Mama-life
| Innie schreef op: 15-04-2015 13:53:34 |
Hallo! Alvast bedankt voor jullie antwoorden! |
| Quote |
| Mitch schreef op: 15-04-2015 14:03:59 |
Mijn zoon was niet zo onbezonnen, die zag overal gevaar in. En laat ik mij regelmatig verrassen door hetgeen ze nu weer weet te flikken. |
| Quote |
| Son schreef op: 15-04-2015 14:07:46 |
Goed zeg ! Mn dochter is 13 en is 1 x keihard achterover op de stoeprand gevallen. Bloeden op dr achterhoofd pfff.. moest dus ook gehecht worden (weet niet meer hoeveel) dat was wel echt naar. Ze moest een prik in dr hoofd en die deed zo veel pijn. Ze was 4 of 5 Mn zoon is 4 en die had een keer een driftbui. Hij ging dan altijd op de grond liggen en zn kop op de grond bonken. 1 x ging dat mis en ging hij met zn mond tegen de grond...stuk van zn tand afgebroken. Ook is hij een keer tegen de tafel gevallen met zn oor... was ook zo sneu  hele scheur.
Je ziet nog steeds litteken van die scheur.En nog een litteken boven zn oog...met vallen zn bril in zn hoofd gekregen. En die kluns is gewoon motorisch niet zo handig, dus die valt wel vaak. Hou mn hart vast en merk ook wel na dat met zn tand en oor ik ook voorzichtiger ben "kijk uit, doe voorzichtig" |
| Quote |
| Ladyd schreef op: 15-04-2015 14:09:13 |
Ach wat een brekebeen.Maar het valt soms gewoon ook niet te voorkomen.
Ook een keer speelde ze bij een vriendinnetje en gingen ze met zn 4-en op de trampoline, toen kregen de kinderen een ongelukje waarbij ze met haar kin keihard bij iemand op de hoofd knalde. Gevolg: haar wiebeltand was er uit en de tand die heel iets loszat zat heel erg los Mijn zoon is nu 5 en heel onhandig. Hij viel een keer met zijn hoofd tegen een tafel. Dat bloedde zo dat het geplakt moest worden. Je ziet nog steeds een littekentje op zijn voorhoofd. Voor de rest heeft hij van die kleine dingen. Struikelen, schaven, hoofd stoten. Maar gelukkig nooit heel erg
Zelf heb ik een keer (nota bene in een indoor speeltuin) mijn hoofd zo hard gestoten dat het gehecht moest worden |
| Quote |
| Ladyd schreef op: 15-04-2015 14:11:20 |
Son, wat sneu! Daarom kreeg ik geen verdoving toen ik gehecht moest worden. Ze zei, dat doet nog
meer pijn dan het hechten. |
| Quote |
| Tiesmv3jongens schreef op: 15-04-2015 14:12:52 |
De oudste is eens op het konijnenhok geklommen en daardoor een snee in zijn kuit want zakte er
doorheen. Buiten fietsen en keihard tegen een lantaarnpaal aan. Daardoor een hersenschudding en een
hele grote zwelling op zijn voorhoofd. De andere 2 komen er nu nog steeds goed vanaf op blauwe plekken en schrammen na. |
| Quote |
| Banana schreef op: 15-04-2015 14:13:29 |
hier hebben ze het vast geeerft van mama de oudste is voorzichtiger ziet wel meer gevaar en heeft langer geduurd voor hij dingen alelen durfde maar zijn motoriek liep wat achter en is nogal stijf een keer vreesden we voor ene gebroken been maar was enkel gekneusd en wat schaafwondjes neit noemens waardig mijn jongste daarintegen is lomer en onbehouden vanaf dat hij 1,5 was al net als zijn grote broer op de hoge glijbaan in een klim rek van 2 meter hoog was allemala geen prbleem heb er heel wat uurtjes angstvallig naast gestaan laat hem nu gaan maar nog steeds houd ik mijn hart vast hoor met hem zijn kin is al een keer gelijmd geweest en de pleisters zijn niet aan te slepen veel vallen en opstaan schaafwonden en tanden door lip en tong is geen uitzondeing de oudste zit wel altijd onder de blauwe plekken zijn benen zien er neit uit maar ja is een echte wildebras maar klaagt nooit maar goed ik ben echt ko stunt kampioen dan doen hun het nog netjes ik heb al verschillende hechtingen en bot breuken nog voor ik 10 was en daarna ging het verder mijn laatste breuk is zon 2,5 jaar geleden en dat was nummer 13 en als je dan denkt zo wat doet diie dan ? nou gewoon ikval van een trap pols gebroken lullig fiets uitglijdertje been op twee plekken gebroken van een wip vallen sleutel been gebroken brak mijn neus in een glijbaan in een zwembad en zo kan ik nog ff doorgaan allemalasimpele dingen met gevolgen ik lach er maar om als het om mezelf gaat voor mijn kinderen was ik in begin daarom extra angstig maar dat zwakt af al houd ik soms echt mijn hart vast schijnt erbij te horen he |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 15-04-2015 14:16:28 |
Mijn zoon is een kei in ongelukken  Vooral vroeger voor hij naar het CB moest, of wanneer hij benauwd is en naar de dokter moet ofzo. Pfff wat moeten ze soms wel niet denken? Maar mijn zoon klimt gerust op het dak, in de hoogste boom, even kijken of je op de kop aan een tak kan hangen, als ik er niet ben kijken of je mee kan zwaaien met de deur of een keukenkastje. Wij hebben een schommel tussen de keuken en de bijkeuken (gebruiken we nu eigenlijk niet meer) maar toen hij jonger was heb ik hem wel eens an het aanrecht moeten pakken omdat hij wilde proberen of hij zo op de schommel kon springen *zucht* Soms zit zijn kamerdeur vast want dan heeft hij van alles verbouwd en is hij vergeten dat de deur vrijgelaten moet worden en dan valt een kast helemaal om bijvoorbeeld. Schaatsen in de badkamer door de hele fles zeep erover uit te gieten en daarbij op je gezicht vallen, we hebben het allemaal meegemaakt. het wordt wel steeds minder gelukkig! Maar wel elke week een paar blauwe plekken van het stunten. Onze dochter weinig. Die is een keer op haar stuur gevallen van de fiets (2,5 jaar) waardoor haar voortand was teruggeslagen in haar tandvlees. Maar verder kan ik me weinig herinneren van ongelukjes. Enkel wat vallen met skeelers, maar dat hoort erbij ;-) |
| Quote |
| Leen Mv 4 schreef op: 15-04-2015 14:16:42 |
Hier 4 kinderen, ik laat ze van kleins af aan "stoten" uithalen, vallen hoort er bij! Tot nu toe, de
oudste is bijna 10 is het met beperkte schade. 1 zoon heeft draadjes in voorhoofd gehad door een val
toen hij net een jaar oud was, 1 dochter draadjes in achterhoofd na val van glijbaan en dan de
andere zoon die heeft eens een gebroken neus gehad na schommel er vol op gekregen te hebben. Valt
dus reuze mee maar ga er niet te blij om worden, kan zo veranderen!  Als ze vallen
of botsen vlieg ik er ook niet gelijk naartoe, ik roep ze, als ze nog mooi rechtop kunnen lopen, dan
zal het wel meevallen denk ik altijd, haha!! |
| Quote |
| Veronikie schreef op: 15-04-2015 14:19:34 |
Mijn zoontje is bijna 4 en is ook vreselijk onhandig en valt soms ook 100x op een dag en dat heeft
hij ook echt van m'n moeder en mij. Wij zijn ook soms zo vreselijk onhandig. Waarschijnlijk komt dat
bij hem omdat hij gewoon vaak niet genoeg oplet wat hij doet en te snel is afgeleid (volgens de
fysio). Eigenlijk reageer ik hetzelfde als Mitch als ik bijna zeker weet dat het fout gaat dan
waarschuw ik meteen en voor de rest moet hij het toch zelf leren. Al weet ik niet of hij het met
zo'n moeder en oma die bij wijze van spreken al over stofje kunnen vallen het ooit gaat leren.  |
| Quote |
| Son schreef op: 15-04-2015 14:20:57 | ||
| ||
| Quote |
| Innie schreef op: 15-04-2015 14:24:26 |
Fijn om zoveel reacties te lezen! Dankjewel allemaal! En dan speelt hij rustig verder |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 15-04-2015 14:32:05 |
Oooh ja ook zo fijn, op zo'n trap. Pffff hardverzakking hihi |
| Quote |
| Bettie schreef op: 15-04-2015 14:32:52 |
Onze zoon heeft eigenlijk nooit wat; valt heus wel eens en soms een schaafwond maar daar blijft het
vaak bij. 4-jarige dochter ziet altijd bont en blauw. Weet wat ze doet, ziet eigenlijk geen gevaar en gaat overal op af. Dus ja....dan val je wel eens. Dikke builen op het hoofd, soms schrammen. Altijd wel een pleister op arm of been. Ik ben niet van het ruwe als moeder zijnde maar ook niet iemand die alle kastanjes voor haar kinderen uit het vuur wil halen. Soms laat ik ze zelfs wel eens bewust dingen ervaren zodat ze weten waarom zie iets beter wel/niet op die manier kunnen doen. |
| Quote |
| Bettie schreef op: 15-04-2015 14:35:06 |
ik 'duik' nav dit soort topics altijd even in mijn fotoherinneringen. Merk dat ik dit hieronder nog
veel vervelender vind als een buil of een schram....  |
| Quote |
| Leen Mv 4 schreef op: 15-04-2015 15:08:57 |
En weet je wat hier opvalt?? Als ik mijn bende alleen buiten stuur, dan is er zelden iets aan de
hand. Als ik me er gezellig bijzet in de tuin, dan staan ze om de paar minuten te janken met een
bluts!! Precies of ze doen het er voor, haha!! |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 15-04-2015 15:15:59 |
Hier ook 2 lompen kids, bij de oudste hebben ze zelfs een keer een hersenscan gemaakt omdat hij
overal over heen struikelde. Ik kijk vaak gewoon weg, soms zeg ik wel niet doen, maar ze doen het toch. Dus dan kijk ik maar gewoon de andere kant op, want anders zit ik daar met een halve hartaanval haha. Jongste is eens van de glijbaan gevallen precies op een punt van een tegel, die had boven haar lip een snee die geplakt moest worden. En ik liep als een dolle met haar te rennen haha. Ik ben wel voorzichtig, maar laat ze ook wel los. Sommige dingen mogen gewoon echt niet, maar bij andere dingen heb ik zoiets van, je merkt het zelf wel, wie niet luisteren wil..... En dat van als ze alleen zijn gaat het goed en als je er bij bent is het tig keer janken herken ik ook wel. |
| Quote |
| Heleenmv2 schreef op: 15-04-2015 15:17:00 |
Zal ik maar eerlijk toegeven dat ik enorm overbeschermend ben
|
| Quote |
| Jo schreef op: 15-04-2015 15:20:48 |
Ik zie alles voor me en voel ook alles als ik het lees, auwwwwwwwwwwwwwwww. Onze dochter heeft x voeten net als ik en zie viel steeds over haar eigen voeten, knieen zijn 1 litteken. Nu ze ouder wordt gaat het lopen beter  |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 15-04-2015 15:21:06 |
Innie hier ook, als zoon huilt dan is het echt mis en kan je beter gaan rennen, die huilt dus nooit!
Dus als hij huilt is het serieus. Bij dochter doe ik hetzelfde als leen, die gilt al als ze een mier ziet, dus die roep ik, pas als ze niet komt ga ik naar haar toe. 99 vd 100 keer is er niks aan de hand, maar gilt ze wel alsof ze vermoord word. Maar die gaat ook al gerust een uur krijssen van een inie minie puntje bloed.. Maar bijv. ook als ze buiten valt op haar knie, nou niks aan de hand, gaan we 2 uur later douche en doen we der broek uit en er zit een schaaf dan gaat ze gillen |
| Quote |
| Smvn&d schreef op: 15-04-2015 15:24:06 |
Ja dat loslaten vind ik ook wel moeilijk, mijn zoon is 6 sinds 2 dagen, maar hij is de enige uit de
straat die nog niet verder mag als het pleintje hier achter, de rest mag al door de halve wijk, maar
er zit overal water, ik wil het gewoon niet hebben. En rennen in het zwembad roep ik ook altijd LOPEN!!!!
Hier dochter ook veel litekens van de waterpokken, maar gelukkig niet in haar gezicht, alleen op haar buik. Wel liteken in haar gezicht dus van dat plakken op haar bovenlip. |
| Quote |
| Tessa_mv2 schreef op: 15-04-2015 15:29:15 |
Ow wij hebben ook wel meerdere "ongeluktjes" gehad met de kids. |
| Quote |
| Minou schreef op: 15-04-2015 15:30:36 |
Als er een lomp was, was dat Stella wel tot een jaar of 3. Plekken hier schaaf daar, en toen man in
afghanistan zat, de ene week ene oog, andere week andere oog, tand door dr tong knie ellebogen
enz. leek wel of ze mishandeld werd  maar ze was gewoon lomp,
keek niet uit.nu valt het mee, ze heeft nooit wat gebroken oid maar struikelde vroeger zo vaak  |
| Quote |
| Tessa_mv2 schreef op: 15-04-2015 15:32:08 |
Bettie, mijn zoon heeft er ook zo uitgezien. Ook verschrikkelijk idd! Dat is zoooooooo sneu! En daar
hebben ze ookveel meer last van vaak dan een valpartij. |
| Quote |
| Sandra schreef op: 15-04-2015 15:32:34 |
ik heb met mijn jongens ook al wat doktersposten gezien... de oudste had eenbotsing met de tafel,gat boven zijn oog,gehecht.stoeprandje wat lost stond ,omgekiept op zijn grote teen,gebroken,zes weken gips.ipad klapte tegen zijn voortand ,grote mensen voor tand gebroken..een hoop schrammen,blessures van voetbal.achteruit het zoldergat gevallen bij vriendje,ambulance erbij,helemaal gestabiliseerd,gelukkig alleen zware hersenschudding,geen gebroken wervels.. de middelste,vinger tussen de schuifpui,kootje gebroken,gespalkt. hard gevallen ,tanden door tong heen,wat een bloed.. gevallen van stapelbed op vakantie,knie tegen zijn kin aan,grote snee,gehecht. glas in zijn voet in zwembad, voet zwaar gekneusd, ingezwachteld voor een week, De jongstevalleen tanden door lip een x aantal keer.. |
| Quote |
| Tessa_mv2 schreef op: 15-04-2015 15:35:58 |
Ow Minou.......tand door de tong, die hebben we hier ook al eens gehad! Weet alleen even niet meer
welk kind  |
| Quote |
| Kees schreef op: 15-04-2015 15:50:35 |
mijn oudste zoon is van elastiek denk ik, beweegt zich zo zwierig en kan zich altijd opvangen bij
rare duiken ofzo. de jongste is mijn pechvogel, naast alle doktersbezoeken (ik vind bloedprikken de hel, hij vindt het alleen wat kriebelen...) heeft hij gewoon altijd pech. hij struikelt over een stukje lucht en hoe vaak ik
al gebeld ben door PSZ juf eerst, dat er een glijbaan door zn lip zat, laatst weer door school, hij
krijgt een plank op zn teen: nagel eraf en gebroken,met een pingpongbal overgooien en bij hem kwam het op zijn tand: tand stuk afgebroken met vallen en stoten ben ik enorm makkelijk, het hoort erbij. letterlijk en figuurlijk door vallen en opstaan wordt je groot. piepen bij een kleine val hoeft van mij niet, doen ze gelukkig ook niet. huilen doen ze zelden. de oudste is wel theatraal, kan over de grond rollen zogenaamd van de pijn maar staat ook ineens weer op. trouwens, 2 weken terug wel de oudste gevalletje pech. hij gaat elke week met de klas werken op een boerderij....overal aan gedacht: nieuwe fiets, overall, veel eten, regenpak en laarzen.... wordt hij gestoken door " iets" blijkt hij allergisch en heel been ontstoken! te suf zoiets ook. hij was nog nooit door iets gestoken, zelfs geen mug dus we hebben geen idee wat het was. in het verdere loslaten ben ik een grote muts, maar met vallen...tja. als mijn zoon op de fiets hier in de buurt steeds achter zich kijkt, dan weet hij dat hij ook wel eens tegen een paal kan aanfietsen ik denk beter zelf ervaren dan zo'n hysterische moeder op de achtergrond |
| Quote |
| Ma Dalton schreef op: 15-04-2015 15:51:36 |
oudste bloedneus gestoten terwijl hij met school aan een soort draaimolen hing. Alleen bleef het
gezellig een uurtje bloeden en had hij dagen lang een blauwe boksersneus. stukje tand verlopen op
een soort van grote trapfiets.. tweede is inmiddels 4x op de eerste hulp geweest voor valpartijen. bruine tand. en eentje al een hele tijd uit zijn mond.. maar daar is nog geen nieuwe voor terug  dus hoe dat gegaan is?derde ben ik mee gevallen als baby. hersenschudding veder gelukkig intakt en zelf voorzichtig 4e stukje tand kwijt.. en hij is nog maar net 2 |
| Quote |
| M&j schreef op: 15-04-2015 15:52:52 |
Mijn dochter viel gelukkig mee, hoewel ze van boomklimmen e.d. hield, is dat gewoon goed
gegaan. Ze heeft wel een paar ongelukjes gehad, één zelfs door mijn toedoen. Wij waren
bij mijn schoonmoeder en ik zat op de eetkamerstoel, ik ging verzitten en verzetten daarbij de
stoel. Keihard gekrijs naast mij, bleek mijn dochter haar grote teen onder de stoel te zitten en ze
liep ok nog eens op blote voetjes. Wat zijn wij toen geschrokken en wat voelde ik mij schuldig,
gelukkig was er verder niets aan de had. Ze heeft ook haar handje geklemd tussen de auto en de autodeur en met haar voet tussen de
spaken gezeten. Twee jaar terug is ze op het ijs onderuit gegaan en heeft toen een twijgbreuk in haar rechter
onderarm opgelopen en moest dus in het gips, niet handig als je die week de eindcito hebt. verder kan ik mij niet herinneren dat ze gevaarlijke dingen uithaalde, hooguit een keer een
valpartij met geschaafd knieën. Mijn zoon daarentegen, is een ander verhaal. Vanaf een maand of zes vond hij het leuk om een driftbui op te wekken door met zijn hoofd op de
grond te gaan bonken, bij voorkeur op beton. Tot zijn derde had hij dan ook meestal een blauw
voorhoofd, tegenhouden had geen zin want dan werd het alleen maar erger. Vlak voor zijn derde verjaardag moest mijn dochter afzwemmen voor haar A-diploma en daarna zijn
met onze familie naar ons huis gegaan voor een bakkie. J. zat lekker bij oma op schoot en oma zat
lekker te kletsen. Inene springt J. van oma's schoot, valt en komt klapt met zijn vorhoofd tegen het
scherpe randje van de keukenradiator. Een giga snee in de lengte over zijn vorhoofd en bloed gutste
er uit. Wij met J. naar de huisartsenpost want het pech verhaal houdt hier nog niet op. Binnen bij de HA werd besloten om niet te hechten maar te plakken, want dat zou mooier genezen.
De arts ging plakken en de assistent moest de wond dichtdrukken. Helaas had de arts en half leeg
tubetje waar de lijm maar met moeite uitkwam, dus dat was even tobben. Na een paar pogingen en een
nieuwe tube was het eindelijk gebeurd maar toen wilde de assitent mijn zoon loslaten, en bleek haar
handschoen aan de wond te zijn vast gelijmd en onmogelijk om nog los te krijgen. De handschoen moest
dus weggeknipt worden en J. ging de weken daarna door het leven met nog een stukje vastgeplakte
latexhandschoen op zijn voorhoofd. Hoevaak ik dit verhaal niet heb moeten
uitleggen........... Gelukkig bleef alles verder rustig tot na zijn vierde verjaardag. Ik had J en M opgehaald van
de BSO en J. wilde nog even in het speeltuintje voorspelen. ik ben alvast naar binnen gegaan met de
boodschappen. Even gauw de boodschappen op het aanrecht gezet en toen naar het voorraam gelopen om
even te kijken of alles goed ging. Daar zie ik J. helemaal bovenin de spin zitten, een meter of 5/6
en op het moment dat het door mij heen schiet, áls dat maar goed gaat' zie ik hem naar
beneden kukelen. Ik heb geloof ik nog nooit zo hard gerend in mijn leven maar gelukkig was alles
goed, hij was alleen geschrokken. Een dikke vette klacht gedaan naar de gemeente vanwege gebrek aan
onderhoud (de touwen waren spekglad) en gelukkig pakte zij dat goed op. Een paar weken later kreeg
ik te horen dat ze het speeltuintje gingen opknappen en uitbreiden. Ze hebben toen een mooie vloer
van kunstgras neergelegd met een verende ondergrond en er is een wip en schommelmand bijgekomen,
heel fijn want de kinderen in de buurt beleven er nu veel meer pleier aan. Zo ging er een jaar voorbij en J. zat nét in groep drie. Ik had J en M uit de BSO
gehaald en J. wilde nog even voor spelen in het speeltuintje. Was goed, hij heeft zo zachtjes aan de
leeftijd dat ik hem niet steeds meer in de gaten moet houden, dus ik ging naar binnen om te koken,
mijn dochter was ook buiten. Na een kwartiertje, het liep tegen vijven, klonk er buiten een ijselijke gil. Ik loop naar het
vooraam en zie mijn zoon op de grondliggen, hij was uit de schommelmand gevallen. Ik naar buiten en
zie mijn zoon overeind komen, toen keek hij naar zijn arm en riep 'mama, mijn arm is kapot, hij doet
het niet meer!' Zijn onderarm was idd overduidelijk gebroken, hij stond bijna haaks. In het ziekenhuis werd een
dubbele botbreuk geconstateerd en dat moest onder narcose gezet worden. 'S avonds om acht uur mocht
hij pas geopereerd worden, dus zijn wij samen een nachtje in het ziekenhuis gebleven. Mijn zoons arm
ging in een spalk en hij zou die week erna in het gips gaan. Een week later in het ziekenhuis wilde de gips mevrouw hem nog niet uit de spalk halen, mijn
argument dat de breuk kan schuiven als mijn zoon zou vallen schuifde ze aan de kant, het moest nog
maar een week wachten. De eerste week was mijn mannetje nog wel voorzichtig geweest maar nu begon
hij er aan te wennen en dus weer gewoon op zijn eigen impulsieve, overactieve manier te spelen, ook
op school. Eind van de week haalde ik J. uit school en de juf kwam al naar mij toe, J. had gerend en was
gevallen en zijn arm had pijn gedaan. Maandag tijdens de foto bleek dat de botten weer scheef waren geschoten en dat hij opnieuw
geopereerd moest worden. Gelukkig had ik nu een andere arts die het met mij eens was dat dit niet zo
had moeten gebeuren. Zijn arm is operatief opnieuw gezet en is verstevigd met een draadje zodat het
niet nog een keer fout kon gaan. Hierna is J. in wat rustiger vaarwater gekomen en is er niets meer gebeurd behalve een
incidentele valpartij die alle kinderen hebben. Als herinnering aan al die pech heeft hij een
litteken op zijn voorhoofd en een op zijn arm. Het is geloof ik een beetje lang verhaal geworden Mijn
toetsenbord blijft af en toe hangen, dus er kan een letter ontbreken. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 15-04-2015 15:54:21 |
Oooh en bedenk me net nog iets ergs. We gingen voor het eerst op vakantie, nog nooit gedaan (daarna ook jaren niet gedaan ;-)) |
| Quote |
| Lieselot schreef op: 15-04-2015 16:17:13 |
Ik moet toegeven dat ik redelijk overbezorgd ben. Zie snel gevaar in dingen die ze doen. Ik probeer
me in te houden maar roep toch vaak : kijk uit, voorzichtig. Misschien daarom wel wat voorzichtige meiden. En toch voorkom je sommige dingen niet. Oudste struikelt over skateboard en valt voorover tegen muur, stuk tand er af en gezicht geschaaft. en toen ze nog maar 1,5 was van 4 treden van de trap gevallen (man zou opletten .....) twijgbreukje in pols en in het gips. Jongste ging met papa fietsen en gingen onder een bruggetje door. Ik roep altijd remmen!! maar manlief roept dan hard doortrappen!! Met als gevolg dat ik een tijdje later mijn oudste aan de deur heeft die zegt: ze is gevallen met de fiets.... Ik dacht nog.....rustig blijven, het zal wel meevallen....maar och och och t arme kind was vol in haar arm en gezicht en knie gevallen. Onder haar neus zo erg dat je het vuil van de straat er niet eens uit kon wassen. Dat werd op den duur toch een dikke korst, net als haar hele onderarm. Je hebt het een hele tijd kunnen zien maar nu is het na een paar jaar toch mooi weggetrokken. |
| Quote |
