Menu
 

Topic:

even anoniem mijn verhaal over abortus

Ano-niempje  schreef op: 28-07-2015 09:38:35
Ik doe even anoniem mijn verhaal:

Ik weet sinds een paar weken dat ik zwanger ben.

Maar ik overweeg sterk om 'het' weg te laten halen,
mijn andere kinderen staan al 2 jaar onder toezicht, we hebben dus een gezinsvoogd, 2 andere hulpverleners en
daarnaast zitten we ook nog bij een bewindvoerder.

Sinds we deze 'ellende' allemaal hebben zit ik ook met mezelf in de knoop,
ben psygisch niet helemaal in orde,  omdat ik me heel erg druk maak om bepaalde dingen.

We zorgen ontzettend goed voor onze kinderen, hebben het verder allemaal goed voor elkaar,
manlief heeft werk voor 32 uren in de week en zelf heb ik een uitkering (arbeidsongeschikt).

Maar ow wat voel ik mij schuldig, vooral in de vakantie periodes, onze kinderen vervelen zich,
en hebben eigenlijk geen vriendjes/vriendinnetjes, alleen hun neven/nichten en neefjes/nichtjes.

We zijn tot in zover een leuk en gelukkig gezin, dat absoluut!

Maar alles eromheen, de OTS, en 'hulpverleners' en vooral mijn eigen situatie ( ben heel erg bang dat ik het straks helemaal niet meer aan kan met nog een kleintje erbij ) maakt het gevoel heel sterk om toch te kiezen om het weg te laten halen..

Ik weet dat er veel mensen tegen abortus zijn, maar in mijn geval:
Stel dat het straks na de bevalling helemaal niet goed zal gaan met mij, de kinderen moeten wel op
mama kunnen rekenen toch? Vooral als papa aan het werk is, dan hebben ze alleen mama om op terug te vallen!

Vanavond mag ik naar de verloskundige, heb haar mijn verhaal ook gedaan, en ze wou heel graag dat ik lang zou komen
om een gesprek hier over te kunnen hebben.

Groetjes Ano-Niempje



 
Quote
Navigatie
Vorige | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | Volgende
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Nelia  schreef op: 29-07-2015 23:18:38
Ik snap nu wel waarom er allerlei instanties toezicht houden; grepen ze echter ook maar een keer in...
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Anmv3  schreef op: 29-07-2015 23:53:19
Man man man. Wat leven we toch in een geflipte wereld. 
Zoek hulp. Krijg de boel voor jezelf en je twee kindjes op de rit. Sterkte !
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Made  schreef op: 30-07-2015 00:03:16
Hemeltje lief. Jij bent niet goed daarboven in je kokosnoot meisje

en dat is " moeder"

 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
El64  schreef op: 30-07-2015 07:53:17
Wat een toestand weer wat voelt Mem zich aangevallen terwijl er netjes wordt gevraagd hoe het zit. Wat ik tussen de regels door lees is dat zij wel nog een derde kind wil maar haar man niet de woede hier over reageerd ze nu hier af terwijl ze bij haar man moet zijn. Of denk ik nu te ver door en is het gewoon iemand die graag een rel veroorzaakt. In allebei de gevallen zoek aub hulp Mem.
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Chantie  schreef op: 30-07-2015 08:09:30
Zit dit echt met open mond te lezen!
Ik kan alleen maar zeggen dat ik medelijden heb met de kinderen.
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Stefke  schreef op: 30-07-2015 08:57:33
Nou, in de komkommertijd valt er wel lekker wat te lezen! 
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Pup78  schreef op: 30-07-2015 09:35:05
Precies ook mijn idee
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Kaasje  schreef op: 30-07-2015 09:55:16
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Dano  schreef op: 30-07-2015 09:59:20
Die kinderen leven al onder toezicht. Dat is niet voor niets, dat is duidelijk . Dat je als normaal mens/moeder je zo kan laten gaan. Laat maar weg halen die foetus :-(  die is beter af. Wij en de rest van de maatschappij hebben helemaal niets aan types zoals jij. Ik hoop dat je kinderen beter terecht komen en niet zulke taal in hun mond nemen zoals hun moeder. 
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Jacquelien  schreef op: 30-07-2015 10:00:59
Vraag me af wat ondertussen erger is...... Je 'verhaal' of je gedrag........
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Baby2  schreef op: 30-07-2015 10:12:38
Volgens mij heb ik jaren geleden ook al dingen gelezen over mem89 wat ik destijds al vreemd vond. Toen ik haar eerste topic las moest ik daar gelijk aan denken.
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mamajenti  schreef op: 30-07-2015 11:48:09
Meiden, alsjeblieft. Verlaag je niet. Hier wordt niemand beter van.
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Dicha  schreef op: 30-07-2015 12:22:47
Zo dan zeg....Of het nou allemaal wel of niet waar is, zal me een worst zijn ik lig er echt niet wakker van.
Ik vind het alleen heel triest dat als iemand idd netjes via een mail de nodige vragen stelt en haar bedenkingen bij bep posting heeft, dat er zo gereageerd wordt als Mem doet..

Mem had gewoon rustig uitgelegd hoe of wat..dan was er misschien nog begrip voor je geweest, maar in dit geval zeg ik ook, Ga hulp zoeken voor jezelf..laat alle fora's met rust en ga aan jezelf en je gezin werken..
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Narim  schreef op: 30-07-2015 12:34:58
Ik vind het sneu voor mem89 dat dit topic maar door blijft gaan. Ze heeft blijkbaar hulp nodig, maar laten we haar aub niet (verder) de grond intrappen. 
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Dicha  schreef op: 30-07-2015 13:20:49
Is dat ook niet een beetje haar eigen schuld Narim??? 
Als Mem het netjes had gehouden was dit helemaal niet nodig geweest..
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mikmvg  schreef op: 30-07-2015 13:46:32

Quote Narim:
Ik vind het sneu voor mem89 dat dit topic maar door blijft gaan. Ze heeft blijkbaar hulp nodig, maar laten we haar aub niet (verder) de grond intrappen. 



Ik lees nergens dat ze in de grond getrapt wordt. ik lees van Mem elf heel nare reacties en daarop komen (terecht denk ik) heel bezorgde reacties van andere forummers. 
Heel triest dat ze zo in de knoop it, maar ik maak me dan ook het meest orgen om haar kinderen.
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Lisette  schreef op: 30-07-2015 13:50:05
Lastig hoor. toen ik zwanger was van mijn baby was mijn situatie ook niet best. relatie stond op breken en ga zo maar door. 

Maar ik bleek zwanger van een 2ling, echo gehad. 2 cellen. toen wou ik al geen abortus ook al wou mijn man dat. het is toch zeker onze schuld dat er 2 babys groeien?! 

Helaas ging 1 ukje dood met 14 weken. niet leuk!! 

GELUKKIG nog 1 baby die het perfect doet en sinds haar geboorte kwamen mijn man en ik steeds dichter bij elkaar, hij is zooooo gek op zn baby meisje. 

Wat ik wil zeggen: denk goed, maar dan ook goed na of je wel een abortus moet doen.. dit is heel moeilijk!!

Gebruik je geen pil? of iets anders? want je bent niet zomaar zwanger. je had dit wel kunnen voorkomen. Klinkt lullig en hard maar sorry,, ik denk aan je ongeboren baby.. 

Wil je heel veel sterkte wensen. dikke knuffel!
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Lisette  schreef op: 30-07-2015 13:52:28
je hebt je zelf te kakken gezet.. niet slim!!!!!!! praat niet over abortus als je daarna wel weer wil. dat is spotten!!!!

Een kindje verliezen is gewoon zo pijnlijk!! 
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mama Van Drie  schreef op: 30-07-2015 13:53:09
Ik snap het wel, de eerste keer dat ze overtijd was en misschien zwanger was, dat was geen ongelukje, ze heeft toen besloten om voorlopig even te wachten met zwanger worden want dit wilde ze niet nog een keer meemaken.

Vervolgens werd ze toch zwanger en dan voelt dat als een ongelukje, zover snap ik het wel, alleen zou je eigenlijk dan best blijkunnen zijn ondanks dat je jezelf voorgenomen had om even te wachten. Het komt eerder.....en onverwachts.....dat klopt...maar dat zou geen reden mogen zijn om dan nu abortus te doen.

Wat wel een reden is, is je geestelijke onstabiliteit.....plus de rest....je man die niet wilt...die een groot kind is...het bewind waaronder je staat.....de OTS....dat zouden voor mij allemaal redenen zijn om er absoluut geen derde bij te willen, als je kiest voor een kind dan moet de situatie daar ook naar zijn en zo klinkt het niet.

Ik persoonlijk kijk overigens heel anders tegen een MK aan, een MK is een mooi iets van moeder natuur om niet geboren te laten worden wat geen enkele kans heeft, er is in aanleg zoveel mis dat het op een natuurlijke manier weggeruimd wordt, dat is en kan verdrietig zijn maar als je er dan zo tegenaan kijkt helpt dat misschien met het verwerken ervan.
Nu wist je de vorige keer niet zeker of je zwanger was, zo zijn er heel veel vrouwen die een MK gekregen hebben zonder dat ze dat ook maar wisten, het gaat soms al mis en dan volgt er een menstruatie die nauwelijks  anders is als normaal.
Het spijt me als ik mensen kwets met mijn kijk op miskramen, ik ben een vrij nuchter persoon.

 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Cir  schreef op: 30-07-2015 18:12:29

Quote Narim:
Ik vind het sneu voor mem89 dat dit topic maar door blijft gaan. Ze heeft blijkbaar hulp nodig, maar laten we haar aub niet (verder) de grond intrappen. 



Ben het hier wel een beetje mee eens. 
Niet zo zeer dat ik het zielig vind maar ik vind het nu wel duidelijk dat sommige mensen een beetje tegen zichzelf beschermd moeten worden zoals ook in dit geval. Het gaat niet helemaal goed met to en dat uit zich in alle opzichten, dat weten we nu wel.
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Bepje  schreef op: 30-07-2015 20:34:38
Kalm aan dames, het is niet nodig om hele vreselijke dingen te zeggen, keep cool . Mem, als je het gevoel hebt dat je in de knoop zit ga dan alsjeblieft naar de huisarts morgen om erover te praten.
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Jolanda1974  schreef op: 30-07-2015 20:58:41
Verstandelijk weten we allemaal dat een je niet voor niks een miskraam krijgt, want het kindje is gewoon niet goed aangelegd.. Alleen speelt er ook nog gevoel mee. Een kindje is over het algemeen zeer gewenst (uitzonderingen daar gelaten natuurlijk ) Gevoel kun je niet zomaar uitschakelen. Een miskraam is ook het in duigen zien vallen van een droom die je al heel lang hebt misschien. Dus nee je kunt niet zomaar een miskraam naast je neerleggen. En wie zegt dat wel te kunnen die heeft het gevoel waarschijnlijk gelukkig nog nooit meegemaakt.

De zwangerschappen die na de miskraam volgen zullen nooit meer onbevangen zijn. Je twijfelt aan alles, aan je lichaam en je leeft constant met de angst dat het weer fout gaat.


 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mikmvg  schreef op: 30-07-2015 22:54:05
Mooi gezegd Jolanda
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Minou  schreef op: 30-07-2015 22:57:09
..sluit ik me ook bij aan, mooi gezegd Jo
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Son  schreef op: 31-07-2015 08:24:57
Als je het relativeert heb je helemaal gelijk mama van drie....
Maar als je graag zwanger wilt worden dan kan je het toch niet zo rationeel bekijken ??
Ik heb nog nooit een miskraam gehad,maar om me heen wel wat dierbaren meegemaakt. En ik kan je vertellen dat deze mensen echt een impact heeft gehad van verdriet, onzekerheid en boosheid.
Niet te onderschatten.... daarom kan ik me er met mn kop niet bij dat je een maand na een miskraam t doodleuk weg laat halen.
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mem89  schreef op: 31-07-2015 08:55:19
Tsjongejonge,  wat een reacties  
Niet best hoe de meesten zich zo bezig kunnen houden met
iemand de grond nog verder in te stampen! 

Ik ben dus echt, maar dan ook echt niet van plan om alles, en mijn hele prive leven
hier binnenstebuiten en open en bloot te gooien omdat jullie het allemaal zo graag willen.

Laat ik in 1 ding duidelijk zijn:  ik ben echt niet gek, en in me bovenkamer
heb ik de dingen echt wel op een rijtje.

Maar goed, dat kunnen jullie je toch niet voorstellen, en al helemaal de mensen die
nog nooit een miskraam hebben gehad. Jullie kunnen het jullie wel voorstellen hoe het is,
maar jullie hebben het nog nooit zelf mee gemaakt, nog nooit gevoeld!

Ik heb dan misschien wel PDD-Nos, maar dan hoeft men echt niet te zeggen dat ik gek ben,
mijn IQ is hoog genoeg 
Zorg ook goed voor mijn 2 kindjes, anders waren ze hier idd al weg gehaald door de instanties waar we mee te maken hebben.

Waarom staan ze onder toezicht?   is dat echt wat jullie zo graag willen weten?
in 2012,  toen ik bijna 5 maanden zwanger was van mijn dochtertje, hebben ze mijn man en mij (waar ons zoontje ook bij was)
opgepakt vanwege winkeldiefstal.  we zaten toen al bij een schuldhulpverlener (achteraf heeft die de boel op lopen lichten, waardoor we met meer dan het dubbele aan schulden bij hem weg zijn gestapt, en we nu in bewind zitten) we kregen toen erg weinig weekgeld (30 euro),
ons oudste zat nog in de luiers, en we hadden een hond. Daardoor zijn de kinderen onder toezicht komen te staan, omdat de politie toen een melding moest doen, omdat er een kind bij was betrokken.

Dus niks mishandeling, slechte verzorging of wat dan ook.

Zelfs de mensen die we hier over de vloer krijgen van de instanties, vinden dat we het allemaal goed doen,
helemaal met ondersteuning van hun.

Hier zal ook wel weer een beste lel kritiek over komen (aangezien ik toch al het zwarte schaap ben hier)
maar kan me niks schelen,  jullie wouden het zo graag weten, toch?


 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Smvn&d  schreef op: 31-07-2015 09:01:33
Hoog iq? Zou je niet zeggen. Je gedrag is vreselijk.
Je taal gebruik ook.
Wat doe je nog op dit schijtforum?

Kinderen staan niet 3 jaar onder toezicht vanwege winkel diefstal. Een ots is heel wat anders als een gewone melding waar jeugdzorg bij komt. Een ots word pas uitgesproken als het nodig is. En word niet 3x verlengd omdat jij 3 jaar geleden wat gejat heb.

Maar goed je blijft maar vage verhalen vertellen. Het boeit je toch niet? Dus reageer gewoon niet meer.
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Mem89  schreef op: 31-07-2015 09:12:02
Ik begin steeds meer lol Te krijgen om
die achterlijke reacties van jullie, haha!!

Saaie vakantie zeker, of niet genoeg aandacht van de heren?

kruipen jullie die Debby maar lekker in haar hol,
waar jullie het beste thuis horen!

 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Sapperdeflap  schreef op: 31-07-2015 09:15:09
Mem, ik geloof niet dat je ze allemaal op een rijtje hebt. Ik geloof wel dat het helemaal niet goed gaat en dat je kinderen niets voor niets onder toezicht staan. 

Je zegt dat je PDD-NOS hebt. Dat verklaart een hoop. Je hebt dus autistische kenmerken en het lijkt me met dit gegeven een flinke klus om je kinderen goed op te voeden. 

Sterkte. Ik hoop dat het binnenkort beter met jou zal gaan. 
 
Quote
RE: even anoniem mijn verhaal over abortus
Debby1977  schreef op: 31-07-2015 09:29:37
Ik vond al dat ik zo raar zat.....................jullie zitten allemaal in mijn hol

 
Quote
Navigatie
Vorige | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | Volgende


Reageren op even anoniem mijn verhaal over abortus
Naam
Bericht