Hoe vaak huil jij?

Ehmmmmmmm, bijna nooit. Kan de keren op 1 hand tellen de laatste 10 jaar.

---

Klagen is zinloos; Doe iets of vergeet!

Oh dat verschilt enorm...de ene maand ben ik meer emo dan de andere maand...ligt eraan welke film erop staat, hoe ik in mn vel zit, of ik gestopt ben met roken (dan ben ik namelijk heel zielig :lol

---

The most dangerous place on earth is between a mother and her child

Nooit, ik kan niet meer huilen.
Lijkt mij soms wel heerlijk hoor even flink janken

Ik kan wel volschieten, als ik iets zie wat mij heftig raakt dan kan ik wel een dramatische oogjes vol aanval krijgen, maar ze lopen nooit over

Zelde maar dan moet er echt iets gebeuren of iets met daisy zijn dan kan ik echt janken..

---

Ik ben niet doof!! Ik negeer je gewoon

Vaak hahaha.....tenminste als ik iets zieligs of iets zie op tv waar ik blij van wordt kan ik wel janken ja haha. Soms is het gewoon te erg, maar sinds ik zwanger ben geweest van mijn tweede ben ik een ontzettende emotionele trut

Ik kan trouwens wel janken van woede, maar dan is het vaak al te laat

normaal ben ik geen jankerd, hooguit soms bij een zielige film.
maar de afgelopen dagen echt mega gejankt, m'n beste vriendin heeft te horen gekregen dat ze kanker heeft.
pfff te pas en te onpas vliegt het me aan.

Ligt ook aan de situatie...na het overlijden van mijn moeder en 5 maanden later mijn vader... heb ik wel ff flink gehuild.
na die periode ... droom en huil ik niet..

vroeger was is echt een snotterkont

zo scheet ik ook in mijn broek voor onweer nu ik kinderen heb is dat helemaal weg..mja das offtopic lol

Ik schiet wel veel vaker vol dan vroeger. Vaak genoeg hier op ML zelfs, bij een topic.
Toen ik nog geen moeder was, deed me dat allemaal veel minder.
Echt huilen komt niet vaak voor. Laatste keer was op een militaire begraafplaats toen ik zwanger was van mijn zoontje. Is nu 2 jr geleden.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Oh nee.. ik lieg... begrafenis van mn oma.. en haar sterven. Was 7 weken voordat mijn zoontje geboren werd en ze had hem echt vreselijk graag ontmoet

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Rond de eisprong kan het wel eens voorkomen dat ik bij de stomste dingen even volschiet..niet echt huilen, maar wel tranen.

---

mama van Amber 22-05-2006 en Stella 02-04-2009

Quote Minou:

Rond de eisprong kan het wel eens voorkomen dat ik bij de stomste dingen even volschiet..niet echt huilen, maar wel tranen.

Ja dat heb ik ook. Heb de afgelopen wel gejankt, maar dat was door vreselijke pijn.

Quote Minou:

Rond de eisprong kan het wel eens voorkomen dat ik bij de stomste dingen even volschiet..niet echt huilen, maar wel tranen.

Heel herkenbaar.
En wat ik zelf erg opvallend vind, de oudste is met een ks geboren en nadien was ik niet emotioneler.
Maar sinds de jongste via de natuurlijke weg geboren is schiet ik echt veel sneller vol en dat is nooit meer overgegaan.
Neem nou dat filmpje in dat topic met dat aanzoek, nou...dan moet ik echt al slikken .

Ik kan echt om iedere scheet huilen, maar nooit in het bijzijn van anderen. Zal zelden mijn verdriet aan iemand laten zien

ik huil nooit krop alles op en wil mij niet laten gaan wil sterk zijn. iedereen zegt laat je eens gaan maar ik doe dat niet voelt als falen denk ik

Ik kan enorm huilen als mijn kinderen onrecht aangedaan wordt op wat voor manier dan ook. Kan iets heel simpels zijn voor mij maar voor hen is het dan wel enorm en dan kan ik wel janken. Vaak zit daar wel ook een stukje woede bij.

En af en toe moet ik janken om niets. Vreselijk!!

Als een ander moet huilen omdat er verdriet is jank ik heel gemakkelijk mee. Vreselijk! Wil je trootsten sta je zelf te janken.

Eigenlijk ben ik best wel een jankerd

Ik huil niet zoveel alhoewel sinds mijn vader is overleden vorig jaar 30 mrt ben ik wel wat vaker emo.vooral als je zo momenten hebt dat je aan hem denkt en hem heel erg mist..soms sta ik voor zijn foto in de kamer en praat effe met hem.is dit stom??

Kan ook wel janken oftewel tranen in me ogen hebben van gevoelige dingen.

Nou Tessa ben blij dat ik niet de enige ben, ik huil ook echt heel erg vaak. Wat mn dochter betreft helemaal. Elke keer met 10 minuten gesprekken ook met de juf, ik schaaam me dood maar kan het gewoon niet tegenhouden. Daarbij speelt er ook wel wat heftigs nu maar dan nog.
Bij een film ook en het nieuws kijk ik al vaak niet meer.

Chantal ik vind dat niet raar hoor!

Oh vaak, wordt soms gek van mezelf

ik huil heel vaak.

maar het gekke is...niet als er iets ergs is. mijn man is heel ziek, mijn moeder is heel ziek, en daar huil ik niet om, maar banjer er meer doorheen.

ik huil als er iets zieligs op tv is, ik huil als mijn zoon een voorstelling op school heeft of als mijn jongste ineens zegt "hou van jou"

nu wordt mijn kleuter bijna een 1e klasser....o men...ik blijf janken

misschien 10 keer per jaar..niet vaak in ieder geval.

Ik ook best wel vaak..meer idd volschieten dan echt huilen maar ben wel echt een emo-muts.
Zelfs als de kids op schoolreis gaan, sta ik met tranen in mn ogen ze uit te zwaaien hihi

---

Don't dream your life...live your dreams!

Momenteel veel vaker dan anders, maar daar heb ik ook een goede reden voor

Vaak als ik een momentje alleen ben en de tijd heb om erover na te denken en hoe enorm oneerlijk ik het voor mijn kind vind wat er allemaal met hem gebeurd, maar ik doe het zelden in de kinderen hun bijzijn. Enkel toen we de diagnose kregen en ik even helemaal van de kaart was. Maar toen zat ik niet te brullen hoor, maar hield het even niet droog

---

There comes the monkey out of the sleeve.

Ik heb een man dat is echt een ijskonijn, die heb ik nog nooit zien huilen, en we zijn 17 jaar samen.
Ik huil voor 2

ik huil best veel eigenlijk, maar dat komt omdat ik zeer empatisch ben, als iemand het moeilijk heeft en verteld me daarover zou ik zo mee kunnen janken, en dat gebeurt dan ook vaak, ik ben zooooooo emo van kleine dingen, mooie muziek enz. en ja dat is soms best lastig

Laatste tijd te vaak.
Volgens mij gooi ik er nu alles uit wat ik vroeger niet heb gedaan

Ik huil weinig. Eigenlijk 1 keer per jaar of zo heel intens, vooral om alle heftige gebeurtenissen in mijn leven bij elkaar, Gemis naar de tijd daarvoor of zo.

En ik jank als ik trots ben op mijn kinderen.... als ze een uitvoering doen of toen ik mijn dochter van de week aan zag komen bij het eind van de avondvierdaagse. Sta dan niet te brullen maar schiet wel vol

Quote Myself:

[...] Heel herkenbaar. En wat ik zelf erg opvallend vind, de oudste is met een ks geboren en nadien was ik niet emotioneler. Maar sinds de jongste via de natuurlijke weg geboren is schiet ik echt veel sneller vol en dat is nooit meer overgegaan. Neem nou dat filmpje in dat topic met dat aanzoek, nou...dan moet ik echt al slikken .

Oh wat herkenbaar !!
Hier de eerste ook via ks en de 2e gewone bevalling, en een jankerd dat ik ben geworden joh.
Ik gooi het zelf erop dat ik met 12 weken een miskraam heb gehad en toen binnen 3 maanden weer zwanger was.
Had al jaren hart tabletten voor ritmestoornissen, en ik heb ze nu gewoon al 5 jaar niet nodig -komt wss omdat me hormonen heel erg verandert zijn- en me hart nu normaler klopt

Ik schiet heel vaak vol, bij sommige topics hier, bij nieuwsberichten, als ze slecht zijn maar ook van goed nieuws kan ik volschieten (van geluk)
Van ontroerende foto's of verhalen krijg ik een brok in mijn keel.
Rond de eisprong en tegen de menstruatie is het nog even 10 x erger.
Maar ik ben een kei in tranen inslikken!
Maar heel af en toe breek ik...en dan jank ik ff flink en is het weer oke.