kaarsjes voor mijn lieve moeder

Ik heb hier nog nooit kaarsjes gevraagd, schrijf wel mee , maar ben meer een lezer. Toch wil ik jullie nu vragen of jullie kaarsjes willen branden.
Ik heb mijn moeder gisterenochtend thuis aangetroffen, heel erg ziek.  Ze was al een paar dagen ziek, maar gisterenochtend was ze heel suf en bleek / grauw.  Ze kreeg bijna geen lucht. Ik heb meteen de ha gebeld en na wat gedoe is mijn moeder eindelijk afgevoerd met de ambulance naar het AZM. 
Daar bleek de situatie ernstiger dan gedacht. Zuurstofgehalte in het bloed was nag maar 50% en haar tempratuur was 33 graden. haar organen waren aan het versterven. Ze is met speod opgenomen op de inetnsive care. beademing was eigenlijk nodig, maar aangezien mijn moeder maar heel mager is en bijna geen spierweefsle meer heeft durfden ze dat niet. Er was twijfel of mijn moeder nu een longontsteking heeft bovenop haar COPD of dat er sprake was van een longembolie. Om daar duidelijkheid in te krijgen was een ct scan nodig. Ook dat was gevaarlijk, want de contrastvloeistof zou de nieren, die dus toch al niet meer goed werkte, ernstig schade kunnen anabrengen. uiteindelijk hebben we besloten toch de ct te laten doen......op het moment dat z emet mijn moeder naar onderen wilden gaan naar de ct scan zakte alle waardes. Ze kreeg geen zuurstof meer, haar lichaam gaf het op. Ze hebben haar dus toch aan de beademing gelegd en zo is de situatie nu. Ze ligt in een kunstmatige coma aan de beademing. Dit was het slechtse scenario.....de vraag is namelijk of ze ooit van de beademing af kan komen..........
Ik heb vanmorgen weer gebeld.....ze ligt er gelukkig rustig bij, maar de nieren zijn het aan het opgeven. Ze plast bijna niet meer. haar lever kan alle afvalstoffen niet meer aan en hefet het zwaar. Hoogstwaarschijnlijk gaan ze dadelijk haar bloed dialyseren, om alle afvalstoffen en de zooi van het contrastvloeistof eruit te filteren. 
Ze leeft nog, maar ze ligt heel kritiek. Ik probeer hoop te houden, maar het is moeilijk. 
Ze is pas 63 jaar..ik kan nog niet zonder haar. Mijn echte vader is ok al overleden, ik heb een lieve stiefvader, maar toch he.....als mijn lieve moeder ons nu ook nog wordt ontnomen, dan heb ik niemand meer. 
willen jullie helpen door kaarsjes te branden. 

oei..niet gelukt. ik wou een kaars als afbeelding zetten omdat mam het zo hard nodig heeft.  Dan deze...

ohhh wat lief  wat lief anne..zoiets wou ik ook plaatsen. 

iedeeen bedankt voor de kaarsjes..doet mij heel goed. 

Vanmorgen kregen we telefoon van het ziekenhuis. Mijn moeder zou naar een andere ic afdeling overgeplaatst worden. De afdeling waar ze lag dat was eigenlijk voor mensen die net geopereerd waren en met name het hart. Deze ic daar was eerst geen plaats. Op de nieuwe ic zijn de bezoektijden iets ruimer, dat vind ikzelf erg fijn. Ook al slaapt mijn moeder nog altijd. 
Toen we vanmiddag op de nieuwe afdeling kwamen, voelde het als een warm bad. dat had ik bij de vorige afdeling niet. Mam heeft nu een eigen kamertje en ze werd verpleegd door een hele lieve verpleegster. Zij begon ons vanalles te vertellen, maar had ineens zoiets van, wacht even de arts is hiernaast, ik vraag gewoon of hij even komt. Dat gebeurde dus ook. De arts vertelde ons dat ze de medicatie voor de bloeddruk iets hadden teruggezet. En ze kon de bloeddruk nu redelijk goed houden. Door al het vocht dat ze hebben bijgezet en het feit dat mam haar nieren niet meer werken is mijn moeder net zo een michelin mannetje. Haar armen en benen zijn helemaal opgezwollen. Ze ligt aan een dialyse die 24 op 24 draait, en de arts had het apparaat zo ingesteld dat het dialyse apparaat ook wat vocht zou gaan afvoeren. De zuurstof was met 40 % teruggezet en ook dat ging goed. Hij vertelde dat ze nu op dit moment stabiel is. maar dat er nog een aantal spannende momenten zullen komen. Sowieso was hij heel duidelijk. Op dit moment worden 3 organen vervangen door een apparaat, mocht er nog een complicatie komen, dan stoppen ze alles. Dit is de max.  Aan de ene kant dus hele positieve dingen, aan de andere kant ook veel voorzichtigheid en terughoudendheid. 
Toen we vanavond kwamen waren we allemaal erg positief, maar dat was dus te snel. Het vocht ontrekken via de dialyse ging niet goed. De bloeddruk zakte als een gek omlaag, dus ze hebben de medicatie voor de bloeddruk weer moeten ophogen en de dialyse draait nu alleen nog om het bloed te zuiveren. Het vocht wordt nu niet afgevoerd. we waren zeg 3 stapjes vooruit, waarvan we er nu 2 weer achteruit zijn gegaan..
Het zal een lange weg gaan worden. Waarin ze nu de sedatie iets terug hebben gedraaid. Mijn moeder is wat meer bij..ze hoort hoogstwaarschijnlijk dingen en heel af en toe doet ze de ogen open. Ze willen haar dit weekend graag helemaal uit de sedatie halen, maar ze zal niet zonder de beademing kunnen. Dus het is dan afwachten hoe ze reageert op de slang in haar keel. Als ze daar erg onrustig van wordt, of van in paniek raakt, dan zullen ze een tracheo moeten maken ( een voorlopige hopen we) Het spannenste gaat het weghalen van de beademing worden. De vraag is of haar spieren het nog zelf gaan overpakken. Ze hebben het geprobeerd, maar ze kan nog niet zonder de beademing. Mocht dit allemaal goed gaan, dan zal het nog de vraag zijn hoe ze hier uitkomt. De onzekerheid is afschuwelijk. Ik wil haar graag bij me houden, maar wel alleen met kwaliteit van leven. We moeten het per dag gaan bekijken..maar ik vind dat erg moeilijk.  Als ik thuis ben, wil ik graag naar haar toe....ook al ligt ze daar maar te slapen. Ik kan mijn draai niet vinden. ik wou dat ik de tijd vooruit kon zetten. Dit doet mij zoveel verdriet. Toch realiseer ik me dat mam al 4 dagen aan het vechten is..het had afgelopen maandag al gedaan kunnen zijn. Dit zijn al extra dagen........ik hoop dat ze snel weer bij kan komen en ook al kan ze dan niet praten dat we wel kunnen communiceren ook al kan zij dan alleen maar knikken. Ik kan niet wachten...dat zal een mooi moment zijn...