Lerares schopt zoon

Deels begrijp ik het, aan de andere kant denk ik: als ouder zouden we juist moeten weten hoe frustrerend het soms kan zijn als je met kinderen werkt, hoe erg je er ook voor kiest (als ouders kiezen we er ook bewust voor en kan het per ongeluk ook gebeuren) soms halen ze het bloed onder je nagels vandaan.
Juist dan zouden we niet bij het eerste het beste de politie moeten inschakelen, maar onze kinderen kunnen leren dat fouten gemaakt kunnen worden. Dat jei emand ook de kans moet geven excuus aan te bieden.

En dan zit er een verschil in of het 1 keer is gebeurd of dat die juf erom bekend staat. Zou ik voor de klas staan en het zou mij nog enes gebeuren dan zou ik me echt gaan afvragen of ik niet overspannen raak of dat ik nog wel met kinderen moet werken. Want inderdaad; je hebt een officiele functie en daarbij hen je geen tik uit te delen wat de reden dan ook maar is. Jij moet het goede voorbeeld geven.

Alleen moeten mensen ook kansen krijgen (en dan heb ik het dus in het algemeen, niet specifiek dit voorbeeld) en is de politie niet altijd de eerste optie. Anders maak je je kind nog schijtens benauwd bij het idee dat wanneer iemand 1 fout begaat dat je de politie aan je broek hebt hangen. Daarbij kan er dan een lange dure weg bewandeld worden als ouders op hun strepen willen gaan staan terwijl de rechter er dan ook weer weinig aan doet als dit de eerste keer is... 

Daarom vind ik dat je het in perspectief moet zien en per geval moet bekijken. Verhaal ervoor erbij meenemen en hoe de juf verder bekend staat. Want ook zij zitten de hele dag in de kinderen, en ik vind dat zij wel wat van de kinderen zijn aangezien ik mijn kind de halve dag aan de juf toevertrouw. Dat maakt ze geen volslagen vreemde. En als ik zie hoe de kinderen tegenwoordig zich gedragen (en dan laat ik even hier het kind van TO er totaal buiten want daar kan en mag ik verder niet over oordelen) kan ik me best voorstellen dat het eens fout kan gaan, al dan niet in een reflex. Maar ik vind dat een juf ook een passende oplossing moet kunnen bewandelen zoals een cursus volgen of hulp zoeken in plaats van een heksenjacht achter haar aan te krijgen... Door 1 tik kun je een mensenleven kapot maken als je het zo hoog laat oplopen, en dat terwijl de meeste ouders dezelfde fout wel eens hebben begaan. 

En dan denk ik bij mijzelf: hoe erg zou het mij helpen als het hele dorp weet dat ik een tuk heb gegeven, dat iedereen naar over mij gaat praten, dat ze de politie op mij afsturen zonder mij een kans te geven mijn verhaal te doen waardoor ik mijn baan verlies, mogelijk niet meer prettig kan wonen op mijn plek enzovoort...

Ik vind lang niet in alle gevallen in verhouding staan. Ik vind het dan ook erg verdrietig dat er ouders zijn die het dat allemaal waard  vinden en vervolgens bij een tik thuis sorry zeggen en weer verder gaan. Zo krom als ik weet niet hoe.

sterker nog: ik denk dat je je kind een gigantisch schuldgevoel mee kan geven, ongeacht wat je zegt.

Want ik leer mijn kinderen ook dat anderen hem niet mogen slaan en hij niet mag slaan, maar als je het dan over oudere kinderen hebt die bewust al een beetje de leraar gaan uitdagen en dit zijn de gevolgen omdat de leraar helaas te ver ging, dan kun je als bij een kind als ik was 1000 keer zeggen dat diegene gewoon het recht niet had (waar ik het ook helemaal mee eens ben overigens) maar met 10 jaar was ik groot genoeg teb eseffen dat ik het wel eecht heb uitgelokt. En ondanks dat het leuk is dat het dan nog niet mag, zou ik me toch schuldig hebben gevoelt omdat die nu zijn baan kwijt zou zijn door mijn uitlokking en de reactie erop.
Dan kun je zo vaak zeggen dat het echt de schuld is van de leerkracht, maar bij veel kinderen gaat dat er niet in en zien ze hun eigen aandeel daarin ook. En ook daarin moeten we ze beschermen is mijn mening, dus niet bij elk wissewasje naar de politie stappen maar ook mensen kansen geven.

Want een kind is er niet de reden van als een volwassene te ver gaat, maar stilzwijgend kunnen ze het wel zo voelen wat je ook zegt. Daarom is dat perspectief zo belangrijk, het hele verhaal. 

En dan kun je wel zeggen: nou en... Ze mag het nou eenmaal niet doen. Maar in hoeverre help je je kind dan he? Het is ook echt moeilijke materie... Want waar ligt de grens. Maar ik denk wel dat het heel goed is dat we als ouders accepteren dat leerkrachten ook mensen zijn die fouten maken. En is 1 fout er al 1 teveel dat ze de hele carriere en mogelijk zelfs woonplaats moeten opgeven? Of erkennen we dat we dezelfde fouten ook kunnen maken en laten we het afhangen van de reactie van degene die de fout gemaakt heeft?

En ook hier heb ik het echt even helemaal niet over TO, maar over het algemeen, dus daar waar de ouders zeggen dat ze bij de eerste tik naar de politie zouden stappen.

Stel je voor dat de kinderbescherming zo werkt: de ouder geeft 1 tik, kind belt een hulptelefoon en weg, uit het huis. Je krijgt je kind niet meer terug en je mag geen kinderen meer krijgen want je hebt een tik gegeven en dat is strafbaar.

Meerdere tikken/ schoppen dan gaat er ergens iets fout bij de juf. Of ze kan het niet aan, of ze is pedagogisch gewoon echt verkeerd bezig en niet geschikt voor het vak. Maar als we dan onderscheid maken dan ook op dat vlak denk ik ;-)

Oeh wat sta ik hier anders in dan jou zeg....uitlokken? Nou sorry als een leraar er niet tegen kan moet hij dat beroep niet doen. Net of een leraar het recht heeft mijn kind te slaan als hij het heeft uitgelokt.....komt bij mij hetzelde over als dat als je als meisje naakt voor je leraar loopt heen en weer te zwieren je het ook uitlokt om verkracht te worden.

Een leraar of lerares of wie dan ook heeft zich te beheersen lukt dit niet dat moet je opstappen

Ik ken mezelf van dat ik 10 jaar was, toen was ik soms en anderen ook echt wel bewust aan het uitlokken. Daar waren we zelf ook bewust van. Kan ik net doen of 10 jarigen altijd onschuldig zijn, maar soms doen ze het helaas ook bewust met dat doel, kijken of ze de leerkracht zover kunnen krijgen.

Alleen zou een leerkracht daar inderdaad tegen moeten kunnen, ik zeg ook nie dat het dan ineens het recht heeft om te slaan.

En ja, ik vind dat een puber een leerkracht ook kan uitlokken om met haar te zoenen of iets dergelijks maar ik zeg nergens dat die er dan ook op in mag gaan. Al kunnen ze het wel bewust zelf uitlokken.

Als een meid van 15 naakt naar een leraar loopt en zegt dat ze sex met hem wil, zeg jij dan: ze is zich nergens van bewust en dat gaat geheel per ongeluk?

Of probeert ze de leerkracht toch zover te krijgen (uitlokken) en hoort hij daar tegenin te gaan en van haar af te blijven.

Ik zeg het laatste, en de volwassene is schuldig als die er wel op ingaat (een tik, verkrachting wat dan ook) maar uitlokken kunnen ze zeker. 

Vind het naief te denken dat dat allemaal per ongeluk of zonder opzet gaat. Op den duur komen ze op een leeftijd dat ze doorkrijgen dat een actie reactie oplevert.

Alleen dan moeten de volwassenen de verstandigen zijn en inderdaad, zij zijn de schuldigen als er wel wat gebeurd. Want je bent nooit schuldig aan een verkrachting of als je geslagen wordt. Zijn gewoon dingen die niet horen te gebeuren en dat zeg ik ook helemaal nergens. 

Je kinderen moeten inderdaad veilig op school zijn, en wat de beide verhalen ook zijn, ikzelf ben er een voorstander van ten allen tijde achter je kind te staan totdat hijzelf aangeeft dat hij liegt (komt ook door eigen verleden, hele groepen die anders beweerden dan mij terwijl ik al die jaren eerlijk ben geweest. Maar omdat anderen het zeiden werden zij geloofd omdat ze met meer waren).

Goed dat je wordt teruggebeld, en als het niet naar je zin is omdat je twijfelt aan zijn veiligheid op school (en misschien die van andere kinderen) dan is het zeker goed dat je het verder doorpakt. Uiteindelijk gaat het wel om je kind.

Hoop overigens dat je wel begrijpt dat waar ik het over heb niet op jou is toegespitst. Daar kan ik verder niet over oordelen, maar praatte over heel wat dingen in het algemeen.

Ja je zoon had zijn medicijnen in moeten nemen, alleen het is gewoon een kind. Dus daar kan de school dan gewoon in meedenken. Als hij die op school moet innemen kunnen ze er ook iets voor verzinnen waardoor ze zeker weten dat hij het inneemt (even laten afkruizen bijvoorbeeld, zo doen wij dat met andere medicijnen van mijn zoon). 

Een schop is geen logisch gevolg van een kind wat geen medicijnen inneemt. 

Vind het overigens belangrijk dat ouders achter hun kind staan, niet ten koste van alles en wel met een realistisch beeld en een realistisch reactie. Maar die basis vind ik erg mooi. Zo belangrijk voor het kind!

Mama van Dewi 06-10-01 Elin 08-11-06 Danae 16-07-11