Zoontje niet gelukkig

Mijn zoontje van 6 is een heel bijzonder mannetje (al zeg ik het zelf), Hij kletste al heel vroeg, was al heel vroeg begaan met andere mensen, pikte altijd de moeilijk bereikbare mensen uit in de supermarkt of bus of zelfs op de markt en wist altijd precies dat te zeggen waar ze zich beter van voelden. Hij heeft nooit de egofase gehad (alles is van mij), hij heeft geen peuterpubertijd gehad (waar andere peuters gillend als een stervende zwaan op de grond vielen zei die van mij "Moeder ik vind het niet fijn dat ...."

2010 kreeg hij er een broertje bij, daar heeft hij het even moeilijk mee gehad, alles was zo rond dezelfde tijd, sintmaarten, sinterklaas, kerst, oud en nieuw en daarna een broertje erbij om rond die tijd ook te beginnen op school, toen is hij even terug gevallen met zindelijkheid, maar op zijn gedrag had het weinig invloed. Hij bleef het vrolijk stabiele ventje zoals altijd. En vooral altijd mama's ventje, veel knuffelen, veel complimentjes naar mij "Moeder wat heb je voor heerlijks gekookt?" (hij heeft mij een poosje moeder genoemd, geen idee hoe hij erbij kwam).

In groep 1 ging het perfect, de groep nam hem direct op en de juf vond hem heerlijk om in de klas te hebben, hij was een stabiele factor, praatte als brugman en trok altijd de groep bij elkaar, als een kindje wat zwakker was in de groep dan was hij degene die het kindje overal bij betrok en zo er voor zorgte dat iedereen gelijk was.

In groep 2 kreeg ik van de juf te horen dat hij de woordenschat en taalgebruik heeft van een kind uit groep 7, iets wat me niets verbaasde. Ook deze juf was erg tevreden over hem, hij is pienter, stabiel, niet boos te krijgen en een steun voor alle kindjes in de klas.

Mei dit jaar is de vrije school verhuist en hier in de buurt gekomen, aangezien dit onderwijs meer past bij onze opvoeding na uitvoerig overleg met juffen en tussen ons tweeën (papa en mama en kind zelf ook) de stap gemaakt. Wij denken dat hij zijn creativiteit (hij kan tekenen daar zeg je U tegen) daar beter tot zijn uitting zou komen. Ook zijn gevoeligheid naar anderen toe zou daar meer serieus genomen worden (hij had er niet zoveel last van dat het genegeerd werd dat hij anderen aanvoelt, maar het leek mij prettiger als een juf het niet zou afdoen als onzinnig) en gewoon prettiger dat er meer naar mijn kind werd gekeken ipv naar wat hij zou moeten kunnen. Ook onze zoon leek het fantastisch!

Dit schooljaar is hij er in de eerste klas begonnen (groep 3). In de zomervakantie heeft hij zichzelf leren lezen en aan het einde van de vakantie las hij het laatste hoofdstuk van Mathilda zelf, en begreep ook wat hij las. Op school laten ze hem nu vrij in het lezen.

Hij is in een klas van 6 kindjes gekomen (hij is de 6e), twee lieve meiden, en 3 jongens die anders zijn dan hem, impulsief, hardhandig, druk, luid. In de eerste weken is hij meerdere malen geslagen, een keer met zijn hoofd keihard tegen een raam geslagen en bij zijn keel gegrepen en op zijn kin gestompt! Er werd toen in mijn ogen niet genoeg aan gedaan en mijn kind herkende ik niet weer, hij was boos, gefrustreerd, verdrietig en ik kon hem niet meer bereiken, hij gooide met dingen, schreeuwde om alles, wil niet meer knuffelen, zijn 'liefde' naar mij is bijna helemaal weg, hij wil niet meer bij me in bed slapen, niet meer knuffelen, niet meer kletsen. Zijn broertje wat altijd zijn beste vriendje was krijgt klappen van hem, hij praat niet meer maar slaat, gooit met deuren en schreeuwt voornamelijk veel.

Toen ben ik hem thuis gaan houden, dit kan gewoon niet! Toen is er een pestbeleid in gang gezet. Wat bleek, het was niet eens op mijn zoon gemunt, deze jongens deden het bij iedereen, al vanaf de peuterspeelzaal, dus de rest van de kinderen wisten niet beter. Nu word er erg op gelet en zover ik weet gebeurd het ook niet meer.

Maar mijn zoon kan er niet aarden, hij vind het manier van onderwijzen fantastisch, maar hij mist het hebben van vriendjes. En ondanks dat de kinderen nu wel aardig tegen hem doen, heeft hij geen vriendjes op school.

Het excessieve gedrag is nu wel wat afgenomen, maar hij is nog steeds snel boos, hij praat nog steeds niet, alsof hij zich heeft afgesloten van de wereld, hij speelt wel weer met zijn broertje, maar schreeuwt veel tegen hem, sluit hem ook snel uit als hij niet doet wat hij wil. Praten met mij wil hij amper, bij me slapen (wat hij tot de zomervakantie elke nacht wilde) wil hij niet, knuffelen niet en op alles wat je hem vraagt krijg je een snauw.

Ik weet niet wat wijsheid is. Want ik kan nu wel zeggen, ik doe hem weer terug naar zijn oude school, zijn oude vriendjes. Maar het manier van onderwijs staat mij niet aan. Zo mag hij daar bijna niet vrij tekenen of zijn creativiteit uitten (moest hij thuis maar doen), ook het klassieke straf/beloningssysteem past niet bij ons. Maar ja, hij was er wel gelukkig.

Aan de andere kant, het is geen garantie dat hij daar weer de blije zoon word die hij was. Volgens zijn juf is het ook een nieuwe leeftijdsfase waar hij in zit, en daar kan het ook door komen. Verder zitten we weer vol in de feestdagen en krijgt hij er weer in maart een broertje bij. Allemaal spanning.

Ik weet niet wat ik moet beslissen, en ik heb het hem gevraagd, maar hij weet het ook niet. Het lijkt wel of hij kortsluiting heeft met zijn gevoel ....

Dus ik typ het hier eens van mij af, kijken of jullie nog wat inzichten hebben?

Ik ga maandag met zijn juf rond te tafel om te bespreken of hij misschien wat meer uitgedaagd moet worden met lesstof. Hij word nu erg vrij gelaten, maar misschien moeten ze eens hem uitdagen, tot hoever kan hij komen, want hij leest thuis zonder moeite stukken uit volwassen boeken en op school zit hij nu 2 klas boeken te lezen. Maar ik denk dat het niet 'de' oplossing is.

Dus waar is die gebruiksaanwijzing, 'bij dit gedrag doet u dat antwoord'.

Ik wilde nog wat aanpassen, maar toen ik op enter drukte plaatste hij al. Ik had dit dus op een ander forum ook geplaatst, vandaar de andere manier van schrijven.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Testen waarop? Ik heb al wel even gegoogled op 'ongelukkige kleuter' en veel van de symptomen van HB kinderen die zich op school vervelen kwamen voorbij. Maar .... Behalve dat hij heerl erg voor loopt op taal en het begrip lijkt te hebben van een volwassene, herken ik verder niets van HB in hem, hij heeft geen enorme feitenkennis, hij kijkt niet naar een wiskundig probleem en ziet de oplossing. Hij is gewoon erg voor op taal, meer niet. EN de problemen zijn pas sinds september (nieuw schooljaar) daarvoor was het echt het meest voorbeeldige kind wat je je kon indenken. (het is nu nog steeds een schatje hoor, maar hij is gewoon zo boos en gefrustreerd van binnen)

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Als ik weet dat dat het is Alice zat hij morgen alweer op zijn oude school, vriendjes maken of breken je schooltijd nou eenmaal, en ik heb liever dat hij gelukkig is, maar ander onderwijs krijgt als wij willen dan ongelukkig maar wel creatief enzo. Alleen het is geen garantie, misschien is het wel alle spanning nu, misschien is het wel dat hij een nieuwe leeftijdsfase is ingegaan, wie zal het zeggen?

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

ZE hebben combiklassen ervan gemaakt, op maandag , dinsdag en woensdag is het klas 1 en 2 samen, en op donderdag en vrijdag zit klas 3 daar ook bij.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Er zijn wel kindjes die 'potentiele' vriendjes kunnen worden. Alleen het gebeurd niet. Hij is al bij een jongentje uit de tweede klas wezen spelen, ook sluit hij daar op school wel mee aan (volgens de juf zitten ze op hetzelfde niveau en hebben ze dezelfde humor), alleen echt vriendjes zijn ze niet.

Er zitten trouwens 60 kinderen op de hele school, dat is inclusief de kleuterklassen (die worden gescheiden gehouden van de 1e t/m 6e klas)

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Ik heb het er regelmatig met hem over Mieps, hij mag ook snipperdaagjes opnemen, maar dat wil hij niet, hij zegt dat hij wel naar school wil. Volgens de juf merkt ze ook niet veel aan hem op school, hij is lief, vrolijk, stabiel in de klas, kinderen vinden heb aardig en heeft hij altijd wel iemand die met hem wil spelen. Toch merk ik dat er iets niet goed zit, en dit is mijn vermoeden, en dit word ook wel door hem bevestigd, als ik herhaal wat de juf zegt zegt hij dat het niet waar is.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Daar ben ik ook bang voor Alice, daarom ga ik er ook over praten. En ander even kijken op zijn oude school, hoe het nu is in groep 1, of ze nu echt de hele dag in bankjes moeten zitten naar een schoolbord kijken of dat ze nog wle wat mogen spelen buiten de pauzes om.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Wij wonen in Emmen mik, dat klopt. Ik denk dat er vast meer scholen zijn die aansluiten. Maar wil niet zo maar weer wat proberen. Stel dat hij weer in een groep komt die hem niet opneemt, hij krijgt er zo'n knauw van. Daarom toch de twijfel om hem niet terug te doen naar de kindjes die hem wel leuk vinden (en waar hij nu nog steeds speelafspraakjes mee heeft)

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Ik zit even bij het montesorri te kijken, maar denk niet dat het wat voor ons is. Lees nu al twee dingen waar ik het niet mee eens ben,

Wij vinden de rust in onze school erg belangrijk. Let u op uw kinderen bij binnenkomst in school; niet rennen of hard praten. (laat ze toch kind zijn)

Verder zeggen ze dat ze hele hoge eisen aan de kinderen stellen (laat ze toch kind zijn)
En het is aan de andere kant van Emmen, dus te ver fietsen voor ons,

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Ze hebben wel combiklassen nu he, dus op zijn max 19 kinderen in de klas.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Ik probeer ook echt te kijken wat beter is voor Dominiek zelf. En aangezien hij zo ontzettend creatief was, en hij zo open stond voor anderen (hij leek dingen aan te voelen bij anderen mensen die ik niet zag, maar hij had altijd gelijk). Dus daarom dacht ik dat het voor hem fijn zou zijn als hij daarin serieus genomen zou worden, en dat hij zijn creatieve kant mocht exploreren.

Als zijn vriendjes allemaal waren meegekomen was hij zeker gelukkig geweest nu. Maar zo als het nu is?

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Ik denk dat wij een foute keuze hebben gemaakt, en misschien dat het anders was geweest met grotere klassen of op een grotere vrije school (ik weet dat de juf van Valentijn haar kinderen elke dag naar Assen rijd omdat die vrije school groter is). Maar hoe lang duurt het om vriendjes te maken? Om echt het ouwe jongens krentebrood te hebben met de klas?

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)

Nee, hij weet het ook niet. Hij vind de school leuk, de kinderen niet zo.

---

Moeder van Dominiek(2006),Valentijn(2010), Olivier(2013) en Lidewei (2016)