10 Dagen bidden en vasten

Dat je alles mag is betrekkelijk. Katrientje schreeft, je mag vreemd gaan, prima of zoiets. Nou zo zit het niet denk ik...
Er staat ook wel duidelijk of je dan onbeperkt mag zondigen om meer genade van God te ontvangen, absoluut niet.
Het is niet dat ik onbeperkt mag zondigen, bewust. Dan kun je je serieus afvragen of je wel echt van God houdt en Hem wilt volgen.

Maar laten we het eens omdraaien.

Mensen vinden het ongelooflijk dat God de mensen niet toe zou laten die hem haten, die niet in Hem geloven, Hem niet willen of kunnen volgen of wat dan ook.
Maar is het ook niet gek dat mensen die niet in Hem geloven uiteindelijk wel bij Hem zouden willen wonen? Die in het leven tegen Hem aanschoppen en Hem negeren uiteindelijk wel een mooie toekomst met hem willen?

We kunnen wel elke keer God de schuld geven, maar waar is je eigen verantwoordelijkheid dan?

Als ik mijn man negeer, af en toe eens tegen hem aanschop, dingen die hij hoopt negeer en aangeef dat ik helemaal niet geloof adt hij mijn man is, dat ik me uberhaupt afvraag of hij bestaat of sterker nog: doe alsof hij niet bestaat.
Hoeveel kans is er dan op een fijn leven samen?

Mensen hebben constant over een eigen verantwoordelijkheid, maar gaat het om het geloof dan moet deze ineens wegvallen lijkt wel. Ik vind dat krom.

Je hebt de kans om te zoeken, en ja daar zul je je echt voor open moeten stellen. En dat is niet altijd even makkelijk. Want dat kan betekenen dat jijzelf even niet meer op de eerste plaats komt, dan kan het zijn dat je dingen wilt gaan laten die anderen normaal vindt enzovoort.

God is Liefde, maar kijk je zo naar God als alleen maar Liefde dan kijk je te beperkt en niet naar de God van de bijbel, want dat Hij een God van Liefde is is maar 1 onderdeel, hij is veel meer dan dat.

En nogmaals, je hebt zekerheid op het eeuwige leven als je in Jezus gelooft, en het is zeker dat je naar de hel gaat als je WEET dat Jezus bestaat (net als de duivel) maar hem bewust negeert en tegen hem aanschopt. Ik kan niets zeggen over de groep die twijfelt, die gelooft dat Hij niet bestaat enzovoort. Het enige wat ik kan zeggen is: laat de kans om hem te leren kennen niet aan je voorbij gaan. Niet om in de hemel te komen, maar puur voor hoe goed het leven is met Hem. En dan spreek ik uit ervaring. Ik kan me voorstellen dat wanneer je dat niet kent dat je denkt: waar heb je het over, is mijn leven niet compleet dan?
Als ik voor mijzelf spreek zeg ik: ik dacht vooraf dat het compleet was, en toch is er wat veranderd.
Ben ik beter? Nee. Ben ik mooier? Oooh nee. Ben ik geliefder, ook niet. Ben ik anders? In veel opzichten hetzelfde. Maar het moment dat iets in mijn binnenste die connectie met Hem maakte toen was het goed. Rust. Ander soort rust als wat ik ooit gekend had, want de gewone onrust heb ik ook gewoon nog.

Ik geloof ook hierin in een stukje eigen verantwoordelijkheid, en ik ben blij met die eigen verantwoordelijkheid. Jij mag zelf zoeken en ontdekken. En het kan dat je net als Jen9 tot de ontdekking komt dat het onzin is, dat de bijbel een mooi verhalen boek is en verder niet. Maar dan heb je wel gezocht. Dan heb je je verantwoordelijkheid genomen. 

Dat je ouders hebt is niet iets wat je maar 'for granted' kan aannemen en ze verder kan negeren en tegen ze aan kan schoppen, om een relatie te hebben heb je contact nodig, liefde over en weer. Niet alleen van een kant uit, maar beide kanten. Dat vinden we normaal, waarom zou het bij God ineens zo moeten zijn dat je mag schoppen en dat Hij maar moet slikken en accepteren en zelfs jou tegen je wil ergens zou moeten brengen? Hoe lelijk wordt Hij dan?

Dus....

Ja maar nu vul je voor Hem in dat die perse naar de hel gaan. Maar hoeveel mensen weten dat God bestaat en schoppen tegen hem aan?
Wij kunnen dat niet invullen, we weten alleen wanneer er zekerheid is. Ik kan niet in jou hart kijken, of die van anderen. Dat kan alleen God (in mijn overtuiging).

Ik ben juist blij dat God alles kan vergeven. Geeft mij hoop.

Ik kan niet zeggen dat je zonder geloof ind e hemel komt, ik kan ook niet zeggen dat je zonder geloof naar de hel gaat. Ik weet alleen dat je met geloof zekerheid hebt. En daarom zou ik mensen ook altijd aanmoedigen om te zoeken, voor de rust hier op aarde, voor de zekerheid op aarde. Niet afwachten en kijken wat er dan maar gebeurd.
Tegelijkertijd ben ik er evengoed nieuwsgierig naar, zou ik het ook willen weten. Maar het gaat mij kennelijk niet aan ;-) het is aan God zelf.

Ik geloof dus niet in de God die jij schetst. Simpelweg omdat ik het niet weet.
Ik geloof wel in een God die mensen die hem haten niet bij zich laat komen. En ik zou er meer moeite mee hebben om te moeten accepteren dat hij deze mensen zou verplichten voor altijd bij hem te wonen.

Echte liefde laat niet dwingen, echte liefde komt van 2 kanten.

Denk dat het niet gaat om wat veel christenen vinden, het gaat er denk ik om wat God in de bijbel zegt. En ik persoonlijk kan alleen het zwart witte gedeelte vinden, en het grijze gedeelte (nog) niet.
Dat kunnen we dan zelf gaan invullen, maar hoe nuttig is dat?
Misschien gaan ze wel naar de hel, misschien worden ze wel geoordeeld op hun daden. Misschien heeft God wel een verschil in mensen die hadden kunnen weten en mensen dien iet hadden kunnen weten of die zo beschadigd zijn waardoor ze niet konden geloven of of of... Maar het staat er mijns inziens gewoon niet.
Daarom kan ik enkel aanmoedigen te zoeken. Meer niet. Niet alleen bij bijvoorbeeld jullie, maar ook mijn eigen kinderen. Zij zullen ook deze keuze moeten maken, of mijn man. Ze hebben allemaal hun eigen keuze.

Lisje, die visie heb je uit de bijbel? Of eigen invulling? Want ik hoorde laatst ook iemand die uit de bijbel had dat God meerdere levens zou geven, maar die had op dat moment geen tijd voor uitleg. Dus nu je dit zo zegt dacht ik: misschien dat jij dat toevallig weet.

Zijlijn, om echte liefde te hebben tussen mensen moet het wederzijds zijn. We kunenn God wel van alles gaan verwijten maar ik vind het gek dat het in het echtel even ook niet zo werkt.
En echte vader heeft altijd lief, oke een verkrachter hoeft dan niet? Waarom dat niet? Dan vul je het te menselijk in mijns inziens.

Waarom vind je het echte liefde om mensen te verplichten bij je te wonen, is dat niet narcistisch? Dat mensen die niet in hem geloven hem toch moeten eren?

We hebben hier net te maken met een mens, maar met God. God is heilig. Dus er komt iets meer bij dan he makker ofzo...
Dat heeft niet met narcisme te maken, alleen hij is Goddelijk en geen mens. En die relatie is toch anders.

God maakt geen verschil, maar hij laat je wel de eigen keuze. Net als mij.

het gekke is alleen dat we het dan ineens niet meer liefdevol vinden. Ineens is het narcistisch als je niet verplicht wordt bij hem te wonen en hem te eren, en dat snap ik dan niet.

Het komt op mij heel tegenstrijdig over als ik eerlijk ben. We maken zelf een beeld van God en als hij er neit aan voldoet is hij narcistisch of gemeen of geen liefde of wat dan ook...

En het is raar dat er vergeving is voor mensen die verkracht of gemoord hebben maar in hem geloven en vergeving willen (net als een kind die vol berouw naar zijn ouders gaat) maar iemand die je negeert niet bij je verplichten te wonen is ook raar. Ik snap dat dus echt weer niet. Vin de logica van God dan weer logischer als ik eerlijk ben.

God kan ook nu trouwens nog tot je spreken ;-) dus het hoeft niet enkel via via te gaan. Dat is het fijne van een Levende God. Die bevestiging. Dat is tevens waardoor ik kan zeggen dat geloven niet niet zeker weten is, maar dat het een vast vertrouwen is omdat ik het wel zeker weet. Daarom durf ik Hem te vertrouwen, omdat er geen twijfel is.

Waarom is Hij niet luid en duidelijk aanwezig? In mijn beleving is Hij wel luid en duidelijk aanwezig.
Ik heb heel erg hard geprobeerd niet te geloven dat God bestaat maar er zijn teveel vragen die juist dan onbeantwoord blijven.

Alles heeft een begin en einde, hoe zit het dan bijvoorbeeld met de aarde? Ooit was er een begin, of dat nu de oerknal was of de schepping - 6000 jaar geleden of 1000.000+ jaar geleden... maar wat was daarvoor dan? en daarvoor?
Wat is er over 1000 jaar? Gaat dit leven op aarde maar door en door? zo goed zorgen we er toch niet voor...

Als ik zie hoe mooi de natuur is, hoe alles in je lichaam afgestemd is op elkaar. Als de aantrekkingskracht van de aarde net iets sterker zou zijn of net iets minder sterk dan zouden we niet kunnen leven hier op aarde. Dat alles, en nog veel meer - 'laat luid en duidelijk zien dat er een God is'

Fijn dat je gelukkig en blij door het leven gaat, Fluit. Bijzonder!
Maar is het voor jou dan nooit een vraag waar alles voor dient?
Alleen het leven nu en dan niets?
Hoe zie jij dat dan?