Internaat

Quote Even anoniem:

@ Lauw: meid, ik snap je wel, waarschijnlijk heb je er weinig tot nooit mee te maken gehad?! Het is moeilijk om het je voor te stellen en als ik de keuze had, had ik een man gehad die een baan had aan de wal (geen carrieretijger, want dan zie je elkaar nog nooit) en een kindje op de kleuterschool wat tussen de middag lekker thuis komt eten en 's middags lekker in je eigen tuin komt spelen!

Ik ben ook helemaal niet thuis in dat wereldje, daarom kan ik er met me pet niet bij

@ Femke: weet je waar je dan ook nog mee zit: op ons schip mag je niet alleen varen. Dan zou mijn man dus personeel moeten hebben. En wat het personeel krijgt per maand (zeg 2000 euro) dat kost voor ons het dubbele (4000 dus). Dat zijn geen bedragen die je zo even over houdt elke maand

En dit hierboven geldt dan als ik alleen met mijn kids naar de wal gaat. Als mijn man een andere baan zou moeten zoeken, dan komt hij weer in de transport terecht, hij heeft zijn vrachtwagenrijbewijs en verder alle MBO/HBO opleidingen voor Scheepvaart en veiligheid.
Dus of mijn man er dan zoveel mee opschiet, ik denk het niet. Dan zie ik mijn man misschien nog minder als ik mijn zoon nu zie.

Tja over dat laatste: Het lijkt wel of mensen denken dat ze de kinderen niet meer zien... Ze zorgen voor hun kinderen, in vakanties, weekenden en financieel zorgen ze dat het ook goedkomt. Je hebt niet zomaar even een andere baan, en daarbij: dan heb je ook niet niet zomaar een huis. In deze tijd gen verstandige switch denk ik.

Daarbij geloof ik dat als een kind daadwerkelijk liefde krijgt, het heel goed kan gaan om op een internaat te zitten en in de weekenden thuis te zijn.

Denk dat velen te erg uitgaan van zichzelf... Zij zouden het niet doen. Maar dat is net zoiets als werken. Ik geloof dat het voor mijn kinderen het beste was dat ik de eerste jaren thuis was. Maar had ik moeten werken dan was ik gaan werken. Daarbij: nu zitten ze op school en ben ik aan het studeren, ik hoop straks te werken. En ja, als ik alleen fulltime kan gaan werken dan zal ik dat gaan doen. Waarom? Omdat wij straks meer als 10 jaar hebben te overbruggen als mijn man met pensioen gaat. Dus ik ben allang blij als ik een baan heb.

Dat betekend dus ook dat mijn kinderen mogelijk naar voorschoolse opvang gaan, naar school en naar naschoolse opvang. Ik zal ze ook weinig zien door de weeks. Even eten en naar bed en dat was het dan. Ik geloof dat als je de basis veilig hebt gelegd dat je relatie hiertegen bestand is en als je de weekenden intensief met elkaar besteed om aan de relatie te werken dat dit goed gaat.

Ideaal? Allesbehalve. Maar in deze tijd denk ik wel realistisch. Wij hebben de gok genomen dat ik thuis bleef en hebben daar dingen voor moeten laten of veranderen. Dat lukte. Maar bij ons gaat dit iig niet eeuwig door. En dan komen er keuzes.

EN, zoals jij dan zegt Femke, is het voor mij geen keuze tussen een bedrijf draaiende houden of dat ik tijd aan mijn kids heb besteed, maar is het een keuze van zorgen dan de maatschappij door kan blijven draaien, ik zelf financieel mijn gezin kan onderhouden met het gevolg dat ik mijn kinderen minder zie.

I kvind het niet ideaal, maar het is wel het gevolg van hoe de maatschappij veranderd. Dat gezin minder belangrijk is geworden en dat alles om economie draait. Een logisch gevolg ook met hoe we het in de wereld hebben geregeld. Het is niet mijn idee hoe ik denk dat het goed zou zijn, maar we kunnen het niet zomaar veranderen denk ik dan.

Heel veel keuzes kun je maken, maar ik ben er wel van overtuigd dat het lang niet zo naar is als sommigen het doen voorkomen. Je kunt evengoed van je kinderen genieten als ze er in het weekend zijn.

Sterker nog: ik denk zelfs dat het nog meer genieten is, omdat ik om mij heen veel ergernissen hoor van ouders die na het werk gewoon moe zijn (dat begrijp ik volledig) kinderen die vervelend zijn (begrijp ik ook volledig zo aan het eind van de dag) en dat heel vaak het eten en naar bed brengen helemaal niet zo gezellig zijn (hebben we hier ook gewoon mee te maken). Wie weet werkt het nog wel beter ;-)

Of ik er aan moet denken? Ik zit niet in de situatie, en nee, in dit geval niet. Maar wij hebben weer dingen (man met wisselende diensten) waar anderen niet aan moeten denken. Hij ziet de kinderen soms ook lang niet als er veel vermissingen zijn enzovoort. Zeg je dan: laat die vermiste kinderen zitten en ga voor je eigen? Nee. Dat werk is nodig en de scheepvaart ook. Ben blij dat er mensen zijn die het kunnen.

Boterbloem ik ben het helemaal eens met jou!!!

Quote Lauw:

[...] Ik ben ook helemaal niet thuis in dat wereldje, daarom kan ik er met me pet niet bij

En omdat jij niet thuis bent in dat wereldje brand je iemand maar gelijk af omdat jij er niks van snapt. Misschien de volgende keer eens de moeite nemen om te vragen hoe het er aan toe gaat in hun leven i.p.v. gelijk zo respectloos te reageren....

Mijn man ziet de kinderen ook soms dagen achter elkaar niet. Niet leuk, maar er moet ook brood op de plank komen.

---

Groetjes Bloemblaadje

Mijn broer heeft op een schippersinternaat gewerkt, en deden inderdaad het thuisgevoel/sfeer creeeren. Hij bracht de kleintjes ook naar school en haalde ze ook weer op.

Zorgde voor de groteren het spreekwoorderlijke kopje thee met koekje klaar stond.

Luisterde naar de verhalen, knutselen, zelfs stoeien...Hij legde ze ook op bed of uit bed, zorgde ze hun tanden gepoetst waren. Tandarts afspraken, huisarts, dat gaat ook gewoon door. En hij belde netjes altijd de ouders op, als er iets was.

Nu doet hij dit werk niet meer en werkt hij nu bij een kdv, maar hij denkt er altijd wel aan met veel plezier.

lauw je zou een voorbeeld kunnen nemen aan een schipper. Die mensen werken HARD joh ! Harder dan jij, dat is iets dat zeker is.

Mensen denken dat het allemaal makkelijk werk is maar het is verdomd hard door bikkelen !


( niet elke ,maar de meeste goede schippers verdienen dan ook best lekker
)

Quote Anoniema:

( niet elke ,maar de meeste goede schippers verdienen dan ook best lekker )

Dat valt tegenwoordig best tegen hoor. De olieprijzen zijn verschrikkelijk hoog en de vrachtprijzen absurd laag. Tel daarbij de gigantische bedragen op die betaald moeten worden voor reparatie en onderhoud, personeel, rente en aflossing etc en van die lekkere verdiensten blijft niet zo heel veel over.

Inderdaad praten we over heel andere bedragen als ons maandsalarisje. Voor degenen die 't niet weten; een vracht kan soms zo'n € 15000 opleveren maar dat is exclusief alle bovenstaande lasten. Als je dan bedenkt dat een gemiddeld schip zo'n € 1.5 miljoen kost waarbij je praat over rente en aflossingsbedragen van zo'n € 7.000 dan is dat wel heel andere koek dan ons eigen hutje.

---

Klagen is zinloos; Doe iets of vergeet!

laten we nou niet over en weer elkaar gaan zwart maken, het voegt zo weinig toe

Laatst zag ik trouwens op tv een schipper, en zij hadden op het dek een klein speeltuintje gemaakt, zo leuk! haha. Hoe verzin je het. Misschien is het wel standaard hoor, geen idee eigenlijk.

@ LAUW en dat durf jij allemaal te zeggen terwijl jij weet hoe het voelt !!!!!!!!!!!! 2 dochters thuis maar over jouw zoon rep je met geen woord en die woont NIET thuis.


bah kijk eerst eens naar jezelf

TO praat tenminste nog liefdevol over haar kinderen en heeft het beste voor met hun.

Kom op Lauw heeft zich gewoon op haar eigen tactlose manier uitgedrukt.
Dat praat ik niet goed, ze weet zelf ook heel goed dat ze het tact van een looie deur heeft ;-) maar om haar nu zo op de man aan te vallen vind ik laag!
Helemaal gezien TO er niet eens zoveel problemen mee schijnt te hebben

Quote Suus:

Als je op een schip leeft weet je dit allemaal van te voren maar als het moment daar is dat je je kind los moet laten is dat hartstikke moeilijk natuurlijk, daar zou TO door mede-moeders juist in gesteund moeten worden!

Zat even terug te lezen want had wat delen gemist, maar hier ben ik het helemaal mee eens! We zouden elkaar wat meer mogen steunen.

[quote]@ LAUW en dat durf jij allemaal te zeggen terwijl jij weet hoe het voelt !!!!!!!!!!!! 2 dochters thuis maar over jouw zoon rep je met geen woord en die woont NIET thuis.


bah kijk eerst eens naar jezelf

quote]

En hiermee heb je jezelf net verlaagd tot haar niveau.

Gefeliciteerd.

Mensen mogen mij ook aanvallen hoor mitch moet er om lache dat ze geen naam neerzette. Ik heb tenminste ballen om me naam neer te zetten...

En over mijn kinderen schrijf ik bewust de laaste weken bijna tot niets meer.. En daar hebbik mijn redenen voor. Ook zoals dat ik me naam heb veranderd

Plus dat geen van mijn kids op internaat zitten en gewoon bij papa of mama is.. Wereld van verschil..

Ik ken een aantal mensen die op internet hebben gezeten vroeger( ging er denk anders aan toe als nu)
En dat zijn echt geen goeie mensen geworden. Met name criminaliteit

maar heb je het dan wel over een schippersinternaat?

Nee. Maar zoals ik in mijn eerste post schreef had ik dr reacties niet gelezen en dus ik ging uit van een gewoon internaat

Quote Lauw:

Ik ken een aantal mensen die op internet hebben gezeten vroeger( ging er denk anders aan toe als nu) En dat zijn echt geen goeie mensen geworden. Met name criminaliteit

Maar hier maak je de "fout" die Sis eerst ook had gemaakt... Een internaat voor kinderen met problemen is zeker niet hetzelfde als een schippersinternaat.

Dus nu gebruik je eigenlijk een argument dat eerder in deze discussie al werd weerlegd... Heb je ook andere argumenten die hier nog niet aan bod zijn gekomen?

Zoals ik al zei ik heb niet alles gelezen.. Later zag ik dat het om een schipppersinternaat ging.. En dan nog zie ik dat als internaat.. Mis had het beter een andere benaming kunnen hebben een internaat zie ik wl "slecht".

Lauw het woord internaat dekt de lading niet denk ik.
Schippersthuis is misschien beter?

Bijv

Denk dat je je niet zo blind moet staren op het woord internaat in ieder geval.
Wat ik ervan begrijp is het een soort opvanghuis waar kinderen een tweede thuis krijgen, ze worden verzorgt, aandacht gegeven, opgevangen, naar school gebracht en hebben gewoon vrijheden en normale regels van een gezin (ietsje anders).

Dit heeft echt niets te maken met jongeren die problemen hebben of gezinnen die problemen hebben, geen therapieen, geen agressieve kinderen, dat staat hier echt buiten.

Hmmmm....ik snap wel dat je als schipper voor een dilemma komt als je kinderen hebt. Ik weet natuurlijk niet hoe het er nu aan toe gaat bij schippers internaten maar mijn moeder en haar broer hebben er gewoond van hun 6e tot 12e. En geloof me dat wens je je ergste vijand nog niet toe. Als je als kindniet sterk in je schoenen staat dan redt je het gewoon niet. Ze staan er nl echt alleen voor! Gevolg voor mijn moeder en oom was na zoveel jaar in een internaat met alleen maar weekenden thuis dat zij zich niet meer onderdeel van het gezin voelden. Hun ouders zagen zij op een gegeven moment niet meer als hun ouders. Gevolg was dat het ook altijd herrie was als ze thuis kwamen. Voordeel is wel dat ze samen een heel hechte band kregen. Denk er dus goed over na. Ook al staat een internaat goed bekend, de gevoelens van je kind naar jou zullen gewoon veranderen. Ook heb je GEEN invloed meer op zijn opvoeding. Dat gebeurt daar. Ik heb makkelijk praten maar ik zou aan wal gaan als moeder, desnoods bij familie tot ik het zelf kon bekostigen maar ik zou ze never nooit niet in een internaat stoppen. Zou dan nog liever mijn schip verkopen en aan wal gaan werken.

Quote Mitch:

Denk dat je je niet zo blind moet staren op het woord internaat in ieder geval. Wat ik ervan begrijp is het een soort opvanghuis waar kinderen een tweede thuis krijgen, ze worden verzorgt, aandacht gegeven, opgevangen, naar school gebracht en hebben gewoon vrijheden en normale regels van een gezin (ietsje anders). Dit heeft echt niets te maken met jongeren die problemen hebben of gezinnen die problemen hebben, geen therapieen, geen agressieve kinderen, dat staat hier echt buiten.

Ja ze had denk gewoon duidelijker moetrn zijn in eerste post

Quote Boterbloem:

Laatst zag ik trouwens op tv een schipper, en zij hadden op het dek een klein speeltuintje gemaakt, zo leuk! haha. Hoe verzin je het. Misschien is het wel standaard hoor, geen idee eigenlijk.

Of het standaard is weet ik niet maar je moet wel iets als je kids aan boord heb.
Mijn ouders hadden dat ook voor ons, een omheind stuk voor de stuurhut waar een schommel stond etc, daar konden we dus veilig buiten spelen.
Ik had ook de grootste zandbak die je je voor kon stellen, dan waren we bv geladen met zand bv....maar dit alles is voor mij al 40 jaar terug...wow....dan ben ik oud nu...

Quote Sabrah:

Hmmmm....ik snap wel dat je als schipper voor een dilemma komt als je kinderen hebt. Ik weet natuurlijk niet hoe het er nu aan toe gaat bij schippers internaten maar mijn moeder en haar broer hebben er gewoond van hun 6e tot 12e. En geloof me dat wens je je ergste vijand nog niet toe. Als je als kindniet sterk in je schoenen staat dan redt je het gewoon niet. Ze staan er nl echt alleen voor! Gevolg voor mijn moeder en oom was na zoveel jaar in een internaat met alleen maar weekenden thuis dat zij zich niet meer onderdeel van het gezin voelden. Hun ouders zagen zij op een gegeven moment niet meer als hun ouders. Gevolg was dat het ook altijd herrie was als ze thuis kwamen. Voordeel is wel dat ze samen een heel hechte band kregen. Denk er dus goed over na. Ook al staat een internaat goed bekend, de gevoelens van je kind naar jou zullen gewoon veranderen. Ook heb je GEEN invloed meer op zijn opvoeding. Dat gebeurt daar. Ik heb makkelijk praten maar ik zou aan wal gaan als moeder, desnoods bij familie tot ik het zelf kon bekostigen maar ik zou ze never nooit niet in een internaat stoppen. Zou dan nog liever mijn schip verkopen en aan wal gaan werken.

En hoe lang is dat geleden? Tijden zijn ook veranderd he?

Ik vind het algemeen beeld over een internaat wel erg slecht en dat de ene ouder zo kan denken over een andere ouder, ik kan er met mijn pet niet bij.

Ik heb ook wel eens mijn bedenkingen bij andere ouders, ook hier op ml, maar dat zal ik nooit zo uitdrukken.

Ik denk dat Mariska mv Jordy dit erg pijnlijk zal vinden als ze dit leest. Ze had niets liever gewild dan Jordy thuishouden, maar dat ging echt echt echt niet.

Ik ben benieuwd naar de verhalen van je zoontje als ie thuiskomt TO

Linda, ik zeg toch ook dat ik niet weet hoe het er nu aan toe gaat? Maar zelfs als het nu verbetert is (mag ik wel hopen) dan blijf je met het probleem dat je als schipperskind ontzettend weinig tijdmet je ouders doorbrengt. Dat heeft gewoon gevolgen en ik zou daar persoonlijk niet voor kiezen. Ik zou dan echt naar een oplossing zoeken waarbij ik in ieder geval mijn kind alle avonden thuis in zijn eigen bed zou hebben. Ik wil absoluut aan de basis liggen van hen opvoeding, dat laat ik niet aan anderen over.