zit er zoooo doorheen....

Een draagdoek kopen en lekker bij je houden. Je andere kinderen hoeven niet stil te zijn. Hij slaapt wel als hij tegen je aan ligt. Dan kan jij ook aandacht geven aan de andere twee.

Is een draagdoek niet een oplossing, dan heb je de kleine toch bij je maar ook je handen vrij om wat met de andere twee te doen.

verder kan ik je alleen sterkte wensen, iedereen doet het op een eigen manier. Wel of niet laten huilen is een persoonlijke keuze. Ik heb het uiteindelijk wel gedaan en wat bleek mijn oudste twee waren in slaap huilers. Of te wel ze hadden even nodig om te huilen, de dag verwerken om vervolgens prima te slapen maar dat is per kind en persoon verschillend. En je kindje is nog wel heel jong. Ik zou alleen iets doen als jij je er prettig bij voelt.

---

Neem het zelf op je schouders voordat je zegt dat het niet zwaar is.

Misschien is een bezoekje aan een manueel therapeut ook een idee, misschien is er namelijk een reden dat je zoontje niet weg gelegd wil worden en heeft hij pijn. Mijn 2 zoontjes hadden deze problemen ook en nadat ik met hen bij een manueel therapeut langsging en bij beide het KISS syndroom werd vast gesteld en ze daarvoor behandeld zijn ging het slapen opeens heel erg goed. Je kunt altijd vrijblijvend een afspraak maken en als er niets aan de hand is dan word er verder ook niet behandeld.

Mijn zoontjes wilde ook beide niet slapen, alleen op hun buikje, dus dat deed ik dan in de box of op de bank zodat ik er zicht op had.

en misschien als je borstvoeding afkolft kan hij even bij opa en oma zijn een middag zodat je even tijd heb voor je oudste 2?

sterkte!

Mijn tweede was verschrikkelijk. en de 4e ook. Wat word je moe en wat voel je je onmachtig. Rot!
draagdoek? lukt dat wel? Mijn tweede en de 4e had ik al heel vroeg in de baby Björn . Erge reflux. De tweede ondanks medicijnen.  En ondanks bv. tussendoor ook in de maxicosi hielp ook. Dan boerde hij niet zo op. En ja voor alle niet reflux baby moeders.. Dat moet je anders nooit doen, want het is allesbehalve ideaal voor je kind. Maar wi. Moesten wat. Zo ongelooflijk zielig.
wij hebben bij de tweede ook een peuth ingeschakeld er zat wat vast. Dat hielp ook, gelukkig . 
uithuilen hebben wij ook nooit gedaan. Een kind wat zo jong is huilt omdat er iets niet lekker zit , anders slapen ze gewoon lekker.. Sterkte met de spagaat met de anderen. Het word echt beter.. Maar daar heb je Nu zo weinig aan.

Ik zou zeker voor de doek gaan. Je zoontje is nog vrij klein voor de baby Björn. Zeker als hij er langer in zit. Ik had zo'n hele lange, geen idee hoe die heet, maar kinderen lagen lekker knus tegen me aan. 

Maar mijn oudste leek het nodig te hebben de dag uit te huilen. na een half uurtje huilen sliep ze heerkils. Als ik haar steeds vasthield of uit bed haalde was het drama. Soms moet je even uitproberen wat je kond nodig heeft. 
Misschien, als je denkt dat het pijn zou kunnen zijn misschien eens uitproberen of een melkvrij dieet voor jou helpt?

wat ik alleen niet zou doen is je oudste twee op eieren laten lopen omdat je stilte wil voor de jongste. 

Misschien eens bij CB of huisarts langs om iemand eens mee te laten denken?

Heel herkenbaar ik weet wat je voel

Ik zal als ik jou was inderdaad eerst andere dingen uitsluiten, mijn zoons hebben allebei veel gehuild maar de jongste huilde uren aan een stuk ook snachts met 7,5 maand kwamen wij bij een manueel therapeut terecht na 2 behandelingen sliep hij veel beter.

Ook zou ik een draagdoek kopen, heerlijk geborgen bij jou en heb jij je handen vrij.

Ook herkenbaar. Ga op je eigen gevoe; af, als mensen zeggen dat je hem moet laten huilen en dat voelt voor jou niet goed moet je het niet doen. Idd even naar de huisarts om reflux, kiss e.d. uit te laten sluiten. 

Mijn dochter was stil in de kraamweek, daarna begon het huilen. Wat ik ook deed, bij me houden, laten huilen, in de box, op bed overal en altijd huilen. Ben toen bij een hele goede Kisstherapeut geweest, na 4 behandelingen ging het een stuk beter. Ze heeft ook een enorme bevalling gehad, binnen 20 minuten was ze er, 2 persweeen en voila 56cm en 4380 gram. Iets te snel voor het mooie. Vandaar dat er in haar nek en heupregio het een en ander niet goed zat.

Daarna ging het wel beter, maar nog steeds huilen. KOn haar nog niet wegleggen overdag. Ik gaf ook borstvoeding en dit was echt ruim voldoende dus honger had ze niet. De huisarts vond me overbezorgd en ik werd gewoon weggestuurd want dochter was hollands welvaren.

Toen ik net als Sis moordneigingen kreeg na 4 maanden huilen (ik kan nu nog slecht tegen babygehuil ) heb ik de maxicosi bij de huisarts op zijn bureau gezet met de woorden je mag haar houden was er ineens veel mogelijk. Bleek mijn arme dochter gewoon een koemelkallergie te hebben, ze had gewoon enorme pijn in haar buik, wat ze weg probeerde te drinken (zuigen schijnt goed te werken tegen buikpijn). Toen zijn we overgestapt naar hypoallergene voeding en voila een lachende baby die gewoon kon slapen overdag !! Ze zat overigens wel snel op vaste voeding omdat ze de fles op bepaald moment niet meer bliefde (smaakt ook vies die hypoallergene melk)

Wat ik hiermee wil zeggen, als een baby zo veel huilt is er vaakk wel iets aan de hand, een baby doet dat niet zo maar omdat ie graag huilt. Verlatingsangst, honger, pijn, het kan van alles zijn. Ik zou ook beginnen met de draagdoek, dan weet je dat het dit niet is. Succes meid

Ik heb geen tips meer die nog niet gegeven zijn. Wil je alleen even een dikke virtuele knuffel geven, want ik voel je onmacht door het scherm heen!

Sis, niets om je voor te schamen. Dat heb ik ook weleens gehad met de jongste en soms nog. Hij is 2,5 jaar en een echte draak soms. Zet hem dan even 10/15 minuten in zijn bedje om zelf ook weer rustig te worden en m'n frustratie te kunnen laten varen en vaak is er daarna niets meer aan de hand!

Ik zou ook gaan voor een draagdoek en verder je gevoel volgen. Er is niks mis met je baby dichtbij houden als jij aanvoelt dat de baby dat nodig heeft. Als het met de draagdoek niet over gaat zou ik langs de huisarts gaan om te kijken of er meer aan de hand is, maar eerst maar eens proberen de rust te vinden. Je kindje voelt ook jouw stress en ik vermoed dat jullie allebei rustiger van worden als je kindje op een relaxte manier bij je is.

Volg je gevoel en niet de mening van anderen!

In de tijd dat Thomas alleen op mijn arme nigszins rustig was deed ik vaak een spelletje aan tafel met Yenthe, of even kleuren of voorlezen.
Verder toch wat vaker tv laten kijken of even een DVDtje.
Ondanks het gillen van Thomas, gafik haar op die manier toch wat aandacht.
Het was zwaar, zeker voor Yenthe, en ze heeft er duidelijk een flinke tik van gehad. We zijn nu ruim 2 jaar verder, Yenthe herinnert het zich niet meer maar we zien bij haar echt gevolgen van die periode.


Daar voel ik me erg schuldig om. Maar ik kon niet toveren en we hebben gedaan wat we konden in die tijd.
Draagdoek is idd fijn, als je zoontje het fijn vindt. Thomas vond het vreselijk, door de pijn. HIj lag het liefst in mijn arm, tegen me aan geklemd.

Heel veel sterkte, het is slopend!
En sis, herkenbaar hoor. Heb bovenaan de trap gestaan met Thomas

De tweede was ook iets te heftig de wereld op gezwiept - dat was net een plankje  en ook niet plat weg te leggen. Heb aantal weken op de bank gekampeerd met haar. Totdat ik naar de haptonoom ging - de eerste behandeling was al een verschil. Ze poepte spontaan, zonder krampjes terwijl het daarvoor heel moeizaam ging. Na 4-5 behandelingen hadden we een baby die tenminste plat kon liggen en om zich heen ging kijken ipv in zichzelf gekeerd bij je te liggen.

Wij hebben o.a. de wipstoel die een fijn kuiltje had met lekkere doek in de box gezet en ook een domooseat gebruikt. Zodat ze wel bij ons was, maar wat meer rechtop kon liggen en wat meer "omhult". Ik legde haar daarin weg als ze eenmaal bij mij in slaap gevallen was.

Beide kinderen hebben ook veel in de kinderwagen in de woonkamer gelegen - even in slaap wiebelen of na een rondje wandelen erin laten liggen. We waren dan nooit extreem stil voor hen. Beide kids waren allebei geen slapers - na 1,5 uur was het wel weer bekeken.

Sterkte in ieder geval en doe waar jij een goed gevoel bij hebt!!! Jij bent moeder en jij weet het meestal het beste.

Mijn oudste zoon wilde ook graag in handen zijn en vertoonde ook dit gedrag. Na 4 maanden bij de manueel therapeut beland en we kregen meteen een heel ander kind. Bevalling was te snel gegaan waardoor er een wervel niet helemaal lekker zat.
Laten huilen zou ik nooit doen. Mijn hart breekt gewoon als ik lees dat je vriendin haar zoontje uren laat huilen.
Ik zou eerst uitsluiten dat er echt niets aan de hand is, daarna weer verder kijken.
Succes! 

Absoluut een draagdoek proberen, mijn schoonzusje zweert er bij.
Ik zelf heb 8 jaar geleden een baby bjorn gehad, was drama.
Draagdoek vond ik eng maar als ik nu bij mijn schoonzusje zie, gaat ze heerlijk.
Er is er een leuke site, www.dragenenzo.nl heeft hij geloof ik.
Heel veel succes meid want het is superzwaar.

mijn jongste kon huilde ook veel. ze wilde het liefst de hele dag bij mij zijn en ging vooral huilen als ik met de andere kinderen bezig was. na ongeveer een kwartier stopte het dan wel en viel ze in slaap. of het helemaal overging...nou, ze heeft nog steeds wel dat ze mijn aandacht naar eigen goeddunken opeist. positief gezegd; ze is nogal aanwezig en een pittige tante die voor zichzelf opkomt (alleen soms iets teveel).

Bij mijn dochter was de puckababy echt een verademing! Ze sliep overdag ook moeilijk en was altijd zo snel wakker. de eerste keer in de puckababy sliep ze gelijk 3 uur!
Laten huilen heb ik ook nooit gedaan, dat kon ik echt niet, werd daar heel onrustig van ook.

Ik heb bijna hetzelfde als Mamamani gedaan

Alleen was mijn kind al wat ouder, maar ik zat er zo doorheen. Ik heb de kinderarts gebeld en gevraagd of ze tijd had. Maar spreekuur zat vol. Mooi dan weet ik dat ze spreekuur heeft. Huisarts gebeld, je komt nu anders breng ik hem. Hij kwam gelijk, belde gelijk het ziekenhuis en hij werd gelijk opgenomen.

Bleek er uiteindelijk toch een reden voor het huilen te zijn.

Mijn kind, zocht juist troost uit de borst en wilde omdat hij troost zocht (ja ook baby's zijn dus emo eters) de borst te willen ondanks dat ie veel buikpijn had.

Mijn 1e en 4e hebben godsgruwelijk veel gejankt (soory geen ander woord hiervoor)
wat bij onze jongste heel goed hielp was inbakeren.
Met een maand of 6 zijn we dat langzaam af gaan bouwen.
Dwz de doeken steeds wat losser doen en op een gegeven moment een slaapje zonder doeken tot alle slaapjes zonder doeken zijn.

Ik zou in iedergeval stoppen met hem op schoot laten dragen. de jongste moet zich aanpassen aan de rest en niet andersom. Gweeon doorleven want anders wordt hij straks van een vallende speld nog wakker

Sterkte hoor!

---

mv 4 kinderen

ik bedoel stoppen met op schoot laten slapen

---

mv 4 kinderen

Daar wil ik toch even tegenin gaan hoor. Waarom niet op schot laten slapen? Een baby kan zich nog niet aanpassen, dat leert het gaandeweg en nog niet als het zo jong is. Een kind wat zich niet goed voelt, om wat voor reden dan ook, heeft aandacht en zorg nodig.
Draagdoek is een hele mooie optie om je baby dcht bij je te hebben, het te troosten en wat meer je handen vrij te hebben. De meeste kinderen vinden het heerlijk! Mijn jongste helaas niet haha