden, maar als God geneest kiest Hij ook die momenten wel.

Net als het meisje met die ontsteking onder haar voet. Een onbekende in de kerk kreeg die vraag op zijn hart en heeft het gedaan. Bij de eerste keer bidden gebeurde er niets, pas bij de derde keer (daarvoor kon ze er nog niet op staan) was de roodheid weg en kon ze er op staan. 

Wat is de reden dat bij haar de ontsteking werd weggenomen en een moeder met kanker niet genezen is? Ik weet het niet... Ik ben blij voor het meisje, ik ben verdrietig om de vrouw. 

Maar al dit soort dingen zouden bijzonder respectvol moeten gaan, het vragen, het gesprek. Aanvoelen of het wel het moment is. Er zullen mensen zijn waarbij ik het niet vraag, omdat het meer kwaad dan goed zal doen. Mede omdati k weet dat zij weten dat ik geloof, en als ze het willen dan vragen ze het zelf wel (heb ik ook wel meegemaakt).

Daarom ben ik ook niet voor het opdringen... Veel dingen hebben hun momenten wel. 

Dus....

Daarnaast zijn er ook mensen die daarvoor naar een psycholoog gaan bijvoorbeeld, die dat ook kan bewerkstelligen. Ik geloof dat dat ook gewoon kan. Alleen ging het bij mij op geloofsvlak. (antwoorden op gebeden e.d., soms heel specifiek).

Maar als mensen zeggen dat je hard je best moet doen, dan mag je vooral hard wegrennen, want dat is zo ontzettend niet bijbels onderbouwd.

Het is ook wel moeilijk om die grens te trekken, niet alles wat we weten of vinden is nodig om gezegt te worden. Dat zie je ook in andere situaties. Maar in een proces als terminaal zijn is het allemaal nog veeel gevoeliger en is het nog belangrijker om je blik naar de zieke te houden. Deze mensen zijn vrij in te denken zoals ze denken, en ze constant in te peperen wat er ook mogelijk is dat zal ongelofelijk pijnlijk zijn. Ook voor jullie die er om heen stonden en dit ervaarde en je staat dan al zo machteloos en mensen gaan er dan zo mee om. Dat maakt het nog moeilijker en draagt voor niemand iets bij. 

Zo zie ik die tijd op aarde ook. Na mijn bekering heb ik bijvoorbeeld contact gekregen met een gebroken gezin.Kanker in de familie, vrouw met een laag zelfbeeld, dochter wilde totaal niets meer van eht geloof weten (was net als mij opgevoed met je moet dit en je moet dat). Wij hebben nachten buiten gelopen en gezeten (moeder en dochter en ik) en ik heb met ze mogen praten over van alles. Zekregen ook met anderen contact (dus het zijn niet alleen gesprekken metm ij geweest ;-)) met als resultaat dat de man het leven weer ziet zitten, de vrouw al veel zekerder is, en de dochter net terug is van een evangelisatiereis.
Mensen die ook zelf de zekerheid ervaren van het eeuwige leven (ik kan daarin niets voor anderen zeggen wie wel en niet gaat, zelfs niet voor mijn ouders of man, dat is niet aan mij. Ik kan enkel voor mijzelf spreken).

Dat maakt voor mij het leven hier waard. Je leeft volgens de overtuiging waarvan jij denkt dat die juist is. Je zult mij niet horen zeggen dat jou overtuiging, of die van Suus of Jen9 of Blauwtje of weet ik veel wie belachelijk is of fout of dom of wat dan ook. Ik ben er van overtuigd dat iedereen op zoek is naar de waarheid, en ik geloof dat wat ik geloof waar is. Daarom leef ik zo, in volle overtuiging. En daar hoort hier op aarde soms ook lijden bij, maar weet je? Wat is een beetje lijden op een heerlijke eeuwigheid?

Mijn zoon heeft net zijn kies getrokken vanmorgen bij de tandarts. Hij had al wekenlang pijn en eindelijk wilde hij. Ik vertelde hem: beter nu even 2 minuutjes wat pijn (bij het prikken en het enge idee van trekken) dan nog jarenlang kiespijn tot de kies eruit valt...

Ik kies bewust voor dit leven op aarde. Sommige mensen vinden mij zweverig, tegelijkertijd heb ik met dezem ensen de mooiste gesprekken. Ik sta met beide benen op de grond, heb dezelfde ellende als jou en alle anderen (nou ja, dezelfde, ieder zijn eigen he, maar het is niet zo omdat ik geloof dat niets mij meer overkomt), maar als ik iemand tot geloof zie komen die ineens zo'n rust krijgt dan weet ik precies wat hier zo mooi is.

Alleen horen daar soms voor de buitenwereld rare keuzes bij. Mensen in huis nemen terwijl je geen cent te makken hebt (wetende dat God zal geven wat ik nodig heb), niet kiezen voor een leuke baan met meer geld omdat mijn ...... (kom niet op het woord) verlegd kunnen worden, dat ik me meer richt op geld als op God en vertrouwen in Hem. Dat kan betekenen dat ik bepaalde muziek niet luisteren en daardoor nietb ij de tijd ben volgens anderen, maar ik vind geen meerwaarde in die negatieve teksten zitten enzovoort enzovoort...

ik ben liever met nog 10 extra in de hemel dan dat ik er alleen aankom zeg maar. Als Gods plan voor mijn leven was dat ik gered zou worden en naar deh emel zou gaan zou Hij mij na mijn dood wel dood neer laten vallen, want dan was het doel bereikt. Maar Hij wil zichtbaar worden hier op aarde, en dat kan enkel als mensen die Hem leren kennen van zich laten horen. Dat zij er zijn voor de andere mensen.

Mooi iets is bijvoorbeeld dat God wil dat je omkijkt naar wezen, weduwen en vreemdelingen. Om hier gehoor aan te geven zijn we binnen de gemeente waar ik zit actief met voedsel schenken aan mensen die het nodig hebben. Ikzelf organiseer vanuit een stichting concerten om geld binnen te halen voor de vreemdelingen (bijvoorbeeld actief bezig met de asielzoekers hier uit de omgeving) en met kerst en andere gezellige dagen zorgen we dat zij ook kunnen genieten in plaats van alleen ik met mijn gezin...

Mijn moeder verklaard mij zelfs voor gek ;-) die vind het een vreemd idee. Maar ik geloof dat God wil dat we altijd kijken naar andere mensen die het minder hebben op welk vlak dan ook. En dan niet in de zin van: ik ga ze allemaal over God vertellen, nee gewoon er zijn voor anderen, eten geven, kleren geven, een gezellige middag met leuke gesprekken.

Veel van wat ik en anderen om mij heen doen heeft weinig met praten tem aken, maar gewoon met doen. Handen uit de mouwen. Dat is God zijn Koninkrijk die hier zichtbaar wordt op aarde (zoals in de bijbel staat). Dat is niet allemaal mensen die je constant willen overtuigen dat God bestaat, dat is liefde hebben voor de naaste, omzien naar de ander, ook als het jezelf soms even niet zo goed uitkomt (ook niet geheel ten koste van jezelf hoor, maar ik bedoel met kerst wat ondernemen met asielzoekers terwijl je eigenlijk geen zin hebt bijvoorbeeld.).

Heb ik een beetje je vraag beantwoord?

Oh en de doktersbezoeken:

God heeft ook gewoon dokters gegeven, in de tijd van de bijbel al. Ik ben een groot voorstander van de medische wetenschap. Soms geneest God, maar niet iedereen geneest, dan kun je ook gewoon zien als je speciaal bij een genezingsbijeenkomst bent. En ookal is er voor je gebeden en ben je genezen, dan nog is het goed wel weern aar de dokter te gaan, al is het maar om te bewijzen dat je genezen bent. Maar stel je hoofd doet iets raars met je, dan is het ook goed dat je toch verder onder behandeling blijft.

Daarom is het goed dat dokters en ziekenhuizen blijven. Want we zijn nog niet in deh emel, dus mensen worden ziek, breken hun arm enzovoort ;-)
Als ik mijn arm breek kan ik er voor bidden, maar reken er maar op dat ik ondertussen naar het ziekenhuis ga. Ik geloof dat God het kan genezen, maar ik weet niet met zekerheid of het ook gebeurd als ik er voor bid. Dus ik ga ook naar het ziekenhuis en maar gebruik van hun kwaliteiten en bid dat God de dokters mag helpen (gewoon stil)