Pakketje besteld, brief losgescheurd ...

Ff een vraagje:

Ik had een pakketje besteld, nu is de brief losgescheurd van het pakketje en alleen de brief dus bezorgd. Heb al even gebeld en er zou een code zitten op het pakket waardoor het mogelijk nog geleverd wordt. Het bedrijf kan pas na 4 dagen actie ondernemen. Op zich geen enkel probleem en ze lossen het echt ontzettend goed op (pluim voor bol.com) dat ze over 4 dagen er naar op zoek gaan en ik het geld terug zou krijgen, maar ik hoop zooooooooooo dat het pakketje op tijd komt omdat ik 1 van de films vrijdag eigenlijk nodig heb...

Iemand er ervaring mee dat de brief los was maar het pakket alsnog heeft gekregen? Hoe lang duurde dat dan?

Als je wilt spreken over schuld kun je in zekere zin God in zoverre de schuld geven dat hij geen robots heeft gemaakt maar mensen met een eigen wil. Had hij dat niet gedaan, en enkel mensen en engelen gemaakt die geen eigen wil hebben maar alles precies zo doen zoals Hij wil, dan zou dit allemaal helemaal niet zijn gebeurd.

En daar stopt wat dat betreft God Zijn schuld.

En daar kunnen we boos om worden, tegelijkertijd, waarom zou je mensen maken zonder eigen keuzemogelijkheden? Wat is de lol voor de mensen? Had je liever zonder eigen keuzemogelijkheid rondgelopen? Is dat zoveel leuker?

Het had heel veel ellendige ziekte gescheelt, heel veel verdriet en nare gebeurtenissen. Dat is helemaal waar. Maar was het echt leven geweest?

We hadden het goed kunnen hebben, maar stuk voor stuk hebben we hier allemaal al bewezen dat we toch graag af en toe even onze eigen wil doen, die tegen God in gaat.

En God geeft ons de mogelijkheid die keuze te maken. Maar ook de keuze voor Hem te gaan ,waardoor een echte liefdesrelatie kan ontstaan. En op het moment dat die ontstaat kan niets daar meer tussenkomen. Als je die liefde eenmaal hebt geproeft, wauw... overweldigend. Daar kan geen aardse liefde tegenop. Niet van mijn man, niet van mijn kinderen. Dit gaat veel verder. En jullie weten zelf hoeveel je van je man en kinderne kan houden. Het is niet eens te omschrijven omdat ik de liefde voor mijn kinderen en man niet eens kan omschrijven.

Maar idd, God heeft ons de mogelijkheid gegeven te kiezen, en dat heeft helaas niet zo goed uitgepakt...

Quote son:

Maar je gelooft in God..dus je weet het niet zeker. Want als je het zeker weet, hoef je het niet geloven, dan weet je het.........toch?

Geef het beestje een naam. Het is iets wat mensen telkens zeggen, alleen klinkt dit mij altijd als dooddoener in de oren. Het is nou eenmaal geloof genoemd, maar voor mij is het een zeker weten. Ik weet nog zekerder dat God bestaat dan dat ik hier boterbloem heet. Ik weet nog zekerder dat Jezus voor mij aan het kruis is gegaan als dat ik bruin haar (met enige grijze grrrrrrrrr) op mijn hoofd heb. Ik weet nog zekerder dat God bestaat dan dat ik op dit moment nog leef.

Mijn geloof is een stellig weten. Een vaste overtuiging. Alles in mijn leven kan gaan wankelen, maar ik heb ook dan de zekerheid van mijn levende God. En die zekerheid hebben mensen ooit de naam geloof gegeven.

Quote SismvNick:

dat denk ik ook mafkees, ik zal nooit antwoord krijgen.. en daarom lukt het me ook niet om het te begrijpen. ik snap wel wat je bedoeld hoor. nouja je weet zelf wel een beetje hoe het voelt denk ik. sabine dat denk ik opzich ook wel.. maar als ik dan hoor over god, en dan zou ik door hem nog leven ect ect.. of door hem toch kunnen lopen, wat medisch gezien niet meer zou kunnen.. Maar ik heb daar zelf voor gevochten, waar ik nu sta dat heb ik zelf bereikt.. daar heeft niemand me mee geholpen hoor. ik heb iedere dan me best gedaan om te kunnen staan, ik heb iedere dag me best gedaan om elke dag een stapje verder te kunnen zetten.. en ja dan kan ik er niet altijd zo goed tegen dat dat dan door god zou komen.. en meiden 1 ding he.. ik schrijf letterlijk op wat ik denk, en probeer het zo goed mogenlijk te verwoorden wat ik bedoel, maar dat lukt me niet zo goed, dus als ik iets zeg wat misschien respectloos lijkt, is dat echt niet zo bedoeld. echt niet.

Met het onderwerp geloof kunnen we het snel op respectloos gooien, maar goed lezen wat de ander bedoeld is gewoon het belangrijkste. Je bent heel duidelijk.

Jij zegt: ik heb het zelf gedaan. Ik zeg daar tegenover: zal God stiekem niet helpen door middel van de bidders die achter je staan? Dat Hij denkt: die Sis, eigenlijk hoort ze niet meer te lopen, aards gezien, maar die en die en die bidden voor haar en willen dat ik haar help, ik ga haar de kracht geven weer te kunnen lopen, ik geef haar de energie te vechten...

Dat zou vanuit mijn visie ook weer een optie zijn

Quote SismvNick:

[...] Eerlijk? als ik daar alles mee terug zou krijgen wat ik kwijt ben.. ja misschien wel.

Leven zonder eigen keuze? Dus als marionette rondhobbelen? Wie zegt dat je niet van alles kwijtraakt op die manier ;-) Want dat is ook nog een optie.

Ooooh ik moet zo erg op bed liggen nu, verleidelijkde discussie

Quote SismvNick:

[...] Nou dat vind ik dus ook.. waarom lijken dikke criminele nooit ziek te worden.. waarom krijgen de mensen die andere mishandelen, verkrachten, doodmaken, oorlog voeren.. waarom krijgen die niet al die elende..

Oke, nu ga ik echt volledig vanuit mijn visie kijken, dus dat even goed in je achterhoofd houden:

Waarom zou de duivel hun pakken? Het is niet God die ze ziek maakt, het is niet GOd die ellende wil.

De duivel heeft geen baad bij het extra aanpakken van slechte mensen. Ze gaan toch al bewust tegen God in.

Vanuit de duivel gezien kun je beter goede mensen pakken, mensen die goed doen voor anderen, mensen die een goed hart hebben. En daar hoef je geen christen voor te zijn.

En dat betekend nie dat iedere goede ziek wordt, en iedere slechte nooit ziek wordt. Maar een deel van de problemen heb je er al mee opgelost en zo kijk ik voor een deel tegen de problemen aan (niet alleen maar, dat zou te simpel zijn)

Daarbij heb je gewoon met genetica te maken. In sommige families is meer ellende kwa ziekte, maar dat komt helaas door de samenstelling van al dat inwendige (oke ben niet heel medisch aangelegd ) en zo zijn er ook nog weer andere oplossingen.

Het goede heeft ook invloed op het slechte hoor Ik heb mensen zien genezen op lichamelijk vlak, op geestelijk vlak. Zelf zat ik tegen overspannenheid aan en kon niets hebben en God heeft mij daar van genezen. Een anders zou zeggen: het zit tussen je oren. Nou de waarheid als een koe, wat Hij zit tussen mijn oren.

Soms gaan dingen hier ook fout, soms? Eigenlijk regelmatig. Met mijn vorige uitleg in je achterhoofd begrijp je wel dat hier ook genoeg aanval is. Alleen overwint het Goede gelukkig van het kwade, al laat ik me ook wel eens verleiden. Maar met vertrouwen overwint het goede vervolgens weer. Soms op een andere manier als wat ik had gewild, maar Hij overwint.

Ik kan bepaalde dingen doen die eerder niet zouden kunnen. De een noemt het mazzel, de ander toeval, ik zag: mazzel en toeval zijn God incognito.

Heb ik weinig contact met God en doe ik alles zelf dan is mijn leven een stuk moeizamer als wanneer ik op God vertrouw en het aan Hem overlaat. Als ik Jezus door mij heen laat werken.

Alleen, en dat zul je denk ik heel goed begrijpen haha, er is niets zo moeilijk als mens om Iemand anders volledig te vertrouwen en je eigen doen en laten uit handen te geven.

En nu klinkt het misschien spooky en zweverig, maar op deze manier ben je nog steeds in staat om als mens te leven. Alleen op een andere meer ontspannen manier.

Nou met een bedankje aan bol.com, vind het ineens niet zo jammer meer dat mijn pakketje weg is haha. Super dit!

Maar ik ga nu slapen! Trusten dames!

Quote SismvNick:

truste bloempie.. enne.. misschien word je morgen wel wakker met het pakje onder je kussen de pakjes feeee

Haha helaaaaaaaaaaaaaas, was dat maar waar haha

Quote SismvNick:

maar hoe laat hij je dan weten dat jij iets moet doen wat hij wil.. ofzo.. ff denken hoe leg ik dat uit, jij zegt hij neemt dingen over bijv. of laat mij zien wat ik moet doen.. maar hoe dan? de rest denk ik nog even over na.. tis laat, me hersens slapen al

Hele interessante vraag, ik ga proberen zo kort mogelijk hier antwoord op te geven.

Tot een paar kaar terug heb ik altijd een verstandsgeloof gehad met een poging tot relatie. Maar dit is mij altijd op verstandsniveau geleerd. Je wist: God was dichtbij maar daar stopte het min of meer ook. Je wist, hij helpt, en ik bad dan ook vaak vroom (en vooral heel netjes) maar daar bleef het dan ook bij. Overtuigd dat Hij zou helpen, punt.

Tot ik een paar jaar terug aan het zoeken raakte door mensen die een relatie leken te hebben met Jezus. Eerst klonk het wat vaag, tot ik de rust in hun leven zag. Hun relatie kon slecht lopen, de financien konden compleet op hun gat gaan en er bleef rust in hun leven. Waarom? Compleet vertrouwen op God, een innige relatie met Jezus.

Hoe kon dat? Kom op zeg, in deze tijd! Je komt op straat te staan als je financien niet goed gaan! Haal die voeten terug op aarde en zweef niet zo dacht ik regelmatig...

Maar God bracht steeds meer mensen op mijn pad die zo geloofden, op een gegeven moment (ik maakte mij veel zorgen om mijn man om bepaalde redenen) zei een, voor mij, compleet vreemd persoon ineens: maak je niet druk om je man, God zorgt voor Hem en zorgt voor de dingen waar jij je zorgen om maakt. Mijn zorgen waren niet klein maar extreem groot. Ik wist dat deze man bekend stond onder de traditionele kerken (gereformeerden en hervormden enzo zeg maar) als zweverig, maar als je Hem in de ogen keek zag je gewoon de liefde van Jezus.

Op de een of andere manier heeft die man iets waardoor je je compleet geaccepteerd voelt, accepteerd hij je of je nou steelt, huisvrouw bent, je relatie verknalt, gewoon werkt of wat dan ook. Hij laat de liefde van Jezus door zich heen zien naar IEDEREEN. Hij kan het met je daden niet eens zijn, maar je kunt een even dikke knuffel krijgen...

Wat was dan?

Ik ben op zoek gegaan, en dat ging niet van een leien dakje. Anderhalf jaar lang ben ik vervolgens niet naar de kerk geweest, poepzat van al die kerken (ben van vrijgemaakt naar protestants gegaan en dat ging niet zonder slag of stoot helaas. Beide goede bedoelingen, maar ze zagen nie dat ik op zoek was naar God en niet naar de naam van een kerk helaas)

In het begin had ik heel erge last van een schuldgevoel, dit is mij ook zo aangeleerd. Je MOET in de kerk zitten, 2 keer op een zondag en pas op hoor! Jezus kijkt naar je en ziet je overal! Dus let op wat je doet. Ooooh wat voelde ik mij naar als ik niet naar de kerk ging.

Maar ook dat verdween. En het moment dat ik er vrede mee had op zondag thuis te zitten is God mijn constante vraag om Hem gaan beantwoorden. Hij legde een vreemde drang in mijn hart om iemand hulp aan te bieden die ik amper kende. Schoorvoetend ben ik er naar toe gegaan en heb ik gezegd dat ze als er wat is altijd bij me mocht aankloppen. Het voelde raar maar goed, het klopte. God maakte het mij duidelijk via 'ingevingen' via de bijbel, via overdenken die ik hoorde.

Kort daarna belde ze, het was mis gegaan en of ze langs mocht komen, midden in de nacht. Ze heeft hier bijna een maand in huis mogen wonen, daar ben ik nog dankbaar voor. Mijn man was overspannen, maar God wist dat het goed was. Het heeft druk bij mijn man weggehaald omdat wij het huishouden en de kinderen deelden (die inmiddels vriendin en ik) en mijn man kon zo alles doen wat hij wilde. Tegelijkertijd kon hij even weer zorgen voor iemand wat in zijn aard ligt, wat ook erg goed voor hem was.

En toen wilde God mij naar de kerk hebben. Een bepaalde kerk kwam overal omhoog. Mensen uit die kerk begonnen met ineens te vragen, op het internet vloog die via google er ook voor (niet spooky, maar als ik iets opzocht stond die ook in het rijtje bijvoorbeeld). Na een paar week gehoor aan gegeven en ik begon met een serie overdenkingen in die kerk die bij een heel andere basis gaven dan die ik had geleerd.

Wat had ik een vreemd Godsbeeld. Jezus met een wijzend vingertje, oordelend wat ik wel niet allemaal fout doe.

Johannes 3:17
God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door hem te redden.

Jezus is niet naar de wereld gekomen om met zijn vinger in de rondte te zwaaien, Hij is hier gekomen om altijd bij je te zijn. Niet om te veroordelen/ oordelen, maar om je te helpen bij de keuzes. Maar hoe doet Hij dat dan?

Eigenlijk best simpel. Je gaat op zoek naar God, dit kan door eens naar de kerk te gaan, de bijbel te lezen (zo leer je Hem kennen) en door gewoon met Hem te praten.
Niet het vrome wat ik vroeger deed, maar gewoon eerlijk. Baal je ergens van, ookal baal ej van God zelf, spreek het uit. God vraagt geen mooie gebeden, God vraagt eerlijkheid. De dag dat Hij mijn hart raakte (pinksteren vorig jaar, toen is mijn relatie met Jezus begonnen) was de eerste dag dat ik gescholden heb in mijn gebed. Ik was spuugzat van de zoektocht, het niet weten, het jaloers zijn op anderen wat zij wel hadden. Ik zat tegen overspannenheid aan door alle zorgen thuis. Ik was zo kwaad! Die man die eerder wat over mijn man had gezegd zat naast mij in de kerk. Ik bad eerst tot God of die man dan met mij mocht praten, misschien kon hij duidelijkheid geven.
Maar toen ik klaar was met bidden bleek hij weg te zijn gelopen. Hij liep gewoon de kerk uit! Ik was zo verdrietig, zo kwaad, woest eigenlij kgewoon. Ik besloot mijn laatste gebed te bidden en dan was het klaar. Ik wist dat God bestond maar het hoefde van mij niet meer als Hij die diepere dimensie niet liet zien. Ik wilde niet het kennis geloof waar ik niets mee opschoot, ik wilde een relatie. Ik was kwaad omdat die man weg was gelopen terwijl ik zo erg behoefte had aan duidelijkheid! Oh wat was ik kwaad op God!!

En vervolgens hoor ik: he, ken ik jou niet ergens van?

En ja hoor, daar zat hij, regelrecht gestuurd door God.

We hebben gepraat, gehuild, gebeden. Mijn kromme Godsbeeld, tjonge wat bleek dat op sommige punten raar te zitten. Zo veroordelend terwijl de bijbel zo anders laat zien, hoe kan het dat het mij zo geleerd is en vaak nog zo geleerd wordt?

Hij heeft een boek voor mij gekocht en ben dat gaan lezen. We hebben het zondaarsgebed gebeden. Ik was er een beetje euhm... hoe zeg je dat? Het klonk een beetje hocuspocus het idee dat als je dat bad, dat je leven met Jezus begon.

Een heel simpel gebedje, waarbij je beleid dat je zonden doet, dat je gelooft dat Jezus je Verlosser is, vraagt of Hij je wil vergeven en dat je verder met Hem wil leven.

Het heeft mijn leven veranderd. Ik zie dingen in de bijbel die ik eerder niet zag. En ineens zie ik een heel andere Jezus.

Wanneer hij zegt: kleingelovigen, .... Dan zie ik geen wijzende vinger, maar een lach erbij, een lach van begrip. Jezus was mens, Hij weet precies wat wij meemaken. Hij weet precies hoe onze Geest werkt. Hij weet hoe moeilijk het is.

God vraagt geen perfectie, maar wel dat Jezus in je hart mag wonen. Als ik nu beslissingen moet maken betrek ik Jezus erbij. Dat betekend ook dat ik soms niet direct antwoord geef op een vraag maar wacht op Jezus. Soms legt Hij mij wat op het hart wat ik mag gaan doen (mensen bemoedigen bijvoorbeeld, of uitnodigen) soms maakt Hij mij duidelijk dat ik mijn mond moet houden, daar waar ik er eerder nooit over nadacht en gewoon dingen uitsprak.

Ben ik perfect? Verre van. Ben ik compleet omgekeerd? In het geloof wel, maar in mijn gedrag niet. Ik hoef niet van de een op de andere dag perfect te zijn, Jezus weet precies mijn tempo.

Ik vertrouw alleen niet meer op mijzelf (tenminste, dat ik hoe ik wil leven, ik ben een mens en soms ga ik wel weer terug op het vertrouwen op mijzelf) maar ik vertrouw op mijn Jezus. Hij heeft laten zien dat Hij te vertrouwen is.

Stress om financien? Soms best wel hoor, maar zodra ik dan weer aan Jezus denk en met Hem praat komt er rust. Want Hij zorgt voor mij. En al zal alles mij afgepakt worden, ik heb de zekerheid dat Hij voor mij zorgt en dat mij een betere toekomst wacht. Ik weet zeker dat hier naast mij een engel is, misschien wel meerdere die Hij gezonden heeft om voor mij te zorgen. Ik weet dat mijn kinderne niet alleen over straat gaan maar een engel naast zich hebben. Ik weet dat mij de meest geweldige toekomst te wachten staat die ik maar kan wensen.

En niet omdat ik goed ben, niet omdat ik het verdient heb, niet omdat ik beter ben dan een ander. Maar omdat Jezus mijn Verlosser is, en Hij die toekomst beloofd heeft aan mij op het moment dat ik er voor koos Hem als Verlosser aan te nemen. Op het moment dat ik die genade aannam kwam die zekerheid daarvoor in de plaats.

Is mijn leven nu makkelijker? Nee, ik ervaar meer aanvallen van de donkere kant als voor ik een relatie had met Jezus. Maar zolang ik mijn ogen op Jezus gericht houdt kom ik daar wel door. En het maakt het leven een stuk interessanter. Financien worden weggeslagen hier in huis, maar Jezus geeft mij ineens de optie te studeren (had een paar maand geleden helemaal niet gekunt), dingen gaan kapot (oh help!) en ik ben geneigd in mijn oude zorgen terug te vallen. Ik vertrouw op Jezus en Hij zorgt weer voor mij. Soms krijg ik wat kapot ging zomaar van iemand, soms leert Hij mij hoe zonder te doen. Enzovoort enzovoort.

En er zullen altijd mensen blijven die zeggen: het zit tussen je oren. Bij mij gebeurd het ook maar dat is echt GOd niet.

Ik ervaar God gewoon overduidelijk. Ik ervaar de hulp van Jezus duidelijk. Ik heb het laatste jaar dingen zien gebeuren die zonder Jezus niet hadden kunnen gebeuren. Ik kan mensen liefhebben die ik normaal zou veroordelen enzovoort.

En het lekkerste van alles: ik leef niet meer onder de wet. Ik MOET niet meer 2 keer op een zondag naar de kerk, ik MOET niet meer de tv uitlaten op zondag, ik MOET uit eten gaan niet laten.

Waarom niet? TOen Jezus aan het kruis ging heeft hij de wet vervuld. De Sabbath is daarbij, zoals ik het nu lees in de bijbel, niet meer enkel de zondag (dat was de dag dat ze voor Jezus dichter bij God konden zijn zeg maar) maar de hele week omdat de weg naar God door Jezus nu vrij is. Dus wat ik op maandag doe moet ook op zondag kunnen.

Mijn leven is een leven met God. Ik praat de hele dag door met hem. Hoor ik iets ergs, zie ik iets ergs dan praat ik meteen met Hem en wacht niet tot gebed.

Leven met Hem is zoveel rustiger



Hmmm dit lukte echt niet kort haha