Ik heb het nooit gedaan, wel nu soms bij mijn puber. Wel mij zelf eens time-out gegeven om buiten af te koelen 

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

Ik word er af en toe nite goed van.. echt niet.. Ik heb t nog nooit gedaan, maar als ik alles van de laatste tijd lees vraag ik me af of er niet ergens een ouder is die niet aan mishandeling doet...

Wordt een beetje moe van al die (nutteloze) onderzoeken.
Dan ben ik in de ogen van die onderzoekers maar een flut ouders, kan me weinig schelen. Ik heb me eigen pad gevolgt en gedaan waar ik me het beste bij voelde. En als ik zo eens naar de kinderen kijk... heb ik het denk ik niet zo heel erg slecht gedaan.

Mijn nekharen gaan overeind staan wanneer ik lees dat je moet praten praten praten praten.
Softe gedoe, ik krijg er de kriebels van. 
Hier is het bijno nooit nodig, maar wanneer ze brutaal zijn, ruzie maken of wat dan ook, dan gaan ze gewoon op de gang.
Of ze krijgen een andere straf (week geen tablet/computer, week niemand te spelen thuis of ergens anders).
En dan leg ik tot uitentreuren uit waarom ze straf krijgen, dat is dan toch ook praten? 

Eeehm, in de hoek of in de gang zetten is sowieso een enorm verschil, naar mijn idee. Dit artikel haalt die twee door elkaar

Wat is het verschil dan tussen de gang of de hoek?

Als ik mijn kindeeren in de gang zet, sluit ik ze volledig buiten. Ze zien niks, horen niks en staan alleen in een afgesloten ruimte.
In de hoek kunnen ze alles horen, met een schuin oog gluren   en blijven ze vooral in dezelfde ruimte.

De hoek gebruik ik nu wel eens voor Thomas, de gang nooit.

Yenthe raakte totaal in paniek wanneer ze in de gang moest. De hoek werkte beter

Hier moeten ze op de trap of op het "straf bankje"time out plek..... Is dat dan ook mishandeling? dit is me namelijk aangedragen als optie voor het odd gedrag van de jongste..... mja ik heb er baat bij en mijn kind ook... ik vind dit absoluut geen mishandeling mijn mening...
Praat maar eens met een kind met odd die al een uur lang in dezelfde driftbui zit.. even time out en dan kun je weer knuffelen en het goed maken

Tssssssssssss

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Zelfde principe als dat artikel van Cir vd week?

Daar zijn we op het werk druk mee aan de gang.
Ouders die het wel doen zijn niet slecht, maar
Veroordeel ouders die het niet doen ook niet

Ik kan me als moeder, maar ook als pm'er hier echt
In vinden.
Meer zo van: verdiep je in je eigen handelen!
Waarom doe ik dit? Helpt het? Wat doen mijn acties met het kind?
Kan het anders?
Doe ik het omdat ik er in geloof of doe ik het om te doen?

Ik ben dol op dit soort zaken, blijven nadenken en ontwikkelen.
Jouw manier kan goed zijn, maar blijf je hieraan vasthouden
Of buig je mee met kind?

We doen het nooit goed...

Wat Kees al schrijft; kijk naar je eigen situatie, je eigen kind, lees je in en kies iets wat bij jullie als gezin past.

Zo'n onderzoek omschrijft volgens mij de meest ideale situatie; dat je als beide ouders je volledig op je kind kan richten. Helaas is dat bijna nergens mogelijk. Je hebt met te veel factoren te maken en je doet als ouder gewoon je best. Meer kan je niet doen.

Ja maar toch.. Een kind slaan vinden we (bijna) allemaal te ver gaan, terwijl het vroeger geen probleem was om de riem erbij te pakken zeg maar. 
Een minderheid staat op en zegt.. dit kan niet. Een deel reageert met hmmm, we gaan er 's over denken en ander deel is nog niet toe aan verandering en maakt de minderheid belachelijk. Maar uiteinderlijk wordt die eerste minderheid een meerderheid en over 20 jaar zeggen we met zn allen... jeetje! Dat we dat gedaaaaan hebben! 

Ok nu zijn we allemaal mishandeld vroeger
Ik vind het een overdreven artikel, ik gebruik geen hoek of gang, ze lopen zelf wel naar hun kamer

---

Sommige  'vrienden' zijn als de schaduw je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf ze komen op als het donker is.;-)

Mishandeld is denk ik een te groot woord, Anne
Maar ik denk wel dat een deel van de mensen die nu volwassen zijn, verkeerd behandeld zijn als kind en daardoor allerlei problemen hebben, dit gaat van bvb geen positief zelfbeeld hebben tot aan misdaden plegen. 

Ik kijk naar wat mijn kind nodig heeft, en de jongste had echt een time out plek nodig, de oudste niet.
Je moet iets, ik vind juist de vrije opvoeding die je vaak ziet, voor meer problemen zorgen. Je hebt je namelijk gewoon aan afspraken te houden in dit leven, en als je dat niet doet dan heeft dat consequenties.

We hebben niet veel regels hier in huis, dat dan weer niet, maar als we afspraken maken en ze komen die niet na dan zitten daar consequenties aan vast.
Ik merk ik heb onbewust een vrije opvoeding gekregen, met een alcoholiste als moeder die nergens op lette was het voor mij makkelijk om mijn eigen gang te gaan.....
Maar heb Mavo gedaan, met een iq van125 en nog niet zo lang geleden een test gedaan waar ik op HBO werk en denk niveau zat.
Ik heb ook niets gedaan op de Mavo.
En daar heb ik nu best spijt van.
Ik heb er nu 1 op het middelbaar en ik kan probeer door te spiegelen wel duidelijk te maken dat dit een super belangrijke periode is in hun leven. Op veel gebied, prestatiegebied, maar ook op sociaal gebied wat ik ook enorm belangrijk vind.
Ik laat ze wel vrij in keuzes, maar probeer wel uit te leggen dat bepaalde keuzes consequenties heeft die ze nu nog niet helemaal kan overzien.

Quote Alice:

Mishandeld is denk ik een te groot woord, Anne Maar ik denk wel dat een deel van de mensen die nu volwassen zijn, verkeerd behandeld zijn als kind en daardoor allerlei problemen hebben, dit gaat van bvb geen positief zelfbeeld hebben tot aan misdaden plegen.

hoeveel kinderen eren van nu hebben over 30 jaar een probleem omdat ze als kind niet zijn aangepakt? 

Ik vind het allemaal veel te soft worden.

" vroeger" os sommige groepen ouders in deze huidige tijd willen maar streng zijn " want daar krijg je brave kinderen van"
net als vroeger. luisteren zullen ze!
aanpakken die hap! niet dat gepraat, maar hoppa, streng zijn.

is dat DE manier?
vooral niet leren dat je als kind ook een mening hebt, dat je als kind je eigen emoties mag hebben en voelen en vooral uiten.

een kind moet zichzelf gaan worden (mijn inziens dan) hij moet geen product worden van hoe ik het erin " gestampt" heb.
ze worden geen kinderen hoe ik ze graag wil hebben.
uiteraard krijgen ze dingen mee vanuit mijn opvoeding, maar ik probeer ze te leren kennen en vanuit daar te bekijken waar hun behoeften ligt.

ik ben niet hun baas, ik bepaal niet.
ik ben hun moeder, hun coach, zeker niet de baas die bepaalt hoe ze moeten leven, voelen, ervaren.

dan maar soft
(het grappige is dat ik alles behalve soft ben, wij hebben vele regels, maar spelenderwijs zijn die duidelijk. ik koedie-koedie echt niet, helemaal niet, mijn kinderen bepalen mee in regels en afspraken, het is tenslotte ook hun leven en hun huis. waarom zouden mijn regels meer gelden?)

Maar wat is soft, Suus?
Een kind in time-out zetten, betekent niet dat je te hard bent, het betekent ook niet dat je per definitie consequent bent en het goed doet als ouder. 

Ik ben niet soft met ze, ik respecteer ze als mens met een eigen wil en een eigen mening, maar ik wens ook dat ze mij op die manier behandelen. Als ze over de lijn gaan, spreek ik ze daar absoluut op aan. 
Maar.. straffen, vind ik geen zin hebben. Als mijn man niet doet wat ik graag zou willen, straf ik hem ook niet (veel vrouwen wel!) Maar dan ga ik een gesprek aan en leg ik uit waarom ik dat wil en wat er belangrijk aan is voor mij. Het is dan zijn keus wat hij er mee doet. 
Zo ook met mijn kinderen. 
En nee, ik weet niet hoe zij er over 30 jaar voor staan, dat weet niemand van ons. Ik weet wel dat mijn oudste nu al, hij is net 4 geworden, tegen zijn kleine broertje zegt "ik vind het niet leuk wat je doet, ik heb hard gewerkt aan mijn kasteel en jij maakt het stuk, nu ben ik boos op jou" zonder hem te slaan en zonder hem uit te schelden. Ik heb liever dat hij het zo oplost dan dat hij een straf bedenkt voor zijn broertje. 

dus als je straft mag je kind geen eigen mening hebben?
Wat een onzin zeg!
Wij hoeven gelukkig nauwelijks te straffen, maar de jongste heeft vooral vroeger echt wel een stok achter de deur nodig gehad om gewoon structuur te krijgen in bepaalde dingen.

Afgelopen week ben ik Noa 2 uur lang zoek geweest omdat mw dacht niet te hoeven bellen.
Die regel is hier heel duidelijk als je ergens gaat spelen, dan bel je even.
Ze had gebeld dat ze met een vriendinnetje naar huis kwam, maar is toen bij iemand anders gaan spelen.
We wonen hier ongeveer 20 minuten van school fietsend vandaan, en na 3 kwartier ben ik haar gaan bellen, maar ze nam niet op.
Uiteindelijk na 2 uur belde ze op dat de plannen waren veranderd en dat ze dus bij iemand anders thuis is.

Dan heeft ze een voor mij hele belangrijke regel overtreden ( vooral na mijn aanval afgelopen maand..)
En dan krijgt ze na gepraat te hebben daar ook een straf voor.
Overigens overleg ik nu met straf wat haar zou helpen, ze is 11 en op de trap zitten helpt nu niet meer.
En ja hier mag ze wel een mening in hebben, maar dit is de regel, ze snapt het ook en als ze het niet doet is er een consequentie.

Ik kan hem niet meer vinden, maar nog niet zo lang geleden is er een onderzoek geplubliceerd dat kinderen op de vrije scholen, meer vastlopen in de toekomst dan kinderen die niet op een vrije school hebben gezeten.
Puur omdat men te vrij zijn gelaten wat op een werkplek niet geaccepteerd wordt. Naast dat deze groep een grotere kans op een depressie heeft, is het andere deel van die groep juist uiterst succesvol, maar ook om dezelfde reden, geen baas boven je dulden, en die bouwen zelf iets op.

Nogmaals er is niet iets goeds en niet iets kwaads.
We proberen onze kinderen allemaal mooie unieke volwassenen te creeeren, en 95% doen ze zelf, en die 5% doen wij. Zo goed als mogelijk.

Mijn oudste is ruim 10, misschien scheelt dat. De jongste7. Als ik om mij heen ziebinnen hun leeftijd lopen er heel veel kids met een eigen mening.... Maar een ontiegelijk grote muil. Ook die van mij denkt dat soms te kunnen doen en dan ben ik toch echt haar meerdere, tuurlijk hebben we ook gesprekken maar bij uitschieters (waarvan ze heel goed weten dat het niet kan) pak ik ze aan. Dat gebeurt tegenwoordig maar weinig, schokkerend vind ik dat.

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

Brutaal zijn tegen wie dan ook, vind ik niet getuigen van respect voor een ander. Ik zou dat ook absoluut aanpakken. 
Mijn oudste zit nu in de klas met jongetjes van 6, dus af en toe komt er wat brutaals uit. Daar ben ik absoluut niet van gediend. En dan is 't maar heel "onschuldig".. "mama jij bent een domkop" ofzo, maar ik vind dat al te ver gaan. 
Hij krijgt geen straf, maar ik leg hem zeker wel uit dat je zo niet met mensen omgaat. Ik noem hem ook geen domkop. 

Ik denk dat kinderen meer leren van empathie en het juiste voorbeeld dan van straffen en belonen. 

Weet je... ik doe op school overblijf. Ik ben werkelijk wekelijks geshockeerd. Kinderen die enorm brutaal zijn, en niet alleen maar bijdehand brutaal maar gewoon onbeschoft. Kinderen die naar elkaar (op oudere leeftijd) idioot gedrag vertonen. Ik ben na 1,5 uur kapot.... Ik heb mij zo vaak afgevraagd of die van mij zo zouden kunnen doen of waarom ze dat niet doen.

Ik geloof dat kinderen thuis zich slechter gedragen dan buiten de deur.... hoe doen die kinderen thuis?

Mijn kind wordt misschien door mij beperkt... maar daar ben ik blij mee. Ik vind dat ik dat stukje als ouder hoor te corrigeren. Natuurlijk niet door ze door het huis te rammen maar door te praten over hun gedrag en het voorbeeld te geven. Maar dan nog schiet er wel eens 1 uit de band.... en dan werkt die gang of kamer heel goed om af te koelen. Ik respecteer hun en hun mening, ze krijgen alle ruimte.... maar aan vrijheid zit een grens.... en die mis ik vaak bij kinderen die ik zie om ons heen.


Ik zie het op school, bij sport... kinderen misdragen zich.... het is altijd de schuld van een ander en kind wordt vertroeteld... ik heb daar een enorme aversie tegen....

misschien kleurt dat mijn blik.... of komt het ook door mijn oudere kids.... een 10 jarige hoort bepaalde dingen wel te weten en voelt zich in een hoek hopelijk even niet erbij horen.... dat gebeurt nl als je je misdraagt... liever thuis waar we van je houden dan op school of je werk waar je er meteen uitligt. Thuis heb je credits.

Nou ik ben het wel met je eens. Ik zie ook vaak andere kinderen en verbaas mij ook regelmatig over hun gedrag. En dat zal absoluut door de opvoeding komen. Maar.. in de hoek of op de trap zetten, maakt niet heilig. Dat maakt geen goede, doeltreffende opvoeder van je. 

Als je je kind daar 15x op een dag moet zetten, gaat er iets heel erg mis in je opvoeding en schaad je je kind meer dan dat je het goed doet. 
1x in de zoveel tijd.. kan denk ik weinig kwaad.. maar wellicht zou het dan ook op een andere manier opgelost kunnen worden en was het eigenlijk niet nodig. Als je kind maar 1x in de zoveel tijd te ver gaat, is de kans groot dat het ofwel niet expres was ofwel dat het niet inzag wat er precies niet ok was, ofwel zat er iets anders dwars. Het gedrag hoef je zeker niet goed te keuren. 

Maar ik ben niet per definitie een slechte opvoeder omdat ik mijn kind niet straf. Ik krijg eigenlijk alleen maar complimenten dat mijn kind goed luistert. Ook op school, ook bij anderen thuis. 
En tot nu toe is hij thuis ook gewoon heel braaf, natuurlijk wil hij wel 's iets niet. Maar, hij doet over het algemeen wat ik vraag, heeft nog nooit iets moedwillig van mij stuk gemaakt bvb.. 

je doet het toch nooit voor iedereen goed.
ik heb ook wel eens een corrigerende tik gegeven of ze op hun kamer af laten koelen, worden ze echt niet slechter van hoor.
dat eeuwige praten praten praten. op een gegeven moment hoort een kind gewoon te weten dat bepaald gedrag niet kan en mag en als ze dat niet willen snappen, dan maar straf. als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks.
ze weten hier dondersgoed dat ze geen grote mond mogen hebben en doen ze dat wel, dan hangt daar een consequentie aan vast. dat vind ik niet meer dan normaal.
vorig jaar had de jongste een keer een heel vervelende bui en omdat ze het eten niet lekker vond, vond ze het nodig om dat op de grond te gooien. nou een kind van bijna tien hoort toch echt te snappen dat dat niet kan, dus dan is het hoppakee een enkeltje kamer voor de rest van de avond. af laten koelen en later even gaan praten. dan kunnen ze sorry zeggen en het goedmaken. op school worden ze ook op de gang gezet als ze niet luisteren.
daarbij ben ik het niet eens met het stuk over dat je een gelijkwaardige relatie met je kind moet hebben. dat is niet zo en dat zou ook niet zo moeten zijn. jij hebt gezag, kind heeft inspraak, dat is iets anders dan gelijkwaardigheid. ik snap ook nooit hoe sommige moeders 'vriendinnen' zijn met hun dochters. ik houd zielsveel van mijn kinderen, maar ik ben niet met ze bevriend, puur omdat onze relatie ook niet gelijkwaardig is. we behandelen elkaar met respect, een mening hebben mag, inspraak ook tot op een bepaald niveau, maar uiteindelijk ben ik degene die bepaald wat er wel en niet gebeurd.

Ik ben wel vriendin met mijn dochter en door al het gepraat weet ik dat als ik een grote mond van haar krijg er iets aan de hand is. Meestal gaat er dan op school oid niet goed of ze zit met iets anders in de knoop.

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

Dat geldt hier ook.... maar ook al heeft ze spanning.... "houd je bek" (om maar iets te noemen) zeg je niet tegen mij of wie dan ook. Dan kan ze even af gaan koelen (en ik ook) waarna we praten over wat er speelt.

Quote mamsie:

Ik kan hem niet meer vinden, maar nog niet zo lang geleden is er een onderzoek geplubliceerd dat kinderen op de vrije scholen, meer vastlopen in de toekomst dan kinderen die niet op een vrije school hebben gezeten. Puur omdat men te vrij zijn gelaten wat op een werkplek niet geaccepteerd wordt. Naast dat deze groep een grotere kans op een depressie heeft, is het andere deel van die groep juist uiterst succesvol, maar ook om dezelfde reden, geen baas boven je dulden, en die bouwen zelf iets op. Nogmaals er is niet iets goeds en niet iets kwaads. We proberen onze kinderen allemaal mooie unieke volwassenen te creeeren, en 95% doen ze zelf, en die 5% doen wij. Zo goed als mogelijk.

ben benieuwd naar dit onderzoek, want als ik dit lees kan ik mn borst nat maken met 2 vrije school kinderen

daar geloof ik niet in. de " vrij" staat niet voor " doe maar waar je zin in hebt" maar in het vrij invullen van het onderwijs.
nergens zoveel structuur als op de vrije school maar das een andere discussie.

als ik jullie stukjes lees snap ik wel waar jullie op doelen. zulke kinderen komen overal wel voor.
mochten mijn eigen kinderen zulk gedrag vertonen, ben ik de eerste die ze straf geeft
grote monden komen hier ook voor, uiteraard, heb geen engeltjes.
meestal zeg ik hetzelfde terug wat voor veel hilariteit zorgt en we na de lachbui aangeven dat dit gewoon echt niet kan.
tot nu toe werkt het.

ik moet zeggen, op school heerst er volledige rust en welopgevoede kinderen. in de wijk hier is dat wel anders....maar dat lijkt me alleen maar goed.
zo is de wereld ook, divers

ja ik kan hem dus niet vinden hahaha,

En ik geloof ook niet dat "vrij" vrij is,
Wat ik me nog kan herinneren uit dat onderzoek is dat bijvoorbeeld het zelf inplannen van de dag zonder taken te moeten, dat dat in de toekomst dus voor problemen zorgt in werksituaties.

Ach ik zie echt ook dat gedrag van wat Suus ziet gebeuren, op scholen, maar vooral in de buurt.
Geen respect meer hebben voor ouderen, vreselijk!
Ik houd wel van een beetje baldadig gedrag en grenzen verleggen waardoor kinderen wel eens wat doen wat echt niet kan. Daar kan ik wel wat mee, maar een grote mond....ik kan er niets mee