Vraag het aan: Boterbloem

Komt u maar!

Quote Debby1977:

He bloempje is! Leuk! Welk boek heeft je geraakt? Hoe laat ga je meestal naar bed? Hoelang duurt je studie nog? Welke eigenschappen hoop je dat je kinderen meekrijgen? Is je gezin klaar? Gebruik je anticonceptie? Ik hoop niet dat dit een te persoonlijke vraag is,maar ik ben wel benieuwd hoe jij er met je geloof tegenaan kijkt,want er zijn gelovigen die geen anticonceptie gebruiken omdat ze het "moord" vinden

Haha het wordt bijna standaard, maar het boek wat mij geraakt heeft is de bijbel hihi. Maar kies ik een andere dan is het die van het waargebeurde verhaal van die Fritzl, volgensmij heette het monster. Ongelooflijk hoe iemand het zover kon laten komen... Het heeft mij geraakt in die zin dat het gevaar echt op de loer ligt... Dat mensen heel anders kunnen zijn dan wat ze lijken. Niet dat het mij angstig maakt, wel meer bewust.

Ik ga heel vaak al tegen 22 uur naar bed. Mijn oudste is altijd ontzettend vroeg wakker en ik heb mijn rust echt nodig omdat ik ook moet studeren en het huishouden moet draaien en nog heel wat andere activiteiten ernaast doe. Heb een druk leven ;-)

Mijn studie duurt 30 maanden. 20 maanden studeren en 10 maanden stagelopen en de vakken Nederlands en rekenen ernaast doen. De eerste 10 maanden zitten er op, zit nu in de volgende 10 maanden. In totaal nog 19 maanden als ik het goed heb.

Ik hoop dat mijn kinderen ook niet snel mensen zullen veroordelen. Dat ze niet afgaan op verhalen van anderen maar hun eigen mening vormen. Dat ze niet afgaan op mensen die populair zijn omdat ze erbij willen horen maar juist omzien naar de mensen die minder gezien worden. Tevens hoop ik dat ze altijd aan de ander denken omdati k geloof dat je gelukkiger wordt van geven dan van nemen. Oh en ik hoop dat ze ook ten allen tijde hun deuren openhouden voor mensen die het nodig hebben. Vrienden maar ook vreemden. Het zijn eigenschappen die ikzelf heel belangrijk vind. Tegelijkertijd geloof ik ook dat als ze dit niet hebben ze wel andere mooie eigenschappen er voor zullen krijgen. Want niet iedereen is nou eenmaal zo dat ie zijn deuren open kan zetten voor de ander. Zo kan ik andere dingen echt weer niet goed waar anderen zo goed in zijn.

Mijn gezin is klaar. De uitleg daarvoor is iets eerder al geweest. Maar ik ben gelukkig zo!

Wij gebruiken een condoom en mijn man zal zich laten helpen over niet al te lange tijd. Ik heb geen moeite met de pil maar kan er gewoon niet tegen. Heb een libido van -100 dan en ben niet te genieten. Het lijkt wel alsof mijn gevoelens helemaal vervlakken als ik het gebruik, zo naar! Toch zou ik niet snel voor elke anticonceptie kiezen en wel even inlezen welke opties er allemaal zijn.

Quote Bettie:

Evangelisch Charismatisch....is dat dezelfde richting/stroming als de baptisten in Groningen? (je ziet het....als christen ben ik niet in alle geloven thuis  )

Haha ben er ook niet heel erg mega in thuis hoor... Het neigt iets meer richting de pinkstergemeente als richting de baptisten, al wil ik erg graag een keer naar de baptisten in Groningen. Toevallig vandaag nog over gehad. 

Maar de ene baptist is de ander weer niet, net als dit. 

Oh en Bettie, waar ging die discussie dan over met anticonceptie?

Ik geloof dat je als christen dat gewoon mag gebruiken. Ik merk wel dat ik mijn mening nog heel erg aan het vormen ben en daarover in de bijbel aan het zoeken ben. Daar waar ik eerst strak nee zei denk ik nu: hmmmm zou het echt nee zijn? En waar ik zei: dat mag wel: hmmm of misschien toch niet.

Maar ik geloof wel dat zolang ik iets met de volle overtuiging doe dat het goed is dat het dan ook niet mij kwalijk genomen wordt. Ik kan geen vergeving vragen voor iets waarvan ik niet weet dat het niet hoort. Maar zodra ik me afvraag: zou dit verstandig zijn dan heb ik ook de plicht het te onderzoeken. Dus ik kan niet achterover gaan leunen en niets onderzoeken en zo maar doen en laten wat ik wil.

Hier gaat het ook niet altijd zonder slag of stoot hoor ;-) Hoe ik het hier schrijf is hoe ik nu echt grotendeels leef. Maar ook ik val wel eens, ben iet heilig

Wel is het heerlijk eindelijk op christelijk gebied zonder schuldgevoel te leven. Ik geloof ook echt dat het zo bedoeld is. 

Vragen mogen ook altijd via pb, niet alleen nu, ook als dit dagje voorbij is. Kan me ook voorstellen dt je niet veel online wilt vertellen. Dus voel je vrij als je toch wat zou willen vragen.

Weet je Bepje, wat je schrijft is heel anders. Laatst na mijn getuigenis die ik bij de doop hield heb ik van heel veel mensen de vraag gekregen: het kan dus echt anders?? Zoveel mensen die echt Jezus beginnen te zoeken, ik vind dat zo gaaf!

Hou je ogen op hem gericht, Jezus als fundament. Niet de kerk, niet een voorganger, alleen Jezus. En dan zul je het echt vinden!

Quote wanouk:

Ten eerste wil ik even zeggen dat ik je een geweldig mens vind. (ik ben geloof ik niet de enige  ) Je staat heerlijk in het leven, en daar heb ik bewondering voor. Welk huishoudelijk klusje vind je echt het meest vervelend?

Dank je wel, altijd fijn om zoiets te horen

Oooooooooooh dat klusje moet toch echt wel ramen lappen zijn! Niet de handeling, dat maakt me niets uit. Maar ik heb ALTIJD strepen. Alles uitgeprobeerd en niets helpt. 

Nu hebben we dus voor 4 keer in het jaar een glazenwasser voor buiten en mijn man doet binnen (hij kan het wel haha)

Quote Blauwtje:

[...] oh helemaal over het hoofd gelezen (gebeurd mij wel vaker ) maar lief dat je nog even geantwoord hebt. Ach, verder heb ik eigenlijk geen vragen aan je, wil je alleen nog wel zeggen dat ik jou een ontzettend lief mens vind.

Dank je wel 

Quote Senna:

Heb net je topic zitten lezen. De antwoorden passen bij het beeld wat ik van jou heb. Ben er stil van en het raakt me om te lezen wat een mooie relatie jij met Jezus hebt. Ooit hoop ik hetzelfde te voelen! Wat de Baptisten in Groningen betreft. Ben er één keer geweest, voor een begrafenis (en vooraf dankdienst voor haar leven) en wow! Ik wasw onder de indruk, op een positieve manier! Daar hadden we de "wereldreis" meer dan voor over! Ik heb geen vragen voor je, maar geniet van het lezen van alle vragen en jouw antwoorden!

Ik ben nog niet bij de baptisten in Groningen geweest. Maar kijk ik naar de kerk waar ik inzit dan is wat mij het meeste raakt het oprechte zoeken naar God.

Zoek je echt naar God dan zul je dus als voorganger de mensen aan het denken moeten zetten, maar niet voorkauwen hoe het zit en dat mensen het aannemen.
Wil je een relatie met Jezus dan moet je niet je geloof bouwen op een kerk of voorganger, op daadwerkelijk op die relatie met Jezus.

Anders is het net als getrouwd zijn maar dat alle liefdesverklaringen van jou en je man via een relatiebemiddelaar lopen en wat die vind van jou geeft hij weer door aan je man, en ondanks dat hij het anders ziet gelooft hij de relatiebemiddelaar maar omdat die gelijk heeft.

De kracht van een gemeente die op zoek is naar Jezus zit hem in het nieuwsgierig maken, hongerig maken, prikkelen, aan het denken zetten waardoor je zelf verder gaat lezen over Wie of Wat.

Ik was laatst voor het eerst bij een trouwdienst in onze gemeente, van iemand die gescheiden was en weer ging trouwen. Ik heb nog nooit een preek zo respectvol gehoord die begon met: God haat echtscheiding!

Maar in plaats van de persoon te veroordelen ging de voorganger zo mooi door de bijbel en liet hij zo mooi zien dat hij de echtscheiding zelf haat omdat het ONS pijndoet, omdat het ONS leven negatief beinvloed en hij wil het beste voor ons.

Net als wanneer mijn kind een mes pakt en zichzelf snijd. Ik haat het als mijn kind zichzelf snijd. IK haat mijn kind niet op dat moment. Maar de handeling wel want het doet mijn kind pijn, verdriet, maakt mijn kind kapot.

Zoveel dingen zijn uit z'n verband gerukt. Nu ik zelf de bijbel bestudeer zie ik dat we het evenwicht eruit hebben gehaald. We zijn als kerken zoveel nadruk gaan leggen op het negatieve (je mag dit niet, je mag dat niet) en dat hebben we groot uitgelicht. Maar lees je een vers door dan zie je wat God er tegenoverstelt, Wat Hij wel wil, hoe Hij je wil zegenen.

Hij is geen boeman, het is een God van liefde. Hij dwingt niet maar laat veel van jou afhangen. Maar wil je echt dan zal Hij je zegenen van hier tot Tokyo  En dat betekend nie dat ik niet meer ziek zal worden, geen ellende meemaak. Maar ik heb een rust in mijn lijf die ik nooit gekend heb.

Ik ben niet bang voor een economische crisis, ik ben niet bang voor het vergaan van de wereld.
God is met mij, ik heb werkelijk niets om bang voor te zijn. En dan kan ik honger lijden, pijn hebben of verdriet. Ik weet mijn toekomst. En dan is het veel makkelijker door dit (soms zo) zware leven heen te bikkelen.

Senna, dit gaat niet van de een op de andere dag. Ik ben nog alle dagen aan het ontdekken en leren. Elke keer als ik denk: nog mooier kan het nu niet meer worden doet God er nog een schepje bij bovenop. Dat betekend wederom niet dat mijn leven makkelijker wordt, we leven in dezelfde wereld als ieder ander. 

Het is op een ander niveau, ik zou haast zeggen de echte echte basisbehoefte voor alle andere basisbehoeften komen (persoonlijke mening dan even he)

Quote Senna:

Heb net je topic zitten lezen. De antwoorden passen bij het beeld wat ik van jou heb. Ben er stil van en het raakt me om te lezen wat een mooie relatie jij met Jezus hebt. Ooit hoop ik hetzelfde te voelen! Wat de Baptisten in Groningen betreft. Ben er één keer geweest, voor een begrafenis (en vooraf dankdienst voor haar leven) en wow! Ik wasw onder de indruk, op een positieve manier! Daar hadden we de "wereldreis" meer dan voor over! Ik heb geen vragen voor je, maar geniet van het lezen van alle vragen en jouw antwoorden!

Hoeveel uur ben je trouwens wel niet onderweg geweest, want dat is zeker vanaf jullie echt enorm ver. Volgensmij wonen wij bijna zo ver uit elkaar in Nl als maar kan haha

Zo goed als je dan inderdaad ook zo afscheid kan nemen.

Laatst was bij het programma de verandering de vrouw van een collega van mijn man erop. Ze waren zendelingen in hetb uitenland geworden en daar is hij vermoord.

Mijn man heeft hier de dienst meegemaakt, volgensmij ook bij de baptisten in Groningen, en die was ook echt onder de indruk. Zoiets ergs, maar toch het leven vieren. Blijft bijzonder. Want hoe verdrietig het ook is voor ons, moet je alleen eens even indenken hoe fantastisch ze het moet hebben! 4 uur heen en 4 uur terug sjonge, dan is Nl nog best groot ;-)

Dank je Myself!

En dank je Meanne, nu begin i kwel verlegen te worden haha.

Quote MaFKeeS:

je komt erg zeker, lief en betrokken over. voel je je ook zeker? in je geloof is duidelijk. (mooi hoe je dat op het forum kunt delen, zonder het op te leggen) maar daarnaast?

Tot 2 jaar terug was ik een van de meest onzekere mensen die denk ik bestond. Ben veel gepest, veel gekleineerd. Dacht altijd dat ik niets kon en nergens goed genoeg in was enzovoort. Vooral ook dat ik heel lelijk was en dat mensen op mij niet zaten te wachten.

Met mijn bekering werd dit nog veel erger. Maar 1 iemand die al verder was in het geloof heeft mij mee op weg genomen in het begin van mijn relatie met Jezus. Wat heb ik veel af zitten janken, op een gegeven moment wist ik niet meer waar ik het zoeken moest (en dat na mijn bekering ;-))

TOen ik eindelijk zover was professionele hulp te zoeken wilde ik wel christelijke hulp. Dit moet je zelf betalen maar we hadden een klein beetje geld waarmee we het tot vorig jaar december zouden kunnen redden daarmee.
En er kwam een financiele tegenvaller... Ik kon niet meer in therapie.

Toen heb ik gebeden: God, hier op aarde kan het momenteel niet, u bent met mij begonnen nu wil ik verder ook. 

En dat heb ik geweten. Wauw! Op de meest perfecte en liefdevolle manier is God met mijn zelfbeeld aan de slag gegaan. Flink pijnlijk vaak, en heel veel is in een dik jaar tijd opgerakeld. Ook dingen die ik niet eens meer wist. Veel leugens in mijn leven zijn verbroken (klinkt misschien abacadabra als ik het zo zeg, maar bijbelse taal dus kan wat raar klinken. Maar dat is dat een leugen bekend wordt en door het te verbreken verdwijnt deze zeg maar).

Hierdoor ben ik inmiddels een mens die al veel zekerder is. Ik ben absoluut over mij zelf nog niet 100 procent zeker (zou ik dat ooit gaan halen?) maar ik weet wel dat ik wel geliefd ben, dat ik zeker gaven en talenten heb die ik in kan zetten en die ik momenteel ook inzet. 

Dus ik zit in het proces. Ben niet meer zoals ik was, maar ben ook nog niet waar ik wezen moet zeg maar. Maar het is een mooi proces (vooral achteraf hihi, want als alles zo naar boven komt is het niet prettig.)

Wt een ontzettend mooie vraag!

Quote MaFKeeS:

je komt erg zeker, lief en betrokken over. voel je je ook zeker? in je geloof is duidelijk. (mooi hoe je dat op het forum kunt delen, zonder het op te leggen) maar daarnaast?

En over het zonder op te leggen, vind het heel mooi dat je dat zegt. Daarbij wil ik toch ook nog even benadrukken dat wat ik hier zeg dus inderdaad mijn visie en mijn mening is. Ik heb mijn zekerheid en praat hier, omdat dit over mijn mening en alles gaat, heel duidelijk over hoe ik het zie. Vind het fijn te horen dat het iig op jou overkomt als niet opleggen, kan het me ook voorstellen als mensne het wel zouden opvatten als benauwend of wat dan ook.

Maar ik praat nu echt over hoe ik in het leven sta. Vind het mooi om eens zo te vertellen. Heb ervaren bij eerdere topics van deze dat ik dat juist ook erg mooi vond bij de anderen om te lezen. De mening van die persoon zonder je eigen er even bij. Echt een kijkje in het leven van de ander.

Quote Senna:

Ze keer er naar uit Boter, ze had veel medische problemen, zorgen en verdriet gehad maar bleef een mooi, blijmoedig mens. Ze overleed uiteindelijk onverwachts, maar ze vertelde ons zo vaak hoe ze er naar uit keek om te juichen voor haar Vader. Het jaar erna was haar man alleen op de camping toen wij er ook waren. Zulke mooie, bijzondere gesprekken gehad. Over haar, over zijn leven na haar dood, over Gods plan met hem. Kan er weer stil en blij van worden! En nu stop ik, dit is jouw topic, helemaal zoals ik me jouw topic voorgesteld had, fantastisch!

Wat heerlijk om te horen! Toch zijn dit verhalen die mij ook echt raken hoor, ook als ik gewoon even mag horen hoe jij het ervaren hebt. Blijft bijzonder he 

Quote Méanne:

[...] Ik kom uit een zeer christelijk dorp, ben zelf alleen opgevoed om te geloven hoef je niet vooran in de kerk te zetten. Mijn man is niet christelijk opgevoed. Zijn ouders zijn wel voor de kerk getrouwd toen ze 25 jaar getrouwd waren, heel bijzonder. Na de geboorte van mijn oudste miste ik iets, wist niet wat het was.  Zo kwam ik op een avond bij een club meiden thuis, bijbelstudie, ik wist niet wat mij overkwam, ik kreeg een warmte in mij, zo voelde dat, zo bijzonder. Heb die avond ook veel gehuild. We zijn gaan zoeken en bij de baptisten voelde ik mij het prettigst. Maar......ik zag ook zoveel haat en nijd en er werd zoveel naar geroddeld. Ik ben een weekend weg geweest met die meiden en heb mij nog nooit zo alleen gevoeld.  Toen ben ik gaan twijfelen.....dat er ' iets ' is geloof ik wel. Maar dat mensen zo hard zijn zelfs in dit groepje vond ik moeilijk, nog steeds, ik kan daar niet mee omgaan!!  Er wordt aan mij getrokken en hoop op een dag dat dat stopt. Ik stel mij nu heel open, dat is uniek maar wilde het toch even kwijt,  je straalt echt warmte uit.

Wat super dat je dit deelt! Mag ik vertellen hoe ik er tegenaan kijk?

Christenen zelf hebben zichzelf een behoorlijke druk opgelegd. De buitenwereld heeft tevens een oordeel over ze klaar. Christenen volgen Jezus en horen daardoor geen fouten te maken, of in ieder geval zo min mogelijk. Je mag niet kwaadspreken dus roddelen hoor je niet te doen, je mag niet vreemdgaan, dus kijk naar een andere man mag niet enzovoort.

In de basis dingen die zo ontzettend waar zijn! MAAR: wij zijn en blijven mensen. Met dezelfde zwakheden.

Wat ik heb gemerkt is dat na mijn bekering satan vele malen harder aan mij is gaan trekken. Ik kom verleidingen tegen die ik in de 30 jaar ervoor niet heb gezien. Hij is niet gek, hij zal er alles aan doen om mij onderuit te halen.

Geeft niet, ik heb Jezus. Hij zal er alles aan doen, als ik het toesta, om dit te overwinnen samen met Hem.

Maar dat betekend dat ik zelf moet stoppen met vechten. Dat ik moet vertrouwen op Hem. Niet alles gaat dan perfect vanaf het eerste moment. Sterker nog, tot aan mijn dood zal het niet perfect gaan omdat ik gewoon een mens ben. Die zonde (zonde betekend eigenlijk niets anders als: je doel missen) bega ik ook gewoon. Ik doe elke dag wel dingen die mij verder bij Jezus vandaan brengen, alleen is het 1 stap naar Jezus toe mijn zonden te vertellen aan Jezus en dan is het vergeven. Dan mag ik weer verder gaan. 

 

DAT is de liefde van Jezus. En dan roddel ik ook wel eens, wat op geen enkele manier goed te praten is. Maar wel is de druk er bij mij afgehaald. Ik mag vergeving vragen en het is vergeven. Maar ik begin nu ook te leren dan het daar lang niet altijd bij blijft. Soms voel ik nu ook dat ik naar de persoon toe moet waarover ik kwaadgesproken heb en die vergeving moet vragen omdat ik negatief ben geweest. En dat zet zoveel vrij!

Maar dat is een leerproces. Die meiden uit de kerk zijn, omdat ze christen zijn, niet volmaakt. Ze zijn niets beter als ieder ander hier op het forum. We zijn net als iedereen gewoon mensen met fouten. Mensen in een leerproces. Het gevaar zit er in een groep in dat roddelen dan in stand wordt gehouden omdat het heel moeilijk is te zeggen: jongens wat we hier doen is niet goed. De verleiding van de wereld, de zonde, zijn heel vaak dingen die juist zo lekker voelen voor dat moment. Het is zo lekker om onnuttige nieuwtjes even te delen.
Heb je het al gehoord van die en die? Jaaaa die zou in bed zijn gedoken met die he, terwijl ze zwanger was van die. En dat terwijl ze getrouwd is met die. We maken mensen kapot, in geestelijke zin dood je ze stukje bij beetje op deze manier. Wat is het toch dat het ons zo trekt? Worden we er zelf beter van?

Dus ergens zal er in die groep iemand moeten komen (doel ik overigens niet op jou hoor) die opstaat en zegt: jongens, dit is niet hoe God het bedoeld heeft. En dan begint het proces. Dan vraag je God om hulp, dat Hij je gaat veranderen. 

Ik heb wel geleerd dat ik me niet bezig moet houden met wat de mensen fout doen. (zooooooooooo moeilijk!) Als ik zie dat ze iets doen wat niet goed is en ik ben erbij dan vraag ik of dit wel zo slim of verstandig is. Tegelijkertijd weet ik hoe makkelijk je in die valkuil valt van bijvoorbeeld roddelen. Voor je het weet is je wat ontglipt. Maar ik denk dat we mogen leren dat we simpelweg niet perfect zijn. Misschien dat het je zelfs een stukje rust mag geven dat je je dus niet hoeft af te meten aan hoe goed een andere christen is maar je ogen op Jezus gericht mag houden. 

 

Ieder gaat door zijn eigen proces. Ik wil veel meer als wat ik nu al kan. Ik zit nog echt in het proces van mijn zelfbeeld terwijl ik eigenlijk al wil evangeliseren e.d. Maar God zegt: het is de tijd nog niet. Eerst mijn eigen persoon, als ik echt helemaal sterk ben in Hem dan pas komt de rest. Ik krijg de tijd er allemaal voor en dat geeft wel weer rust.

Ik snap je gevoel zo goed, maar bij het geloof is het volgensmij heel belangrijk echt je ogen op Jezus te houden, niet op de anderen. Want wij mensen zijn geen voorbeeld, zijn niet perfect.

Het gaat erom wat Jezus van ons vindt...

En hierin bedoel ik absoluut niets veroordelends naar jou toe, want ik snap het helemaal vanuit jou visie, helemaal vanuit jou zoekende visie. De kerk waar ik zit zit vol mensen die ook allemaal zonde doen. En weet je, ik ben er 1 van  ik ben niet mrs perfect. Maar je mag mij er altijd op aanspreken. Denk dat dat ook belangrijk is. Want soms ben je je er niet eens van bewust.

Ik ben er achter gekomen dat sommige dingen die ik deed om in een goed boekje te komen bij God (zo leefde ik eerst voor ik een relatie had) er helemaal niet toe bijdragen.

Las net nog wat moois in een overdenking:

Jezus is onze redder. Niet de kerk, niet wetten en regels, maar Jezus. Dus je moet je ogen vooral op Hem houden, en dan zul je langzamerhad veranderen en meer en meer op hem lijken. Maar dat duurt een mensenleven lang en dan ben je nog niet klaar.

Quote MaFKeeS:

dat is ook zo. ik heb altijd het idee dat ik weer een antwoord wil geven. kan volgens mij úu'ren met je kletsen, maar dat kun je denk ik wel met iedereen ik ben zelf opgegroeid met de kerkgemeenschap van het Leger des Heils. Zeer mooie jeugd door gehad. Ik had op het moment zelf door een hel-op-aarde in mn gezin. Mijn moeder zegt dat ze voor me bid enzo. heel lief. Mijn vader doet het dwingend: zijn tekst: ga zelf eens bidden, je zal zien dat het helpt, etc. ik heb er meer moeite mee dan. ik respecteer dat mensen troost vinden bij de Heer, maar als ik dat even niet kan....laat me! daarom wil ik je dus laten weten dat ik het mooi vind hoe jij het doet hier op het forum! er zijn een hoop meiden die nadenken over jouw antwoorden en manier van leven. mooi!

Mijn oma was ook van het leger des heils, wat een liefde en acceptatie! Vond haar zo mooi! Ze is vrijgemaakt geworden met haar huwelijk maar haar hart is altijd bij het leger des heils gebleven. Toen ik wilde overstappen naar een andere kerk vond ik bij haar zoveel accepatie en liefde. Ze zei altijd: hou je ogen op Jezus gericht en nies anders. Ze heeft zo gelijk gehad! Zie ik nu pas.

Als jij nu niet met Jezus kan praten dan kan jij dat nu niet. Voordeel is (zoals ik het zie) dat Hij je maker is. Hij weet wat je bezig houdt en daar hoef je niet voor met Hem te praten. Misschien geeft het je rust wel evne gewoon te praten met Hem, maar heb je er geen behoefte aan dan heb je dat niet.

God zit niet te wachten op dat je uit verplichting met Hem gaat praten. Wees er maar lekker ontspannen onder hoor! Jij hebt het zwaar genoeg, daar heb je geen extra last van dwang bij nodig.


Ik bid soms ook voor mensen van hier, waaronder jij. Maar wil je wel geloven dat ik altijd eerst heel erg moet lachen als ik voor je bid? Volgensmij Jezus ook. Kom ik weer aan hoor: En Heer, U weet hoe moeilijk Mafkees (haha) het heeft op dit moment.

Weet je wel dat onze gebeden op gouden schalen liggen. Zie je het al voor je, ze doen een briefje open en zien staan: mafkees helpen hahahaha.

Ontspan. God is een God van liefde, niet van dwang. Hij wacht gewoon op je hoor, zonder druk. Mocht je er ooit wel klaar voor zijn staat ie nog net zo ver met zijn armen open als nu.

Denk dat daar het grootste geheim in zit: geloof als een kind. 
Kijk ik naar mijn kinderen dan kan ik daar gewoon echt van leren.

Jozef en anna Maria Koekoek hahaha.

Afgelopen zondag deed ik groep 1 en 2 in de kerk, zitten we daar met een hele grote groep, andere man leidde het gesprek en er zat 1 van de voorgangers bij omdat zijn dochter nog niet alleen durfde te zijn. Vraagt de man die het gesprek leidde:

wat vieren we met kerst?

Zegt zijn eigen zoon: dat de kerstman echt bestaat ookal geloof jij dat niet papa, en dat Jezus is geboren.

Voorganger en ik lagen in een stuip, vader erbij. Hij zei al tegen zijn zoon: het is maar even dat het weer gezegd is he hahahhahahaha.

Ooooh echt, we kwamen niet meer bij. Zo stellig even verkondigen dat de kerstman toch echt wel bestond. Die domme papa ook, hij snapte er niets van hihi