stelling: fopspeen niet goed voor peute

Ik heb ook tot mijn 17de geduimt dus ben al lang blij dat ik geen duimertjes heb haha.
Mijn zoon beet steeds de speen van zijn fles stuk (hij heeft nooit ene tut gehad trouwens) vandaar dat ik mij dat af ben gaan vragen met de tut

Hier heeft hij ook lang de speen gehad tot 3 jaar ofzo, op den duur alleen met slapen en toen niet meer.

Ik vind 3 jaar een goede leeftijd hoor en hier ook niet passief erdoor

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

---

Mama van Romy (31-01-2009) en Zoë (28-03-2012)

Leuke stelling

Mijn dochter heeft tot ongeveer drie en een half jaar een speen gehad waar we met pijn, moeite en drama vanaf zijn gekomen. Bij mijn zoon wilde wij dat voorkomen en die was rond zijn eerste verjaardag van zijn speen af, voor zover hij gebruikt werd.

Mijn dochter loopt op school al jaren voor met rekenen maar vooral met taal en gaat volgend jaar tweetalig VWO doen. Mijn zoon heeft echter een spraakontwikkelingsstoornis, de speen heeft geen rol gespeeld. Ik denk dat het eerder is dat passieve ouders passieve kinderen opvoeden en niet zo zeer de middelen die je gebruikt.

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

hmm ik wou dat mijn zoon de speen wat langer wou maar hij had en heeft liever de duim ! ik word er helemaal gek van hij duimt als ie de kans krijgt de hele dag !! ik heb zelfs bite x maar zelfs dat boeit hem niet hij is nu bijna 6 en ik ben verwoedende pogingen aan het doen om het duimen af te leren .. ik heb zelf geduimt tot ik 20 was :O 

dus ik had juist gehoopt dat hij liever een speen had want die kun je veeel makkelijker af leren , ik werk in een speeltuin en daar kwam laatst een kind aan gefietst ik denk van mijn zoon zijn leeftijd met een speen in der mond en dat vond ik ook echt geen gezicht .. ik vind een mooi moment om het helemaal af te leren zo rond de 3 a 4 jaar  .. 

Tja, ik vind t ook niks.. kinderen die laat (dus peuterleeftijd) nog een speen hebben hebben ook veel vaker spraakproblemen.

Maar goed, ik heb makkelijk kletsen.. ik had weliswaar 2 huilbaby's...maar een speen wilden ze niet!

De oudste wilde zelf toen ze een maand of 5 was de speen niet meer, maar ging toen wel duimen. Is nu 4,5 jaar en duimt nog. Ik heb hier geen problemen mee.

De jongste heeft altijd een speen gehad, tot zeker 2,5 jaar de hele dag en daarna alleen nog snachts. Met praten had ze totaal geen moeite. Sprak met 14 maanden al ruim 100 worden en toen ze anderhalf was al zinnen. Dus de speen heeft haar echt niet tegen gehouden. Rond de 3 jaar was ze ineens alle spenen kwijt, kon er echt geen meer vinden. Zij gooit ze gewoon overal neer als ze iets interessants ziet, dus vond het niet gek dat ze een keertje zoek raakten. Toen heb ik gezegd dat ze dan toch echt zonder speen moest slapen, want ik ga met 3 jaar geen nieuwe kopen. Ze heeft 5 minuten gehuild en daarna nooit meer! Ze was er gelukkig dus al snel aan gewend. De spenen had ik de volgende dag al snel weer teruggevonden maar ook snel weggegooid want wilde niet dat zij ze zou vinden, want was echt bang dat we dan weer terug bij af waren.

Ze heeft trouwens ook altijd de speen vanaf 0 maanden, de allerkleinste maat, altijd gehad. Een grotere wilde ze ook absoluut niet!
Ik vond het ook nooit een gezicht een speen bij oudere kindjes. Maar ik heb het echt niet zonder reden gedaan. Renske is een huilbaby geweest en ze heeft gedragsproblemen. Ze vond altijd troost en bescherming in haar speen en tutdoekje. Dus wilde ik haar die veiligheid altijd wel geven. En als je kindje extreem veel huilt en extreem vaak driftig is dan ben je blij als ze dr speen heeft om rustig te worden. Want iets anders hielp bij lange na niet.

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

Quote MaFKeeS:

oja...enne Macife...mijn zoon heeft zijn speen gewoon in zijn mond

is niet kwalijk bedoelt,en al helemaal niet persoonlijk




Toen ons nichtje geboren werd,gebruikte ik dat om de speen af te leren, ze gebruikte hem toen alleen als ze erg moe was in niet in slaap kwam en in bed. maar toen zei ik dat spenen voor baby`s was en femke al een grote meid..ga ze zo alle spenen aan haar nichtje...de eerste nacht was nog wel moeilijk, maar nogmaals uitgelegd dat ze de spenen aan haar nichtje had gegeven en dat femke nu een grote meid was,ging het en heeft ze niet meer naar haar speen gekraait

Mijn dochter taalde na dr 1e verjaardag niet maar naar dr speen.
Mijn zoon wilde het eerst niet, maar hij had bij de geboorte niet direct een zuigreflex. Die kwam pas na anderhalve week.
Op een bepaald moment wilde hij hem wel, maar alleen snachts. Met zijn 2e verjaardag die speen afgepakt en hij heeft er nooit meer om gevraagd.
Mijn zoon heeft dus wel spraakproblemen, en loopt bij een logopedist. Maar dit staat volledig los van de speen.

Mijn zoon heeft tot zijn vierde met een speen rondgelopen. Die sliep zo slecht en met speen een klein beetje beter maar was dus wel echt verslaafd.
Praten met dat ding in mocht van mij niet, luisterde dan ook niet naar hem. Trok dus netjes de speen eruit als hij wat wilde vragen. Hij sprak met zijn tweede jaar al volzinnen dus dat lag niet aan de speen. Hij praatte met speen wel minder! Dus het is zeker dat het passiever maakt.
Overigens sliep hij wel eens met speen in de kinderwagen en dat vond ik hem zelf ook veel te groot voor zowel wagen als speen. Maar ja zo weing slaap moet overdag wordne ingehaald.

Oh, en hij heeft nu dus even zijn speen niet meer. Ging super dat stoppen en zijn tanden zijn nu een stuk mooier! En ik zou bijna zeggen dat het vanzelf rechter gaat staan, al weet ik niet of dat kan.

Dochter wilde pertinent geen tut, wat we ook probeerden,zij heeft eerst op dr vingers gesabbeld en nu dr duim, en ja met eeltplek.Die verdwijnen vanzelf weer soms heeft ze intensievere zuigperiodes.Veel lastiger afleren dan een tut die kan je immers weggooien.

Hier ook zo' spenen kampioen haha hij heeft hem tot zijn zesde gehad, hij heeft hem afgelopen sinterklaas aan sinterklaas megegeven. En nog steeds zou hij hem graag willen hebben. Mijn zoontje is heel erg vaak ziek geweest en dat was zijn troost en zijn rustmomentje! Hij liep er ook niet hele dagen mee rond hoor, vooral ,snachts bij het inslapen en als hij ziek was of ff als rustmomentje. Ik had er totaal geen moeite mee, waarom zou ik ook...
Ik vind het ook niet storend bij andere kinderen.

Onze meiden hebben beiden een speen. 
Sem is daarin best erg, als ze dr speentje niet heeft, gaat ze ook echt niet slapen. 
Ook als ze pijn heeft of verdrietig is, pakt ze dr speentje. 
Het is niet zo dat ze dat ding de hele dag in dr mond heeft, maar ze pakt wel dr momentjes zo. 
Ook vind ik absoluut niet dat ze er slechter door praat of minder ondernemend door is. 
Soms zou ik wel eens willen dat dat zo was  
En dan heb ik over Mex nog geen woord gesproken..... 
Zij maakt minder gebruik van dr speentje dan Sem, ze heeft hem ook niet nodig om mee in slaap te komen, maar zo af en toe vind ze die speen toch wel lekker. 
Mex is eigenlijk TE ondernemend. Ze doet TE veel, klimt overal op, valt overal ook weer vanaf. Dat is echt een klein draakje! 
Ook praten gaat steeds beter, ze is nu 15 maanden en kent zo'n 35 woordjes. 

hier 2 mannen die snachts en heel heel soms overdags de tut hebben jurre heeft pdd-nos en tja als meneer totaal over de zeik is dan geef ik hem vaak even de tut en wordt jurre weer heel relax daarna er wel uit hoor en voor het slapen gaan.
stijn is 5 en idem dito heeft hoogstwaarschijnlijk de diagnose adhd/odd en dat is soms heel handig jurre is 7 trouwens of het goed is nee natuurlijk niet jurre is ook wel dat niemand het mag zien bijv. stijn maakt da niks uit loopt bij wijze van zo de straat op whahaha en ja joris van 10,5 maand die tut wel maar wil bij hem toch wel voorzichtiger zijn zeg ik nu

De jongste hier heeft 3 jaer lang een spelen gehad. Was er net af toen hij hard gevallen was.... Tanden scheef in de mond. Tandarts heeft ie nog een speen??? Ik nee . Jammer zegt ie want dan groeiden ze sneller recht.....tja......

Maar tot een jaar of 3 geen probleem. Maar met praten uit!

---

een sterke vrouw kan, ONDANKS haar eigen verdriet en struggles, met tranen in haar ogen zeggen..........Ja hoor het gaat goed!

Ik houd ook helemaal niet van spenen. Voor baby's alla maar vanaf peuter toch echt niet meer buiten het bedje.

Mijn oudste had een speen alleen in bed, vanaf 2,5 helemaal niet meer. Mijn jongste hefet nooit een speen gehad. Beiden zuigen geen duim of vinger etc

Ik zie vaak oudere kinderen met spenen...vind het geen gezicht. Maar goed, moeten ouders vooral zelf weten

De tut of duim of vingers worden gebruikt om kind troost, zekerheid, stabiliteit te geven, die behoefte houdt niet ineens op als het kind 2 is.Dat is het lastige eraan.
Ik zou een tut kind de tut geve als ik zie dat hij/zij er behoefte aan heeft. Met de duim is dat lastiger maar van mij mag ze op bepaalde momenten die ik als haar moeder zijnde prima kan inschatten. Als haar dat een fijn en prettig gevoel geeft.Bij een tut had ik het ding afgepakt en op bepaalde momenten gegeven, ook als ik zie als ze er behoefte aan heeft.

Hier geen speen, ook geen vingers, voorheen wel borst maar dat is inmiddels ook afgelopen.
Denk dat oudere kindjes met een speen die zich passief gedragen, dat vooral ook in het karakter hebben zitten. Er zijn ook genoeg pittige kindjes die een speen hebben.
Denk niet dat het veel zegt.

Als het kind er nu een geborgenheid in vindt, die het nodig heeft.. tja, kan ik niet anders van worden. De een vindt het in een speen, de ander in een knuffelbeest en weer een volgende in zijn of haar mama.. voor mij zijn die dingen gelijk.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

hier moesten ze 'm allebei niet. toen ze er achter kwamen dat er niks uit kwam moesten ze 'm niet. en dat was al na een paar uur ofzo. 

de oudste met 6 maanden al die wou niet een andere speen dan wat ze had en kreeg hem daarna nog van het ziekenhuis zonder mijn toestemming tijdens de opnames omdat ze zo onrustig was

onze jongste was 1 die vond nyntje wel lekker dus daar sabbelt ze nu op 

zo wel overdag als snachts

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

Ik vraag me nu ook wat af, als je een kind met speen raar of onnodig vind, hoe kijk je dan aan tegen kinderen die de hele dag met een duim in hun mond zitten?

Ik heb beide problemen nooit gehad, want de oudste heeft nooit een speen gehad en de jongste had hem alleen in bed.
Maar bij mijn oudste zitten een paar kinderen in de klas die ik altijd met hun duim of vingers in hun mond zie zitten en dan hebben we het al over de leeftijd van 8 á 9 jaar. Dat vind ik dus geen potsierlijk gezciht, maar krijg ze er maar eens vanaf.
Die speen kan je nog afleren, maar duimen leer je niet zo snel en makkelijk af.

---

Groetjes Bloemblaadje

Met de stelling ben ik het niet eens. Uit ervaring.

Mijn oudste heeft tot bijna 3 jaar een speen gehad, ook overdag een enkele keer. Ze deed hem zelf weer uit haar mond en dan legde ik hem weg tot ze er weer om vroeg. Had haar er liever eerder vanaf, maar dan pakte ze haar duim inderdaad. Toen ze bijna 3 was, heeft ze ze aan sinterklaas gegeven. 2 avonden groot drama, daarna een hele trotse meid. En passief is zij zeker niet te noemen! Toen niet en nu nog niet.

De jongste was er voor haar tweede jaar al vanaf, gewoon weggelegd en ze vroeg er niet meer om. Was op die leeftijd een veel makkelijker kind dan de oudste. Maar passief, nee.

Praten gaat bij beide heel erg goed.

Ik was er voor de geboorte geen fan van, maar de behoefte bleek groot. Ik heb het idee dat dat erfelijk is, of zeg ik nu iets heel geks? Mijn man heeft heel lang geduimd, ik nooit. ook geen speen gehad.
We hebben een nichtje van bijna 5 en die duimt ook. ben nu stiekem heel blij datv wij toch voor de spenen zijn gegaan, omdat we die makkelijker konden afleren.

Quote ?:

We hebben een nichtje van bijna 5 en die duimt ook. ben nu stiekem heel blij datv wij toch voor de spenen zijn gegaan, omdat we die makkelijker konden afleren.

Soms heb je geen keuze in speen of duim.
Milou (net 3) wilde vanaf haar geboorte al geen speen, die pakte haar duimpje, tenminste dat probeerde ze. Die heeft de eerste week nadat ze geboren was aan allebei haar handjes een infuusje gehad, dus kon ze er niet goed bij. Zodra de infuusjes eruit gingen en ze dus wel bij haar duimpje kon, nam ze die. Dat doet ze nog steeds. Vaak als ze even op de bank tv zit te kijken, als ze moe is, in de auto of als ze in de buggy zit omdat we naar de stad lopen. Voor haar is dat echt een troostduimpje.

Ravi (4.5 maand) heeft wel een speen en die krijgt hij alleen als troost, als hij heel erg zit te smakken, vlak na de fles, en wanneer hij gaat slapen. Als hij in slaap is gevallen gooit hij hem er wel uit, dus hij heeft hem niet de hele nacht.
Verder heeft hij een grote zuigbehoefte en daarom krijgt hij hem ook. Anders is hij een heel vervelende baby.

Ik bed absoluut een tegenstander van ene speen.
Mijn dochter was nog maar net geboren of ze gaven haar in het ziekenhuis al een omdat ze eventjes huilde!!
Ik ben boos geworden omdat ik het gewoon niet wil,vind het geen gezich zowel niet bij baby's als een peuter.
Vroeger waren die dingen er ook niet en toen werden de babay's ook groot.
Als mijn dochter huilde dan trooste ik haar.
Een speen is echt niet nodig is mijn mening,het in iets wat je je zelf en je kindje aan wendt.

Quote famke:

Ik bed absoluut een tegenstander van ene speen. Mijn dochter was nog maar net geboren of ze gaven haar in het ziekenhuis al een omdat ze eventjes huilde!! Ik ben boos geworden omdat ik het gewoon niet wil,vind het geen gezich zowel niet bij baby's als een peuter. Vroeger waren die dingen er ook niet en toen werden de babay's ook groot. Als mijn dochter huilde dan trooste ik haar. Een speen is echt niet nodig is mijn mening,het in iets wat je je zelf en je kindje aan wendt.

Jammer dat je het zo zwart/wit stelt.
Ik ben ook niet voor een speentje, liever niet zelfs. Mijn oudste heeft nooit een speen gehad.
Thomas had extreme pijn, de eerste maanden van zijn leven. Hij leefde in mijn armen geklemd om die pijn te verdragen. Zijn zuigbehoefte was, door die pijn, enorm. In eerste instantie gaven we hem onze pink. Maar toen hij mijn pink letterlijk kapot gezogen had hebben we toch een speen gegeven. De pijn werd er niet minder door, maar (in cobinatie met het tegen ons aan klemmen) wel draaglijker.
Ik vond de speen dus wel degelijk nodig

Zo zwart wit bedoele ik het nou ook weer niet hoor.
Ik vind alleen dat er veel te snel een speentje wordt gegeven,zoals jou zoontje zo veel pijn had dan snap ik hett.
Maar baby's huilen dat hoort er bij,en troosten voor de ouders ook.
Alleen mensen roepen dan al snel geen dr een speentje want dat heeft ze nodig,een speentje zal ook wel werken maar ik vind troosten beter.
Mijn dochter heeft veel gehuild en ik heb veeel getroost maar nooit een speen gegeven.
Volgens onze kraamhulp kan het hooguit in de eerste weekjes even een echte zuigbehoefte zijn,daarna is het gewenning.

Hihi, zo snap ik je beter!

Speen is zeker gewenning, ben ik helemaal met je eens. In de meeste gevallen minder nodig. Maar ik kan me voorstellen je makkelijk een speentje geeft aan een baby die onrustig is en/ of veel huilt en je kind daar rustiger door wordt.
Bij Yenthe hebben we het ook wel eens geprobeerd in de tijd dat ze alleen maar huilde, maar zij wilde de speen niet. Zij heeft een tijdje op de puntmuts van haar knuffel gesabbeld en verder niet.

Ik zie bij Thomas wel een echt spenenmondje trouwens. Zonder speen staat zijn mond vaak een stukje open, ziet er zo sullig uit
Gelukkig heeft hij alleen tijdens zijn slaap nog behoefte aan de speen. Soms geven we de speen om te voorkomen dat hij dingen in zijn mond stopt. Zijn darmen beschadigd en ik denk dat sommige dingen die kinderen in hun mond stoppen niet goed zijn voor die darmen hihi