Menu
Topic:
mag niet meer op school reis
Sannie
Lid
  
| Hoi.wat vinden jullie? Ik vind het een erge straf.mijn zoon is 10 en helaas een meelopen en erg
beinvloedbaar .daar heb ik hulp voor .voor zijn sociaal en emotionele. Ook omdat ik pas gescheiden
ben en hij ook epilepsie heeft .Hij twee vrienden die niet goed voor hem is .heeft slechte invloed.
Film hes wat hij op YouTube zet.Porno op zijn telefoon. Weet hij van hun .Maar vandaag is het niet
goed gegaan met konin spelen. Die jongens zijn weggelopen. Ze waren een uur weg.Ik heb overal
gezocht. Maar helaas. Diejongens hebben nog paar kkinderen overgehaald om weg te lopen. En nu heeft
de juf gezegd .dat ze niet mee op school reis mee mogen.Ik vind het te harde straf. Ik snap juf echt
wel hoor.Maar ik ben erg druk met mijn zoon om hem weerbaarder te krijgen. Hij heeft nu erg moeilijk
door omstandigheden. Ik ga dinsdag praten met de directeur. Wat vinden jullie hier nu van ? Terecht?
Of toch te streng?
|
| Datum: 24-04-2015 23:25:08 | Quote |
Sannie schreef op: 24-04-2015 23:25:08
|
Hoi.wat vinden jullie? Ik vind het een erge straf.mijn zoon is 10 en helaas een meelopen en erg
beinvloedbaar .daar heb ik hulp voor .voor zijn sociaal en emotionele. Ook omdat ik pas gescheiden
ben en hij ook epilepsie heeft .Hij twee vrienden die niet goed voor hem is .heeft slechte invloed.
Film hes wat hij op YouTube zet.Porno op zijn telefoon. Weet hij van hun .Maar vandaag is het niet
goed gegaan met konin spelen. Die jongens zijn weggelopen. Ze waren een uur weg.Ik heb overal
gezocht. Maar helaas. Diejongens hebben nog paar kkinderen overgehaald om weg te lopen. En nu heeft
de juf gezegd .dat ze niet mee op school reis mee mogen.Ik vind het te harde straf. Ik snap juf echt
wel hoor.Maar ik ben erg druk met mijn zoon om hem weerbaarder te krijgen. Hij heeft nu erg moeilijk
door omstandigheden. Ik ga dinsdag praten met de directeur. Wat vinden jullie hier nu van ? Terecht?
Of toch te streng? |
| |
| Quote |
Navigatie
RE: mag niet meer op school reis
Marie8 schreef op: 25-04-2015 20:11:03
|
Ik vind overigens dat voor dit moment de verantwoordelijkheid door school niet gedragen kan
worden.
En ik vind ook wel dat straffen gelijk getrokken moeten worden.
Maar in dit geval is het al bekend dat er wat aan de hand is, dan moet je geen brandjes gaan blussen
maar naar de oorzaak zoeken. En dan kun je dit soort situaties in veel gevallen voorkomen.
Ik ben ook niet zo voor het passend onderwijs. Mijn kinderen zitten iok in klassen van boven de 30
kinderen, is erg veel om ook nog speciale aandacht te kunnen geven.
Anderzijds is mijn ervaring dat veel scholen ook moeilijk kunnen afwijken van een vast regime en een
kleinigheidje snel teveel vinden. Bijv. kinderen met ADHD, krijgen met alleen ADHD geen rugzakje
(meer). Maar je kunt ze wel een andere plek in de klas geven, in instructies een paar keer de naam
noemen, voorstellen of een koptelefoon of wiebelkussen iets is. Kleine dingen die eigenlijk geen
inspanning kosten. Kids met ass hebben vaak hulp aan visuele ondersteuning, afspraken in agenda of
op papier. Een keer duim omhoog als het goed gaat etc. Er wordt vaak al snel gezegd dat ze niks
kunnen met een kind met diagnose en daar ben ik het ook niet altijd mee eens.
En vroeger...dan was je gewoon vervelend of je ging naar opvoedkamp en kostscholen. Bovendien was de
maatschappij minder complex.
En als het wel duidelijk was dat je iets mankeerde dan werd je weggestopt in instituten.
|
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Boterbloem
Lid
| | Quote
Jen9: | Een samenleving kan prima
doorgaan met mensen die een been missen, het is moeilijker bij ander gedrag. Ik vind t nogal wat om
te vragen of een samenleving zich hieraan aanpast (ik snap t overigens wel, maar dat is weer wat
anders...)
Overigens vind ik straf voor buitenwerld ook belangrijk... Ik vind niet dat je
verschil MAG maken in strafkeuzes...
En dat je ze meer moet begeleiden, helemaal mee
eens.. maar dat heeft denk ik wel als doel te leren zich staande te houden in de
maatschappij... |
Toch bestaat een groot deel van die samenleving uit
mensen die zich zouden kunnen aanpassen, die de mogelijkheden hebben. Alleen vaak is er wel
onWIL. Zie je ook aan dat men verwacht en wil dat deze kinderen precies zo behandeld en
benaderd worden... Die verwacht dat deze kinderen dag in dag uit op de tenen blijven lopen. Dat vind ik dan weer raar... Stel je voor, dat alles wat jij doet in je leven boven jou
vermogen ligt, je elke dag bevestigd wordt dat je het niet goed genoeg kan en je nog gestraft wordt
ook als het dan eens misgaat... Stel je voor dat dat jou leven is? Ik denk dat je dan net
als mijn zoon klaar bent met het leven.. Dat je zo verdrietig bent dat je zegt dat dood misschien
wel beter is... Mijn zoon maakt absoluut geen kans op een plek in speciaal onderwijs. Hij
heeft de pech namelijk heel slim te zijn. Daardoor kan hij qua leren goed meekomen op school. Maar
zijn gedrag past vaak beter bij groep 2 a 3. En daar kan de samenleving niet mee omgaan. Die
samenleving, die wel verwacht dat hij zich aanpast maar zichzelf niet aan kan passen. Met
als gevolg dat mijn kind doodongelukkig is omdat die samenleving hem niet accepteerd zoals hij is.
Die hem behandeld op een hoger niveau dan dat hij is. Dat heeft mijn kijk enorm veranderd
op deze kinderen. Het ontneemt levenslust. En dat vind ik pas erg.
|
| Datum: 25-04-2015 20:11:15 | Quote |
Boterbloem schreef op: 25-04-2015 20:11:15
|
| Quote
Jen9: | Een samenleving kan prima
doorgaan met mensen die een been missen, het is moeilijker bij ander gedrag. Ik vind t nogal wat om
te vragen of een samenleving zich hieraan aanpast (ik snap t overigens wel, maar dat is weer wat
anders...)
Overigens vind ik straf voor buitenwerld ook belangrijk... Ik vind niet dat je
verschil MAG maken in strafkeuzes...
En dat je ze meer moet begeleiden, helemaal mee
eens.. maar dat heeft denk ik wel als doel te leren zich staande te houden in de
maatschappij... |
Toch bestaat een groot deel van die samenleving uit
mensen die zich zouden kunnen aanpassen, die de mogelijkheden hebben. Alleen vaak is er wel
onWIL. Zie je ook aan dat men verwacht en wil dat deze kinderen precies zo behandeld en
benaderd worden... Die verwacht dat deze kinderen dag in dag uit op de tenen blijven lopen. Dat vind ik dan weer raar... Stel je voor, dat alles wat jij doet in je leven boven jou
vermogen ligt, je elke dag bevestigd wordt dat je het niet goed genoeg kan en je nog gestraft wordt
ook als het dan eens misgaat... Stel je voor dat dat jou leven is? Ik denk dat je dan net
als mijn zoon klaar bent met het leven.. Dat je zo verdrietig bent dat je zegt dat dood misschien
wel beter is... Mijn zoon maakt absoluut geen kans op een plek in speciaal onderwijs. Hij
heeft de pech namelijk heel slim te zijn. Daardoor kan hij qua leren goed meekomen op school. Maar
zijn gedrag past vaak beter bij groep 2 a 3. En daar kan de samenleving niet mee omgaan. Die
samenleving, die wel verwacht dat hij zich aanpast maar zichzelf niet aan kan passen. Met
als gevolg dat mijn kind doodongelukkig is omdat die samenleving hem niet accepteerd zoals hij is.
Die hem behandeld op een hoger niveau dan dat hij is. Dat heeft mijn kijk enorm veranderd
op deze kinderen. Het ontneemt levenslust. En dat vind ik pas erg. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Marie8 schreef op: 25-04-2015 20:18:09
|
En aan de andere kant kun je kinderen van 10 ook prima uitleggen waarom er voor een ander een andere
aanpak kan gelden.
Ik vind dat overigens meestal niet handig, maar niet om de reden dat je het niet aan de anderen kunt
uitleggen.
Zoon van vrienden van ons heeft ADHD en kan enorm impulsief en druk reageren. Mijn kinderen weten
waar dat vandaan komt en weten ook hoe ze daarmee om kunnen gaan. Omdat we dat uitgelegd hebben. Ze
vinden het gedrag soms wel irritant, maar rekenen hem daar niet op af. Ze blijven rustig en geven
grenzen aan op een fatsoenlijke manier. En als ze het niet meer kunnen handelen komen ze al even
rustig hulp vragen aan ouders of aan ons. Zodat wij hem een rustmoment kunnen aanbieden. Werkt
prima. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Annie schreef op: 25-04-2015 20:19:40
|
Ik kan een heel eind meegaan in dat je een kind met bijvoorbeeld ASS anders aanpakt dan een kind
zonder ASS. Maar in dit geval kan dat gewoon niet. Bovendien denk ik dan, dat als hij de
verantwoordelijkheid dus niet aankan (mede vanwege ASS en omdat hij niet op die school thuishoort),
hij dus al helemaal niet mee zou moeten gaan op dit schoolreisje. Sneu voor het zoontje van TO, ja
tuurlijk, maar ik begrijp school echt heel goed. Dit is gewoon niet het moment/de situatie om
verschil te maken. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Sunshine schreef op: 25-04-2015 20:23:10
|
weet je wat zo erg is ,dat alles zo negatief is ,rondom dit onderwerp
mensen zien
niet eens meer hoe onzettend lief en sociaal ze zijn
hoeveel knuffels en kusjes je krijgt op
een dag
dat je op alles dank je wel en alsjeblieft krijgt te horen.
dat ze zeer
grote interesse hebben in bepaalde dingen
en hoe slim ze eigelijk wel niet zijn ,
ze
denken en voelen dingen alleen zo anders
en ze kunnen zo secht tegen onrecht.
maar goed dit blijft een eindeloze discussie |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Boterbloem
Lid
| | Quote
Jen9: | Ik zelf pas me trouwens absoluut
aan.. Maar als je verwacht dat de maatschappij zich aanpast, wat de meeste mensen niet eens
kunnen... verwacht je dan niet precies hetzelfde??? |
Ik denk dat het
eerste probleem al ligt bij de overheid, die alles maar op 1 school willen zien met zo min mogelijk
leerkrachten en extra begeleiding... soms hebben leerkrachten 34 leerlingen per leerkracht met
wel 10 met een gebruiksaanwijzing, paar hoogbegaafd, paar die net mee kunnne komen enzovoort... WIe heeft verzonnen dat leerkrachten dit maar moeten kunnen? We leggen veel te
veel druk op deze mensen... Je zou OF een onderwijsassistent oid erbij moeten zetten OF de klassen kleiner moeten maken waardoor het overzicht blijft. Maar hier moeten ze
een klas van 27 kinderen opdelen doordat ze net te weinig leerlingen hebben voor 8 leerkrachten...
Hierdoor krijg je klassen over de 30 leerlingen...
Zo raar...
|
| Datum: 25-04-2015 20:23:40 | Quote |
Boterbloem schreef op: 25-04-2015 20:23:40
|
| Quote
Jen9: | Ik zelf pas me trouwens absoluut
aan.. Maar als je verwacht dat de maatschappij zich aanpast, wat de meeste mensen niet eens
kunnen... verwacht je dan niet precies hetzelfde??? |
Ik denk dat het
eerste probleem al ligt bij de overheid, die alles maar op 1 school willen zien met zo min mogelijk
leerkrachten en extra begeleiding... soms hebben leerkrachten 34 leerlingen per leerkracht met
wel 10 met een gebruiksaanwijzing, paar hoogbegaafd, paar die net mee kunnne komen enzovoort... WIe heeft verzonnen dat leerkrachten dit maar moeten kunnen? We leggen veel te
veel druk op deze mensen... Je zou OF een onderwijsassistent oid erbij moeten zetten OF de klassen kleiner moeten maken waardoor het overzicht blijft. Maar hier moeten ze
een klas van 27 kinderen opdelen doordat ze net te weinig leerlingen hebben voor 8 leerkrachten...
Hierdoor krijg je klassen over de 30 leerlingen...
Zo raar...
|
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Boterbloem
Lid
| | Quote
Debby1977: | Tegenwoordig zijn er
overal kinderen met "labeltjes". Hoe kan dat? Vroeger was dit toch helemaal niet? Maar ik stoor me
er wel een beetje aan, want hoe vaak hoor ik niet dat dingen vergoeilijkt worden onder het mom van
"Ja maar pietje heeft, adhd, of add, of odd of pdd-nos" . Ja, dus? Daar moet mijn kind dan maar
iedere keer de dupe van worden? Daar pas ik voor. Ik wil hier niemand mee voor het hoofd stoten maar
ik vind het gewoon opvallend hoeveel kinderen er zijn met 1 of andere diagnose.
|
Mijn kind is zijn hele leven al de dupe... Omdat hij behandeld
wordt zoals ieder ander behandeld moet worden. Ik begrijp je wel hoor, ik had dezelfde
houding, totdat ik mijn kind heb laten testen omdat hij wel heel erg afweek. En hij bleek
behoorlijk extreme ADHD te hebben, alleen door de opvoeding liep hij nog redelijk binnen de
lijnen. En nu zeggen mensen tegen mij ook wel eens: ik geloof niet in ADHD, zelfs de
bedenker heeft gezegd dat het onzin is. Vertel dat min zoon maar die niet mee kan komen
en die laatst schreeuwend in de hoek zat omdat het zo druk was in zijn hoofd.. Die altijd
impulsief reageert en waardoor ik alleen vast kan slapen wanneer hij naar de zorgboerderij is omdat
ik niet half wakker hoef te slapen voor het geval hij uit bed gaat en gewoon beneden tv gaat
kijken. Vertel hem dat maar terwijl hij de hele dag niet stil kan zitten en altijd wiebelt. En zo kan ik nog wel even doorgaan ;-) 2 eeuwen terug hadden mensen ook bijna
nooit kanker. Maar nu zijn vele soorten bekend en hor je het ook vaak. Zo ook met dit soort
dingen. Vroeger was ej gewoon vervelend en werd er niet verder gekeken. Nu weten ze meer en daar
zijn de gevolgen bij. En ik ben tegen een label, tegelijkertijd heb ik gemerkt dat het
verplicht is als je hulp wilt ontvangen..
|
| Datum: 25-04-2015 20:29:09 | Quote |
Boterbloem schreef op: 25-04-2015 20:29:09
|
| Quote
Debby1977: | Tegenwoordig zijn er
overal kinderen met "labeltjes". Hoe kan dat? Vroeger was dit toch helemaal niet? Maar ik stoor me
er wel een beetje aan, want hoe vaak hoor ik niet dat dingen vergoeilijkt worden onder het mom van
"Ja maar pietje heeft, adhd, of add, of odd of pdd-nos" . Ja, dus? Daar moet mijn kind dan maar
iedere keer de dupe van worden? Daar pas ik voor. Ik wil hier niemand mee voor het hoofd stoten maar
ik vind het gewoon opvallend hoeveel kinderen er zijn met 1 of andere diagnose.
|
Mijn kind is zijn hele leven al de dupe... Omdat hij behandeld
wordt zoals ieder ander behandeld moet worden. Ik begrijp je wel hoor, ik had dezelfde
houding, totdat ik mijn kind heb laten testen omdat hij wel heel erg afweek. En hij bleek
behoorlijk extreme ADHD te hebben, alleen door de opvoeding liep hij nog redelijk binnen de
lijnen. En nu zeggen mensen tegen mij ook wel eens: ik geloof niet in ADHD, zelfs de
bedenker heeft gezegd dat het onzin is. Vertel dat min zoon maar die niet mee kan komen
en die laatst schreeuwend in de hoek zat omdat het zo druk was in zijn hoofd.. Die altijd
impulsief reageert en waardoor ik alleen vast kan slapen wanneer hij naar de zorgboerderij is omdat
ik niet half wakker hoef te slapen voor het geval hij uit bed gaat en gewoon beneden tv gaat
kijken. Vertel hem dat maar terwijl hij de hele dag niet stil kan zitten en altijd wiebelt. En zo kan ik nog wel even doorgaan ;-) 2 eeuwen terug hadden mensen ook bijna
nooit kanker. Maar nu zijn vele soorten bekend en hor je het ook vaak. Zo ook met dit soort
dingen. Vroeger was ej gewoon vervelend en werd er niet verder gekeken. Nu weten ze meer en daar
zijn de gevolgen bij. En ik ben tegen een label, tegelijkertijd heb ik gemerkt dat het
verplicht is als je hulp wilt ontvangen.. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Ik
Gast
| | Quote
sunshine: | weet je wat zo erg is ,dat
alles zo negatief is ,rondom dit onderwerp
mensen zien niet eens meer hoe onzettend
lief en sociaal ze zijn
hoeveel knuffels en kusjes je krijgt op een dag
dat je op
alles dank je wel en alsjeblieft krijgt te horen.
dat ze zeer grote interesse hebben in
bepaalde dingen
en hoe slim ze eigelijk wel niet zijn ,
ze denken en voelen dingen
alleen zo anders
en ze kunnen zo secht tegen onrecht.
maar goed dit blijft een
eindeloze discussie |
Volgens mij bedoelen mensen het verder niet
negatief..het gaat er juist om dat als je iets uithaalt je straf krijgt of je nu een "labeltje"hebt
of niet..dat doet niet ter zake Mijn kinderen hadden zelf ook vriendjes met adhd/pddnos
e.d. bij ons vorige huis.. hartstikke lieve jongetjes die graag bij ons over de vloer kwamen
en waar ik totaal geen last van had hoor. 
|
| Datum: 25-04-2015 20:31:13 | Quote |
Ik schreef op: 25-04-2015 20:31:13
|
| Quote
sunshine: | weet je wat zo erg is ,dat
alles zo negatief is ,rondom dit onderwerp
mensen zien niet eens meer hoe onzettend
lief en sociaal ze zijn
hoeveel knuffels en kusjes je krijgt op een dag
dat je op
alles dank je wel en alsjeblieft krijgt te horen.
dat ze zeer grote interesse hebben in
bepaalde dingen
en hoe slim ze eigelijk wel niet zijn ,
ze denken en voelen dingen
alleen zo anders
en ze kunnen zo secht tegen onrecht.
maar goed dit blijft een
eindeloze discussie |
Volgens mij bedoelen mensen het verder niet
negatief..het gaat er juist om dat als je iets uithaalt je straf krijgt of je nu een "labeltje"hebt
of niet..dat doet niet ter zake Mijn kinderen hadden zelf ook vriendjes met adhd/pddnos
e.d. bij ons vorige huis.. hartstikke lieve jongetjes die graag bij ons over de vloer kwamen
en waar ik totaal geen last van had hoor. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Lilly
Lid
| Eerst en vooral: praten, praten , praten!!
En ja natuurlijk moet je met elk kind praten maar
met een autistich kind ligt dat toch net iets anders.
Ik kan bvb ook niet gewoon tegen
mijjn kinderen zeggen: morgen gaan we naar plopsaland.
Neen ik moet dat altijd aanvullen met:
behalve als het heel erg regent, of onweerd, of de auto kapot is , of er iemand ziek is , of we
toekomen en het park vol is... Allemaal dingen die een ander kind wel begrijpt, immers als de
auto niet start kan je niet vertrekken hé. Maar die mijn auti's echt niet vanzelf
begrijpen.
Even concreet vb in dit geval; weglopen mag niet. Een 'gewoon' kind
heeft vaak voldoende aan die informatie. Soms vul je nog aan met want dat is gevaarlijk, of dan
krijg je straf...
Een auti heeft helemaal niks aan die boodschap.
Ten eerste: Liep hij
(in zijn beleving) wel weg? Mischien deed hij in zijn idee gewoon iemand na, of speelde hij een
grappig spelletje,of verstopertje, of liep hij gewoon op een plaats waar hij anders toch wel
al mag komen.
Auti's kunnen heeeeeeeeel moeilijk plaatsen dat iets op het ene moment wel mag
(verstoppertje....op die plaats zijn...) en op andere momenten niet (je verstoppen als de juf/ouders
je zoeken, op die plaats zijn terwijl je op school hoort te zijn...)
Ten tweede: waarom
mag dat niet? Je zegt omdat het gevaarlijk is. Wat is gevaarlijk? Er stikken genoeg mensen in hun
eten , is eten dan gevaarlijk? Ik loop elke dag op de plaats waar ik nu was, waarom mag het dan wel
en nu niet? Is het nu gevaarlijker dan anders?
Ten derde: want dan krijg je straf... Maar
die heb ik toch niet gekregen? (het missen van die schoolreis linkt hij tegen dat het zover is
helemaal niet meer met hetgene wat gebeurd is)
een auti heeft voor elke situatie
zoveel meer uitleg nodig dan een ander kind. Zo heeft mijn zoon het eens voor elkaar gekregen om
twee kleuterjuffen en de schooldirecteur 45 minuten achter hem aan te laten zitten door rondjes te
lopen tussen de bomen door, terwijl ze naar binnen moesten gaan. Hij begreep helemaal niet
waarom hij daarna op straf moest.Toen ze hem later vroegen waarom hij dat deed zei hij: omdat jullie
het zo'n leuk spelletje vonden. Hij zag helemaal niet dat ze heel boos waren en spraken, in zijn
idee hadden ze reuzeveel plezier omdat ze zo rood waren en met hoge stemmen piepten.
Wat hadden ze dan wel moeten doen naar mijn idee:
-eerst achterhalen waarom het gebeurd
is. en of hij wel begreep dat wat hij deed niet kon.
-Dan uitleggen waarom iets niet kan,
en wat de gevolgen hadden kunnen zijn.
- Daarna , een straf bepalen die direct kan
uitgevoerd worden , en vooral uitleggen waarom hij die straf krijgt.
Wat betreft de
schoolreis kan je de verantwoordelijkheid idd niet bij de school leggen. Je kan niet van hen
verwachten dat ze zo'n kind op de juiste manier 'in de gaten kunnen houden'
Hier los ik dat op
door zelf mee te gaan als hulpouder ( en we leggen dan uit dat het is om de juffen te helpen met de
hele klas, zodat het kind niet geviseerd wordt.)
Of je zou ook je kind inderdaad niet mee
kunnen laten gaan , maar dan moet het voor het kind heel duidelijk zijn , dat dit niet is als straf
, maar om hem te helpen , en natuurlijk maak je er dan thuis een extra leuke dag van.
Blijf niet zoeken in je verdriet.
Je vindt het in je herinneringen. |
| Datum: 25-04-2015 20:32:24 | Quote |
Lilly schreef op: 25-04-2015 20:32:24
|
Eerst en vooral: praten, praten , praten!!
En ja natuurlijk moet je met elk kind praten maar
met een autistich kind ligt dat toch net iets anders.
Ik kan bvb ook niet gewoon tegen
mijjn kinderen zeggen: morgen gaan we naar plopsaland.
Neen ik moet dat altijd aanvullen met:
behalve als het heel erg regent, of onweerd, of de auto kapot is , of er iemand ziek is , of we
toekomen en het park vol is... Allemaal dingen die een ander kind wel begrijpt, immers als de
auto niet start kan je niet vertrekken hé. Maar die mijn auti's echt niet vanzelf
begrijpen.
Even concreet vb in dit geval; weglopen mag niet. Een 'gewoon' kind
heeft vaak voldoende aan die informatie. Soms vul je nog aan met want dat is gevaarlijk, of dan
krijg je straf...
Een auti heeft helemaal niks aan die boodschap.
Ten eerste: Liep hij
(in zijn beleving) wel weg? Mischien deed hij in zijn idee gewoon iemand na, of speelde hij een
grappig spelletje,of verstopertje, of liep hij gewoon op een plaats waar hij anders toch wel
al mag komen.
Auti's kunnen heeeeeeeeel moeilijk plaatsen dat iets op het ene moment wel mag
(verstoppertje....op die plaats zijn...) en op andere momenten niet (je verstoppen als de juf/ouders
je zoeken, op die plaats zijn terwijl je op school hoort te zijn...)
Ten tweede: waarom
mag dat niet? Je zegt omdat het gevaarlijk is. Wat is gevaarlijk? Er stikken genoeg mensen in hun
eten , is eten dan gevaarlijk? Ik loop elke dag op de plaats waar ik nu was, waarom mag het dan wel
en nu niet? Is het nu gevaarlijker dan anders?
Ten derde: want dan krijg je straf... Maar
die heb ik toch niet gekregen? (het missen van die schoolreis linkt hij tegen dat het zover is
helemaal niet meer met hetgene wat gebeurd is)
een auti heeft voor elke situatie
zoveel meer uitleg nodig dan een ander kind. Zo heeft mijn zoon het eens voor elkaar gekregen om
twee kleuterjuffen en de schooldirecteur 45 minuten achter hem aan te laten zitten door rondjes te
lopen tussen de bomen door, terwijl ze naar binnen moesten gaan. Hij begreep helemaal niet
waarom hij daarna op straf moest.Toen ze hem later vroegen waarom hij dat deed zei hij: omdat jullie
het zo'n leuk spelletje vonden. Hij zag helemaal niet dat ze heel boos waren en spraken, in zijn
idee hadden ze reuzeveel plezier omdat ze zo rood waren en met hoge stemmen piepten.
Wat hadden ze dan wel moeten doen naar mijn idee:
-eerst achterhalen waarom het gebeurd
is. en of hij wel begreep dat wat hij deed niet kon.
-Dan uitleggen waarom iets niet kan,
en wat de gevolgen hadden kunnen zijn.
- Daarna , een straf bepalen die direct kan
uitgevoerd worden , en vooral uitleggen waarom hij die straf krijgt.
Wat betreft de
schoolreis kan je de verantwoordelijkheid idd niet bij de school leggen. Je kan niet van hen
verwachten dat ze zo'n kind op de juiste manier 'in de gaten kunnen houden'
Hier los ik dat op
door zelf mee te gaan als hulpouder ( en we leggen dan uit dat het is om de juffen te helpen met de
hele klas, zodat het kind niet geviseerd wordt.)
Of je zou ook je kind inderdaad niet mee
kunnen laten gaan , maar dan moet het voor het kind heel duidelijk zijn , dat dit niet is als straf
, maar om hem te helpen , en natuurlijk maak je er dan thuis een extra leuke dag van. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Jo schreef op: 25-04-2015 20:32:27
|
Eens Boterbloem, leuk dat iedereen heeft recht op passend onderwijs, maar of het haalbaar is? |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Proestie
Lid
| | Quote
Boterbloem: | [...]
Toch bestaat
een groot deel van die samenleving uit mensen die zich zouden kunnen aanpassen, die de mogelijkheden
hebben.
Alleen vaak is er wel onWIL.
Zie je ook aan dat men verwacht en wil dat deze
kinderen precies zo behandeld en benaderd worden... Die verwacht dat deze kinderen dag in dag uit op
de tenen blijven lopen.
Dat vind ik dan weer raar...
Stel je voor, dat alles
wat jij doet in je leven boven jou vermogen ligt, je elke dag bevestigd wordt dat je het niet goed
genoeg kan en je nog gestraft wordt ook als het dan eens misgaat... Stel je voor dat dat jou leven
is?
Ik denk dat je dan net als mijn zoon klaar bent met het leven.. Dat je zo verdrietig
bent dat je zegt dat dood misschien wel beter is...
Mijn zoon maakt absoluut geen kans op
een plek in speciaal onderwijs. Hij heeft de pech namelijk heel slim te zijn. Daardoor kan hij qua
leren goed meekomen op school. Maar zijn gedrag past vaak beter bij groep 2 a 3. En daar kan de
samenleving niet mee omgaan. Die samenleving, die wel verwacht dat hij zich aanpast maar zichzelf
niet aan kan passen.
Met als gevolg dat mijn kind doodongelukkig is omdat die samenleving
hem niet accepteerd zoals hij is. Die hem behandeld op een hoger niveau dan dat hij is.
Dat heeft mijn kijk enorm veranderd op deze kinderen. Het ontneemt levenslust. En dat vind ik pas
erg.
|
Ik voel je verdriet en onmacht hierover haast door
het beeldscherm heen. Ik zie bij mijn zoontje dus ook verdriet, maar dan omdat hij
schoolgenootjes bij ADHD en autisme niet begrijpt. Er is op school een jongen die erg impulsief is
en moeilijk maat weet te houden. Mijn zoontje speelt bijv met een vriendje een spel dat ze ninja's
zijn. Het desbetreffende jongetje reageert hier heel impulsief op, denkt dat ze aan het vechten zijn
en doet mijn zoon dan pijn. Ik weet dat het niet kwaad bedoeld is en leg dat ook keer op keer uit,
maar mijn zoontje ligt tot 11 uur 's avonds te piekeren, want wat moet hij nou doen zodat hij niet
weer pijn gedaan wordt. Eigenlijk is het het beste dat hij en zijn vriendje dat spel niet meer
spelen, maar gaan ze bijv voetballen dan gebeurt er vaak ook weer wat door onhandig gedrag. Nu
is mijn zoontje hoog sensitief en voelt het alsof hij de wereldproblematiek in z'n uppie op moet
lossen. Hij doet dus dezelfde uitspraken over de dood... Aan de ene kant proberen we dus te
leren dat hij iedereen accepteert, aan de andere kant heeft hij dus het gevoel dat hij met het
acepteren van de ander heel veel van zichzelf aan de kant moet zetten.
Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat! |
| Datum: 25-04-2015 20:34:53 | Quote |
Proestie schreef op: 25-04-2015 20:34:53
|
| Quote
Boterbloem: | [...]
Toch bestaat
een groot deel van die samenleving uit mensen die zich zouden kunnen aanpassen, die de mogelijkheden
hebben.
Alleen vaak is er wel onWIL.
Zie je ook aan dat men verwacht en wil dat deze
kinderen precies zo behandeld en benaderd worden... Die verwacht dat deze kinderen dag in dag uit op
de tenen blijven lopen.
Dat vind ik dan weer raar...
Stel je voor, dat alles
wat jij doet in je leven boven jou vermogen ligt, je elke dag bevestigd wordt dat je het niet goed
genoeg kan en je nog gestraft wordt ook als het dan eens misgaat... Stel je voor dat dat jou leven
is?
Ik denk dat je dan net als mijn zoon klaar bent met het leven.. Dat je zo verdrietig
bent dat je zegt dat dood misschien wel beter is...
Mijn zoon maakt absoluut geen kans op
een plek in speciaal onderwijs. Hij heeft de pech namelijk heel slim te zijn. Daardoor kan hij qua
leren goed meekomen op school. Maar zijn gedrag past vaak beter bij groep 2 a 3. En daar kan de
samenleving niet mee omgaan. Die samenleving, die wel verwacht dat hij zich aanpast maar zichzelf
niet aan kan passen.
Met als gevolg dat mijn kind doodongelukkig is omdat die samenleving
hem niet accepteerd zoals hij is. Die hem behandeld op een hoger niveau dan dat hij is.
Dat heeft mijn kijk enorm veranderd op deze kinderen. Het ontneemt levenslust. En dat vind ik pas
erg.
|
Ik voel je verdriet en onmacht hierover haast door
het beeldscherm heen. Ik zie bij mijn zoontje dus ook verdriet, maar dan omdat hij
schoolgenootjes bij ADHD en autisme niet begrijpt. Er is op school een jongen die erg impulsief is
en moeilijk maat weet te houden. Mijn zoontje speelt bijv met een vriendje een spel dat ze ninja's
zijn. Het desbetreffende jongetje reageert hier heel impulsief op, denkt dat ze aan het vechten zijn
en doet mijn zoon dan pijn. Ik weet dat het niet kwaad bedoeld is en leg dat ook keer op keer uit,
maar mijn zoontje ligt tot 11 uur 's avonds te piekeren, want wat moet hij nou doen zodat hij niet
weer pijn gedaan wordt. Eigenlijk is het het beste dat hij en zijn vriendje dat spel niet meer
spelen, maar gaan ze bijv voetballen dan gebeurt er vaak ook weer wat door onhandig gedrag. Nu
is mijn zoontje hoog sensitief en voelt het alsof hij de wereldproblematiek in z'n uppie op moet
lossen. Hij doet dus dezelfde uitspraken over de dood... Aan de ene kant proberen we dus te
leren dat hij iedereen accepteert, aan de andere kant heeft hij dus het gevoel dat hij met het
acepteren van de ander heel veel van zichzelf aan de kant moet zetten. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Tiesmv3jongens schreef op: 25-04-2015 20:36:15
|
Ik heb mijn zoon met ass altijd uitgelegd waarom iets gebeurd. En ja hier kan to ook waarom dit
gebeurd is en ik vind dat er ook geen onderscheid in straf kan worden gemaakt.
Ze hebben
het allemaal gedaan en dat zou ik zo ook uitleggen. Want mijn zoon zou trouwens ook vreemd opkijken
als de anderen wel straf zouden krijgen ervoor en hij niet. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Boterbloem schreef op: 25-04-2015 20:38:00
|
als ik dit voorval op mijn zoon betrek denk ik trouwens dat ik er zelf ook voor zou kiezen hem
niet mee te laten gaan, OF wanneer hij wel mee mocht dat een van ons mee zou gaan.
Want als
mijn zoon zou weglopen zou ik het ook niet vertrouwen en vind i kdat ik die verantwoordelijkheid
niet bij de leerkrachten en begeleiding neer kan leggen. Veel te groot risico op een dag waarbij
alles al anders loopt.
Als mijn zoon deze straf zou krijgen zou ik daar ook achter staan
ondanks dat ik het niet helemaal fair zou vinden.
Alleen het is wel toegespitst op de actie die
hij ondernomen heeft...
En ik zou die dag van schoolreis gebruiken om mijn kind goed te leren
wat de gevolgen zijn van zomaar weglopen a.d.h.v. een uitstapje en daarbij rollenspelletjes/
voorbeelden.
Het is een moeilijk iets.
En bij kinderen met autisme en adhd is het
zeker niet zo dat ze nooit gestraft hoeven te worden, tuurlijk zij ook!
Ze lopen niet op alle
gebieden achter.
Daarom vind ik het teveel voor het normale onderwijs dat ze hier allemaal maar
mee om moeten kunnen gaan.
Zoeken naar een juiste straf is enorm moeilijk... Eigenlijk
geld dat voor elk kind he, niet alleen met een afwijking. Ook in gezinnen waar geen afwijkingen zijn
moet ieder kind apart worden angepakt.
Suus, ben het wel met je eens dat je zoveel
mogelijk achter school moet gaan staan met een straf. Niet klakkeloos (wij hebben het ook eens niet
gedaan en school heeft ons later gelijk gegeven omdat onze zoon regelmatig straf kreeg terwijl
anderen hem de schuld gaven zonder dat hij het deed). Maar ik vind ook dat als school wat zegt dat
je het in principe serieus moet nemen.
Maar dit vind ik ook erg moeilijke dingen.
Want eigenlijk is het wel grappig wat je ziet in deze discussie.
Mensen vinden dat je niet andere straffen mag geven, dat begrijpen hun kinderen niet en zou
oneerlijk zijn.
Terwijl je iemand die minder ver ontwikkelt is du wel een veel zwaardere straf
(in verhouding) wilt geven wat voor dat kind onbegrijpelijk is en niet eerlijk...
Wat we
ook doen, beide partijen hebben het gevoel dat het onterecht is. En de vraag is: kan een van beide
partijen begrip opbrengen voor de ander of laten we anders de zwakken 'de dupe' er van
zijn? |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Boterbloem
Lid
| | Quote
Jo: | Eens Boterbloem, leuk dat
iedereen heeft recht op passend onderwijs, maar of het haalbaar is? |
Absoluut niet haalbaar. MAAR iets meer scheiding daarin mag wel... Of vooral:
versterking binnen het onderwijs wat er is. Ik denk dat er enorme behoefte is aan
onderwijsassistenten e.d. Laat een groep zich specialiseren op dit gebied en zet deze mensen
in. Veel beter resultaat voor het gehele onderwijs in Nederland. Maar goed, of ze
daar geld aan uit zouden willen geven.. Tot nu toe wordt er voornamelijk bezuinigd...
|
| Datum: 25-04-2015 20:40:11 | Quote |
Boterbloem schreef op: 25-04-2015 20:40:11
|
| Quote
Jo: | Eens Boterbloem, leuk dat
iedereen heeft recht op passend onderwijs, maar of het haalbaar is? |
Absoluut niet haalbaar. MAAR iets meer scheiding daarin mag wel... Of vooral:
versterking binnen het onderwijs wat er is. Ik denk dat er enorme behoefte is aan
onderwijsassistenten e.d. Laat een groep zich specialiseren op dit gebied en zet deze mensen
in. Veel beter resultaat voor het gehele onderwijs in Nederland. Maar goed, of ze
daar geld aan uit zouden willen geven.. Tot nu toe wordt er voornamelijk bezuinigd... |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Jen9 schreef op: 25-04-2015 20:41:12
|
Ik denk wel dat adhd heel vaak as excuus gebruikt wordt... Niet in jouw geval Boterbloem, maar wel
in heel veel gevallen. Ik heb zeer waarschijnlijk ADD.. heb ik hier nog nooit laten vallen..
waarom..., omdat ik denk dat bij de meeste mensen wel een vorm van iets te vinden is.
Verder wordt er zoveel op de nadelen gehamerd,,, zo zonde, mensen met "stoornissen" hebben vaak
vele talenten die "gewone" mensen niet hebben.
Maar goed, nogmaals. ik vind t zeer
terecht dat hij niet mee mag.. al is t alleen maar wegens veiligheidsredenen... |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Snoepje023
Gast
| Mijn jongste van 5 bijna 6 is dan nog erger dan jouw zoon. Die heeft die straf 2 jaar geleden
opgelegd gekregen door school.
Zij had als 4 jarige gezegd dat ze moest plassen, en heeft
al haar spullen gepakt en is toen weggelopen.
Ben haar tegengekomen op de parkeerplaats
een paar straten verderop.
Hekken waren dicht,maar er zaten een paar gaten in het hek waar ze
doorheen was gegaan.
Ben daarop terug naar school gelopen, en ze waren echt boos op haar
sindsdien hebben ze altijd iemand met haar naar de wc laten gaan.
En het jaar daarop wouden ze
het weer proberen, dat ging goed.
Ik ben akkoord gegaan dat ze niet mee mocht, en dat
heeft wat betreft op school wel geholpen bij haar.
Met buiten spelen gaat het nog niet
helemaal goed, ze wilt altijd zonder te vragen zomaar bij een vriendin naar binnen lopen, ongeacht
dat ze met haar zus naar buiten gaat.
Ze mag van mij echt niet alleen naar buiten.
|
| Datum: 25-04-2015 20:43:16 | Quote |
Snoepje023 schreef op: 25-04-2015 20:43:16
|
Mijn jongste van 5 bijna 6 is dan nog erger dan jouw zoon. Die heeft die straf 2 jaar geleden
opgelegd gekregen door school.
Zij had als 4 jarige gezegd dat ze moest plassen, en heeft
al haar spullen gepakt en is toen weggelopen.
Ben haar tegengekomen op de parkeerplaats
een paar straten verderop.
Hekken waren dicht,maar er zaten een paar gaten in het hek waar ze
doorheen was gegaan.
Ben daarop terug naar school gelopen, en ze waren echt boos op haar
sindsdien hebben ze altijd iemand met haar naar de wc laten gaan.
En het jaar daarop wouden ze
het weer proberen, dat ging goed.
Ik ben akkoord gegaan dat ze niet mee mocht, en dat
heeft wat betreft op school wel geholpen bij haar.
Met buiten spelen gaat het nog niet
helemaal goed, ze wilt altijd zonder te vragen zomaar bij een vriendin naar binnen lopen, ongeacht
dat ze met haar zus naar buiten gaat.
Ze mag van mij echt niet alleen naar buiten. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Smvn&d
Lid
| Debby dat kun je ook omdraaien, waarom moet mijn kind de dupe zijn van de 'normale' kinderen.
ELK kind is uniek, of ze nou wel of geen stempel hebben, en elk kind zou op zijn eigen
manier behandeld moeten worden. Dat doen we bij volwassenen toch ook of niet? Waarom moeten kinderen
dan allemaal het zelfde zijn?
Even mijn kind als voorbeeld, hij is moeilijk, heeft geen
stempel (naja dt hij anders is dat weten we, maar we laten hem niet labelen voor school), maar is
moeilijk. Als hij iets flikt kan ik hem straf geven en bijv. zeggen je blijft 2 dagen binnen. Maar
heeft het ook effect? Nee totaal niet. Wat heeft wel effect? Praten en zeggen dat hij mij verdrietig
maakt met bepaald gedrag, DAT is voor hem de ergste 'straf' die je hem kan geven. Dus mensen denken
vaak dat er niet gestraft word of ik dingen maar toe sta, maar vaak is dat niet zo.
En
hoevaak mijn kind wel niet als vervelend kind word gezien, omdat hij een kind een klap of duw
geeft... Maar dat die 'normale' kinderen hem dan al een uur aan het treiteren en uitdagen zijn daar
praten we vooral niet over, dan hij al 3x stiekem geduwd is dat maakt niet uit. Hij doet het
tenslotte niet stiekem, en iedereen ziet het, en dus is het een kut kind. Behoorlijk
frustrerend.
Je kan je kind beter leren liegen en schijnheilig zijn.
En dat
geld ook voor kinderen zonder welke stempel dan ook, bij het ene kind werkt dit en bij de ander
niet. Dat eeuwige straffen word je toch moe van?
En ik denk ook dat je dit niet als
straf moet zien, maar moet zien als dat de school het niet aandurft, en dat is ook terrecht. School
moet nou eenmaal de veiligheid kunnen waarborgen.
Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken. |
| Datum: 25-04-2015 20:45:37 | Quote |
Smvn&d schreef op: 25-04-2015 20:45:37
|
Debby dat kun je ook omdraaien, waarom moet mijn kind de dupe zijn van de 'normale' kinderen.
ELK kind is uniek, of ze nou wel of geen stempel hebben, en elk kind zou op zijn eigen
manier behandeld moeten worden. Dat doen we bij volwassenen toch ook of niet? Waarom moeten kinderen
dan allemaal het zelfde zijn?
Even mijn kind als voorbeeld, hij is moeilijk, heeft geen
stempel (naja dt hij anders is dat weten we, maar we laten hem niet labelen voor school), maar is
moeilijk. Als hij iets flikt kan ik hem straf geven en bijv. zeggen je blijft 2 dagen binnen. Maar
heeft het ook effect? Nee totaal niet. Wat heeft wel effect? Praten en zeggen dat hij mij verdrietig
maakt met bepaald gedrag, DAT is voor hem de ergste 'straf' die je hem kan geven. Dus mensen denken
vaak dat er niet gestraft word of ik dingen maar toe sta, maar vaak is dat niet zo.
En
hoevaak mijn kind wel niet als vervelend kind word gezien, omdat hij een kind een klap of duw
geeft... Maar dat die 'normale' kinderen hem dan al een uur aan het treiteren en uitdagen zijn daar
praten we vooral niet over, dan hij al 3x stiekem geduwd is dat maakt niet uit. Hij doet het
tenslotte niet stiekem, en iedereen ziet het, en dus is het een kut kind. Behoorlijk
frustrerend.
Je kan je kind beter leren liegen en schijnheilig zijn.
En dat
geld ook voor kinderen zonder welke stempel dan ook, bij het ene kind werkt dit en bij de ander
niet. Dat eeuwige straffen word je toch moe van?
En ik denk ook dat je dit niet als
straf moet zien, maar moet zien als dat de school het niet aandurft, en dat is ook terrecht. School
moet nou eenmaal de veiligheid kunnen waarborgen. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Snoepje023
Gast
| Maar zou wel in gesprek gaan en vragen of je mee mag als hulppouder.
Ja jij kent je zoon het
beste
|
| Datum: 25-04-2015 20:48:29 | Quote |
Snoepje023 schreef op: 25-04-2015 20:48:29
|
Maar zou wel in gesprek gaan en vragen of je mee mag als hulppouder.
Ja jij kent je zoon het
beste |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Boterbloem
Lid
| | Quote
proestie: | [...]
Ik voel
je verdriet en onmacht hierover haast door het beeldscherm heen.
Ik zie bij mijn zoontje
dus ook verdriet, maar dan omdat hij schoolgenootjes bij ADHD en autisme niet begrijpt. Er is op
school een jongen die erg impulsief is en moeilijk maat weet te houden. Mijn zoontje speelt bijv met
een vriendje een spel dat ze ninja's zijn. Het desbetreffende jongetje reageert hier heel impulsief
op, denkt dat ze aan het vechten zijn en doet mijn zoon dan pijn. Ik weet dat het niet kwaad bedoeld
is en leg dat ook keer op keer uit, maar mijn zoontje ligt tot 11 uur 's avonds te piekeren, want
wat moet hij nou doen zodat hij niet weer pijn gedaan wordt. Eigenlijk is het het beste dat hij en
zijn vriendje dat spel niet meer spelen, maar gaan ze bijv voetballen dan gebeurt er vaak ook weer
wat door onhandig gedrag.
Nu is mijn zoontje hoog sensitief en voelt het alsof hij de
wereldproblematiek in z'n uppie op moet lossen. Hij doet dus dezelfde uitspraken over de dood...
Aan de ene kant proberen we dus te leren dat hij iedereen accepteert, aan de andere kant heeft hij
dus het gevoel dat hij met het acepteren van de ander heel veel van zichzelf aan de kant moet
zetten. |
Ach, de lieverd!! Dit is ook enorm moeilijk...
Dit is ook echt een van de moeilijke kanten van bijvoorbeeld een adhder... En als je kind dan
ook nog eens het gevoel heeft, of ik denk zelfs dat hij het daadwerkelijk doet, veel van zichzelf
aan de kant moet zetten dan is het ook niet goed... vind dit zulke lastige dingen... Hier
op school hebben ze dingen aanpast hierom. Soms mogen kinderen even niet bij elkaar spelen
bijvoorbeeld. Of gaat de ene kleine groep de voetbalkooi in en de andere groep ergens anders.
Leerkrachten staan er vol bovenop. Vechtspelletjes (ook voor nep) mogen niet meer, om dit soort
situaties... Maar dan heb je ook niet in de buurt spelen... Maar zo sneu voor hem. Wel
enorm mooi hoe jullie er mee omgaan. Zo leer ik mijn zoon dat hij sommige situaties dus
moet ontlopen. Onder andere wanneer anderen (lijken te) vechten... En ik vertel hem ook hoe het bij
hem werkt. Of naar de overkant van de hoofdstraat. Al zijn leeftijdsgenoten mogen het zomaar.
Hij moet het altijd vragen. Simpelweg omdat hij anders er zo vandoor vliegt naar het dorp verderop
en dan ben ik hem kwijt. Door hem kort te houden kan hij toch grote vrijheid krijgen maar wel met
andere strengere regels dan leeftijdsgenoten. Soms voelt hij zich wel beperkt door ons,
maar het is nodig en dat brengt zijn beperking ook gewoon met zich mee.
Leeftijdsgenoten mogen al een dik jaar samen zwemmen. Hij mag het niet zonder ons. Hij kan heel
goed zwemmen, maar ik ben bang dat zijn grapjes doorslaan. Ik heb het nog nooit bij hem gemerkt,
maar als ik naga met bijvoorbeeld een nepgevechtje en hoe serieus hij dat opvat, dan ben ik bang dat
ze voor de grap iemand onder water duwen en hij de lol er van in gaat zien...
Die vrijheid kan
hij nog niet krijgen. En dat is lastig, daar wordt hij ook flink om gepest...
Maar omdat we het
regelmatig uitleggen begrijpt hij het op zich wel. Ook vooral welke gevolgen wij willen voorkomen
omdat hij die gevolgen niet wil hebben maar wat wel kan gebeuren...
|
| Datum: 25-04-2015 20:49:08 | Quote |
Boterbloem schreef op: 25-04-2015 20:49:08
|
| Quote
proestie: | [...]
Ik voel
je verdriet en onmacht hierover haast door het beeldscherm heen.
Ik zie bij mijn zoontje
dus ook verdriet, maar dan omdat hij schoolgenootjes bij ADHD en autisme niet begrijpt. Er is op
school een jongen die erg impulsief is en moeilijk maat weet te houden. Mijn zoontje speelt bijv met
een vriendje een spel dat ze ninja's zijn. Het desbetreffende jongetje reageert hier heel impulsief
op, denkt dat ze aan het vechten zijn en doet mijn zoon dan pijn. Ik weet dat het niet kwaad bedoeld
is en leg dat ook keer op keer uit, maar mijn zoontje ligt tot 11 uur 's avonds te piekeren, want
wat moet hij nou doen zodat hij niet weer pijn gedaan wordt. Eigenlijk is het het beste dat hij en
zijn vriendje dat spel niet meer spelen, maar gaan ze bijv voetballen dan gebeurt er vaak ook weer
wat door onhandig gedrag.
Nu is mijn zoontje hoog sensitief en voelt het alsof hij de
wereldproblematiek in z'n uppie op moet lossen. Hij doet dus dezelfde uitspraken over de dood...
Aan de ene kant proberen we dus te leren dat hij iedereen accepteert, aan de andere kant heeft hij
dus het gevoel dat hij met het acepteren van de ander heel veel van zichzelf aan de kant moet
zetten. |
Ach, de lieverd!! Dit is ook enorm moeilijk...
Dit is ook echt een van de moeilijke kanten van bijvoorbeeld een adhder... En als je kind dan
ook nog eens het gevoel heeft, of ik denk zelfs dat hij het daadwerkelijk doet, veel van zichzelf
aan de kant moet zetten dan is het ook niet goed... vind dit zulke lastige dingen... Hier
op school hebben ze dingen aanpast hierom. Soms mogen kinderen even niet bij elkaar spelen
bijvoorbeeld. Of gaat de ene kleine groep de voetbalkooi in en de andere groep ergens anders.
Leerkrachten staan er vol bovenop. Vechtspelletjes (ook voor nep) mogen niet meer, om dit soort
situaties... Maar dan heb je ook niet in de buurt spelen... Maar zo sneu voor hem. Wel
enorm mooi hoe jullie er mee omgaan. Zo leer ik mijn zoon dat hij sommige situaties dus
moet ontlopen. Onder andere wanneer anderen (lijken te) vechten... En ik vertel hem ook hoe het bij
hem werkt. Of naar de overkant van de hoofdstraat. Al zijn leeftijdsgenoten mogen het zomaar.
Hij moet het altijd vragen. Simpelweg omdat hij anders er zo vandoor vliegt naar het dorp verderop
en dan ben ik hem kwijt. Door hem kort te houden kan hij toch grote vrijheid krijgen maar wel met
andere strengere regels dan leeftijdsgenoten. Soms voelt hij zich wel beperkt door ons,
maar het is nodig en dat brengt zijn beperking ook gewoon met zich mee.
Leeftijdsgenoten mogen al een dik jaar samen zwemmen. Hij mag het niet zonder ons. Hij kan heel
goed zwemmen, maar ik ben bang dat zijn grapjes doorslaan. Ik heb het nog nooit bij hem gemerkt,
maar als ik naga met bijvoorbeeld een nepgevechtje en hoe serieus hij dat opvat, dan ben ik bang dat
ze voor de grap iemand onder water duwen en hij de lol er van in gaat zien...
Die vrijheid kan
hij nog niet krijgen. En dat is lastig, daar wordt hij ook flink om gepest...
Maar omdat we het
regelmatig uitleggen begrijpt hij het op zich wel. Ook vooral welke gevolgen wij willen voorkomen
omdat hij die gevolgen niet wil hebben maar wat wel kan gebeuren... |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Jen9 schreef op: 25-04-2015 20:49:14
|
Idd ELK kind is uniek...., elke volwassene ook... Helaas kan er niet voor elk individu een
andere maatschappij opgericht worden.. We zullen toch ergens een gemiddelde moeten trekken en
degenen die erg buiten de lijnen vallen moeten begeleiden.. Maar m.i. hoort daar niet elk kind
met een stempel bij, gewoon omdat ik helemaal niks heb met stempels... Ook met dezelfde
diagnose kan je heel andere kinderen hebben die een heel andere aanpak nodig hebben... |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Smvn&d
Lid
| maar jij bent volwassen jen, dat is toch geen vergelijking met een kind. ik heb ook adhd, en daar
heb ik nu totaal geen last meer van in de zin van te snel dingen doen die niet horen, ik heb niet
meer dat er steeds dingen gebeuren die niet horen.
maar als kind was dat continu, zonder
dat ik het expres deed deed ik continu dingen die niet konden en hoorde, en nee daar kon ik niks aan
doen het gebeurde gewoon. en ja ik weet dat dat voor iedereen heel raar en stom klinkt, maar het is
wel zo, het gebeurt gewoon, ineens ben je in een situatie, zonder je je daar bewust van te zijn.
pas achteraf heb je door dat het niet oke was. als volwassenen is dat allemaal veel makkelijker en
heb je allang geleerd sociaal netjes pootjes te geven, maar bij kinderen werkt dat nog heel anders.
Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken. |
| Datum: 25-04-2015 20:49:40 | Quote |
Smvn&d schreef op: 25-04-2015 20:49:40
|
maar jij bent volwassen jen, dat is toch geen vergelijking met een kind. ik heb ook adhd, en daar
heb ik nu totaal geen last meer van in de zin van te snel dingen doen die niet horen, ik heb niet
meer dat er steeds dingen gebeuren die niet horen.
maar als kind was dat continu, zonder
dat ik het expres deed deed ik continu dingen die niet konden en hoorde, en nee daar kon ik niks aan
doen het gebeurde gewoon. en ja ik weet dat dat voor iedereen heel raar en stom klinkt, maar het is
wel zo, het gebeurt gewoon, ineens ben je in een situatie, zonder je je daar bewust van te zijn.
pas achteraf heb je door dat het niet oke was. als volwassenen is dat allemaal veel makkelijker en
heb je allang geleerd sociaal netjes pootjes te geven, maar bij kinderen werkt dat nog heel anders. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Lilly
Lid
| Oh ja, en waarom moeten straffen gelijk zijn?
Zoon van mij zou het alleen maar
prachtig vinden, zelfs een beloning als hij niet mee zou 'moeten' op schoolreis.
Teveel
prikkels, verplichte sociale interactie en dan ook nog eens de hele tijd op je tenen moeten
lopen om te zien dat je je gedraagd hoe de juf dat wil (hoe dat dan ook in hemelsnaam mag zijn).
Dat doet hij dan wel eens met zijn mama , die ziet dat er teveel prikkels zijn , nog voor hij over
de rooie gaat...hem niet opgewonden ineens op zijn schouders tikt maar hem net op die manier
aanraakt zoals hij het graag heeft om hem op iets te wijzen en hem terugroept nog voor
hij te ver is wanneer hij er weer is opgewonden vandoor gaat omdat hij 'iets zag'.
Maar zeg
hem niet dat je zijn gedrag die dag niet lief vond, das pas een straf. Kan hij zich weken rot om
voelen. Want alles wat hij wil is gewoon maar lief zijn. En voor hem is er geen vreselijkere straf
ter wereld dan dat iemand iets wat hij deed niet lief vond.
Blijf niet zoeken in je verdriet.
Je vindt het in je herinneringen. |
| Datum: 25-04-2015 20:50:13 | Quote |
Lilly schreef op: 25-04-2015 20:50:13
|
Oh ja, en waarom moeten straffen gelijk zijn?
Zoon van mij zou het alleen maar
prachtig vinden, zelfs een beloning als hij niet mee zou 'moeten' op schoolreis.
Teveel
prikkels, verplichte sociale interactie en dan ook nog eens de hele tijd op je tenen moeten
lopen om te zien dat je je gedraagd hoe de juf dat wil (hoe dat dan ook in hemelsnaam mag zijn).
Dat doet hij dan wel eens met zijn mama , die ziet dat er teveel prikkels zijn , nog voor hij over
de rooie gaat...hem niet opgewonden ineens op zijn schouders tikt maar hem net op die manier
aanraakt zoals hij het graag heeft om hem op iets te wijzen en hem terugroept nog voor
hij te ver is wanneer hij er weer is opgewonden vandoor gaat omdat hij 'iets zag'.
Maar zeg
hem niet dat je zijn gedrag die dag niet lief vond, das pas een straf. Kan hij zich weken rot om
voelen. Want alles wat hij wil is gewoon maar lief zijn. En voor hem is er geen vreselijkere straf
ter wereld dan dat iemand iets wat hij deed niet lief vond. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Boterbloem
Lid
| | Quote
Jen9: | Ik denk wel dat adhd heel vaak as
excuus gebruikt wordt... Niet in jouw geval Boterbloem, maar wel in heel veel gevallen. Ik heb zeer
waarschijnlijk ADD.. heb ik hier nog nooit laten vallen.. waarom..., omdat ik denk dat bij de meeste
mensen wel een vorm van iets te vinden is.
Verder wordt er zoveel op de nadelen
gehamerd,,, zo zonde, mensen met "stoornissen" hebben vaak vele talenten die "gewone" mensen niet
hebben.
Maar goed, nogmaals. ik vind t zeer terecht dat hij niet mee mag.. al is t alleen
maar wegens veiligheidsredenen... |
Dat denk ik ook wel. Moet ook
eerlijk zeggen dat ik voordat ik dingen uitspreek (op school bijvoorbeeld) ik ook heel bewust naga
of hij er echt niets aan kan doen of dat hij anders heeft laten zien bijvoorbeeld...
EN ik ben wel een enorm grote voorstander van dat deze kinderen ook zoveel mogelijk gewoon mee
mogen komen in de maatschappij (al vind ik het wel heel moeilijk te zien wat het emotioneel met mijn
zoon doet...)
Ik vertel hem vaak dat hij de dingen toch moet leren, maar dat hij wel meer
moeite ervoor moet dan dan een ander kind van zijn leeftijd omdat hij het minder standaard in zijn
pakketje heeft zitten.
Maar als ik zie wat hij allemaal al geleerd denk ik dat het goed
komt...
Soms zou ik een andere schoo lvoor hem wel fijn vinden, maar tegelijkertijd vind
ik het ook fijn dat hij tussen de andere kinderen zit...
Zien wat anderen doen en moeten doen
is vaak al de helft van het werk he...
|
| Datum: 25-04-2015 20:52:35 | Quote |
Boterbloem schreef op: 25-04-2015 20:52:35
|
| Quote
Jen9: | Ik denk wel dat adhd heel vaak as
excuus gebruikt wordt... Niet in jouw geval Boterbloem, maar wel in heel veel gevallen. Ik heb zeer
waarschijnlijk ADD.. heb ik hier nog nooit laten vallen.. waarom..., omdat ik denk dat bij de meeste
mensen wel een vorm van iets te vinden is.
Verder wordt er zoveel op de nadelen
gehamerd,,, zo zonde, mensen met "stoornissen" hebben vaak vele talenten die "gewone" mensen niet
hebben.
Maar goed, nogmaals. ik vind t zeer terecht dat hij niet mee mag.. al is t alleen
maar wegens veiligheidsredenen... |
Dat denk ik ook wel. Moet ook
eerlijk zeggen dat ik voordat ik dingen uitspreek (op school bijvoorbeeld) ik ook heel bewust naga
of hij er echt niets aan kan doen of dat hij anders heeft laten zien bijvoorbeeld...
EN ik ben wel een enorm grote voorstander van dat deze kinderen ook zoveel mogelijk gewoon mee
mogen komen in de maatschappij (al vind ik het wel heel moeilijk te zien wat het emotioneel met mijn
zoon doet...)
Ik vertel hem vaak dat hij de dingen toch moet leren, maar dat hij wel meer
moeite ervoor moet dan dan een ander kind van zijn leeftijd omdat hij het minder standaard in zijn
pakketje heeft zitten.
Maar als ik zie wat hij allemaal al geleerd denk ik dat het goed
komt...
Soms zou ik een andere schoo lvoor hem wel fijn vinden, maar tegelijkertijd vind
ik het ook fijn dat hij tussen de andere kinderen zit...
Zien wat anderen doen en moeten doen
is vaak al de helft van het werk he... |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Boterbloem
Lid
| | Quote
Smvn&d: |
En hoevaak mijn kind
wel niet als vervelend kind word gezien, omdat hij een kind een klap of duw geeft... Maar dat die
'normale' kinderen hem dan al een uur aan het treiteren en uitdagen zijn daar praten we vooral niet
over, dan hij al 3x stiekem geduwd is dat maakt niet uit. Hij doet het tenslotte niet stiekem, en
iedereen ziet het, en dus is het een kut kind. Behoorlijk frustrerend.
Je kan je kind
beter leren liegen en schijnheilig zijn.
. |
Herkenbaar! Onze zoon kreeg regelmatig straf, totdat een vriendinnetje van mijn zoon haar
moeder vertelde dat de hele klas hem telkens aan het uitdagen waren totdat hij zou happen omdat het
zo grappig was dat hij dan zo kwaad werd en hij toch de straf kreeg... Toen heb ik de
juffen ook gezegd: Zijn pech is, dat hij niet achterbaks kan zijn... Daar is hij te
impulsief voor. Reactie: nee joh, wees er blij mee. Dat is toch mooi dat hij het niet
is?
Toen zei ik ook: zou het voor hem ook zo zijn? Want hij heeft al die straf gehad terwijl hij vaak
de uitdagingen zo lang mogelijk heeft genegeerd...
Het klapte toen mijn vriendin dat kwam vertellen en T thuis vertelde dat hij op het bord kwam te
staan omdat hij juf vertelde dat hij werd uitgedaagd maar hij het van juf niet meer mocht komen
zeggen omdat hij elke minuut aan het bureau stond (was een afspraak die we hadden gemaakt, hij zou
het vertellen als hij uitgedaagd werd)
Maar de juf vond dat hij zich niet alles zo moest
aantrekken.
Snap helemaal wat ze bedoelde, maar dat kan en mag je van hem niet verwachten en
daar mag je hem zeker niet voor straffen.
Zijn orthopedagoog is er toen nog aan te pas gekomen om uit te leggen waarom je dit niet kan en
mag verwachten en hoe onveilig het voor hem wordt...
(ze staken de hele tijd de tong naar
hem uit en tikten hem aan waardoor hij continue zijn concentratie kwijt was, cijfers daalden, ga zo
maar door...)
Op dat soort momenten kun je beter achterbaks zijn (be ik geen voorstander
van hoor ;-))
|
| Datum: 25-04-2015 20:58:17 | Quote |
Boterbloem schreef op: 25-04-2015 20:58:17
|
| Quote
Smvn&d: |
En hoevaak mijn kind
wel niet als vervelend kind word gezien, omdat hij een kind een klap of duw geeft... Maar dat die
'normale' kinderen hem dan al een uur aan het treiteren en uitdagen zijn daar praten we vooral niet
over, dan hij al 3x stiekem geduwd is dat maakt niet uit. Hij doet het tenslotte niet stiekem, en
iedereen ziet het, en dus is het een kut kind. Behoorlijk frustrerend.
Je kan je kind
beter leren liegen en schijnheilig zijn.
. |
Herkenbaar! Onze zoon kreeg regelmatig straf, totdat een vriendinnetje van mijn zoon haar
moeder vertelde dat de hele klas hem telkens aan het uitdagen waren totdat hij zou happen omdat het
zo grappig was dat hij dan zo kwaad werd en hij toch de straf kreeg... Toen heb ik de
juffen ook gezegd: Zijn pech is, dat hij niet achterbaks kan zijn... Daar is hij te
impulsief voor. Reactie: nee joh, wees er blij mee. Dat is toch mooi dat hij het niet
is?
Toen zei ik ook: zou het voor hem ook zo zijn? Want hij heeft al die straf gehad terwijl hij vaak
de uitdagingen zo lang mogelijk heeft genegeerd...
Het klapte toen mijn vriendin dat kwam vertellen en T thuis vertelde dat hij op het bord kwam te
staan omdat hij juf vertelde dat hij werd uitgedaagd maar hij het van juf niet meer mocht komen
zeggen omdat hij elke minuut aan het bureau stond (was een afspraak die we hadden gemaakt, hij zou
het vertellen als hij uitgedaagd werd)
Maar de juf vond dat hij zich niet alles zo moest
aantrekken.
Snap helemaal wat ze bedoelde, maar dat kan en mag je van hem niet verwachten en
daar mag je hem zeker niet voor straffen.
Zijn orthopedagoog is er toen nog aan te pas gekomen om uit te leggen waarom je dit niet kan en
mag verwachten en hoe onveilig het voor hem wordt...
(ze staken de hele tijd de tong naar
hem uit en tikten hem aan waardoor hij continue zijn concentratie kwijt was, cijfers daalden, ga zo
maar door...)
Op dat soort momenten kun je beter achterbaks zijn (be ik geen voorstander
van hoor ;-)) |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Suus schreef op: 25-04-2015 20:58:18
|
| Quote
Boterbloem: | [...]
Een kind van 10
hoort ook te kunnen zien.
Maar daar heeft een blind kind weinig aan... |
dat zijn appels met peren aangezien er geen straf volgt op niet zien. Straf is een
gevolg van iets. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Proestie
Lid
| | Quote
Boterbloem: |
[...]
Ach, de lieverd!!
Dit is ook enorm moeilijk... Dit is ook echt een
van de moeilijke kanten van bijvoorbeeld een adhder... En als je kind dan ook nog eens het
gevoel heeft, of ik denk zelfs dat hij het daadwerkelijk doet, veel van zichzelf aan de kant moet
zetten dan is het ook niet goed...
vind dit zulke lastige dingen... Hier op school hebben
ze dingen aanpast hierom. Soms mogen kinderen even niet bij elkaar spelen bijvoorbeeld. Of gaat de
ene kleine groep de voetbalkooi in en de andere groep ergens anders. Leerkrachten staan er vol
bovenop.
Vechtspelletjes (ook voor nep) mogen niet meer, om dit soort situaties...
Maar dan heb je ook niet in de buurt spelen... Maar zo sneu voor hem. Wel enorm mooi hoe jullie er
mee omgaan.
Zo leer ik mijn zoon dat hij sommige situaties dus moet ontlopen. Onder
andere wanneer anderen (lijken te) vechten... En ik vertel hem ook hoe het bij hem werkt.
Of
naar de overkant van de hoofdstraat. Al zijn leeftijdsgenoten mogen het zomaar. Hij moet het altijd
vragen. Simpelweg omdat hij anders er zo vandoor vliegt naar het dorp verderop en dan ben ik hem
kwijt. Door hem kort te houden kan hij toch grote vrijheid krijgen maar wel met andere strengere
regels dan leeftijdsgenoten.
Soms voelt hij zich wel beperkt door ons, maar het is nodig
en dat brengt zijn beperking ook gewoon met zich mee.
Leeftijdsgenoten mogen al een dik jaar samen zwemmen. Hij mag het niet zonder ons. Hij kan heel
goed zwemmen, maar ik ben bang dat zijn grapjes doorslaan. Ik heb het nog nooit bij hem gemerkt,
maar als ik naga met bijvoorbeeld een nepgevechtje en hoe serieus hij dat opvat, dan ben ik bang dat
ze voor de grap iemand onder water duwen en hij de lol er van in gaat zien...
Die vrijheid kan
hij nog niet krijgen. En dat is lastig, daar wordt hij ook flink om gepest...
Maar omdat we het
regelmatig uitleggen begrijpt hij het op zich wel. Ook vooral welke gevolgen wij willen voorkomen
omdat hij die gevolgen niet wil hebben maar wat wel kan gebeuren...
|
Lastig he, maar ik merk aan mezelf dat ik er wel eens 'klaar' mee
ben, als er voor de zoveelste keer iets voorgevallen is. Als ik hier dan de andere kant van het
verhaal weer lees, dan kan ik ook weer meer begrip opbrengen. Beseffen dat iedereen het beste wil
voor zijn/haar kind en zo haar best voor doet. Dat vind ik dan weer het mooie van dit forum.
Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat! |
| Datum: 25-04-2015 20:58:57 | Quote |
Proestie schreef op: 25-04-2015 20:58:57
|
| Quote
Boterbloem: |
[...]
Ach, de lieverd!!
Dit is ook enorm moeilijk... Dit is ook echt een
van de moeilijke kanten van bijvoorbeeld een adhder... En als je kind dan ook nog eens het
gevoel heeft, of ik denk zelfs dat hij het daadwerkelijk doet, veel van zichzelf aan de kant moet
zetten dan is het ook niet goed...
vind dit zulke lastige dingen... Hier op school hebben
ze dingen aanpast hierom. Soms mogen kinderen even niet bij elkaar spelen bijvoorbeeld. Of gaat de
ene kleine groep de voetbalkooi in en de andere groep ergens anders. Leerkrachten staan er vol
bovenop.
Vechtspelletjes (ook voor nep) mogen niet meer, om dit soort situaties...
Maar dan heb je ook niet in de buurt spelen... Maar zo sneu voor hem. Wel enorm mooi hoe jullie er
mee omgaan.
Zo leer ik mijn zoon dat hij sommige situaties dus moet ontlopen. Onder
andere wanneer anderen (lijken te) vechten... En ik vertel hem ook hoe het bij hem werkt.
Of
naar de overkant van de hoofdstraat. Al zijn leeftijdsgenoten mogen het zomaar. Hij moet het altijd
vragen. Simpelweg omdat hij anders er zo vandoor vliegt naar het dorp verderop en dan ben ik hem
kwijt. Door hem kort te houden kan hij toch grote vrijheid krijgen maar wel met andere strengere
regels dan leeftijdsgenoten.
Soms voelt hij zich wel beperkt door ons, maar het is nodig
en dat brengt zijn beperking ook gewoon met zich mee.
Leeftijdsgenoten mogen al een dik jaar samen zwemmen. Hij mag het niet zonder ons. Hij kan heel
goed zwemmen, maar ik ben bang dat zijn grapjes doorslaan. Ik heb het nog nooit bij hem gemerkt,
maar als ik naga met bijvoorbeeld een nepgevechtje en hoe serieus hij dat opvat, dan ben ik bang dat
ze voor de grap iemand onder water duwen en hij de lol er van in gaat zien...
Die vrijheid kan
hij nog niet krijgen. En dat is lastig, daar wordt hij ook flink om gepest...
Maar omdat we het
regelmatig uitleggen begrijpt hij het op zich wel. Ook vooral welke gevolgen wij willen voorkomen
omdat hij die gevolgen niet wil hebben maar wat wel kan gebeuren...
|
Lastig he, maar ik merk aan mezelf dat ik er wel eens 'klaar' mee
ben, als er voor de zoveelste keer iets voorgevallen is. Als ik hier dan de andere kant van het
verhaal weer lees, dan kan ik ook weer meer begrip opbrengen. Beseffen dat iedereen het beste wil
voor zijn/haar kind en zo haar best voor doet. Dat vind ik dan weer het mooie van dit forum. |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Kees schreef op: 25-04-2015 21:00:16
|
ook kinderen zonder " stempels" of " diagnoses" ofweetikhoeikhethetbestekannoemen, hebben een
gevoel.
mijn kind heeft geen " iets" maar is toch een heel bijzonder/apart/andersdananderen-kind.
hij durft niks verkeerds te doen, loopt alle dagen op eieren en mocht hij (dan vreselijk onbedoeld)
iets verkeerds gedaan hebben en hij krijgt een straf op school en zijn vriend met asperger niet...is
mijn kind daar kapot van.
hoe trek je het gelijkwaardig? dat is wat ik mij afvraag...
elke ouder kan zijn kind vertellen/proberen aan te leren dat we niet allemaal hetzelfde zijn, en
daar begrip voor op te brengen.
als er 2 kinderen dit dagelijks ervaren zijn dat die van mij wel.
maar wat is de gulden middenweg?
extra assistentie is wel mogelijk.
is bij ons op school ook. maar dat kost geld. mogelijk gemaakt door ouders.
maar dat behoort vaak ook niet tot de mogelijkheden.
wat zouden we dan willen zien?
linksom of rechtsom zullen we met zn allen toch de kinderen moeten klaarstomen voor de boze
buitenwereld.
|
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Kees schreef op: 25-04-2015 21:04:29
|
want laten we wel wezen...
verhaal a) een geweldige vader die geweldig zorgt voor zijn gezin. niks is te gek, vol energie en
zeer betrokken.
vinden we verder niks van, maar....
verhaal b) vader is labiel, mishandelt zijn kinderen, rijdt mensen te pletter en schiet er ook nog 2
dood en daarna zichzelf...
vinden we allemaal een loser en " dit doe je toch niet"
waarin zit het verschil? |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Boterbloem
Lid
| Op de vorige pagina zei iemand trouwens waarom vroeger die stempels er niet waren maar nu wel,. maar wat ik nu merk, nu ik in dit wereldje van diagnoses kom, is dat veel ouders van
kinderen ook dezelfde diagnose krijgen als de kinderne. Mijn man bijvoorbeeld is een
echte ADHDer. Maar hij heeft maniertjes gevonden ermee te dealen. Hij leeft op lijstjes, ook op zijn
werk. Vond ik altijd zo bijzonder en onbegrijpelijk. Zonder doet hij niets en is hij verstrooid, met
kan hij heel goed meekomen met alles en iedereen. Hij is enorm impulsief, maar dat benoemen we
nu als enthousiast en verrassend. Maar eigenlijk doet hij vaak gewoon en denkt later pas na. En
zo kan ik nog wel even doorgaan. Man van een vriendin blijft autisme te hebben...
Eigenlijk zie je het ook wel, alleen hij heeft zijn overlevingsmeganisme ook al gevonden. Maar kijk ik naar mijn man, die liep altijd weg van school, kwam vaak niet opdagen. Staat ook o
pzijn rapporten dat hij vaker op school moet zijn. Hij schreef enorm slordig (blijkt vaak zo te zijn
bij adhd, heeft mijn zoon ook), was enorm druk (staat ook op rapporten dat hij rustiger moet zitten
en niet zo moet friemelen) enzovoort... Maar hij was vroeger een rotjoch zeg maar
 En
nu noemen we het ADHDer 
|
| Datum: 25-04-2015 21:07:30 | Quote |
Boterbloem schreef op: 25-04-2015 21:07:30
|
Op de vorige pagina zei iemand trouwens waarom vroeger die stempels er niet waren maar nu wel,. maar wat ik nu merk, nu ik in dit wereldje van diagnoses kom, is dat veel ouders van
kinderen ook dezelfde diagnose krijgen als de kinderne. Mijn man bijvoorbeeld is een
echte ADHDer. Maar hij heeft maniertjes gevonden ermee te dealen. Hij leeft op lijstjes, ook op zijn
werk. Vond ik altijd zo bijzonder en onbegrijpelijk. Zonder doet hij niets en is hij verstrooid, met
kan hij heel goed meekomen met alles en iedereen. Hij is enorm impulsief, maar dat benoemen we
nu als enthousiast en verrassend. Maar eigenlijk doet hij vaak gewoon en denkt later pas na. En
zo kan ik nog wel even doorgaan. Man van een vriendin blijft autisme te hebben...
Eigenlijk zie je het ook wel, alleen hij heeft zijn overlevingsmeganisme ook al gevonden. Maar kijk ik naar mijn man, die liep altijd weg van school, kwam vaak niet opdagen. Staat ook o
pzijn rapporten dat hij vaker op school moet zijn. Hij schreef enorm slordig (blijkt vaak zo te zijn
bij adhd, heeft mijn zoon ook), was enorm druk (staat ook op rapporten dat hij rustiger moet zitten
en niet zo moet friemelen) enzovoort... Maar hij was vroeger een rotjoch zeg maar
En
nu noemen we het ADHDer |
| |
| Quote |
RE: mag niet meer op school reis
Boterbloem
Lid
| | Quote
Suus: | [...]
dat zijn
appels met peren aangezien er geen straf volgt op niet zien. Straf is een gevolg van
iets. |
Nou, verzin er een voorbeeld bij waar je straf op kan krijgen. Als het blinde kind er niets aan kan doen omdat het het niet kon zien, geef je dan toch straf
omdat hij toch beter had moeten kijken? Want dat wordt nu wel gezegd over ADHDers, ze
moeten toch voldoen aan iets wat ze niet kunnen... Of dat je een blind kind een 6 geeft
omdat het buiten de lijntjes kleurt en een kind wat kan zien een 9 omdat het bijna helemaal netjes
is... Of vragen we blinde kinderen niet binnen de lijntjes te kleren op een kleurplaat waarop
niets voelbaar is? 
|
| Datum: 25-04-2015 21:09:36 | Quote |
Boterbloem schreef op: 25-04-2015 21:09:36
|
| Quote
Suus: | [...]
dat zijn
appels met peren aangezien er geen straf volgt op niet zien. Straf is een gevolg van
iets. |
Nou, verzin er een voorbeeld bij waar je straf op kan krijgen. Als het blinde kind er niets aan kan doen omdat het het niet kon zien, geef je dan toch straf
omdat hij toch beter had moeten kijken? Want dat wordt nu wel gezegd over ADHDers, ze
moeten toch voldoen aan iets wat ze niet kunnen... Of dat je een blind kind een 6 geeft
omdat het buiten de lijntjes kleurt en een kind wat kan zien een 9 omdat het bijna helemaal netjes
is... Of vragen we blinde kinderen niet binnen de lijntjes te kleren op een kleurplaat waarop
niets voelbaar is? |
| |
| Quote |
Navigatie
Reageren op mag niet meer op school reis
