waar is het feestje nou niet hier!

Ik klaag nooit, maar nu ga ik even flink klagen en zeuren. Dus als je dit wilt lezen dan ben je alvast voorbereid .
Aankomende vrijdag ben ik jarig en had ik gevraagd aan me man als verjaardagskado om samen uit eten te gaan. Dat had ik 4 jaar geleden ook gevraagd maar toen was ik nog ziek en kaal. Ik vroeg toen ik wil als ik weer haar heb en me goed voel samen uit eten. Dat is dus nooit meer gebeurt. . In de 8 jaar dat we getrouwd zijn zijn we nog nooit samen uit geweest. En voor ons zelf leek het me nu wel leuk en vooral goed voor het huwelijk om samen uit te gaan.
Maar goed ik dus aangegeven een maand geleden al. Ik vroeg als jij vraagt aan je ouders of zij willen oppassen op de jongens dan kunnen we samen een keer uit eten.
Komt hij gisteren mee aan dat hij nog aan zijn ouders moest vragen of ze konden oppassen. Nou toen zag ik de bui al hangen. Zijn ouders zitten bij verenigen en hebben een grote vriendekring. En ja hoor komt hij gisteren aan. Sorry ans maar me ouders hebben van don tot zondag al afspraken staan. Of het dan over een week kan. nee laat maar want dan komt het toch weer niet van. Dan gaat het net als de vorige keer 4 jaar duren voordat er iets komt. Andere oppas is er niet mijn moeder is ook jarig en die wil absoluut niet sávonds de deur uit. Ze past al veel op en om haar te vragen voor dit dan krijg ik alle verwijten naar me kop. Van waarom steeds ik zijn ouders zijn toch ook opa en oma? Een opas buitenaf hoeven we ook niet aan te denken aangezien onze oudste autistisch is en waardoor je niet zo maar een vreemd persoon in huis kan halen. Vrienden lieve schatten maar die hebben ook een gezin en wonen ook niet hier om de hoek. En verder hebben we echt geen sociaal leven. Mijn  heeft asperger en gaat werken en komt naar huis en gaat liever niet uit!
Dus zei hij dan nemen we de kids mee, he ja goed idee zeg 2 jongens van 8 en bijna 6 die super druk zijn en niet eens fatsoenlijk met een vork kunnen eten. Een lekkere dwarse peuter die na 5 min al van de tafel af gaat.
Dus dan feestje hier houden eens kijken wie er allemaal zullen komen schoonouders nee die hadden dus al plannen. Moeder nee die wil haar  verjaardag niet vieren. Vriendinnen de meeste moeten werken. Dus nu zit ik in het zelfde schuitje als 5 jaar geleden toen ik 30 werd en niemand voor mij verjaardag kwam.
Nou daar heb je kanker voor overwonnen zodat je geliefden op die bijzondere dagen bij je willen zijn..
sorry dit is normaal niet hoe ik ben maar ik voel me zoooo rot.

Dat is lief van je aniet, maar er is natuurlijk een verschil met iemand 1 keer gezien hebben en kennen voor mijn oudste dan. Maar ook mijn middelste is de laatste tijd niet lekker in zijn vel en dan ben je toch wel erg aangewezen op fam. Ach deze topic was ook niet bedoeld om mensen hier naar toe te lokken om te laten oppassen ik wilde het gewoon van me aftypen en uit huilen en dan dadelijk een bad nemen. En dan weer verstand en gevoel op nul en dan weer door gaan.

Lief van je nala. Nou het lijnen gaat zo wel goed heb nu geen eetlust meer. Nou misschien is dat wel de kado van me man makkelijk paar kilo kwijt


Thanks voor de lieve woorden.

Haha mitch als het alleen mezelf betreft is het makelijk maar met de kids vind ik het moeilijker. Stel nou dat ik zeg ja dat is goed en bijv Aniet komt hier naar toe en ik kom de deur niet uit omdat me oudste in paniek slaat en daar een uur in blijft hangen en vervolgens zijn broertjes daar in mee neemt. Nou dan zit je ook niet leker meer in dat resturant. En wat ik dan 1 keer verkeerd aan pakt dan kan het tot zeker een half jaar duren eer het weer goed is met hem dus nee ik ben wat dat betreft erg voorzichtig met het inschakelen van hulp.

maar ik vind het waanzinnig lief van je hoor aniet dat doet ook goed want ik weet dat je het meent

haha dat weet ik meid. vind het heel lief dat er zoveel meiden (waarvan heel veel me niet kennen) met me mee willen denken en helpen.

En daardoor voel ik me nu wel iets beter heb waarschijnlijk dikke ogen en vanavond een knallende koppijn, omdat ik bijna nooit huil dus als ik huil, dan gelijk een heleboel he

Weet je hoe het komt myself het was me eigen schuld dat er niemand meer komt op me verjaardag. Ik verloor mijn vader toen ik net 21 was en toen ik 22 werd was ik vastbesloten om daar een leuke dag van te maken ik had een aantal vrienden gevraagd en de 1 na de andere zegde af eindresultaat was toen ik jarig was zat ik met 1 vriendin en haar vriend een verjaardag te vieren, ik kan je vertellen dat ik toen zoiets had ik vier het niet meer. je hoeft me niet meer te feliciteren ik doe er gewoon niet aan. Het deed me zo pijn dat niemand die moeite wilde nemen. Toen kreeg ik een relatie met me man en toen had ik al zoiets laat maar zitten hoor. Gewoon indekken he voor de eventuele teleurstellingen. En nu moet ik daar voor op de blaren zitten.
Maar ik ben wel boos op me man heb een maand geleden het voorgesteld ook gezegd vraag het nu! hij is bijna elke zat of zon bij zijn ouders! Hij stelde al een resturant voor dus ik dacht dat hij het al gevraagd had en ik had er echt zin in! Zat ben ik naar de kapper geweest in het mom van een romatisch uitje. En dan gis pas vertellen ik heb het nog niet gevraagd! Dus nee ik ben niet blij en ook heel boos dus, voorlopig voel ik niet voor een avondje samen zijn. Tja dan ben ik maar een kreng want, ik hoop dat hij zich schuldig voelt en de volgende keer eens goed nadenkt voordat hij dit soort ongein uithaalt.
Want hij heeft het ook een keer gepresenteerd dat hij geen kado had gekocht, want zo zei hij wanneer moest hij dat doen? Jaaa dag hoor heb hem toen ook duidelijk laten voelen dat ik hier niet echt blij mee was.

Lief van je Alice

thanks voor alle lieve woorden

Ik laat het gewoon maar ff rusten 5 juli zijn we 9 jaar getrouwd wie weet misschien dan?

Op zaterdag 17 nov ga ik met mijn vriendin weg, het is ook niet zo dat ik nooit een avondje uit heb. Ik heb er geen met hem. En dat vind ik zo jammer we waren ook heel lang vrienden van elkaar. Dus het voelt meer alsof me beste vriend me nu in de steek laat.
idd minou het is zo een principe ik heb hem een maand de tijd gegeven. Maar het steekt ook wel dat me schoonouders het eigenlijk ook al weer zijn vergeten. En dat me moeder ook niet wil komen.

blijft het zeggen maar bedankt voor jullie steun en lieve woorden

haha aniet dat is goed, een strand feestje. Ja je hebt gelijk al zouden ze maar bellen en zeggen goh je bent dan jarig wanneer wil je het vieren?