kaarsjes voor mijn lieve moeder

Ik heb hier nog nooit kaarsjes gevraagd, schrijf wel mee , maar ben meer een lezer. Toch wil ik jullie nu vragen of jullie kaarsjes willen branden.
Ik heb mijn moeder gisterenochtend thuis aangetroffen, heel erg ziek.  Ze was al een paar dagen ziek, maar gisterenochtend was ze heel suf en bleek / grauw.  Ze kreeg bijna geen lucht. Ik heb meteen de ha gebeld en na wat gedoe is mijn moeder eindelijk afgevoerd met de ambulance naar het AZM. 
Daar bleek de situatie ernstiger dan gedacht. Zuurstofgehalte in het bloed was nag maar 50% en haar tempratuur was 33 graden. haar organen waren aan het versterven. Ze is met speod opgenomen op de inetnsive care. beademing was eigenlijk nodig, maar aangezien mijn moeder maar heel mager is en bijna geen spierweefsle meer heeft durfden ze dat niet. Er was twijfel of mijn moeder nu een longontsteking heeft bovenop haar COPD of dat er sprake was van een longembolie. Om daar duidelijkheid in te krijgen was een ct scan nodig. Ook dat was gevaarlijk, want de contrastvloeistof zou de nieren, die dus toch al niet meer goed werkte, ernstig schade kunnen anabrengen. uiteindelijk hebben we besloten toch de ct te laten doen......op het moment dat z emet mijn moeder naar onderen wilden gaan naar de ct scan zakte alle waardes. Ze kreeg geen zuurstof meer, haar lichaam gaf het op. Ze hebben haar dus toch aan de beademing gelegd en zo is de situatie nu. Ze ligt in een kunstmatige coma aan de beademing. Dit was het slechtse scenario.....de vraag is namelijk of ze ooit van de beademing af kan komen..........
Ik heb vanmorgen weer gebeld.....ze ligt er gelukkig rustig bij, maar de nieren zijn het aan het opgeven. Ze plast bijna niet meer. haar lever kan alle afvalstoffen niet meer aan en hefet het zwaar. Hoogstwaarschijnlijk gaan ze dadelijk haar bloed dialyseren, om alle afvalstoffen en de zooi van het contrastvloeistof eruit te filteren. 
Ze leeft nog, maar ze ligt heel kritiek. Ik probeer hoop te houden, maar het is moeilijk. 
Ze is pas 63 jaar..ik kan nog niet zonder haar. Mijn echte vader is ok al overleden, ik heb een lieve stiefvader, maar toch he.....als mijn lieve moeder ons nu ook nog wordt ontnomen, dan heb ik niemand meer. 
willen jullie helpen door kaarsjes te branden. 

sorry, ik ben een hele tijd niet online geweest. In eerste instantie leek het allemaal beter te gaan. Op maandag hebben ze haar opgenomen en in kunstmatige coma gelegd en aan de beademing. De zondag daarna was ze weer helemaal wakker..wel nog met tube in de keel. Mam heeft kerst doorgebracht op de IC. Gelukkig ging 2 de kerstdag de tube eruit en zo langzamerhand werd alles afgekoppeld. 30 December is mam overgegaan naar de respi-care. medi care voor longpatienten. Ook daar ging ze als een speer. na een paar dagen mocht ze ook daar weer vanaf en werd ze op zaal gelegd. Wat waren we blij. Zaterdagochtend 4 januari is mam overgaan naar zaal. En nog geen 2 dagen later ging het weer gruwelijk mis. Op maandagochtend 6 januari vonden de verplegers mijn moeder meer dood dan levend in bed. Ze had een co2 vergiftiging. Ze lag al in een soort van coma. Ze is meteen weer teruggelegd naar de IC.  daar moesten ze eigenlijk weer intuberen, maar de arts durfde het niet meer. mam is behandeld met een luchtmasker om druk op te longen te zetten zodat het co2 uitegademd kon worden, want dat was er dus schijnbbaar gebeurd. mam kreeg de co2 niet uitegademd en daardoor heeft ze zichzelf vergiftigd. Ze lag voor de 2de keer op sterven. Dinsdag hebben ze ons bij elkaar geroepen. Er is gevraagd geworden of we mam wilden bedienen...er werd ons gezegd dat we nog moesten zeggen wat we wilden zeggen en als er nog mensen waren die mam wilden zien, dat ze dan zo snel mogelijk moesten komen. Er kwam een arts bij en daar hadden we een lang gesprek mee. Hij vertelde dat mam ernstig longfalen heeft en haar longen afwijkend uitzien op de foto's. Hij vertelde dat ze niet dachten dat mam het nog lang zou maken, maar er was een heeeeele kleine kans. Mocht ze die hele kleine kans pakken, dan zou het uitstel van executie zijn. mam is zo ziek dat ze gewoon geen lange levensverwachting meer heeft. Hij vertelde ook dat ze die middag het MDO hadden gehad ( multi disciplinair overleg) en dat de artsen unaniem hebben besloten dat mam niet meer in aanmerking komt voor beademing en ook niet voor reanimatie,  dat betekende ook meteen dat mam niet meer op de Ic kon blijven, hoe ziek ze ook was.....maar op de IC kom je alleen als beaeming als behandeling ook mogelijk is.   Die middag / avond zijn we veel en lang bij hara geweest.  De verpleegster liet op een gegeven moment het bloed zien....het was zo donker dat het paars van kleur was.....het zag er heel slecht uit. 
De dinsdagnacht is ze doorgekomen, dus op woensdag weer naar de respi-care.  Ook daar was het heel slecht....maar ze bleef volhouden. 
Op donderdag hadden we te maken het het ongelooflijke. mam was weer door de crisis heen. In 3 weken tijd, 2x op sterven gelegen. En 2x door de crisis heen gekomen. 
Hoe het nu verder moet..wij weten het niet meer. We vliegen van hoop, naar wanhoop en weer terug.  mam leeft, maar daar is alles mee gezegd. Ze zal nog zo een 35 kilo wegen...ze is uitgeteerd, uitgemergeld, uitgeput. Ze ligt 24 uur per dag aan de zuurstof. zonder kan ze niet.  Het co2 gehalte blijft omhoog en omlaag schieten. De ene dag zit ze uren en uren met het masker..de andere dag heeft ze het masker alleen 's nachts nodig. Ze heeft totaal geen eetlust..heeft sondevoeding. Ze willen wel dat ze daarbij eet, maar het gaat moeilijk. Ze heeft maar heel weinig energie en ze moet zoveel wat haar energie kost. Het masker kost veel energie..de verpleging zei dat ik me moest voorstellen dat als je dat masker op hebt dat je het gevoel hebt dat je met tegenwind tegen een berg op fietst. dan komt de fysio...ze halen haar gemiddeld 1x per dag even uit bed. dat wil zeggen ze wordt in een stoel gezet. dat houdt ze al bijna niet vol.....zelf rechtop zitten in bed is te vermoeiend en dan zelf eten....als ik binnenkom dan zie ik een heel klein mager uitgeput lichaam, in een veel te groot bed. mam vroeg gisteren aan mij...waar moet dit naar toe.....en dat is nu net wat ik ook denk..waar moet dit naar toe?