Familie die grenzen niet respecteert

Ik loop er telkens tegenaan dat mijn schoonfamilie onze regels en grenzen als ouders niet respecteert. Als ze de kinderen (op hun eigen initiatief) een dagje mee uit nemen ofzo dan krijg ik al de kriebels, omdat ik weet dat er vast weer 'iets' zal gebeuren. Ze geven de kinderen dan bijvoorbeeld pijnstillers van een soort die wij ze niet zouden geven (wij zijn sowieso geen voorstanders van pillen bij een beetje hoofdpijn; proberen het liever eerst anders op te lossen) of laten ze bier proeven, terwijl ze weten dat wij hierop tegen zijn. Of ze vertellen de kinderen dat ze ze mee naar het buitenland gaan nemen op vakantie (zonder overleg met ons).

Ze doen dit allemaal een beetje onder het mom van 'wij mogen ze best een beetje verwennen'. Op zich vind ik best dat ze door de familie een beetje verwend mogen worden, maar wel met respect voor onze grenzen. Verwennen is bijvoorbeeld wat extra's te snoepen geven of later naar bed gaan, maar niet bewust dingen doen die wij echt niet leuk vinden.

Ik heb hier echt heel veel moeite mee, maar vind het ook moeilijk om dit bespreekbaar te maken, omdat ik weet dat ze toch niet snappen waarom wij 'zo moeilijk doen'. Ze vinden dat het moet kunnen en de keren dat we er iets van hebben gezegd (want dat proberen we wel) werd het allemaal weggewuifd en waren ze eerder beledigd dan begripvol. Ze hebben sowieso ook erg de neiging om ons te vertellen hoe we dingen moeten doen en hoe de kinderen moeten worden opgevoed; ook als wij duidelijk aangeven dat wij dit anders zien.

Hoe moet ik dit nou aanpakken? Wat moet ik tegen mijn schoonfamilie zeggen zonder een enorme ruzie te maken (want dat wil ik niet), maar wel zodat ze onze grenzen gaan respecteren? Ik wil niemand voor het hoofd stoten, maar misschien moet ik wat harder zijn.

Hoe zouden jullie dit aanpakken?

Bedankt voor jullie reacties. Ik vind het fijn om te lezen dat ik in elk geval niet de enige ben die deze dingen de grens over vind. Ze weten het telkens weer zo te draaien dat het lijkt alsof wij overdrijven ofzo.

Het lastige is dat de kinderen zich meteen gaan verheugen als hen bijvoorbeeld een vakantie wordt beloofd en dan moeten wij ze daarin teleurstellen. Wij gaan dit namelijk niet toestaan.

Jullie hebben wel gelijk hoor 'dan maar scheve gezichten' dat is ook zo. Ik vind het alleen zo moeilijk. Waarom kunnen mensen je grenzen niet respecteren als je die op een rustige manier aangeeft? Maar goed, ik moet mezelf maar bij elkaar rapen en nog maar eens wat duidelijker zijn vrees ik...

@Jolanda: mijn man vindt het net zo lastig als ik. Het gaat ook niet om zijn ouders, maar andere familie waarmee hij wel een soort ouder-kind relatie heeft (beetje moeilijk, wil het niet helemaal uitleggen ivm herkenning). Mijn man reageert duidelijk dat hij bijv. absoluut niet wil dat zijn kinderen bier krijgen; ook geen paar slokjes en dat hij het niet fijn vindt dat dit zomaar gebeurt.

@Diane: de kinderen zijn van bovenbouw basisschool leeftijd (ga ivm herkenning even niet de precieze leeftijden noemen); wat ons betreft geen geschikte leeftijd voor (een aantal slokken) bier. Wat betreft de pijnstillers mogen ze als dit echt nodig is gewone paracetamol hebben, maar dan graag in overleg. Bovendien begrijp ik van mijn zoon dat hij heeft aangegeven liever geen pijnstiller te nemen, maar is er op hem ingepraat om het toch te doen. Dat vind ik ook erg lastig.

@Veerle: wat vervelend zeg. Mensen hebben soms echt niet door dat we ze doen eigenlijk helemaal geen 'leuke verwennerij' is....

@Alice: dat vind ik ook echt niet kunnen om zo met andermans kind te gaan rondrijden...

@liefje: dat ben ik ook met je eens. Dat van het bier zijn we achter gekomen de laatste keer dat ze bij de familie kwamen en ik wil dus ook niet dat ze op deze manier nog bij hen zijn. Alleen hoe pak je dit aan? Dat vind ik moeilijk. Dat van het bier en de pijnstillers zijn recente voorbeelden. Het is de zoveelste keer dat grenzen worden overschreden.