Mama-life
| Mama2 schreef op: 28-08-2013 17:35:55 |
Ben kapot,gebroken ik trek het niet meer. Het gaat zo slecht met de oudste is niet meer te doen in huis. Vanmiddag weer een Driftbui van meer dan een uur waar onze ipg'er bij was, hebben hem met z'n 2 in bedwang moeten houden. Schoppen slaan bijten spugen schelden enz. Hij heeft zelfs met een mes staan dreigen , ik weet het echt niet meer . J is 10 jaar en heeft klassiek autisme en adhd, krijgt medicatie en is al bijna 2 jaar intern geweest voor hulp, diagnose, begeleiding noem het maar op. Hij heeft zooooooo behoefte aan hele strakke structuur dat je volgens de psychiater thuis voor hem niet voor elkaar krijgt . Vanmiddag heeft de ipg'er aan de bel getrokken dat dit zo niet langer kan, ik had steeds zoiets van is mijn kind ik moet wel maar pppfff ik ga er aan onderdoor en zijn broertje ook. Morgen word ik gebeld en hoor ik meer maar Oooh wat doet mijn moederhart pijn , wil hem zo graag helpen maar het lukt gewoon niet hij laat zo weinig toe  |
| Quote |
| Mitch schreef op: 29-08-2013 12:03:46 |
Succes vanmiddag. Wat een ellende allemaal! En weet je opname intern is heel verdrietig, want dit wil je niet voor je kind, maar het geeft je wel een beetje rust. EVEN ademhalen in hoeverre dat natuurlijk mogelijk is met je andere zoon erbij.  |
| Quote |
| Missus schreef op: 29-08-2013 12:20:40 |
Jeetje, ik schrik er van. Wat moet dit zwaar voor je zijn. Heel erg veel sterkte hoor. |
| Quote |
| Jacquelien schreef op: 29-08-2013 12:29:59 |
Sterkte |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 29-08-2013 15:07:08 |
Hopelijk kon de psychiater wat betekenen. Hoe hard het ook is, hij moet gewoon terug naar de
structuur. Hopelijk kalmeert R. dan ook wat en verbeterd zijn gedrag dan ook. Tis wat hé meis  |
| Quote |
| Mama2 schreef op: 29-08-2013 19:47:36 |
Ik weet het even niet meer, gesprek psychiater gehad en ja we kunnen wel opnemen maar of dat
verlichting brengt is de vraag en dat is 4 maanden intern en daarna weer naar huis tja dat werkt dus
weer niet. Eigen kracht begon hij over dat houd in familie, vrienden , buren enz bijelkaar zetten en overleggen wie kan helpen met ontlasten , tja familie is klein en bijna allemaal ziek zwak en misselijk, vriendinnen hebben zelf allemaal kids en ik wil graag de schaarse vriendschappen houden en de buren haten mij kids dus dacht het niet. Maar ja maandag weer een gesprek en moeten wij aangeven wat wij willen bereiken met opname en weer naar huis. Dan kom je thuis en gaat half uur later de telefoon, onze ipg'er ja zegt zij ik heb mijn verslag in geleverd over de Driftbui van J en dat ik heb moeten ingrijpen , ok้ zei ik. Zegt ja vind het heeeeel erg maar van de leidinggever mag ik niet meer komen omdat de veiligheid niet gewaarborgd kan worden....echt waar h่ je kon mij geen mes harder in mijn rug steken . Wat moet ik nu ??????? en onze veiligheid dan ??? heb nu dus geen hulp meer in huis hoe ga ik het redden dan ??? |
| Quote |
| Wanouk schreef op: 29-08-2013 19:56:32 |
Ik ben er stil van, wat vreselijk allemaal. Heel veel sterkte, ik hoop voor jullie dat er concrete hulp komt, zo kan het niet langer. |
| Quote |
| Spatje schreef op: 29-08-2013 20:06:33 |
ik weet niet of je hier wat aan hebt, maar mss wel mijn broertje was net zo, en mijn vader heeft het heel lang allemaal kunnen tegenhouden,hij vond niet dat zijn zoon iets mankeerde, totdat hij met een mes voor de juf stond op 8 jarige leeftijd, na veel gesprekken met psychologen enz is hij intern gegaan, jarenlang kwam hij alleen de weekenden thuis, op het moment dat hij naar de middelbare school ging kwam hij weer thuis en hij was een heel andere jongen, het is nu een super geweldige kerel, heeft al 13 jaar een relatie, woont 9 jaar samen, meer wil ik even niet kwijt ivm meelezers sterkte ermee  |
| Quote |
| Tiesmv3jongens schreef op: 29-08-2013 20:14:34 |
Och meis wat moet jij je alleen voelen als de ipg-er nu ook niet meer komt. Hoe kunnen ze dit doen
dit kan toch niet maarja jammer genoeg de harde waarheid tegenwoordig. |
| Quote |
| Misbren schreef op: 29-08-2013 20:33:29 |
Meen je niet he, mijn ipg-er was een softe muts maar die van jou???? Dan kies je toch een ander beroep??? Als je bij mij in de buurt zou wonen zou ik je willen helpen, kunnen we kinder ruil doen 
(mijn dochter is bij anderen altijd een engeltje)Heel veel sterkte |
| Quote |
| Pien schreef op: 29-08-2013 20:57:11 |
Jeetje wat heftig zeg voor jullie. Heb zelf ook een autistische zoon dus lees meestal wel wat je
schrijft over je zoon maar dit gedrag ken ik niet in zo'n extreme vorm. Hopelijk kunnen jullie een beslissing nemen die goed is voor jullie allemaal. Al denk ik wel dat ook als is het maar 4 maanden intern dat jullie die rust wel allemaal kunnen gebruiken, juist ook je zoon! voor jouw als mama! |
| Quote |
| Nina1 schreef op: 30-08-2013 00:39:42 |
Dikke knuffel meid!!!! Ik voel je onmacht! Maar net wat pien schrijft; misschien geeft het wel die rust. En eie weet als hij daar ook explodeert ( om het zo maar even te noemen) dat ze dan iets andrs kunnen bedenken. Sterkte met je beslissing meid. Knuffel van een mama met een autistische zoon |
| Quote |
| Saskiamv2boys schreef op: 30-08-2013 20:50:03 |
| |
| Quote |
| Ladyb schreef op: 30-08-2013 21:45:31 |
Wat een verhaal, ik heb heb je verhalen zo door de jaren heen gelezen. Ik weet dat je zoon nog jong
is maar waarom gaat hij niet definitief naar een instelling waar hij de hulp krijgt die hij zo hard
nodig heeft. Je hebt zo hard gevochten en je hebt zeker niet gefaald maar soms kun je het als ouder
niet meer zelf .... Ik vind de reactie van de ipg'er en leidinggevende overigens echt te gek voor woorden. |
| Quote |
| Mama2 schreef op: 30-08-2013 22:45:05 |
Definitief in een instelling klinkt heel makkelijk , dan moeten die er wel zijn !!!! Onze ipg'er neem ik niks kwalijk zij wil wel komen maar mag het niet van haar leidinggever , is wel haar baan h่. Maandagmiddag weer een gesprek met de.psychiater om 13 uur en ik ben zooooooo blij dat mijn man vrij heeft gekregen om mee te gaan ( is internationaal vrachtwagenchauffeur ). Doordeweeks ben ik dus alleen met de jongens en dat is zwaar loodzwaar , hebben zeker wel gepraat over een andere baan maar ja die liggen niet voor oprapen en ja financieel zou dat ook niet haalbaar zijn. Broertje gaat er ook aan onderdoor je ziet het aan hem, hij houd van zijn broer maar is ook bang voor hem dat kan en mag niet is geen gezonde relatie . Nu hebben wij aankomende donderdag een ori๋nterend gesprek bij het Leo Kannerhuis ( gespecialiseerd op autisme ) en eind september een advies gesprek en iedereen ook de.psychiater hebben hun hoop daarop gevestigd dat hij daar opgenomen kan worden, maar de wachtlijsten daar zijn zoooooo lang kan wel oplopen tot 2 jaar pppffff . Nu zouden hun ook contact opnemen en de noodzaak doorgeven maar ja weet niet of J in aanmerking komt er of zij ook aan spoed doen . Mijn hoofd loopt over weet het niet meer, ik hou ontzettend veel van mijn mannetje maar ik trek het echt niet meer. |
| Quote |
| Kyla schreef op: 30-08-2013 22:46:47 |
Dit lijkt mij een van de moeilijkste situaties waar je in kunt zitten als moeder zijnde. Deze
machteloosheid, wat moet dat moeilijk zijn. heel veel sterkte en ik hoop dat er uit onverwachte hoek
toch hulp komt voor jullie! |
| Quote |
| Mamsie schreef op: 30-08-2013 22:48:51 |
och lieve mama van 2...wat een onmacht!!!! en dan doe je dat ook nog eens grotendeels alleen, wat moet dat zwaar zijn..... een hele dikke knuffel meid |
| Quote |
| Monica Mv 2 schreef op: 30-08-2013 22:50:13 |
|
| Quote |
| Nina1 schreef op: 30-08-2013 23:09:05 |
Dat jouw geweldige zoon, want dat is ie! Naar een opvanghuis of instelling moet is niet jouw fout!
Echt niet!!! Liefde en houden van is ook los laten! Hoe zwaar en moeilijk dit is!!! Echt een super
mama ben je!! Top! Probeer als je er erg doorheen zit over zijn autisme eens al zijn positieve dingen op te schrijven. Dan zul je zien dat jouw zoon een gewedige jongen is. Alleen heeft jouw schat een grote rugzak meegekregen. Die helaas niet af kan. Maar met de juiste begeleiding voor jullie allemaal, kan hij hem dragen. En echt jij doet het super!!!! De onmacht die je voelt is begrijpelijk!! Kun je er met iemand over praten? Ook over jouw gevoelens?? ( behalve hier bedoel ik in real life?) Ik hoop voor je dat er heel snel een oplossing komt en dat hij een spoed plek kan krijgen. Maar wat ik niet snap, welke hulp zou je nu nog kunnen krijgn thuis?? Nu de ander niet meer mag komen??? Een hele dikke knuffel voor jou, je man je geweldige zoon en voor je andere kanjer!!! |
| Quote |
| Ladyb schreef op: 30-08-2013 23:22:59 |
Ik begrijp dat er plekken moeten zijn maar omdat ik zelf werk met dit soort jongens/kinderen weet ik
dat er echt goede plekken zijn zoals de ASVZ maar dat is in de Randstad, alhoewel wij een jongen uit
Venlo hadden. In ieder geval heel veel sterkte en kracht gewenst voor jou en je gezin want ik
begrijp dat je zoon ook niet naar een dagbehandeling gaat. |
| Quote |
over messteek
gesproken 
