joris???

Als ik eerlijk ben denk ik dat afwachten niet helpt. Helemaal niet leuk maar ik denk dat je dat zelf ook wel weet, je moet kiezen wat voor hem de beste kansen geeft om zich te ontwikkelen. Ik vind het verdrietig voor je dat je al die zorgen hebt, sterkte !

Ach jee lieverd het houdt ook niet op he!

Even een hele dikke virtuele knuffel vanuit hier!

Ik ga je die spreekwoordelijke schop geven....hier komt die  .

Natuurlijk weet je diep in je hart wat het beste is voor je kleine man. En....ik denk dat je dat diep weggestopte gevoel naar boven moet halen én ook in het belang van Joris moet denken. Wat is voor hem het beste. Dat wil je immers ook.

Hoe moeilijk, zwaar en zelfs misschien wel oneerlijk het is; je doet het voor hém, zijn ontwikkeling, zijn begeleiding etc.

Wat echt niet wegneemt dat jij als moeder het zo verdraaid graag anders had gewild. Inderdaad niet met een busje naar school, maar lekker om de hoek, geen revalidatietherapie, geen logopedie etc. etc.
En dat je hierover verdrietig bent, dat je het daar moeilijk mee hebt, is heel begrijpelijk. Uit dat maar lekker hier en laat die mensen waar je eigenlijk steunt van hoopt te krijgen (tegen beter weten in) maar gewoon lekker in hun eigen sopje gaar koken. Dat scheelt jou een hoop frustratie en verdriet.

---

Klagen is zinloos; Doe iets of vergeet!

lief vrouwtje,

ik ben het met Bettie en Bepje eens.
diep in je hart weer je echt wel wat het beste zou zijn voor Joris, maar om met nog een kereltje van je de hele molen in te gaan wil je niet.

maar ervoor weglopen (bij wijze van) zal hem ook niet helpen.

natuurlijk ben je verdrietig, logisch, maar je kan ook in de spiegel kijken en super super trots op jezelf zijn: deze 3 mannetjes boffen met zo'n lieve mama als jij! jij zorgt voor ze en geeft ze de beste kansen die er zijn!
jij kan dat !!!!

zet em op wijffie. je doorstaat al zoveel stormen, doorgaan!

---

Sommige  'vrienden' zijn als de schaduw je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf ze komen op als het donker is.;-)

Ik zou als ik jou was meteen actie ondernemen, heb ik met Sem ook gedaan, ik moest ook al mijn "verwachtingen" opzij schuiven, wilde hem ook zo graag zelf hier naar school brengen en dat soort dingen.

Sem loopt nu zo'n 8 maanden achter, praat ook niet, ja een paar woordjes maar die zijn op 1 hand te tellen.
Wij zijn bij Klimmendaal terecht gekomen en vanuit daar bij een medisch kinderdagcentrum voor 4 dagdelen, we mogen hem zelf brengen en hebben het geluk dat hij een dorp hier verder op zit en dat dat dus mogelijk is met wat aanpassingen.
En dat is heel confronterend maar wel het beste voor Sem, hij is sinds maart al zo vooruit gegaan, ook met de klanken en omgang, van een verlegen jongetje nu een mannetje dat ik met een gerust hart achter kan laten.
Ook heeft hij een tijdje therapieeen gehad op Klimmendaal, eerst individueel en dat ging wel goed maar dat werd toen een ouder-kind groep (ook met de insteek dat ze dan van elkaar leren en elkaar stimuleren) maar dat was teveel voor hem, hij was van de 2 uur minstens 1,5 uur aan het huilen dus daar ben ik heel snel mee gestopt.

Jij weet het beste wat het beste is voor Joris, nu is hij nog echt een spons en neemt hij alles sneller op dus aanpakken wat je aanpakken kunt maar let er goed op hoe hij reageert.

Wat vertrouwde de oogarts niet aan zijn ogen dan? Sem is nu ook al 3 maanden onder controle bij de oogarts vanwege de stand van zijn ogen (zijn rechteroog staat vaak rechtsboven in de hoek)

Ik vind het sommige dagen ook erg zielig en dan lijkt het ook wel of het nooit ophoudt maar uiteindelijk weet je dat je gewoon door moet gaan en sterk moet zijn (hoe moeilijk dat ook is en dan is een potje janken wel erg lekker)

Kom op meid, je kunt het!!

---

Live the life you love, love the life you live

Lieve meid,mijn hart breekt als ik je stukje lees en je hulpkreet heel erg proef en je familie het niet nodig vind,of het vermogen niet heeft om zich in jouw situatie te kunnen inleven.
ik kan me je onrust en twijfelen heel goed voorstellen.
je wilde zo graag dat je derde knulletje niet allemaal die hordes hoefde te nemen als zijn dappere grote broers.
maar helaas blijkt dit niet zo te zijn,
ik moet wel zeggen, petje af voor de therapeute dat ze " sommige trekjes" diagnostiseerd bij Joris die " anders" zijn.
Dan sta je er toch niet alleen voor.En weet je ,het is toch eigenlijk wel logisch dat Joris niet veel praat ,gewoon omdat hij niet goed kan horen,hoe wil hij dan met de meute mee gaan en " voldoen " aan de eisen die staan voor de leeftijd van jullie knulletje?

ik denk dat al er iets aan gedaan is dat zijn gehoor beter is zal hij met sprongen vooruit gaan.
ik snap ook je gevoel dat je niet wilt dat hij met het busje naar school moet,maar toch denk ik dat je je verstand op nul moet zetten en moet kiezen wat voor Joris het beste is.

Mijn zoon heeft 6 jaar op zijn tenen moeten lopen voordat ik aangaf hem te testen op ADD.nee zei de juf dat had hij niet.
tja je neemt dat van de juf dan aan.
Tot ze een aantal mnd later naar me toe komt en zegt dat ik misschien toch wel gelijk zou kunnen hebben.
testen volgden en ik had gelijk.Hij is toen naar SBO gegaan, hij zat zo in de knoop met zichzelf,hij was toen 8 jr.
nou ik zeg je,het is het beste wat ik ooit had kunnen doen.Hij werd behandeld door de leraren als een " normaal " kind,mede door hun keuze om met speciale kinderen om te gaan viel dat hun natuurlijk niet moeilijk.
Na de SBO periode kon hij LWOO aan,Wij heel trots op hem ,maar de leraren behandelden hem en de andere kids als doodnormale kids,wat ze niet zijn.
werden voor idioten uitgescholden.Na een heel moeilijk jaar met veel twijfels over wat nu het beste voor hem was.hebben we toch voor SVO gekozen.Hij heeft een rugzak dus hij mocht er heen.
de school waarop hij zat gaf op het allerlaatste moment toe dat hun fout zaten.
maar hiermee bedoel ik eigenlijk te zeggen.
Een moederhart weet wat een goede keuze is.Ik heb mijn gevoel altijd gevolgd en ik. Heb altijd gelijk gehad.

Jij hebt al 2 mooie knullen waarvoor je vecht en dit lukt je ook nog.jij zult merken wat het beste voor Joris is.
Maar je vroeg onze mening..ik zou nu al onderzoeken laten doen,hoe eerder je weet wat er is hoe eerder hij hulp kan krijgen.
en laat de moed niet zakken meid.je bent een lieve sterke moeder.

dikke 

Ik ben het ook helemaal met Bettie eens.

wat moeilijk moet dit voor je zijn

Dikke knuffel 

---

trotse mama van 3 meiden

Meis diep in je hart weet je wat je moet doen maar het is niet gek dat je dat nu even weer een plekje moet geven. Neem er voor jezelf even de tijd voor en praat van je af hoop dat je er iemand voor hebt. Anders mag je mij altijd pb-en als je wilt.

---

Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon

---

Sommige  'vrienden' zijn als de schaduw je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf ze komen op als het donker is.;-)

Sterkte meid 

---

Sommige  'vrienden' zijn als de schaduw je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf ze komen op als het donker is.;-)