wanneer alleen thuis en hoelang?

De eerste keer toen was mijn middelste denk ik 6. Dan ging ik de oudste naar gym brengen of ophalen. En zo uitgebouwd langzaam maar zeker. 
Nu zijn ze (bijna) 8, 10 en 12 jaar. Wij hadden pas een feestje, hier heel dichtbij. Was lopend 2 minuten afstand. Toen zijn ze een avondje alleen gebleven. Wij telefoon bij ons, we konden er zo weer zijn. Dat is prima gegaan. Ze mochten tv kijken en na de afgesproken tijd kreeg ik netjes een appje dat ze naar bed gingen.

---

Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat!

Een kind van 3 wel 2 uur alleen laten vind ik dan weer het anderste uiterste hoor.
Toen ze 3 waren dacht ik daar nog niet eens aan.

De allereerste keer was vooral een onverwachte situatie, N was ziek thuis, D was naar de psz, en rond de tijd dat ik haar moest halen regende het echt keihard. En hij lag lekker tv te kijken, psz was een minuut verderop, hij was toen volgens mij net 5, misschien zelfs nog wel 4, weet niet meer precies. Toen heb ik hem thuis gelaten, wilde hem niet terwijl hij al ziek was ook nog door de keiharde regen mee nemen. 
Ben echt nog nooit zo snel heen en weer geweest, volgens mij heb ik zelfs nog gebeld of ze haar klaar wilde zetten bij de deur.

Maar er is een verschil tussen eventjes thuis, 10 minuten, kwartiertje, of uren.

Wij hebben het ook met oma getest. Wilde het wel echt zeker weten, en oma is veel vertrouwder als een vreemde, en dus weet je zekerder dat ze echt niet open doen.
Hier mag het voor niemand, niet voor oma, opa, niemand.. Dan kan het ook niet verwarrend zijn. De mensen die van mij naar binnen mogen als ik er niet ben hebben een sleutel. Dus het is ook helemaal niet nodig dat ze open doen. En uiteraard hebben wij ook het stukje, er is iets met mama, of ik ben gestuurt door mama, besproken. 

Maar Demi vertrouw ik hier dus nog niet helemaal in. 

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

Met 6/7 begon ik trouwens met een brief op de bus doen

Bn het eens met Son hoor. Hier zijn ze 7 en 11. Samen zijn ze echt wel eens een uurtje alleen. Maar die jongste laat ik in zijn eentje echt niet langer dan even 10 min alleen. Dochter van 11 zou ik langzamerhand wel een dagdeel alleen durven laten incidenteel. Maar uitzonderingen daargelaten vind ik het niet nodig dat ze alleen thuis zijn. Je hebt nu eenmaal kinderen, dus dan moet je ze ook opvangen of bij afwezigheid zorgen dat iemand anders ze opvangt.

Quote Mama van drie:

Mijn jongens waren 3 en 5 jaar tien ze alleen thuis bleven, ook rustig een uur alleen of twee uur. Maar ligt echt aan de situatie, wat voor kinderen het zijn etc.

3 en 5 en dan een UUR alleen thuis laten? Dat vind ik wel schokkend hoor!

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

Ik ook nina...moest drie x lezen of ik t wel goed las en dacht zelfs nog ooh er staat tien (ze bedoeld toen) en dacht dus even met kind van 10...mmaar nee dus..
je kan ten eerste je 5 jarige niet de verantwoordelijkheid geven over je 3 jarige.....en ten tweede zijn ze beide nog veel te jong om zich te redden.

Ik kan geen eens 5 minuten rustig poepen en mn 5 jarige heeft me bij wijze van alweer nodig.

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Toen Michelle net geboren was, woonden we 8 hoog in de bijlmer. 
Toen werd er aangebeld of ik even een pakketje wilde halen.... eeeehhh toen moest ik dus mn pasgbeoren baby alleen boven laten (ze sliep) en ik van 8 hoog naar beneden komen 
Ik heb t geweigerd  heb t paar dagen later bij t postkantoor gehaald 

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Mijn oudste was 5 toen ik haar voor het eerst even thuis liet, voor een minuut of 10, even naar de buurtwinkel. De jongste was een paar maanden oud toen ik hem even alleen liet in z'n bedje terwijl hij sliep. Wakend op de bank was hij ook een jaar of 5.
Nu is de jongste elf en die kan ik gerust een hele middag alleen laten en mijn oudste zou ook een nachtje wel kunnen. Die gaat komende zomer alleen met het vliegtuig naar mijn broer in Engeland, weer een fase verder.

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

Zelfs een slapende baby een half uur alleen laten vind Ik nog minder erg dan twee kinderen van 3 en 5. Ik zou het zelfs snappen als jeugdzorg dan op een dag op de stoep staat omdat buurtbewoners contact hebben opgenomen.

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

Je kan nooit situaties en kinderen met elkaar vergelijken.
Ik snap dat het als schokkend wordt gezien, het klinkt ook best heel jong, het is ook jong, dat ben ik met jullie eens.

Ik had kinderen die nooit ruzie maakten samen, die nooit geen gekke dingen deden, dat klinkt heel erg braaf en ongeloofwaardig maar het was wel zo.

Ze konden hele weekenden samen op zolder spelen waar de oudste zijn slaapkamer had zonder dat er ook maar 1 woord van ruzie was.
Mijn moeder zei wel eens ' jeetje....die kinderen van jouw.....daar kan je er wel 10 van hebben...die hoor je niet....

We waren net verhuisd, en moesten nieuwe gordijnen uitzoeken, hoe leuk is dat voor twee jongens, we woonden in het buitenland en familie niet voorhanden om op te passen. 
Telefoon stond op babyfoon, 1 druk op welke toets dan ook en wij werden dan automatisch mobiel gebeld.
Deur open doen hebben ze nooit gedaan, mocht ook niet en deden ze ook niet.
In geval van nood konden ze bij de buurvrouw terecht maar is nooit nosig geweest.

Met mijn dochter heeft het wat langer geduurd eer dat ik ze alleen liet, er zit veel leeftijdsverschil tussen haar en haar broers en dan was ze echt alleen thuis, dat vond ze zelf niet prettig dus dan is het ook al heel anders.

Maar echt, ik zou het met mijn jongens zo weer doen. Bang zijn ze nooit geweest als ze alleen waren, en zoals ik al zij ze slaan elkaar de hersens niet in, deden geen rare dingen, je kent je kind wel en als iets niet goed voelt dan doe ik het niet maar dit kon, dit was geen probleem.
Het kwam ook niet iedere week voor en dan alleen als ik in de woonplaats zelf bleef ( dorp) 

Je kan je kind nog wel zo goed vertrouwen, er kunnen altijd dingen gebeuren waarvan je niet weet hoe ze gaan reageren. En een kind van 3 kan gewoon niet weten hoe hij moet handelen in een noodsituatie, onmogelijk. 

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

Twee kinderen van 3 en 5 een uur alleen laten? Belachelijk. Werkelijk, ik snap niet dat dit in je hoofd opkomt en dat je daar nog naar handelt ook. 

Wij wonen in Engeland en hier is het verboden om kinderen onder de 12 alleen thuis te laten. Wij doen het dus ook niet, maar wel toen we nog in Nederland woonden. Mijn oudste van destijds zeven heb ik wel eens tien minuten alleen gelaten.

Quote jen9:

Met 6/7 begon ik trouwens met een brief op de bus doen

Dat doen ze hier ook, samen. Brievenbus is vlakbij, eind van de straat, alleen loopt onze straat wel in een L en wonen wij vanaf de brievenbus gezien het verste weg, EN ze moeten langs een slootje (3 meter ofzo, zit wel een reling voor, dat dan weer wel). Dat vond ik eerste keren dood eng hoor! Maar dat trotste snoetje! Na een tijdje mocht D ook mee.

Ik ben hier in de wijk nog wel de moeilijkste, hier lopen ze van 3 jaar nog uren alleen. Of kinderen van 5 die alleen naar school gaan, en dat is bijna een kilometer, en het is momenteel een rot stuk (word helemaal verbouwd het winkelcentrum, dus heel veel bouw verkeer waar ze langs moeten.)
Ik zie N of D echt nog niet alleen gaan de komende jaren.. Zeg ik nu, wie weet denk ik daar over 1 of 2 jaar anders over.

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

Quote mama van drie:

Je kan nooit situaties en kinderen met elkaar vergelijken. Ik snap dat het als schokkend wordt gezien, het klinkt ook best heel jong, het is ook jong, dat ben ik met jullie eens. Ik had kinderen die nooit ruzie maakten samen, die nooit geen gekke dingen deden, dat klinkt heel erg braaf en ongeloofwaardig maar het was wel zo. Ze konden hele weekenden samen op zolder spelen waar de oudste zijn slaapkamer had zonder dat er ook maar 1 woord van ruzie was. Mijn moeder zei wel eens ' jeetje....die kinderen van jouw.....daar kan je er wel 10 van hebben...die hoor je niet.... We waren net verhuisd, en moesten nieuwe gordijnen uitzoeken, hoe leuk is dat voor twee jongens, we woonden in het buitenland en familie niet voorhanden om op te passen.  Telefoon stond op babyfoon, 1 druk op welke toets dan ook en wij werden dan automatisch mobiel gebeld. Deur open doen hebben ze nooit gedaan, mocht ook niet en deden ze ook niet. In geval van nood konden ze bij de buurvrouw terecht maar is nooit nosig geweest. Met mijn dochter heeft het wat langer geduurd eer dat ik ze alleen liet, er zit veel leeftijdsverschil tussen haar en haar broers en dan was ze echt alleen thuis, dat vond ze zelf niet prettig dus dan is het ook al heel anders. Maar echt, ik zou het met mijn jongens zo weer doen. Bang zijn ze nooit geweest als ze alleen waren, en zoals ik al zij ze slaan elkaar de hersens niet in, deden geen rare dingen, je kent je kind wel en als iets niet goed voelt dan doe ik het niet maar dit kon, dit was geen probleem. Het kwam ook niet iedere week voor en dan alleen als ik in de woonplaats zelf bleef ( dorp)

Voor mij is dit inderdaad schokkend, ik vind 2 uur echt heel lang, echt super lang. 
Maar ik heb inderdaad wel kinderen die elkaar rustig in de haren vliegen of andere naregeid gaan uithalen. Samen bij elkaar zijn ze gewoon niet te vertrouwen.
Dus ik weet niet of ik er anders over zou denken als het ideale kinderen waren.
Maar 3 jaar? Mij lijkt het echt super jong.
Van N weet ik ook dat hij het best zou kunnen, een uur alleen (en die word over een maand 7) maar toch kan mijn gevoel dat niet. Net als dat ik weet dat hij best even naar de winkel zou kunnen voor een pak melk, wat hij graag zou willen, maar voor mij voelt dat nog steeds fout en hij mag dat dus nog steeds niet, al zijn vriendjes uit de straat mogen dat allang, 1 zelfs al toen hij nog 4 was. Ik vind het nog niet oke. Nu afgesproken dat we verder kijken als het winkelcentrum klaar is met de verbouwing, als het dan allemaal heel overzichtelijk is, de weg naar de winkel, dan mag het misschien, want kwa afstand is het alleen maar de straat uit en de hoek om.

Maar goed ik zie raardere dingen.. In mijn vorige wijk zelfs kinderen van 2 a 3 jaar die hele dagen rondwierfen op straat, tot 23:00, mij verbaast niks meer.

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

8 hoog in de blijlmer dan had het weer een ander verhaal geweest.....maar zo woonden we niet.

Ik maak me nooit zo druk om wat anderen vinden, als ik vind dat het kan en het voelt goed dan doe ik dat.

In andere dingen ben ik dan weer lastiger, om een voorbeeld te noemen.....de jonge kinderen die met een tassie vuurwerk rond lopen te knallen, en dat terwijl ze niet eens de leeftijd hebben om het te mogen kopen, dat vind IK dan weer niet oke en hebben ze hier dan ook nooit gedaan.
Ook het rondhangen op straat wat je jeugd wel eens ziet doen hebben ze nooit gedaan.

ik woonde als kind op een binnenvaartschip en als we een sluis door moesten dan moest je betalen, mijn vader na mij en mijn zus mee de sluis op, hij liep dan even naar de sluiswachter om te betalen en wij bleven aan de kant staan, het schip diep beneden in de sluis, en mijn vader zei dan 'hier blijven staan ik ben zo terug' wij bleven dan ook gewoon staan.

Wij stonden op een camping met een seizoensplaats, aan een weggetje naar het water, mijn oudste zoon was een jaar en scharrelde rond op het gras voor de tent, nooit is hij ook maar 1 moment weggelopen, natuurlijk hielden wij hem in de gaten maar hij kon alle kanten op als hij wilde maar dat deed hij gewoon simpelweg niet.
Ik heb hem dan ook nooit vast hoeven zetten, ik heb ook nooit geen veiligheidsdingen op mijn keukenkastjes of lades gehad en nooit de schoonmaakspullen hoog moeten zetten, ze zaten simpelweg niet in de kasten.
Mijn schoonzus komt op visite met haar zoon die 4 maanden ouder was als mijn 2e zoon, die kwam ineens met een mes de kamer inlopen....uit de la gehaald....ik stond daar raar van te kijken want dat deden die van mij nooit. Maar dat een kind dat kan doen is op zich niet vreemd alleen betekent dat niet dat ieder kind dat dan ook doet.

Gezien hun leeftijd nu hebben ze geen oppas meer nodig.

Met mijn dochter heeft het langer geduurd voordat ik ze alleen liet, gewoon....het voelde anders...ze vond het zelf niet fijn dus dan is het al geen optie....en ze was dan wel alleen omdat er een leeftijdsverschil is tussen haar en haar broers.

Haha, ik heb zelfs een slot op de deur naar de woonkamer, zodat ze niet de woonkamer in kunnen als wij nog slapen..... 

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

Ik merk in onze woonplaats dat groep 5, dus zo'n 8/9 jaar, echt een los-laat-groep is. Vele kinderen fietsen nu van huis naar school/sport en terug. Mijn zonen worden volgende maand 9 en 8 en laat ze af en toe thuis voor een half uurtje boodschappen of als ik eentje naar sport/muziek breng (10 minuten weg). 1 of zelfs 2 uur doe ik nu nog niet eens, laat staan met 5 en 3 jaar, ook al spelen ze hier goed samen.

---

Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning to dance in the rain...

Ik had mij ook groep 5 als grens genomen, voor zelf naar school mogen gaan. Alleen met een beetje pech zal Demi pas 6 zijn in groep 5... Dus dat moet ik weer bijstellen.. 
Al ben ik bang voor het drama dat er dan komt 'maar iedereen mag het' en 'waarom mag nick het dan wel in groep 5'.
Nog geen idee hoe daar mee om te gaan. 

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

Pffff best verrassend dat sommige op zo'n jonge leeftijd hun kin al zo lang alleen laten. 
Ik durf pas sinds kort de honden buiten te laten plassen zonder kinderen. Zijn max 10 minuten en we kijken/luisteren via de camera mee. 
S wilde vorige maand niet mee boodschappen doen, we hebben de camera aangezet, de buren op de hoogte gesteld en zijn ongeveer een kwartiertje weg geweest. Kind helemaal trots. 
Ze is nu al een week ziek en is deze week dus ook al een paar x eventjes thuis gebleven, telkens max 10 minuten. 
Een half uur/uur vind ik voor nu echt te veel. (Ze wordt bijna 6). 
M mag alleen thuis blijven als ik de honden uit ga laten, maar niet als we boodschappen gaan doen. Daar vind ik haar nog te jong voor (ze wordt in mei 5). 

Geen idee wat en hoe normaal is. Ik vind het zelf enorm eng. Afgelopen zomer is zoon (toen net 7) voor het eerst ca. 20 minuten alleen thuis gebleven. Hij gaf het zelf aan en omdat hij een enorm onzekere angsthaas is, heb ik het toen gedaan. Samen met een vriendinnetje én met een aantal restricties zoals deur niet opendoen als er gebeld wordt e.d.

Dochter van 5 wil af en toe niet mee als ik haar broer van muziekles ophaal. Is hier 3 minuten rijden vandaan maar toch... Zelf is ze daar heel open in. Ik doe de deur niet open, zet maar cd met verhaaltje aan en ik doe echt niets raars hoor mama. Dus dan gaat mama maar weer met een kloppend hart.

---

Klagen is zinloos; Doe iets of vergeet!

Ik vind met 4 jaar buiten heel anders Sis, mijn kinderen mogen alleen buiten spelen als er ook andere kinderen zijn. En dit is in onze straat of de straat erachter. Er is dus altijd wel iemand die zicht op ze heeft en in de zomer al helemaal dan zit iedereen buiten. Mocht mijn kind bijv raar vallen dan is er of een ouder of een kind waar hij mee speelt die mij of desnoods een andere ouder daarvan op de hoogte kan stellen. Als mijn kind alleen thuis is en hij valt van de trap en heeft zijn been gebroken of is hard op zijn hoofd terecht gekomen (ik noem maar wat) wat dan? 

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

Mamavandrie, je praat het nu wel goed met allerlei voorbeelden, maar besef je dat een peuter van drie en/of een kleuter van 5 amper tijdsbesef hebben? Daarnaast ben jij hun geweten, aangezien dat op die leeftijd echt nog niet goed ontwikkeld is. 

Twee uur alleen en dat omdat je gordijnen moest uitzoeken. Ik kan er niet over uit. Ik moet ook regelmatig dingen doen die ik niet leuk vind en mijn kinderen moeten ook wel eens mee naar dingen die zij niet leuk vinden, maar liever verantwoord en verveeld, dan blij en onverantwoord. En dat is zulke kleine kinderen zo lang alleen laten!

Ik heb nog nooit een slapend kind alleen thuis gelaten..doodeng.
Ook niet zo lang op jonge leeftijd, kinderen hebben geen benul! Geen oorzaak-gevolg gevoel, er kan van alles gebeuren!
Hier blijven ze wel eens alleen thuis. Er mag dan niet buiten gespeeld worden, dat vind ik geen fijn idee mocht er iets gebeuren.
Ze weten dat ze altijd bij de buren terecht kunnen. 
Ook laat ik ze savonds niet alleen.

Vanaf 12 pas toegestaan in Engeland?  Dat vind ik ook zorgwekkend. .weer t andere uiterste.  Ze zullen dit soort dingen toch moeten leren en je leert door te doen....Vrienden van ons wonen in Duitsland en daar gaan ze vanaf een jaar of 9 naar t vo. Alleen met t openbaar vervoer in een grote stad...  Wat een verschillen binnen  Europa.


Met die brief op de  bus doen bedoelde ik trouwens dat ik de brief ging posten. ...en de kinderen van ongeveer 7en 9   5a 10 minuten alleen liet. 

Mijn zoon zit in groep 5 en wordt bijna 8 maar noway dat hij alleen naar school of sport fietst. Veel te jong, va 10-11 kunnen ze verkeer pas inschatten en dan nog heeft die leeftijden veel ongelukken.

mijn dochter gaat sinds dit jaar met de bus naar andere start, ze was in het begin 11,5... Vond ik best moeilijk 🙈

@sapperdeflap, je hoeft er ook niet over uit te kunnen hoor, het is inmiddels 16 jaar terug en ik zou het nu zo weer doen.

Ik trek me niet zoveel aan van wat andere vinden, ik kijk naar mijn eigen kinderen en de (leef) situatie.

Als ik eerlijk ben dan vind ik het erger om te lezen dat er kinderen van van 2/3 jaar 's avonds om23 uur nog buiten lopen, dat vind ik zorgerlijker dan kinderen even alleen te laten als je een boodschap moet doen.

Het is inmiddels 16 jaar geledenmaar ik zou het zo weer doen.

Nou, hier lopen kinderen van 2/3 niet buiten om 23.00, ook overdag niet zonder ouders in de buurt trouwens. Waar woon jij eigenlijk, de dingen die jij benoemt daar heb ik echt nog nooit van gehoord.

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

Quote Made:

Huh demi wordt toch in okt 6? Zit ze dan al jn groep 5? (

indd, ze gaat met een beetje pech na de zomer naar groep 4 (pech in de zin dat het niet echt hoort), en zal dus dan in groep 5 ook nog 6 zijn, en even later 7 worden, terwijl andere kinderen al rond de 9 jaar zijn, ik vind dat best een groot verschil. Dat is niet erg, maar wel kwa dingen die die andere kinderen al wel mogen. en ik haar nog te klein voor zal vinden dan.
Dus die groep 5 grens moet ik dan maar ff verzetten (maar als we geluk hebben en het kan anders dan gaat ze gewoon naar 3 en zal het allemaal mee vallen het verschil)

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.

Quote Nina_mv_Owen_en_Quinn:

Ik vind met 4 jaar buiten heel anders Sis, mijn kinderen mogen alleen buiten spelen als er ook andere kinderen zijn. En dit is in onze straat of de straat erachter. Er is dus altijd wel iemand die zicht op ze heeft en in de zomer al helemaal dan zit iedereen buiten. Mocht mijn kind bijv raar vallen dan is er of een ouder of een kind waar hij mee speelt die mij of desnoods een andere ouder daarvan op de hoogte kan stellen. Als mijn kind alleen thuis is en hij valt van de trap en heeft zijn been gebroken of is hard op zijn hoofd terecht gekomen (ik noem maar wat) wat dan?

Ik heb bijv. de afspraak dat ze alleen beneden mogen blijven, juist om dat soort dingen te voorkomen. En ook niet in de keuken komen bijv. Je kunt alles zelf afspreken he. 
En met buiten spelen leg ik de verantwoordelijkheid niet in handen van andere kinderen. De mijne zijn vaak samen buiten, al dan wel of niet met vriendjes of vriendinnetjes. En ik kan niet verwachten dat de een op de ander past. En als er wat is dan komt de ander mij echt wel halen, maar ook dan ben je al gauw 5 minuten verder eer je er bij ben.

Dus voor mij is en blijf alleen buiten een veel groter risico dan 10 minuten alleen thuis tv kijken.

---

Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken.