Mama-life
| Even Zo schreef op: 27-12-2014 18:52:04 |
Ik hoop hier meer inzicht te krijgen in hoe dat in andere gezinnen gaat,ik heb geen makkelijke
relatie van al 15 jaar waarvan 2 getrouwd.. Mijn man wil op alles controle dat is teveel om uit te
leggen overigens heb ik veel onderzoek gedaan en denk ik dat hij een narcist is zo is mijn leven van
begin tot eind. Ik werk niet mijn man wel na veel aandringen geeft hij mij elke week een budget. Wat
mij dwars zit is dat ik hem alles moet vragen ik zou nooit ook maar een euro zelf hebben om te
besteden. We hebben een bankpas en die heeft hij. Nu wilde ik begin van het jr om dan zelf maar te
gaan werken in de avond,want we hebben twee kinderen maar hij heeft dat zo dwars gezeten dat ik na
drie mnd ben ontslagen. Hij wil dat ik afhankelijk ben. Ik vraag mij af is dit normaal? Hij zegt
steeds wil je wat dan vraag je het gewoon. Ik heb een auto om in te rijden voor de kinderen maar wil
ik bv naar mijn moeder betaalt zij de benzine ze woont 60 km verder. Hij vind veel dingen gewoon
onzin hij koopt zelf ook nooit wat maarja wil hij naar de kapper hoeft hij niemand te vragen.
Beheren bij jullie de mannen ook het geld? En wat als je nou eens iets wilt doen hoe kom je dan aan
geld? |
| Quote |
| Baby2 schreef op: 27-12-2014 18:58:18 |
Mijn man en ik werken allebei, wij hoeven elkaar niet om geld te vragen. Wij verdienen en beheren
samen het gezinsinkomen. Zoals je de situatie omschrijft klinkt naar mijn weten niet echt gezond. |
| Quote |
| M&j schreef op: 27-12-2014 19:00:54 |
Wij hebben een gezamelijke rekening en daar heb ik een eigen bankpas van. Ik werk ook en mijn
salaris wordt op mijn eigen rekening gestord en daar betaal ik dingen voor mijzelf en de
boodschappen voor een deel. Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen, dus het is net zo goed mijn geld daar ga ik echt mijn hand niet voor op houden. Ik had dat echt geen 15 jaar uitgehouden. |
| Quote |
| Ma Dalton schreef op: 27-12-2014 19:01:06 |
Ik werk al 10 jaar niet meer. We hebben alletwee passen van de bank. We hebben wel een budget. Maar
dat is echt om te zorgen dat alles lekker glad loopt. Mijn man verwacht dat ik hem NIET lastigval
met bestedingen onder de ongeveer 100 euro. Van elkaar verwachten we dat we met verstand met onze
bankzaken beheren, dus ik geef niet als een dolle geld uit, maar dat doet hij ook niet. Tanken doe
ik of hij hoe het uitkomt, voor een gezin waar gewoon genoeg bestedingsruimte is, vind ik het echt
bizar dat je moeder je benzine geld zou moeten geven. ik vermoed dat je dit zo ook hebt laten gebeuren. Ga praten en maak het gelijkmatiger, evenwichtiger. Dat zal je moeite kosten, want jullie moeten alletwee veranderen. Hij en jij ook.. Hij heeft de ruimte genomen, maar jij hebt jezelf onmachtig laten maken.. als jij wilt werken, moet je dat doen wanneer hij ook werkt, ook als dat betekend dat je opvang nodig hebt. als hij je daarin niet steunt wordt dat anders niks. sterkte, het lijkt me ongelooflijk lastig om dit naar iets gezonds om te buigen. |
| Quote |
| Sunshine schreef op: 27-12-2014 19:04:44 |
oh dat herken ik wel een beetje alleen ik werkte wel ,heb 1,5 jaar thuis gezetten ,tot er een dag was en me nieuwe kleding kapot werd gescheurd ,daarna gaan werken en ik werd ook altijd dwars gezetten,maar liep gewoon de deur uit. uiteindelijk was ik veelste zelfstandig en had hem nergens voor nodig 1 ding het is niet normaal ! ding 2 wil jij zo blijven leven ,kan je zo blijven leven ik heb altijd alles gedaan ,te veel gedaan en toen werd er na 16,5 jaar ook nog eens de bloemetjes buiten gezet ,(wat volgens hem elke vrouw hoort te vergeven) na 17 jaar ermee geleeft te hebben,zeg ik, had jaren eerder moeten gaan. |
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 27-12-2014 19:06:44 |
Totaal onherkenbaar en klinkt erg ongezond vind ik. Ik werk niet mijn man werkt wel, wij zijn straks in februari 23 jaar getrouwd en al zolang we samen zijn heb ik nog nooit om geld te hoeven vragen, zou dat ook absoluut niet willen zo want voor mij zou het erg ongelijkwaardig voelen. Je schrijft dat je denkt dat hij een narcist is en dat je leven van begin tot eind zo is, daarmee bedoel je denk ik je leven samen met hem, ik vraag me serieus af waarom je twee jaar teruggetrouwd bent, dat wilde jij zelf ook neem ik aan? Ik ga ervan uit dat eze situatie niet van de laatste twee jaar is? |
| Quote |
| Kees schreef op: 27-12-2014 19:14:59 |
ik zou zo niet willen leven, maar ik denk dat het bij jou erin geslopen is, want dit ontstaat toch
niet ineens? je kunt toch gewoon afspraken maken dat je een bepaald bedrag in de maand wil hebben voor de boodschappen en andere zaken? of denk ik nu te simpel? mijn man brengt het ' grote geld' binnen en ik een klein gedeelte maar ik beheer  van ons 2 kan ik nog het beste met geld om gaan maar wij overleggen niks eigenlijk. ik zou het spaans benauwd krijgen dat ik om benzinegeld moet vragen omdat ik weg wil. ga jij eens het gesprek aan meid! |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 27-12-2014 19:16:05 |
Wat een reacties...mamavan 3 ik wilde nooit trouwen ik zou dat nu ook nooit meer doen maar dat ik
voor mijzelf op kwam eerder deed ik alles om hem te pleasen. Ik voelde mij op mijn trouwdag niet
gelukkig. En ik denk al sinds dit jr over scheiden maar vind dat enorm eng. Maar praten erover
veranderd hij niet,dat hebben al meerdere geprobeerd. Ik probeer gewoon nu voormijzelf alles op een
rijtje te zetten of ik niet onredelijk ben,kijk na zoveel jr ben je ook wel gehersenspoeld. Het is
ook moeilijk uit te leggen... |
| Quote |
| Chloe schreef op: 27-12-2014 19:18:17 |
ik herken de situatie helaas wel van mijn ouders. Maar inderdaad heeft mijn vader narcistische
trekken. Het lijkt me duidelijk dat dit geen gezonde situatie is. Wij werken beiden, hebben een
gezamelijke rekening en ieder een eigen rekening. Wat ieder doet met het geld op zijn/haar rekening
gaat de ander niet aan. We werken er beiden voor en hoeven elkaar geen toestemming te vragen. Zolang
alle rekeningen betaald worden en er gespaard wordt is het prima. En ook als 1 van beiden niet zou
werken zouden we ervoor zorgen dat de ander zich niet onderdanig zou hoeven opstellen en de ander om
geld/toestemming zou moeten vragen. Je bent toch gelijkwaardig in een relatie. |
| Quote |
| Kees schreef op: 27-12-2014 19:18:18 |
je bent echt niet onredelijk en dat weet je zelf ook wel heel goed. jouw eigenwaarde ligt aan gort, daar moet je allereerst iets aan veranderen anders blijft dit zo de rest van je leven. zorg voor jezelf, hij doet het blijkbaar niet....of eigenlijk....jij hebt het idee te geven dat het zo wel goed was. kom voor jezelf op! |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 27-12-2014 19:20:54 |
En ma dalton het is niet alleen bezinegeld ik zou nog geen ens tien euro uit kunnen geven zonder
verantwoording en bestedingsruimte we hebben geen schulden en hij verdient bijna een ton per jr. Nu
moet ik zeggen hij koopt ook nooit wat voor zichzelf. |
| Quote |
| Cir schreef op: 27-12-2014 19:22:27 |
Ik ben het eens met ma dalton. Het lijkt er op dat er een vorm van ongelijkheid en afhankelijkheid
ontstaan in jullie relatie. Misschien heeft je partner een persoonlijkheidsstoornis maar vergeet ook
niet je eigen aandeel hierin. De ander heeft het ook laten gebeuren. Er zijn verschillende manieren
om die ongelijkheid weer recht te trekken. Je zou langzaamaan meer onafhankelijkeheid kunnen
creeëren door zelfstandiger te worden, werkt te zoeken. Of in jullie relatie nieuwe afspraken
met elkaar maken. Wat gebeurd er als jij je onafhankelijker opsteld? Het zou kunnen dat het hem juist angstig maakt en dat hij meer controle wil. Zorg ook voor je eigen veiligeheid en die van je kinderen. Dit is een vorm van huiselijk geweld. |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 27-12-2014 19:22:36 |
Kees dat klopt precies ik heb mijzelf aangepraat dat dit normaal was en daar begin nu uit te
komen... |
| Quote |
| Ma Dalton schreef op: 27-12-2014 19:23:29 |
Je bent niet onredelijk. Mijn ouders zijn 50 jaar getrouwd en mijn moeder heeft mijn super
conservatieve vader nooit om geld hoeven vragen. En ik heb ook een heel klassiek huwelijk maar ik
ben niet ondergeschikt aan mijn man. We hebben andere taken gekozen maar die taken zijn wel net zo
belangrijk. vind de kracht in jezelf weer terug. Je bent alleen maar onmachtig als je dat toestaat.  |
| Quote |
| Mama Van Drie schreef op: 27-12-2014 19:27:01 |
Hij zegt dat als je iets wilt dat je het dan moet vragen, als je dat dus vraagt krijg je het dan ook
gelijk of moet je daavoor zowat op je knieen? Bvje zou benzine geld kunnen vragen omdat je naar je moeder wilt, je zou geld kunnen vragen omdat je bv nieuwe kleren wilt kopen voor jezelf, krijg je dat dan ook zonder gezeur? Ik denk dat jullie hier hulp voor moeten zoeken, ik denk dat je er niet zomaar vanzelf makkelijk uitkomt uit deze situatie. Vind het eigenlijk best erg om te lezen laat staan dat je zo moet leven. Zou hij dat willen denk je? want hij ziet het probleem niet zo geloof ik. |
| Quote |
| Sunshine schreef op: 27-12-2014 19:30:12 |
je bent je eigen IK niet ,want je bent iemand en robot die doet wat er van je geeist word. maar dat komt niet overeen met wie je echt ben maar diep van binnen zit nog steeds je eigen ik ik heb echt jaren zo gezetten met dit wil ik niet meer /dit kan ik niet meer was bang dat ik het niet zou redden ,vooral op geld gebied want hoe moet je rondkomen met een klein salaris. maar toen ik achter de waarheid kwa,ging er een knop om en was het klaar en eerlijk het is helemaal niet eng en rondkomen nou ook dat is geen enkel punt. jaren bang geweest voor niks ben ik al ,bij me waren IK nee echt totaal niet dat is een lange weg maar geen sec spijt, ook al is het niet altijd makelijk en van zo persoon kom je ook nooit helemaal af want je heb kids en er gebeuren dingen die je bloed laten koken met zulke personen maar het is heerlijk en 100,000 maal al beter en dat word met de dagen ,weken,maanden en jaren nog beter. kijk wat jij wil ,doe wat jij wil ,en kies voor je eigen ik en waarde en als je echt weg wil ,kan je altijd eerst al dingen uitzoeken en regelen voordat je die stap neem. zo was ik ook al 6 jaar ingeschreven voor een huis ,wat hij niet wist |
| Quote |
| Belske schreef op: 27-12-2014 19:37:45 |
Op je initiële vraag kan ik je antwoorden dat wij elk een voltijdse baan hebben, één bankrekening
en twee bankpassen. Het klinkt niet alsof je getrouwd bent, maar eerder gevangen gehouden wordt. Je man probeert je te isoleren en volledig afhankelijk te maken. Ik krijg een angstig gevoel als ik je verhaal zo lees, ik zou geen dag zo kunnen leven. Advies kan ik je niet geven, ik kan je alleen zeggen dat ik mijn kinderen onder de arm zou nemen en héél hard héél ver weg zou rennen. Sterkte. |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 27-12-2014 19:39:51 |
Klopt wat je zegt sunshine ik ben ook bang hoe het verder moet we hebben een koophuis maar we zijn
getrouwd op huwelijkse voorwaarden. Maar ik denk steeds al heb ik maar zo weinig in de maand ik zou
veel gelukkiger zijn. Nu ben ik wel gewend dat er nooit een financiele zorg is behalve dat ik zelf
nix heb maar alles kan altijd betaald worden. Maar de kids die wilde ik echt een scheiding besparen.
Kost wat het kost maar ik heb al een kind wat nix met haar vader te maken wil hebben ze woont al
niet meer thuis ze is 17. |
| Quote |
| Ma Dalton schreef op: 27-12-2014 19:46:50 |
Waarom trouwen als je onder koud uitsluitsel bent getrouwd? Het is de aanname toch dat je met elkaar
trouwt om boor elkaar te zorgen. Pfaff. Overigens heeft hij dan nog steeds een zorgplicht voor jou
en je kinderen. ik denk dat je moet bedenken wat je zelf wilt en je zult zien dat je dan met elke stap die je zet dichter bij je doel komt. Of dat nou in je huwelijk is of daarbuiten. Er zullen altijd mensen zijn die je willen helpen. |
| Quote |
| Samira schreef op: 27-12-2014 19:52:32 |
Je zal niet de eerste zijn die start met niks, en waarschijnlijk ook niet de laatste helaas. Wat ik lees uit je stukjes is dat hij er warmpjes bijzit, beslist alles en overal over, goed salaris, woning en spaargeld. Jij hebt daarintegen niets en (bijna) nergens recht op want je bent getrouwd met huwelijkse voorwaarden. Ik krijg er net als Belske een angstig en benauwd gevoel bij om heel eerlijk te zijn. Als je vraagt komt er hulp uit onverwachte hoeken. Dat kunnen een aantal van ons beamen die wel de stap hebben genomen om weg te gaan en zelf een nieuw leven op te bouwen. Het is soms niet makkelijk, maar de vrijheid en rust die ervoor in de plaats komt is onbeschrijfelijk. Vraag je moeder om hulp, schrijf je daar op de computer in voor een woning en neem eens contact op met de gemeente, woningbouw en advocaat wat je mogelijkheden zijn. Je schrijft dat een dochter geen contact met vader meer wil en je het zielig vind voor het andere kind om te scheiden. Er zijn maar weinig mensen beter en gelukkiger geworden door bij elkaar te blijven voor de kinderen. Ik wil je heel veel wijsheid toewensen! |
| Quote |
| Sunshine schreef op: 27-12-2014 19:53:21 |
maar schat in NL heb je geen probleem hoor kan nog net zoveel doen ,als toen ik nog samen was alleen nu beslis ik en doe ik andere dingen ,dan dat het de kroeg in gaat elke maand geloof me ,je kan straks wat voor jezelf kopen,zonder vragen of toestemming alleen dat is wel een hele dremel die je over moet omdat te doen en de kids wil je het besparen ,dit moet je je kids besparen dit is geen voorbeeld en hoe fijn is het al je je dochter gewoon weer kan zien hij hoort het niet waard te zijn dat je al zover je kind kwijt ben wat doet dat met een meisje van 17 komop vecht voor jezelf en je kinderen hij veranderd toch nooit ,alleen jij bent over een paar jaar kapot tot aan de grond |
| Quote |
| Kees schreef op: 27-12-2014 19:55:20 |
jullie zijn al 15 jaar samen, dus ik neem aan dat het al 15 jaar zo gaat? waarom heb je er nu genoeg van en slikte je het al die jaren wel? enne...gewoon nieuwsgierigheid: is het meisje van 17 jouw of zijn dochter? |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 27-12-2014 19:58:26 |
Mamavandrie nou hij geeft het geld als hij nodig vind kijk heb ik een nieuwe broek nodig heb ik die
echt nodig,maar ik wil vaak het gezeur en de strijd niet dus vraag ik nix tenzij het voor mij echt
urgentie is. Ik kan mij ook niet inschrijven bij woningbouw maar ik heb nu wat geld opzij gezet ik
ga mij wel inschrijven op zich is de koude uitsluting nu voor mij goed want ik heb geen recht op dit
huis dus kan ik eventueel urgentie aanvragen. Moeilijk hoor zo'n enorm grote stap zetten die ik het
liefst in mijn hart zou willen,maar ik ben bang dat hij alles zou doen om mij het onmogelijk te
maken.. |
| Quote |
| Sammie schreef op: 27-12-2014 20:03:32 |
Als je op huwelijkse voorwaarden getrouwd bent, wil dat niet zeggen dat je nergens recht op hebt!
Vanaf het moment dat je samen bent (aantoonbaar) heb je recht op de helft van het vermogen dat vanaf
dat moment opgebouwd is. En het maakt niet uit of je daar aan bij gedragen hebt in financiele zin of
niet. Ga een vrijblijvend gesprek aan met een notaris of advocaat en laat je goed informeren. Zo te
lezen zit je al veel te lang onder de plak. Even streng: wordt volwassen en handel volwassen. |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 27-12-2014 20:06:17 |
Smvn&d sorry nix schrijven pubers vaak? Wij waren al samen vanaf dat we 16 waren we kregen toen ons eerste kindje die na 1.5 jr in een pleeggezin is gaan wonen we hadden op dat moment nog niet wat we nu hadden. In de loop van de jaren is de relatie met haar vader erg slecht geweest. We hebben nu dus twee kinderen die gewoon thuis zijn van 10 en 3. En ik ben ontslagen omdat steeds als ik moest werken hij ruzie maakte wegging en ik dus bij de kinderen moest blijven.op een gegeven moment zij de werknemer je hoeft niet meer te komen. We zijn trouwens 17 jaar samen...15 relatie bedoelde ik 2 jr getrouwd. Maar moet ik nu onderbouwen of mijn verhaal waar is? |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 27-12-2014 20:09:01 |
Ik krijg een budget elke week voor boodschappen,soms leg ik wat opzij... |
| Quote |
| Debby1977 schreef op: 27-12-2014 20:11:14 |
Hoe ben je eigenlijk hier terecht gekomen? En dan meteen zo'n verhaal. Van dit ip is dit het enige
dat ooit geplaatst is en ik vind je schrijfstijl ook alsof het door een puber is geschreven. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 27-12-2014 20:16:43 |
Je kunt ook advies vragen bij het juridisch loket. Daar kun je heen, het zit in een aantal grote
steden of je kunt bellen. Zij weten ongeveer wat je rechten zijn, als het tot scheiden komt heeft
hij ook nog plichten hoor. Succes en sterkte ! Wat betreft je eerste vraag : wij werken beide, betalen beide aan de lasten en hebben ieder nog een eigen rekening. Of ik 1 of 100 spijkerbroeken koop, bij wijze van, zal mijn man een worst wezen. Zolang alles betaald en gespaard is vind hij het allemaal prima, bemoeit hij zich bijna nooit mee. |
| Quote |
| Even Zo schreef op: 27-12-2014 20:18:07 |
Nou dit vind ik wel heftig hoor fijn voor je ego door een puber geschreven..terwijl ik juist wat
steun zoek. Ik kende deze site al toen ik zwanger was van de jongste ik zat veel op babybrabbel maar velen gingen toen hier heen. |
| Quote |
