mag niet meer op school reis

Ik vind de straf terecht want dit wil je niet meemaken met een schoolreis. 

Hoop dat hij in gaat zien dat dit niet kan en ik weet hoe moeilijk het is want heb zelf een zoon met ass. Maar zou toch eens een goed gesprek aangaan op school over een andere school voor hem zeker als je alle papieren hebt. Weet dat het tegenwoordig moeilijk is maar blijf erop doorgaan. 

Ja het is wel een zware straf, maar ook wel goed misschien? Ik denk dat ik mijn kind zelf al niet meer mee zou laten gaan, weglopen kan echt niet. Ja bij kleuters oke. Ik zou het zelf al niet veilig vinden en hij zou dus waarschijnlijk van mij niet mogen.

Maar jij kent jou zoon, jij weet hoe hij is, en jij weet dat hij aan sommige dingen gewoon niets kan doen, wij lezen hier iets waarvan we denken dit kan echt niet enzo, maar voor jou is dat anders. Ik heb met mijn zoon ook dat hij soms dingen doet die niet zouden moeten kunnen, maar hij kan er niks aan doen, op zo'n moment gebeurt het en is hij zich er gewoon niet bewust van dat het fout is. Net als wat boterbloem zegt.
Daarom geef ik hem soms geen straf voor iets, ik praat wel met hem, maar hij krijgt geen straf, naar mijn idee helpt straf geven voor iets dat niet expres gaat niet. En dan hoor ik wel eens dat andere zeggen, kind mag alles, moeder vind alles goed. Nou ze moesten eens weten hoe wij continu bezig zijn om alles te verbeteren en hoe hard wij daar aan werken, en nog meer, hoe vreselijk hard mijn zoon zijn best doet om dingen anders aan te pakken, wij zijn juist heel trots op hem, en ja soms gaat er wat fout, maar dat mag, van fouten leer je.
Dus jij bent de enige die kan zeggen of deze straf te hard is ja of nee. Alleen zou ik denk ik niet tegen school in gaan.
Ook al heeft je zoon het onbewust gedaan, althans onbewust in de zin van dat hij niet wist wat de gevolgen waren en hoe het voor andere was, de school moet veiligheid kunnen garanderen, er zijn meer kinderen daar.

Als jij zeker weet dat jou zoon het echt niet met opzet heeft gedaan, althans in de zin dat hij de gevolgen niet in zag, dan kun je misschien zelf wat leuks met hem doen die dag, even mama zoon tijd.

Soms is het voor ouders met makkelijker kids wel erg makkelijk praten.

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

Ik vind de straf ook passend bij de actie. Meer dan een uur verdwenen zijn kan echt niet. Voor hetzelfde geld lagen ze ergens in een goot

---

Sarcasm: The ability to insult idiots without them realizing it.

Als ouder zou je niet eens moeten willen dat je kind mee zou gaan, die verantwoording zou je de school niet door de strot moeten duwen.
We hebben het wel over een 10 jarige namelijk, mijn dochter mocht met 10 jaar op schoolreis alleen door het park dus zonder ouders erbij, dat zou met jou kind dus niet kunnen begrijp ik.

Net als sunshine snap ik niet dat je hem niet op speciaal onderwijs krijgt als je alle papieren ook al hebt, wat is dan het probleem nog?
Misschien is het voor je kind beter?

Ja precies.  Ik zou zelf deze straf al gegeven hebben. 

Dat werd hier ook gezegd dat hij het te goed deed. Maar het kan ook zijn dat zijn spanningsboog op school zo hoog oploopt dat het zich dus uit in dit gedrag. D
Dit is dan ook een reden om hem nu al naar speciaal onderwijs te laten gaan en niet pas na groep 8 hoor. Maar school moet het dan wel als probleem erkennen. 

Niemand zegt dat het aan je opvoeding ligt.
Maar feit blijft dat hij iets heeft gedaan wat absoluut niet door de beugel kan. Jij blijft je verschuilen achter zijn aandoeningen, maar zo werkt het in mijn ogen niet.
Hij moet gewoon gestraft worden, daar leert hij van. Hij leert er niks van als zijn moeder allerlei uitvluchten bedenkt en hem onder de straf uit wilt laten komen.

Wat hij heeft gedaan is niet goed, dat zegt niks over zijn persoon.

O wat herken ik die situatie dat school vind dat het niet nodig is. Je hebt begeleiding thuis kunnen die niet eens mee naar school om uit te leggen hoe het werkt. Want scholen zien het vaak niet omdat ze goed presteren dus is er niks.

Ok zal nu wel tegenstrijdig zijn met de rest maar als hij AS heeft zal deze straf niks doen en het zal zeker niet helpen om zijn gedrag te verbeteren! Mensen  met AS leren niet door straf immers zij zien en kunnen niet de gevolgen overzien daar hebben ze steeds begeleiding voor nodig. Ze leren door het goede gedrag te blijven herhalen. Hier gaat enorm veel tijd inzitten. En als school en thuis niet op 1 lijn werken is het vrijwel onmogelijk.
Het verbieden van spelen met die kinderen werkt niet maar het motiveren om te spelen met andere kinderen zal wel werken daar heb je een goede leerkracht voor nodig die dat aan stuurt. Ik zou zeker met hulpverlenning en school om tafel gaan zitten een goede plan van aanpak is nodig. 
De straf nu zou ik zo laten 1 dat heeft hij nu geacepteerd en verandering schept alleen verwarring. Telefoon zou ik gewoon terug nemen, hij zit op de basisschool en heeft zo ding niet nodig plus hij kan er niet meeomgaan. Maar goed dat is wat ik bij mijn zoon zou doen. Ook 10 jaar met een ontwikkelingsachterstand en AS en ADHD. 

in begin is er geen spraken van as he daar oordeel ik op ass is idd hele andere aanpak maar hij zit op regulier onderwijs was met 5 man en ja dan straf je ze allemaal as of geen as 

er komt meer bij elke keer en is ook gewoon niet erg en opvoeding j zal er best mee beizg zijn maar straf is wel terecht in mijn ogen 
je kan niet zeggen o hij heeft weet ik wat dus hij mag wel maar de rest niet zo werkt het niet 
voor de veiligheid van school is het de beste keus 

Quote Jomi:

Niemand zegt dat het aan je opvoeding ligt. Maar feit blijft dat hij iets heeft gedaan wat absoluut niet door de beugel kan. Jij blijft je verschuilen achter zijn aandoeningen, maar zo werkt het in mijn ogen niet. Hij moet gewoon gestraft worden, daar leert hij van. Hij leert er niks van als zijn moeder allerlei uitvluchten bedenkt en hem onder de straf uit wilt laten komen. Wat hij heeft gedaan is niet goed, dat zegt niks over zijn persoon.

Dan ga je uit van een normaal kind.

Mijn zoon zou in deze denk ik niets leren van een straf. Hij zou hem uitzitten omdat hij niet anders kan, maar je bereikt totaal niet wat je wil bereiken.
Dat heeft niets te maken met verschuilen achter zijn aandoeningen, dat is het ook serieus nemen. Vind dat altijd zo'n slappe opmerking... Waarom willen mensen kinderen met een afwijking altijd precies in hetzelfde straatje stoppen en moeten die kinderen maar wat harder hun best doen? Soms is het ook goed een bepaald onvermogen eens gewoon te accepteren en vooral het kind gewoon te accepteren en daarbij de passende hulp te zoeken die nodig is (1 op 1 begeleiding bijvoorbeeld).

Met de astma van mijn zoon hoor ik nooit dat we ons verschuilen achter zijn aandoening als hij een coopertest niet kan uitlopen. Dat wordt altijd serieus genomen. Maar is het psychisch dan is het het eerste wat men roept en moeten ze maar gestraft worden. Gaat het om mijn zoon zijn ADHD dan verschuilen we ons ineens erachter, behoorlijk kortzichtig naar mijn mening. Want ook op dit vlak moet je het serieus nemen.
Dus je kunt wel straffen, maar dat is dan meer voor de andere kinderen en jezelf. Denk dat deze jongen er ook best wienig van leert als ik het zo hoor maar goed, zo hebben we verzonnen dat het moet en daar ga ik dan ook in mee. Prima. Misschien bereik je ook wel wat (soms ineens zie ik dat het mijn zoon wel wat doet, dat is mooi meegenomen). Maar heel vaak moeten WIJ VOLWASSENEN dingen gewoon voor zijn. Dat deze kinderen op gewoon onderwijs moeten zitten betekend ook dat het onderwijs zo gemaakt moet worden dat je niet kan weglopen enzovoort. KUn je roepen dat ze het op deze leeftijd moeten weten, maar daar hebben kinderen met een afwijking geen boodschap aan. Daarom hebben ze ook een afwijking, remember ;-)

Daardoor worden deze kinderen zo vaak negatief benaderd, krijgen negatieve gevolgen die ze niet begrijpen en die vaak geen nut hebben enzovoort... Voelen ze zich niet gewaardeerd, niet geaccepteerd, moeten dingen ondergaan die ze ook nog eens niet begrijpen en maken zo weer dezelfde fout omdat ze niet begrijpen of onthouden dat het niet hoort...

Alleen vinden heel vaak mensen het onzin die er weinig mee te maken hebben. Ik merk zelf ook nu pas, nu ik er zelf 1 heb, hoe groot het onvermogen is. Terwijl mijn dochter dezelfde dingen een keer kan flikken maar begrijpt waar ze de fout in is gegaan.
Zulke lastige dingen vind ik dit...

Het gaat me niet om de straf hoor Angel maar de reacties dat hij hier wat van zal leren. Ik heb nu door de hulpverlenning ingezien dat straf niet helpt. Het is geen onwil het is onkunde. Maar ik vind dat school ook zeer terecht zegt wij kunnen dan die veiligheid niet bieden. Sterker nog ik zou hem zelf dan niet eens meegeven.
Mensen met AS leren anders daar moet je de juiste begeleiding inzetten en dan ook doorzetten. En geloof me het is echt niet makelijker om ze het zou te moeten aanleren, want voor de buitenwereld lijkt het zo makelijk je geeft ze straf en dan voelen ze wel dat het niet leuk is, dan doen ze het de volgende keer niet. Helaas zo werkt het niet bij hun. Je moet ze het goede gedrag aanleren en dat moet zo een gewoonte zijn dat ze iets anders niet fijn meer vinden en dat ook niet meer doen.

Boterbloem, daar kan ik je wel antwoord opgeven.. Omdat deze kinderen ook straks in een maatschapij moeten functiorneren, en die maatschappij wordt niet seciaal voor deze kinderen ingericht.. hoe vevelend ook. 

Idd Boterbloem jij verwoord  het beter, ik was zelf  ook altijd van oorzaak en gevolg je gedraagd je zo dan is dat het gevolg. Maar je vergeet dat het bij autisme en adhd heel anders werkt. 1 je bent voor AS een spiegel jij reageert boos hup kind reageerd boos terug jij ontploft kind ontploft nog erger mee. En dan heb je nog veel meer dingen die zo anders werken me zoon is nu 10 en nu pas weet ik oja zo werkt dat bij hem en ja dat is heel anders. Nee het is geen excuus hij wordt echt wel opgevoed maar niet op de manier van de rest me kind is anders en krijgt daarop een aangepaste opvoeding en die zal van vele moeders zonder een beperking soft overkomen maar het werkt wel.

Boterbloem, ik reageer zo omdat haar zoon ondanks zijn aandoening op een reguliere school zit en hij heeft dit vergrijp uitgevoerd met andere jongens. Dan kan je hem niet in een uitzonderingspositie plaatsen omdat hij net even anders is.
In dit geval vind ik niet dat moeder de school moet afvallen naar hem toe.

Dat hij speciale begeleiding en aanpak nodig heeft, helemaal mee eens. Maar dat is nu niet aan de orde, het gaat om dit voorval.

Quote Jen9:

Boterbloem, daar kan ik je wel antwoord opgeven.. Omdat deze kinderen ook straks in een maatschapij moeten functiorneren, en die maatschappij wordt niet seciaal voor deze kinderen ingericht.. hoe vevelend ook.

Maar dat is toch net wat zo van de pot gerukt is!!!
Van een blinde wordt niet verwacht dat hij kan zien omdat het gros van de mensen nu eenmaal kan zien. Maar daar maken we stokken voor, leiden speciale hulphonden op en passen in het verkeer een heleboel dingen voor hen aan.

Van een verlamde verwachten we niet dat hij maar moet lopen omdat de meeste mensen dat nu eenmaal kunnen. We bouwen rolstoelen, brede doorgangen en speciale toiletten.

Van een dove eisen we niet dat hij maar alles hoort wat er te horen valt. We maken hoorapparaten en leren gebarentaal.

Voor ieder van deze handicaps, en tientallen andere handicaps reageren wij als maatschapij , ontwikkelen hulpmiddelen en passen onze verwachtingen aan. En dat is maar goed ook!

Maar als een autist problemen heeft door zijn handicap roept iedereen: maar ja ... hij moet zich aanpassen... hij moet zien dat hij normaal kan functioneren... dat moeten wij (de maatschapij) niet doen... dat is zijn probleem.

Wat maakt dan dat we geen enkel probleem hebben om voor een blinde onze verwachtingen aan te passen, maar voor een autist wel????

---

Blijf niet zoeken in je verdriet.
Je vindt het in je herinneringen.

Oké , maar je zoon accepteerd de consequentie van zijn gedag op dit moment. Dan zou je als moeder nu moeten stoppen en dit gewoon moeten laten gaan. school kan op basis van zijn gedrag de veiligheid van jouw kind en anderen niet waarborgen.
als hier nog een les door je kind wordt geleerd is dat mooi.. Maar eerlijk deze 5 kinderen zijn zonder strictere toezicht niet te vertrouwen. Dat hebben ze nu laten zien.En dat is niet veilig.
daarnaast zijn vast niet alle betrokken kinderen behept met ASS en als er dan al een consequentie is voor gedrag.. Dan moet die toch echt voor alle 5 gelijk zijn. 

Ik zou veel sterker op gaan treden om die kinderen te scheiden van je zoon of je kind op een andere school zetten. Alles wat je zoon heeft verklaart veel, maar daar heeft hij niks aan als hij nu niet leert wat acceptabel gedrag is. Anders wordt hij ouder en groter, maar niks wijzer... En dan gebeuren er nog nare dingen die je niet wilt..want nu heb jij nog gezag maar ineens is hij zo oud dat jij niks meer kunt.. ik lees echt wel dat je ermee bezig bent  maar voor hem is het dan toch niet genoeg.

Straf gaat natuurlijkniet alleen om de gestrafte. In de bak zitten ookgenoeg mensen die hun straf niks doet, dan heffen we straf ook niet op.

Quote Jen9:

Boterbloem, daar kan ik je wel antwoord opgeven.. Omdat deze kinderen ook straks in een maatschapij moeten functiorneren, en die maatschappij wordt niet seciaal voor deze kinderen ingericht.. hoe vevelend ook.

Snap je punt, maar is dat genoeg reden om dingen te vragen die ze niet kunnen?
Of zouden we eens naar die samenleving moeten gaan kijken?

Want we vragen ook niet van een kind met astma dat het wel elke keer gaat rennen.
Van een kind met 1 been vragen we niet op 2 benen te gaan lopen.
Mensen zonder benen verplichten we niet op te staan als anderen het wel doen en geven we ook geen gevolgen.
Blinde mensen vertellen we niet dat ze uit hun doppen moeten kijken als ze ergens tegenaan lopen
en zo kan ik nog wel even doorgaan...

Het hoeft niet speciaal ingericht te worden voor deze kinderen, maar je kunt ze wel zo aanpakken dat het voor HEN nut heeft. Van een kind wat geen gevaar ziet moet je niet verwachten dat hij het maar gewoon gaat zien, maar die moet je daarin begeleiden. Van kinderen die de hele dag wiebelen moet je niet verwachten dat ze de hele tijd stil gaan zitten mar dan geef je iets waardoor ze minder gemerkt wiebelen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik vind het raar dat we maar straffen zonder resultaat (lijkt soms wel of het enkel voor het gevoel van de ander is dat er gestraft wordt, en er niet naar het kind zelf gekeken wordt) ipv een kind te benaderen zodat je daadwerkelijk effect kunt hebben.

Quote Suus:

Straf gaat natuurlijkniet alleen om de gestrafte. In de bak zitten ookgenoeg mensen die hun straf niks doet, dan heffen we straf ook niet op.

Wat bedoel je hier mee?
Dat de straf voor de buitenwereld belangrijk is?
Want wil je nou het gedrag van het kind veranderen, of wil je voro de buitenwereld laten zien dat het kind net zo wordt behandeld ookal is die anders?

Wat is het nut van de straf? Wat wil je ermee bereiken? Ik denk dat we daar eerst naar moeten kijken.

Want ik vind nogal een verschil zitten tussen een kind wat je wat wilt leren en je straf gaat geven,
of iemand die in de bak zit als ik eerlijk ben...

Een straf moet zijn doel raken en niet missen is mijn mening. Kinderen op jonge leeftijd moet je daarom de gevolgen geven die bij het ontwikkelingsniveau horen.

Een peuter die iets afpakt geef je ook niet de straf van een 10 jarige, en een 6 jarige die liegt niet dezeflde straf als een kind van 16.

je moet het kind benaderen zodat het nut heeft. En een kind van 10 wat op sommige vlakken functioneert als een 5 jarige benader je op dat punt als een 5 jarige om het aan te leren.

Straf is een gevolg van handelen, of je als kind iets uitvreet of als volwassenen. Straf is niet alleen een gevolg voor degene die iets doet wat niet kan, het is ook genoegdoening voor slachtoffers en signaal naar anderen er omheen.

een 10 jarige hoort te weten dat he niet van school sneakt, die je dat wel dan krijg he straf. Of het kind er iets van leert vind ik niet perse belangrijk, iig niet zo belangrijk dat we maar geen straf meer geven. Naast de straf leer he het kind het dan maar op een andere manier 

Quote Boterbloem:

[...] Dan ga je uit van een normaal kind. Mijn zoon zou in deze denk ik niets leren van een straf. Hij zou hem uitzitten omdat hij niet anders kan, maar je bereikt totaal niet wat je wil bereiken. Dat heeft niets te maken met verschuilen achter zijn aandoeningen, dat is het ook serieus nemen. Vind dat altijd zo'n slappe opmerking... Waarom willen mensen kinderen met een afwijking altijd precies in hetzelfde straatje stoppen en moeten die kinderen maar wat harder hun best doen? Soms is het ook goed een bepaald onvermogen eens gewoon te accepteren en vooral het kind gewoon te accepteren en daarbij de passende hulp te zoeken die nodig is (1 op 1 begeleiding bijvoorbeeld). Met de astma van mijn zoon hoor ik nooit dat we ons verschuilen achter zijn aandoening als hij een coopertest niet kan uitlopen. Dat wordt altijd serieus genomen. Maar is het psychisch dan is het het eerste wat men roept en moeten ze maar gestraft worden. Gaat het om mijn zoon zijn ADHD dan verschuilen we ons ineens erachter, behoorlijk kortzichtig naar mijn mening. Want ook op dit vlak moet je het serieus nemen. Dus je kunt wel straffen, maar dat is dan meer voor de andere kinderen en jezelf. Denk dat deze jongen er ook best wienig van leert als ik het zo hoor maar goed, zo hebben we verzonnen dat het moet en daar ga ik dan ook in mee. Prima. Misschien bereik je ook wel wat (soms ineens zie ik dat het mijn zoon wel wat doet, dat is mooi meegenomen). Maar heel vaak moeten WIJ VOLWASSENEN dingen gewoon voor zijn. Dat deze kinderen op gewoon onderwijs moeten zitten betekend ook dat het onderwijs zo gemaakt moet worden dat je niet kan weglopen enzovoort. KUn je roepen dat ze het op deze leeftijd moeten weten, maar daar hebben kinderen met een afwijking geen boodschap aan. Daarom hebben ze ook een afwijking, remember ;-) Daardoor worden deze kinderen zo vaak negatief benaderd, krijgen negatieve gevolgen die ze niet begrijpen en die vaak geen nut hebben enzovoort... Voelen ze zich niet gewaardeerd, niet geaccepteerd, moeten dingen ondergaan die ze ook nog eens niet begrijpen en maken zo weer dezelfde fout omdat ze niet begrijpen of onthouden dat het niet hoort... Alleen vinden heel vaak mensen het onzin die er weinig mee te maken hebben. Ik merk zelf ook nu pas, nu ik er zelf 1 heb, hoe groot het onvermogen is. Terwijl mijn dochter dezelfde dingen een keer kan flikken maar begrijpt waar ze de fout in is gegaan. Zulke lastige dingen vind ik dit...

Mooi geschreven Boterbloem! Ik ben het helemaal met je eens.

Een samenleving kan prima doorgaan met mensen die een been missen, het is moeilijker bij ander gedrag. Ik vind t nogal wat om te vragen of een samenleving zich hieraan aanpast (ik snap t overigens wel, maar dat is weer wat anders...)

Overigens vind ik straf voor buitenwerld ook belangrijk... Ik vind niet dat je verschil MAG maken in strafkeuzes...

En dat je ze meer moet begeleiden, helemaal mee eens.. maar dat heeft denk ik wel als doel te leren zich staande te houden in de maatschappij...

Nou als ik eerlijk ben vind ik de straf wel te zwaar.

en dat heeft meer ermee te maken ,dat hij ASS heeft.
je kind hoort niet op die school en sanp dan ook echt niet dat ie daar nog zit.

ik laat mijn eigen kind nu net 3 observeren voor 4 maanden 
omdat ik hem na 8 dagen al van een PSZ af kon halen
ik doe er nu al alles aan om hem op SBO te krijgen.

komt er uiteindelijk uit dat hij toch niet na SBO kan ,omdat alle eisen tegenwoordig strengen zijn
stuur ik vanaf dag 1 een mail na alle ouders.
dat het niet mijn keuze is,en dat ik zijn handelingen en gedrag op voorhand kan voorspellen
ik heb er geen zin in ,dat mijn kind erop aangekeken word voor zijn gedrag en handelingen.
en als mijn kind dan door zijn handelingen niet op schoolreisje mag is de school voor mijn te klein.

Mijn kind gaat ook raar en ongepast gedrag vertonen met 30 kinderen in de klas vanwege de vele prikkels 

Ik vind het dan ook makelijk praten dat een kind zjn straf maar moet accepteren,
in sommige gevallen kan een kind er niks aan doen.
die staan totaal anders in deze maatschappij en moeten heel anders aangepakt worden en opgevoed worden.
dan dat deze maatschappij maar wilt zien.

en ik zou als ouder ,maar eens keihard met me vuisten op tafel slaan.
dit beschadigd je kind.
en een school laat een leerling niet zomaar gaan ,elke kind is geld.
dat heb ik bij mijn dochter gezien ,uiteindelijk met veel dreigen heb ik haar van school gekregen en op SBO gekregen.
trek hem daar weg ,van er is geen juf of meester die hem kan begeleiden met 29 andere kinderen in de klas 
op SBO komt hij te zitten ,met kinderen die het zelfde hebben,die hem begrepen ,die hem accepteren.
ik weet zeker dat hij helemaal zal opbloeien en dat jij hem veel beter aan kan