Mama-life
| Sennamvyent schreef op: 02-10-2012 12:52:33 |
Gisteren was op twitter het zgn ouders van nu spreekuur. Darain kunnen ouders vragen stellen over
bijv slapen, voeding of gedrag van hun kind. Leuk om te volgen en er kwamen echt goede adviezen voorbij. Maar waar ik ( en gelukkig meerderen) van schrok: bij baby's (van bijv 7 wkn, echt jong dus) werd aangeraden om t kind bij huilen niet uit de wieg te halen, even te laten huilen en vooral niet op je arm ofzo te laten slapen. Dat dat bij oudere kinderen geadviseerd werd wist ik wel. Kan daar niet achter staan maar dat is ieder voor zich. Maar bij zulke jonge kindjes? Net uit de buik van mama en nog zo wereldvreemd. Ik schrok echt van dat advies! Ik heb zelf op t CB nooit zulke adviezen gekregen, ze weten ondertussen wat voor moeder ik ben  Maar ik vraag me af, geeft/gaf het CB julie ook zulke adviezen? En volgden jullie dat? |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 02-10-2012 18:19:38 |
Oefff, wat een discussie is het geworden! Ik snap dat sommige mensen zich aangesproken voelen door wat Alice zei. Maar Alice had het niet over alle kinderen met autisme he! Ik las ergens dat kinderen die op zeer jonge leeftijd individuele aandacht moeten missen, symptomen kunnen ontwikkelen die op autisme lijken. Zo vergezocht vind ik het dus niet van Alice, maar ik begrijp dat, wanneer het jou of je kind persoonlijk aangaat, het moeilijk kan zijn om te lezen. Los van autisme of autismeverwante stoornissen, ik geloof wel dat het een kind schade kan geven om het lang en veel te laten huilen zonder troost of geborgenheid. Het is bewezen dat er veel stress komt bij zulke kinderen en dat is gewoon niet goed. Het is niet helemaal ontopic meer allemaal, maar wel erg interessant! |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 02-10-2012 18:37:44 | ||
En dat vind ik dan weer grote onzin  | ||
| Quote |
| Marie8 schreef op: 02-10-2012 19:18:59 | ||
Vroeger (heul heul vroeger) hebben ze dit een periode gezien als oorzaak van autisme. Gelukkig ligt die tijd ver achter ons en hoeven moeders met kindjes met ass zichzelf absoluut nergens voor te schamen of te verdedigen! | ||
| Quote |
| Mafkees schreef op: 02-10-2012 20:06:47 |
Ik heb niks met het hele CB! Hier gewoon niet zo'n leuke mensen, ook vreemde adviezen en ik ben nogal dwars. Ik heb altijd nog zelf een gevoel en als ik twijfel ga ik naar m'n hele fijne huisarts. Met de oudste ben ik er alleen geweest voor prikken, de jongste niet...vind het hele CB niks toevoegen en wekken ze alleen maar irritatie op. Met hun adviezen.... een kind laten huilen? van m'n leven niet. dat is namelijk de enige manier voor zo'n ukkie om iemand te roepen denk ik dan....en dan negeren? |
| Quote |
| An schreef op: 02-10-2012 20:20:48 |
Je kunt meestal het beste je gevoel volgen, die klopt heel vaak. Adviezen van o.a. het consultatiebureau zijn vooral gebaseerd op de maatschappij van de tijd waarin je leeft. Ik ging alleen naar het consultaitebureau voor wegen/meten en de inentingen. Verder volg ik mijn eigen gevoel (en verstand) in de opvoeding. |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 02-10-2012 20:22:22 | ||
Ik denk dat de meeste (meer ervaren) moeders het hier mee eens zijn. Maar er zullen er genog zijn die de adviezen klakkeloos opvolgen. Dus ook de adviezen waar ik het in mijn openingspost over had. Dat vind ik erg | ||
| Quote |
| Mafkees schreef op: 02-10-2012 20:28:47 |
precies Sis.... ik werk op een kinderdagverblijf in een "goede" buurt. 2 dikke inkomens, meer dan fulltime werken allebei en deze ouders (de meeste dan) zien een kind echt als accesoire ofzo...vooral geen last van hebben  |
| Quote |
| Corine86 schreef op: 02-10-2012 20:39:53 |
tja, toen mijn zoontje 10 weken was moest ik ook al weer aan het werk, had geen keuze! Maar dat wil niet zeggen dat ik daar blij mee was. Gelukkig kon hij bij mijn moeder terecht! tis 16 weken zw verlof keuze; 6 weken voor en 10 na of 4 weken voor en 12 na Maar ik had BI dus had geen keuze en zat al voor de 34ste week in de zw, dus dan gaat je verlof in met nog 6 weken te gaan |
| Quote |
| An schreef op: 02-10-2012 20:40:49 | ||
Ik denk dat de maatschappij van tegenwoordig niet meer geschikt is voor bepaalde mensen. Ook worden bepaald soort mensen niet meer geaccepteerd. Als ik bijvoorbeeld alleen al kijk hoe het er aan toe gaat in het onderwijs. Als het onderwijs in mijn jeugd was zoals nu dan zou ik ook gigantische problemen gehad hebben. Daar bovenop is het onderwijs erg gericht op diagnoses stellen want er moet geld binnen komen via rugzakjes om vanalles aan te schaffen en personeel te betalen. Het onderwijs is in eerste instantie niet meer gericht op kinderen taal, rekenen, aardrijkskunde, geschiedenis etc. te leren, maar om juist zoveel mogelijk alles in het psychische te gooien. | ||
| Quote |
| An schreef op: 02-10-2012 20:42:44 | ||
Jij verwoordt het precies zoals ik bedoel. | ||
| Quote |
| An schreef op: 02-10-2012 20:46:29 | ||
Ik ben ook absoluut geen voorstander van het kdv. Als ik echt geen keuze zou hebben dan zou ik op zoek gaan naar een gastouder o.i.d. Ik vind het wel heel erg triest om te horen dat het toch ook echt voorkomt dat ouders hun kinderen echt zien als statussymbool o.i.d. en dus gewoon niet voor hun eigen kind willen zorgen. Ik ben bang dat zulke praktijken ook een groot veroorzaker zijn van de onrust bij veel kinderen tegenwoordig. | ||
| Quote |
| Marie8 schreef op: 02-10-2012 20:47:37 |
Ik vind het eigenlijk helemaal niet meer van deze tijd. Mijn oma is opgegroeid met rust reinheid en
regelmaat. Waar op zich niks mis mee was, maar in die tijd hadden ze gemiddeld een kind of 10 en
bijna geen mogelijkheid in te spelen op individuele behoefte van het kind. Laten huilen is een ouderwets advies. |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 02-10-2012 20:48:04 | ||
Mee eens Mitch. Mijn kind heeft WEL gehuild, hij heeft uren, weken, maanden gehuild. Uren, weken, maanden heeft hij bovenop ons geslapen. NOOIT hebben we hem laten huilen. (Alleen ouders met een huilbaby weten hoe zwaar zo'n periode is, en hoe traumatisch eht is OOK voor de ouders) En nu wordt hij getest op ass, pdd-nos enz. Ik ben absoluut niet van plan om me schuldig te gaan voelen. Ik weet dat we ons voor 200% gegeven hebben. Maar het doet me wel verrekte pijn deze onzin. Autisme ontstaat VOOR de geboorte. | ||
| Quote |
| Son schreef op: 02-10-2012 20:55:23 | ||
 heel goed, want er
valt ook niks schuldig te voelen. Je hebt al je liefde en energie in dit mannetje gestopt Vind het ook een beetje aparte gedachtengang.... | ||
| Quote |
| Mafkees schreef op: 02-10-2012 21:01:32 |
zo herkenbaar Sis! nachtluiers aantreffen op mijn werk is geen uitzondering helaas. zieke kinderen
worden gebracht met zetpil erin en als kind dan zo ziek wordt, zijn ouders beide onbereikbaar! ik werk er zelf, ben dol op kinderen en doe mijn werk vol overgave, maar geen haar op mijn hoofd ide eraan denkt mijn eigen kinderen daar te brengen. daar word ik vaak raar op aangekeken maar ik deel de mening dat we allemaal een keuze hebben, en ik maak dus een andere keuze. sorry beetje erg offtopic. |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 02-10-2012 21:07:36 |
ja maar als er iemand dan aankomt met een verband tussen laten huilen en autisme, sorry dan word ik
witheet. En ik ben bijna nooit boos. (Ik weet dat het ook komt doordat het voor mij behoorlijk traumatisch is geweest en de klap later kwam, waarom ik nu zo heftig reageer.) Iemand die zo'n uitspraak doet moet wel weten wat hij zegt. Ten eerste is het feitelijk onzin, en ten tweede nog kwetsend ook. Ik ben er wel van overtuigd dat laten huilen zeer slecht is voor een baby, maar autisme staat er los van. ga me nu ook terugtrekken uit deze discussie |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 02-10-2012 21:21:13 |
Zover ik weet is het belangrijk dat er adequaat gereageerd wordt op huilen van een baby ter
bevordering van een veilig gevoel en dus een veilige hechting. Adequaat reageren hoeft niet te
betekenen dat je kindje niet even mag huilen. Wanneer het gaan lijken op verwaarlozing, dan kan het
bijdragen tot een hechtingsstoornis. Heeft totaal niks met autisme te maken. En ondanks dat ik zelf geen voorstander ben van huilen, is er zover ik weet geen wetenschappelijk bewijs dat hier al sprake van is bij vormen van slaaptraining (want dat is wat het is als je je kind een bepaalde periode laat huilen met als doel te laten slapen of doorslapen). Ben niet alwetend, maar dit is wat ik geleerd heb tijdens mijn opleiding en sindsdien nooit anders gehoord. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 02-10-2012 21:26:10 |
ik weet wel zeker dat je kindje geen autisme heeft door het te laten huilen als baby zijnde. als dat zo zou zijn, zou er veel verdriet en zorgen bespaard kunnen blijven. en Alice...je zegt ergens in dit topic...deze kinderen kunnen autistisch worden. serieus...moet denken aan een stagiaire van ooit, zij zei "mijn neefje is ook autistisch geweest" tuurlijk.... en aan alle mama's met een kindje met autisme: niks van aantrekken! jullie kindjes hebben juist jullie als moeder uitgekozen omdat jullie wel weten dat de vork anders in de steel zit!  |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 02-10-2012 21:28:05 | ||
Van LATEN huilen bedoel ik natuurlijk. (al kon ik er wel altijd slecht tegen ) | ||
| Quote |
| Suus schreef op: 02-10-2012 21:29:14 |
Ik weet niet hoe het bij jullie is maar als ik om mijn heen kijk gaat zeker 90% van de moeders weer
aan het werk aan gaan kinderen zeker 3 dgn naar de opvang. Ik vraag mij af wat dat voor effect heeft
op een zuigeling, wordt je daar gekoesterd? Wordt je daar getroost? Daarnaast denk ik...wat is verwaarlozen? Je kind elke dag een kwartier laten huilen? Een uur? 3 uur? Ik vind het lastig hoor, denk niet dat daar een maatstaaf voor is. Ik geloof wel dat we in een tijd leven waar veel minder ECHTE aandacht voor kinderen is, betrokkenheid bedoel ik dan. Ik begrijp Alice wel. Niet troosten maakt geen autist maar een kind dat emotioneel verwaarloosd wordt kan wel trekken gaan vertonen die op autisme lijken maar daar is ongetwijfeld een ander etiket voor in deze wereld. |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 02-10-2012 21:32:06 | ||
Precies!! En dat is, volgens mij, ook wat Alice bedoelde maar hier elk keer verkeerd uitgelegd wordt | ||
| Quote |
| Suus schreef op: 02-10-2012 21:32:08 |
Mijn dochter heb ik wel laten huilen, omdat ze die ruimte nodig had en nog steeds heeft, ze
vertoond geen autistische trekken en is ook goed gehecht |
| Quote |
| Sabinemvyinthe schreef op: 02-10-2012 21:33:12 |
Hoi Senna, om even terug te komen op jouw vraag. Ik heb het gevraagd aan een vriendin van me (die
momenteel arts in opleiding is bij een cb). Het was een heel verhaal, hoop dat je er een beetje wijs
uit kunt (en dat ik het goed onthouden heb haha). Alle CB's werken vanuit het basistakenpakket jgz
(pdf bestand wat zo van internet te halen is). Voor afwijkende situaties gaf ze me twee sites:
www.nji.nl en www.ncj.nl, daar staan allerlei dossiers en cases op. Verder wordt er gewerkt vanuit wetenschappenlijk onderzoek (bijvoorbeeld van academische ziekenhuizen), landelijke regelgevingen, het voedingscentrum, veiligheidswijzer en het leerboek jeugdgezondheidszorg. |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 02-10-2012 21:34:21 |
Aaaah super Sab! Ik ga morgen eens zoeken!! Heel erg bedankt, vind t erg interessant! |
| Quote |
| Mitch schreef op: 02-10-2012 21:36:13 |
Wanneer alle cb's vanuit 1 richtlijn werken dan vraag ik mij af waarom ze er meerdere hanteren in
nederland. De een dringt aan op bijvoeding met 4 maanden de ander zegt dat je met 6 maanden pas kan geven. Of zal het vooral adviesen zijn gebaseerd op wat voor een soort moeder je tegenover je heb zitten? |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 02-10-2012 21:36:21 |
Denk je dat serieus Suus? Ik denk dat er vroeger ook niet veel tijd was voor de kinderen...wederom
even terugdenkend aan mijn oma waar ze ieder jaar een kind kregen en dat heel veel jaar achter
elkaar. Zo ging het bij de meeste gezinnen. Vader werkte ook, moeder moest nogal wat tijd besteden aan het huishouden. Ik heb het idee dat mensen juist veel meer betrokken zijn bij de kinderen, o.a. door de kennis die voor handen is. Dat er daarnaast ook kdv's zijn en ouders beiden werken...tja, dat is waar. Kan een kdv inspelen op een kind zoals een ouder? Nee, denk het niet. Maar geloof in de meeste gevallen ook niet dat kinderen er iets mee tekort komen. Een kdv heeft ook weer andere voordelen voor kinderen. |
| Quote |
| Sabinemvyinthe schreef op: 02-10-2012 21:38:11 |
Ik weet niet of je er wat aan hebt hoor. Ik heb zelf nog niet gekeken. Ga ik nog wel even doen. Ik
vind het zelf ook wel interessant .Verder zei ze me ook, dat er tegenwoordig veelal foutief advies wordt gegeven sinds er landelijke telefoonnummers zijn voor het cb. Je krijgt dan een meldpunt aan de telefoon en spreekt dan een arts/ verpleegkundige die helemaal geen kennis heeft van het kind en zijn of haar (thuis)situatie. |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 02-10-2012 21:41:21 | ||
Wat jammer, zo mist het helemaal zijn doel! | ||
| Quote |
| Marie8 schreef op: 02-10-2012 21:41:38 |
Ja dat klopt. Maar echte aandacht voor het kind (vanuit ouders)? |
| Quote |
| Marie8 schreef op: 02-10-2012 21:49:03 |
Ze waren vast zo braaf omdat ze anders slaag kregen Misschien dat er meer natuurlijk werd ingespeeld op baby's, gewoon meegenomen inderdaad. Maar oudere kinderen? Aandacht voor persoonlijke dingen? School, eigen interesses en ontwikkeling... Maar ik weet het niet hoor...kan het niet vergelijken. Sowieso is het moeilijk te vergelijken omdat het een hele andere maatschappij is. |
| Quote |
