Menu
Topic:
even anoniem mijn verhaal over abortus
Ano-niempje
Gast
| Ik doe even anoniem mijn verhaal: Ik weet sinds een paar weken dat ik zwanger ben. Maar ik overweeg sterk om 'het' weg te laten halen, mijn andere kinderen staan al 2
jaar onder toezicht, we hebben dus een gezinsvoogd, 2 andere hulpverleners en daarnaast zitten
we ook nog bij een bewindvoerder. Sinds we deze 'ellende' allemaal hebben zit ik ook met
mezelf in de knoop, ben psygisch niet helemaal in orde, omdat ik me heel erg druk maak om
bepaalde dingen. We zorgen ontzettend goed voor onze kinderen, hebben het verder allemaal
goed voor elkaar, manlief heeft werk voor 32 uren in de week en zelf heb ik een uitkering
(arbeidsongeschikt). Maar ow wat voel ik mij schuldig, vooral in de vakantie periodes,
onze kinderen vervelen zich, en hebben eigenlijk geen vriendjes/vriendinnetjes, alleen hun
neven/nichten en neefjes/nichtjes. We zijn tot in zover een leuk en gelukkig gezin, dat
absoluut! Maar alles eromheen, de OTS, en 'hulpverleners' en vooral mijn eigen situatie (
ben heel erg bang dat ik het straks helemaal niet meer aan kan met nog een kleintje erbij ) maakt
het gevoel heel sterk om toch te kiezen om het weg te laten halen.. Ik weet dat er veel
mensen tegen abortus zijn, maar in mijn geval: Stel dat het straks na de bevalling helemaal
niet goed zal gaan met mij, de kinderen moeten wel op mama kunnen rekenen toch? Vooral als papa
aan het werk is, dan hebben ze alleen mama om op terug te vallen! Vanavond mag ik naar de
verloskundige, heb haar mijn verhaal ook gedaan, en ze wou heel graag dat ik lang zou komen om
een gesprek hier over te kunnen hebben. Groetjes Ano-Niempje
|
| Datum: 28-07-2015 09:38:35 | Quote |
Ano-niempje schreef op: 28-07-2015 09:38:35
|
Ik doe even anoniem mijn verhaal:
Ik weet sinds een paar weken dat ik zwanger ben.
Maar ik overweeg sterk om 'het' weg te laten halen,
mijn andere kinderen staan al 2
jaar onder toezicht, we hebben dus een gezinsvoogd, 2 andere hulpverleners en
daarnaast zitten
we ook nog bij een bewindvoerder.
Sinds we deze 'ellende' allemaal hebben zit ik ook met
mezelf in de knoop,
ben psygisch niet helemaal in orde, omdat ik me heel erg druk maak om
bepaalde dingen.
We zorgen ontzettend goed voor onze kinderen, hebben het verder allemaal
goed voor elkaar,
manlief heeft werk voor 32 uren in de week en zelf heb ik een uitkering
(arbeidsongeschikt).
Maar ow wat voel ik mij schuldig, vooral in de vakantie periodes,
onze kinderen vervelen zich,
en hebben eigenlijk geen vriendjes/vriendinnetjes, alleen hun
neven/nichten en neefjes/nichtjes.
We zijn tot in zover een leuk en gelukkig gezin, dat
absoluut!
Maar alles eromheen, de OTS, en 'hulpverleners' en vooral mijn eigen situatie (
ben heel erg bang dat ik het straks helemaal niet meer aan kan met nog een kleintje erbij ) maakt
het gevoel heel sterk om toch te kiezen om het weg te laten halen..
Ik weet dat er veel
mensen tegen abortus zijn, maar in mijn geval:
Stel dat het straks na de bevalling helemaal
niet goed zal gaan met mij, de kinderen moeten wel op
mama kunnen rekenen toch? Vooral als papa
aan het werk is, dan hebben ze alleen mama om op terug te vallen!
Vanavond mag ik naar de
verloskundige, heb haar mijn verhaal ook gedaan, en ze wou heel graag dat ik lang zou komen
om
een gesprek hier over te kunnen hebben.
Groetjes Ano-Niempje
|
| |
| Quote |
Navigatie
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Myself
Gast
| Ik kan je alleen maar sterkte toewensen met je beslissing, lijkt me ontzettend moeilijk
|
| Datum: 28-07-2015 09:51:48 | Quote |
Myself schreef op: 28-07-2015 09:51:48
|
Ik kan je alleen maar sterkte toewensen met je beslissing, lijkt me ontzettend moeilijk |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Saskiamv2boys
Lid
  
| heel veel stertkte hoor- Abortus is een moeilijke belsossing maar snap hem wel in jouw geval
" Ik zocht het geluk.... maar vond het in duizend kleine stukjes! " |
| Datum: 28-07-2015 09:53:27 | Quote |
Saskiamv2boys schreef op: 28-07-2015 09:53:27
|
heel veel stertkte hoor- Abortus is een moeilijke belsossing maar snap hem wel in jouw geval |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Ano-niempje
Gast
| Heel erg bedankt..
Het is ook een moeilijk besluit.
Maar denk toch dat het beter zal
zijn, ook voor mijn andere kinderen,
ik wil hun ook niet achteruit drukken zeg maar.
Laat staan dat het voor mijzelf beter zal zijn, maar mijn kinderen staan bij mij op plek 1!
|
| Datum: 28-07-2015 10:14:07 | Quote |
Ano-niempje schreef op: 28-07-2015 10:14:07
|
Heel erg bedankt..
Het is ook een moeilijk besluit.
Maar denk toch dat het beter zal
zijn, ook voor mijn andere kinderen,
ik wil hun ook niet achteruit drukken zeg maar.
Laat staan dat het voor mijzelf beter zal zijn, maar mijn kinderen staan bij mij op plek 1! |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mrtj schreef op: 28-07-2015 10:25:44
|
 wat een
moeilijk besluit om te nemen. Zoals je de zaken op een rijtje zet, kan ik me voorstellen dat je
dit besluit neemt |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Annie schreef op: 28-07-2015 10:42:38
|
Moeilijk, alleen jij weet wat de juiste beslissing is.
Maar wat je ook kiest, zorg
er na deze zwangerschap goed voor dat je niet meer zwanger kunt raken want het klinkt niet echt als
een stuatie waarin je nog meer kinderen zou moeten willen krijgen. |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Annie schreef op: 28-07-2015 10:43:13
|
O en je kindje afstaan ter adoptie is natuurlijk ook nog een optie. |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Banana
Lid
| pff heftig persoonlijk denk ik dat adoptie vele male moeilijker is als abortus gewoon omdat je dan draagt bevalt en afgeeft terwijl je al 2 kindjes hebt denk en
praat er goed over ook met de vader zorg dat je er sterk genoeg voor bent want ook dit kan weer
invloed op jou hebben en je zegt zelf j huidige kindjes hebben je ook ndoig ga
j dit trekken zonder zorgen extra ? allemaal wel dingen om mee te nemen en doe
alleen dingen als je er zelf voor 100% achterstaat spijt kan zoveel schade geven
|
| Datum: 28-07-2015 10:54:18 | Quote |
Banana schreef op: 28-07-2015 10:54:18
|
pff heftig persoonlijk denk ik dat adoptie vele male moeilijker is als abortus gewoon omdat je dan draagt bevalt en afgeeft terwijl je al 2 kindjes hebt denk en
praat er goed over ook met de vader zorg dat je er sterk genoeg voor bent want ook dit kan weer
invloed op jou hebben en je zegt zelf j huidige kindjes hebben je ook ndoig ga
j dit trekken zonder zorgen extra ? allemaal wel dingen om mee te nemen en doe
alleen dingen als je er zelf voor 100% achterstaat spijt kan zoveel schade geven |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mv5
Gast
| heel veel sterkte met deze ontzettend moeilijke beslissing
|
| Datum: 28-07-2015 11:09:02 | Quote |
Mv5 schreef op: 28-07-2015 11:09:02
|
heel veel sterkte met deze ontzettend moeilijke beslissing |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mama Van Drie
Gast
| Ik sta niet in jouw schoenen natuurlijk maar het eerste wat ik dacht na het lezen van je
verhaal....ik zou abortus doen.
Hoe moeilijk en zwaar dat ook is en zal zijn, ik persoonlijk
zou dit geen fijne situatie vinden om nog een kind erbij te zeten.
Nu heb ik dus totaal geen
zicht op hoe lang de OTS gaat duren.....wat de problemen zijn binnen je gezin dat dat nodig is etc
etc
En net als Annie zeg ik dan ook zorg dat je niet weer zwanger kan worden hierna.
Adoptie......vind ik een hele lastige want ik zou het kind nooit af kunnen staan maar ik heb
daar ok nooit over na hoeven denken, er zijn vrouwen in armere landen of uitzichtloze situaties die
hun kind afstaan omdat ze het kind de kans op een beter leven gunnen, mooie gedachte maar of ik het
zou kunnen?.....dat vind ik dusecht een lastige want stel dat ik daarom voor abortus zou kiezen ben
ik dan egoistisch en heb ik dan alleen het belang van mezelf voorop?.......het is niet niks allemaal
en ik wens je veel sterkte met het maken van een beslissing.
Wel erg fijn en goed dat je bij de
VK al aangegeven hebt en dat ze een langer gesprek wilt, top!
|
| Datum: 28-07-2015 11:11:04 | Quote |
Mama Van Drie schreef op: 28-07-2015 11:11:04
|
Ik sta niet in jouw schoenen natuurlijk maar het eerste wat ik dacht na het lezen van je
verhaal....ik zou abortus doen.
Hoe moeilijk en zwaar dat ook is en zal zijn, ik persoonlijk
zou dit geen fijne situatie vinden om nog een kind erbij te zeten.
Nu heb ik dus totaal geen
zicht op hoe lang de OTS gaat duren.....wat de problemen zijn binnen je gezin dat dat nodig is etc
etc
En net als Annie zeg ik dan ook zorg dat je niet weer zwanger kan worden hierna.
Adoptie......vind ik een hele lastige want ik zou het kind nooit af kunnen staan maar ik heb
daar ok nooit over na hoeven denken, er zijn vrouwen in armere landen of uitzichtloze situaties die
hun kind afstaan omdat ze het kind de kans op een beter leven gunnen, mooie gedachte maar of ik het
zou kunnen?.....dat vind ik dusecht een lastige want stel dat ik daarom voor abortus zou kiezen ben
ik dan egoistisch en heb ik dan alleen het belang van mezelf voorop?.......het is niet niks allemaal
en ik wens je veel sterkte met het maken van een beslissing.
Wel erg fijn en goed dat je bij de
VK al aangegeven hebt en dat ze een langer gesprek wilt, top! |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Ano-niempje
Gast
| Adoptie is voor mij idd geen keuze, alleen de gedachte dat je je kindje afstaat, en een
ander het zal opvoeden maakt me nu al gek!
Manlief heeft nu vakantie, dus die kan
me gelukkig heel goed bijstaan, en er voor de kinderen zijn eerst.
Als hij weer aan het werk
moet is mijn zus er gelukkig ook voor me..
Ik heb er heel goed over nagedacht, het is
beter zo..
Vanavond gesprek met de VK, ook heb ik 'mijn' gynaecoloog gebeld, die belt me
vandaag nog terug.
Dit ook i.v.m. een verwijzing die ik nodig ben, en mijn eigen huisarts
deze wek niet aanwezig is.
|
| Datum: 28-07-2015 11:13:17 | Quote |
Ano-niempje schreef op: 28-07-2015 11:13:17
|
Adoptie is voor mij idd geen keuze, alleen de gedachte dat je je kindje afstaat, en een
ander het zal opvoeden maakt me nu al gek!
Manlief heeft nu vakantie, dus die kan
me gelukkig heel goed bijstaan, en er voor de kinderen zijn eerst.
Als hij weer aan het werk
moet is mijn zus er gelukkig ook voor me..
Ik heb er heel goed over nagedacht, het is
beter zo..
Vanavond gesprek met de VK, ook heb ik 'mijn' gynaecoloog gebeld, die belt me
vandaag nog terug.
Dit ook i.v.m. een verwijzing die ik nodig ben, en mijn eigen huisarts
deze wek niet aanwezig is. |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Minou
Lid
| Feit dat je al zo goed erover nadenkt, zegt ook genoeg. Wat een zware beslissing,maar als ik je
verhaal zo lees, het beste en idd daarna man de knoop erin en of jij spiraal of weet ik wat. om dit
te voorkomen. ots heb ik geen idee van hoe dat zit, maar als het nodig is,
dan lijkt me nog een kind erbij, niet " handig" weet ff de woorden niet. sterkte
meis
mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009 |
| Datum: 28-07-2015 11:14:55 | Quote |
Minou schreef op: 28-07-2015 11:14:55
|
Feit dat je al zo goed erover nadenkt, zegt ook genoeg. Wat een zware beslissing,maar als ik je
verhaal zo lees, het beste en idd daarna man de knoop erin en of jij spiraal of weet ik wat. om dit
te voorkomen. ots heb ik geen idee van hoe dat zit, maar als het nodig is,
dan lijkt me nog een kind erbij, niet " handig" weet ff de woorden niet. sterkte
meis |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Ano-niempje
Gast
| Mijn man gaat zich laten helpen, heeft voor morgen een afspraak bij de invallende huisarts.
En
zelf neem ik denk ik voor de eerste periode (want het is niet safe de eerste maanden) een
spiraaltje.
|
| Datum: 28-07-2015 11:15:15 | Quote |
Ano-niempje schreef op: 28-07-2015 11:15:15
|
Mijn man gaat zich laten helpen, heeft voor morgen een afspraak bij de invallende huisarts.
En
zelf neem ik denk ik voor de eerste periode (want het is niet safe de eerste maanden) een
spiraaltje. |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Ano-niempje
Gast
| En wat de OTS betreft.. Kids staan nu al 2 jaar onder toezicht, en elk jaar kan weer een jaar
extra worden aangevraagd,
indien de 'hulpverleners' dit noodzakelijk vinden.. Dus dat is
voor ons ook elke keer afwachten, hier hebben wij niks
over te zeggen verder.
|
| Datum: 28-07-2015 11:16:53 | Quote |
Ano-niempje schreef op: 28-07-2015 11:16:53
|
En wat de OTS betreft.. Kids staan nu al 2 jaar onder toezicht, en elk jaar kan weer een jaar
extra worden aangevraagd,
indien de 'hulpverleners' dit noodzakelijk vinden.. Dus dat is
voor ons ook elke keer afwachten, hier hebben wij niks
over te zeggen verder. |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Banana schreef op: 28-07-2015 12:47:37
|
zit me af te vragen was t een ongelukje ? |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Sannie schreef op: 28-07-2015 12:53:24
|
Ik heb het zelf meegemaakt. 2009.Ik was zwanger van de 4 .had last van depressies. Had medicijnen
enz.Ik wilde geen abortus. Maar stond met rug tegen de muur.maar ik heb uiteindelijk toch gedaan.heb
2 jaar erge spijt gehad en in therapie geweest .nu pas kan ik zeggen dat ik er goed aan heb
gedaan.En soms denk ik er nog over .maar weet nu ook .Ik kon echt niet anders.sterkte met alles
|
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Pacific schreef op: 28-07-2015 16:12:45
|
| Quote
ano-niempje: | En wat de OTS betreft..
Kids staan nu al 2 jaar onder toezicht, en elk jaar kan weer een jaar extra worden
aangevraagd,
indien de 'hulpverleners' dit noodzakelijk vinden.. Dus dat is voor ons ook
elke keer afwachten, hier hebben wij niks
over te zeggen verder. |
Als de hulpverlening wil verlengen omdat ze dat nodig vinden maar julie zijn het er niet mee eens
dan mag je dat aangeven hoor. Dan komt er een zitting en bepaald de rechter |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Pacific schreef op: 28-07-2015 16:27:32
|
Adoptie zou voor mij ook geen optie zijn, dat lijkt me nog veel moeilijker. Ots zou me ook niet
tegenhouden, al weet ik natuurlijk niet de reden van de OTs en of BJZ hier moeilijk over kan gaan
doen.
Maar je geeft zelf aan dat je het waarschijnlijk niet aan kan, nog een kleintje
erbij, met je netwerk als ondersteuning zou het dan wel lukken?
Sterkte met je
beslissing, blijft moeilijk maar soms is een abortus beter... |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Bepje schreef op: 28-07-2015 21:44:46
|
Sterkte ! |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Ano-niempje
Gast
| Gister bij de VK geweest, een heel fijn en goed gesprek gehad, ze begrijpt me wel erg goed,
maar ze raadde me aan om toch nog eens heel goed na te gaan denken wat ik echt wil..
'Mijn' gynaecoloog (die had ik bij mijn laatste kindje tijdens controles) kan me helaas niet
helpen,
mocht ik toch voor een abortus kiezen, hiervoor moet ik toch naar een ander
ziekenhuis, die 30 km verderop zit.
Mijn eigen huisarts is nu niet aanwezig, maar wel een
invaller, daar ga ik liever niet heen, omdat
ik me bij die persoon nooit op mij ngemak heb
gevoeld, en ik ben bang dat deze huisarts mij absoluut niet zal begrijpen!
Nu ben ik nog
niet zo ver, bijna 6 weken, maar toch: als ik nu besluit dat ik het niet wil houden,
kan ik het
eventueel met een abortus pil doen, i.p.v. een zuigcurretage..
Wil jullie allemaal erg
bedanken voor jullie reacties, ik zal nu heel goed nadenken over wat ik wil,
want als ik
inderdaad echt het besluit neem om het weg te laten halen dan is er geen weg meer terug,
maar
dan laat manlief zich ook direct helpen, omdat ik dit natuurlijk niet nogeen keer wil mee maken!
Groetjes Ano-Niempje
|
| Datum: 29-07-2015 08:39:33 | Quote |
Ano-niempje schreef op: 29-07-2015 08:39:33
|
Gister bij de VK geweest, een heel fijn en goed gesprek gehad, ze begrijpt me wel erg goed,
maar ze raadde me aan om toch nog eens heel goed na te gaan denken wat ik echt wil..
'Mijn' gynaecoloog (die had ik bij mijn laatste kindje tijdens controles) kan me helaas niet
helpen,
mocht ik toch voor een abortus kiezen, hiervoor moet ik toch naar een ander
ziekenhuis, die 30 km verderop zit.
Mijn eigen huisarts is nu niet aanwezig, maar wel een
invaller, daar ga ik liever niet heen, omdat
ik me bij die persoon nooit op mij ngemak heb
gevoeld, en ik ben bang dat deze huisarts mij absoluut niet zal begrijpen!
Nu ben ik nog
niet zo ver, bijna 6 weken, maar toch: als ik nu besluit dat ik het niet wil houden,
kan ik het
eventueel met een abortus pil doen, i.p.v. een zuigcurretage..
Wil jullie allemaal erg
bedanken voor jullie reacties, ik zal nu heel goed nadenken over wat ik wil,
want als ik
inderdaad echt het besluit neem om het weg te laten halen dan is er geen weg meer terug,
maar
dan laat manlief zich ook direct helpen, omdat ik dit natuurlijk niet nogeen keer wil mee maken!
Groetjes Ano-Niempje |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Debby1977 schreef op: 29-07-2015 09:40:46
|
Beste TO, ik heb je onder je gebruikersnaam een pb gestuurd, graag reactie. |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Katrientje
Lid
| Wat is het ergste wat er zou kunnen gebeuren en wat kan je doen om die situatie te voorkomen?
Waar ben je bang voor dat je dat niet aan kan? De drukte? De prikkels? Te weinig draagkracht?
Abortus is definitief, geen weg terug. Zou je spijt krijgen van nog een kindje? Zou je spijt
krijgen dat je een kindje geen kans gegeven hebt om op te groeien?
Veel mensen krijgen het moeilijk met abortus, vooral vrouwen, wij zijn gevoelig, vanaf hoe klein
een babytje ook is, er is een band met de moeder aan het groeien, als dat doorbroken word merk je
dat als vrouw, dat doet veel met je. Je denkt dat je het niet aan kan als er weer een kleintje in
huis is, kan je het wel aan het besef dat je een kleintje de kans net gaf?
|
| Datum: 29-07-2015 09:53:08 | Quote |
Katrientje schreef op: 29-07-2015 09:53:08
|
Wat is het ergste wat er zou kunnen gebeuren en wat kan je doen om die situatie te voorkomen?
Waar ben je bang voor dat je dat niet aan kan? De drukte? De prikkels? Te weinig draagkracht?
Abortus is definitief, geen weg terug. Zou je spijt krijgen van nog een kindje? Zou je spijt
krijgen dat je een kindje geen kans gegeven hebt om op te groeien?
Veel mensen krijgen het moeilijk met abortus, vooral vrouwen, wij zijn gevoelig, vanaf hoe klein
een babytje ook is, er is een band met de moeder aan het groeien, als dat doorbroken word merk je
dat als vrouw, dat doet veel met je. Je denkt dat je het niet aan kan als er weer een kleintje in
huis is, kan je het wel aan het besef dat je een kleintje de kans net gaf? |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Debby1977 schreef op: 29-07-2015 14:20:47
|
Omdat wij natuurlijk kunnen zien aan het ip adres wie deze TO is heb ik haar om opheldering
gevraagd. Deze TO is namelijk dezelfde die een aantal dagen geleden heel enthousiast haar positieve
test liet zien en die vroeg over 2 kinderen op 1 kamer. In een topic van Juni gaf ze aan al een
aantal maanden bezig te zijn met zwanger worden, en in dit topic wordt het als ongelukje afgedaan.
Ze heeft naar eigen zeggen 22 juni een mk gehad (ook niet duidelijk of ze wel echt zwanger was) en
in dit topic geeft ze aan bijna 6 weken zwanger te zijn terwijl de mk 5 weken en 2 dagen geleden
is. Ik heb uiteraard TO gemaild, maar daar werd ik niet vrolijk van. Ik ben hier blijkbaar de
leugenaar en een kutwijf. Omdat TO helemaal niet lijkt te zien wat ze fout doet hebben we besloten
dit openbaar te maken aangezien iedereen onterecht met haar meeleeft. De vraag is dan ook of TO
uberhaupt zwanger is, gezien de leugens die ze ophangt valt dit te betwijfelen |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Katrientje schreef op: 29-07-2015 14:27:55
|
Topic openster, ik wil je heel veel sterkte wensen bij alles weer op orde krijgen in je leven.
Hopelijk zie je het onderliggende probleem bij jezelf ook in, het is te makkelijk om nu naar andere
mensen te wijzen en jezelf over te slaan. Ik hoop dat er mensen zijn die in het echte leven ook een
spiegel kunnen en willen zijn voor je. |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mie schreef op: 29-07-2015 14:28:02
|
Voor sommige mensen duurt vakantie gewoon te lang denk ik........ mocht het verhaal idd niet
kloppen............ 
 |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Nelia schreef op: 29-07-2015 14:36:20
|
Wat erg dit... Een paar topics in komkommertijd is fijn, maar zoiets... |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mem89
Lid
| Dankje Debby, maar waarom zeg je er niet meteen ffbij dat jij mij eerst voor leugenaar uit
maakt?
Je weet niet eens hoe het allemaal zit, toch??
Maar ik zal het even haarfijn
uitleggen, aan jullie allemaal!!
Sinds mei waren we er idd mee bezig, in juni had ik een
heel licht tweede streepje op een test,
heb hem hier zelfs nog liggen... maar 21 juni
begon ik te bloeden, en 22 juni ben ik iets kwijtgeraakt, zelfs hiervan heb ik een foto,
omdat
ik deze naar de VK heb gemaild.
Nu met dit topic: Ik heb hier MET OPZET!! neergezet
dat ik 6 weken ben, omdat jullie niet dom zijn, en ik eigenlijk niet wou dat jullie wisten
wie
er achter ano-niempje zat.. Dat is de reden waarom ik hier neer heb gezet dat ik 6 weken ben, i.p.v.
5 weken.
Gisteravond ECHT bij de VK geweest, en zelfs een echo bij haar gehad, omdat ze
toch wou kijken hoever het ongeveer was.
Ik zit ongeveer op 5 weken en 2 dagen, volgens
het echo apparaat en de VK.
Ik heb een enorme hekel aan liegen, zelf vaak genoeg voor
gelogen door anderen, dus waarom zou ik gaan zitten te liegen??
Stel dat ik hier had neer
gezet ik ben ongeveer 5 weken zwanger: dan hadden de meesten van jullie al lang door gehad wie
is was, of niet dan?
Maar goed, ik ga er niet meer woorden om vuil maken dan hoe het nu
is. Want ach, wat ben ik nou tegenover een forum beheerdster?
IK weet zelf het beste hoe het allemaal zit, en wat er waar is, kan wel bewijzen leveren als het
moet, maar waarom moet ik mij bewijzen?
Deze zwangerschap zat idd niet in de planning,
heb een enorme klap gehad na de MK, envoor mezelf besloten dat ik een paar maanden wou wachten voor
het weer opnieuw te gaan proberen...
Ik laat het hierbij, jullie zien maar wat
jullie ermee doen, is mij wel best.
Ik ga me nu niet druk maken om mensen die vooroordelen voor
ze het hele verhaal kennen,
heb nu wel genoeg aan mijn eigen hachje momenteel!
 Mem Fan Milan
(07-11-2008) & Yanou (01-06-2012) |
| Datum: 29-07-2015 14:46:54 | Quote |
Mem89 schreef op: 29-07-2015 14:46:54
|
Dankje Debby, maar waarom zeg je er niet meteen ffbij dat jij mij eerst voor leugenaar uit
maakt?
Je weet niet eens hoe het allemaal zit, toch??
Maar ik zal het even haarfijn
uitleggen, aan jullie allemaal!!
Sinds mei waren we er idd mee bezig, in juni had ik een
heel licht tweede streepje op een test,
heb hem hier zelfs nog liggen... maar 21 juni
begon ik te bloeden, en 22 juni ben ik iets kwijtgeraakt, zelfs hiervan heb ik een foto,
omdat
ik deze naar de VK heb gemaild.
Nu met dit topic: Ik heb hier MET OPZET!! neergezet
dat ik 6 weken ben, omdat jullie niet dom zijn, en ik eigenlijk niet wou dat jullie wisten
wie
er achter ano-niempje zat.. Dat is de reden waarom ik hier neer heb gezet dat ik 6 weken ben, i.p.v.
5 weken.
Gisteravond ECHT bij de VK geweest, en zelfs een echo bij haar gehad, omdat ze
toch wou kijken hoever het ongeveer was.
Ik zit ongeveer op 5 weken en 2 dagen, volgens
het echo apparaat en de VK.
Ik heb een enorme hekel aan liegen, zelf vaak genoeg voor
gelogen door anderen, dus waarom zou ik gaan zitten te liegen??
Stel dat ik hier had neer
gezet ik ben ongeveer 5 weken zwanger: dan hadden de meesten van jullie al lang door gehad wie
is was, of niet dan?
Maar goed, ik ga er niet meer woorden om vuil maken dan hoe het nu
is. Want ach, wat ben ik nou tegenover een forum beheerdster?
IK weet zelf het beste hoe het allemaal zit, en wat er waar is, kan wel bewijzen leveren als het
moet, maar waarom moet ik mij bewijzen?
Deze zwangerschap zat idd niet in de planning,
heb een enorme klap gehad na de MK, envoor mezelf besloten dat ik een paar maanden wou wachten voor
het weer opnieuw te gaan proberen...
Ik laat het hierbij, jullie zien maar wat
jullie ermee doen, is mij wel best.
Ik ga me nu niet druk maken om mensen die vooroordelen voor
ze het hele verhaal kennen,
heb nu wel genoeg aan mijn eigen hachje momenteel! |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Banana schreef op: 29-07-2015 14:52:29
|
we kunnen natuurlijk ook de gehele communicatie neerzetten als jij dit soort dingen gewoon zegt in
prive had het niet zover hoeven komen
laat ik ook maar niet herhalen waarvoor jij
onze collega allemaal uit hebt gemaakt in deze zelfde nette prive mail wissel om meer info
jij geeft half bakken info en reageerd heet gebakerd wat moeten wij denken ?
neimand heeft je
voor leugenaar uitgemaakt wij hebben vragen gesteld omdat het ea niet klopt en vervolgens kom je pas
met je laatste reactie hier met dit antwoord als je dat vanmorgen gewoon gezegt had was er zeer
waarschijnlijk niets aan de hand maar in alles blijf je steeds je zelf tegen spreken
j
zegt tegen ons a hier b in ander topic c dat klopt gewoon niet !! |
| |
| Quote |
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Nelia schreef op: 29-07-2015 14:53:27
|
Meid, dat je het zwaar hebt lees ik aan alle kanten, maar zoek ajb hulp m.n. voor je
kindjes! Als je een mk hebt gehad, had je toen er al over na moeten denken dat een 3e
kindje niet handig is op dit moment. Je typt in je OP dat jullie het verder allemaal goed voor
elkaar hebben, maar dat hebben jullie totaal niet! Hier komen heel veel vrouwen en als je anoniem
plaatst linken wij echt niet gelijk aan iemand die een maand geleden een mk heeft gehad... De
beheerders zijn hier echter niet dom... |
| |
| Quote |
Navigatie
Reageren op even anoniem mijn verhaal over abortus
