voor mijn papa

een heel aantal jaren geleden is ijn vader geopereerd aan een hernia, links onder in de rug.
nu heeft hij de laatste jaren steeds vaker last van zijn rug gehad, en vorig jaar een mri om te kijken hoe het ervoor stond.
toen zeiden ze dat zijn onderste 2 ruggenwervels helemaal versleten waren.
nu heeft hij al weken weer last, en ook zijn rechterbeen wil steeds slechter.
vorige week op aanraden van de huisarts toch weer een mri gehad, en vandaag de uitslag gekregen bij de huisarts.
er zit toch weer een hernia, deze keer rechts onder in zijn rug
hij heeft altijd gezegd weer een operatie durf ik niet aan, en wil ik niet, omdat de kans toen al zo groot was dat hij in een rolstoel terecht zou komen...
maar nu overweegt hij het toch, en moet deze week weer bij de huisarts komen om de opties te bespreken, als het met de pijnstilling niet gaat werken.
hij zei me net, als het doorgaat zoals het nu bergafwaarts gaat kan ik over een paar weken ook niks meer, dan liever het risico nemen met een operatie, als het dan fout gaat en ik niks meer kan is er in ieder geval alles aan geprobeerd.
natuurlijk is er ook kans dat het wel goedgaat, maar die is klein, net als toen.

ik hoop dat het weer zo gaat als toen, dat als hij de operatie laat doen dat weer alles goed verloopt, en dat hij niet in een rolstoel terecht komt...

dankjewel meiden

ik hoop echt dat het weer allemaal goedkomt net als toen.
het is inderdaad erg moeilijk om toe te kijken. 
we wisten dat er iets moest zijn, het afgelopen jaar heeft hij vaak een scheve rug gehad, gewoon echt scheef, is uiteindelijk wel elke keer beter geworden na een paar weken aan de spierverslappers en pijnmedicatie.
maar de laatste paar weken zoveel pijn dat hij zelfs morfinepleisters heeft geprobeerd. alleen daar werd hij niet goed van (letterlijk ziek en duizelingen) dus daar was hij mee gestopt en had weer spierverslappers gekregen.
en nu dus dat hij steeds minder gevoel in zijn been heeft. (hij dacht eerst dat het kwam door de kunstknie die hij vorig jaar heeft gekregen)

angelique
na de eerste operatie gelukkig geen gekke dingen aan overgehouden.
toendertijd hebben ze 4 jaar gezocht waar het vandaan kon komen, de hernia zat toen echt op een plek die ze moeilijk konden zien, en ook moeilijk bijkonden met de operatie.
toen was er maar 5 of 10%kans, dat hij niet in een rolstoel zou komen... en gelukkig zat hij bij dat kleine percentage..
hij zit nu wel iets beter berijkbaar zei pap, maar toch blijft het een groot risico, vooral omdat hij nu dus al uitval krijgt in zijn been.. dat was toen niet zo snel.
het is nu inderdaad of verder bergafwaarts gaan met pijnbestrijding, of de operatie met kans dat het mis gaat, maar met de hoop dat het wel weer goedgaat.
pap zei al, zo is het echt niet te doen. en papa klaagt echt niet gauw.
wat dat betreft hebben papa en ik een erg hoge pijngrens, dus als hij zegt dat het echt zoveel zeer doet dan weet ik ook echt dat het zeer serieus is

minou, nee nog niet helaas. hij moet eerst nog bij de huisarts komen, die afspraak staat al wel.
hoop wel dat als hij wel de operatie wil ondergaan dat hij snel aan de beurt is. maar dat zal denk ik wel.

dankjewel voor jullie kaarsjes

even een kleine update
papa is nog 2x bij de huisarts geweest voor medicijnen
opereren willen ze nog niet doen, pas als het echt niet meer anders kan
hij heeft momenteel niet echt pijn, alleen zijn been is gevoelloos, voelt koud en zwaar aan.
hij ligt veel op bed omdat dat het fijnste is.
nu is het dus alleen de vraag hoelang het op deze manier vol te houden is, en of het niet erger gaat worden