Ons leven met 17 kinderen

Ik heb het zitten kijken, tjonge jonge zeg, alleen handcontact, knap hoor! zou niks voor mij zijn

Quote MamaVonn:

Nou zoals ik het zie worden die kinderen heel beschermd opgevoed. Ze wonen op het platteland, mogen geen tv kijken, krijgen thuisonderwijs enz. Dus met hoeveel anderen zullen ze in contact komen?

Ik vind het echt onbegrijpelijk dat iemand kiest voor thuisonderwijs.
Met 20 broertjes en zusjes zie je mensen genoeg, maar ik vind het geen gezonde situatie.

Quote Nina_mv_Owen_en_Quinn:

[...] Maar de hechting met de ouders is niet zoals in een gezin met een "normaal" aantal kinderen dus in die zin missen ze echt wel iets.

dat denk ik ook wel ja... je kunt nooit zoveel aandacht hebben voor iedereen individueel.

Vraag me trouwens af of die ouders ooit een nacht hebben doorgeslapen de afgelopen 22 jaar....

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Ik werd helemaal eng van die handen vasthouden de hele tijd! Zelfs tijdens het eten! Pffffff daar moet je toch niet aan denken!

Ik kreeg ook de rillingen dat het hele gezin overal mee naar toe moest, zelfs de kids boven de 15 moeten mee omdat moeder een of andere oorkonde kreeg als ganzenhoedster oid. Ik vind ze wel heel erg showen hoor met hun gezin. En die zoon die zich verloofd had, alles moet gebeuren in aanwezigheid van het hele gezin.

---

mv O 04-12-2006 , Q 04-07-2011 en V 05-05-2014

ik vond dat handje vasthouden nogal obessief worren... zelfs tijdens het eten aten ze met 1 hamd!!

Ik vind het wel super hoe kalm en rustig die moeder blijft, ook hoe rustig ze de kinderen terecht wijst.

Quote Nina_mv_Owen_en_Quinn:

Ik vind dit echt geen gezonde situatie. De kinderen kunnen nooit hun stukje aandacht krijgen van de ouders wat ze nodig hebben. Ze zijn grotendeels opgevoed door hun broers en zussen. Ik vind dat heel sneu. Natuurlijk zeggen ze dat ze het geweldig vinden en dat ze het niet erg vinden hun jongere broertjes en zusjes te helpen. Kinderen zijn loyaal aan hun ouders en zouden niet snel iets negatiefs zeggen. Reken maar dat het heel zwaar is voor de oudste kinderen die nog thuis wonen. Naast schoolwerk en familie uitjes (de hele familie moet mee als er iets is lijkt het wel) hebben zij de zorg voor alle jongere broers en zussen. Want moeder is bijna altijd zwanger en vader zal vast werken. Echt erg voor die kids.

Ik denk dat deze kinderen meer aandacht van de ouders krijgen dan een gemiddeld kind uit Nederland. Ze krijgen thuis onderwijs, de kinderen hier gaan naar de kinderopvang op naar school, de kinderen weten gewoon te benoemen wat ze waarderen aan haar manier van opvoeden, ikzelf en vele andere kunnen daar nog wat van leren, de kinderen zien er gelukkig uit, goed verzorgd enzovoort.

Ik vind het juist zo knap dat het iig lijkt dat die kinderen met zoveel nog meer aandacht krijgen als wat wij met 2 tot 4 kinderen kunnen...

Wel typisch trouwens dat deze kinderen hun geluk uitspreken en dat andere mensen het direct in twijfel trekken dat ze dat tuurlijk wel zeggen omdat ze loyaal zijn naar de ouders enzovoort...

Is het zo gek dat iemand iets anders doet als wat jij goed vind, en dat ze dat ook nog kunnen waarderen?

Dus als jou kind zegt: mijn mama is lief, dan bedoeld die dat eigelijk niet maar is die loyaal? Dan oet de buitenwereld dat ook zo opvatten?

Ik denk dat deze kinderen een stuk gelukkiger zijn dan heel wat andere kinderen die met minder zijn. Door weinig tv, onderwijs van je eigen moeder, gezamelijke uitstapjes enzovoort is er veel meer contact als met een basisschool, televisie, nintendo DS, uitstapjes waarbij je elkaar amper ziet.

Ik zou best willen ruilen

ben het met je eens boterbloem...alleen niet over het stukje ruilen

---

The most dangerous place on earth is between a mother and her child

Ik heb gister ook zitten kijken.. jeetje dat handje vast houden!

En door hun doen en laten, en de kleding die ze dragen krijg ik zo'n Amish gevoel!
Heb deel 1 niet gezien, dus geen idee of ze dat wel of niet zijn..

Quote MamaJaxx:

Ik heb gister ook zitten kijken.. jeetje dat handje vast houden! En door hun doen en laten, en de kleding die ze dragen krijg ik zo'n Amish gevoel! Heb deel 1 niet gezien, dus geen idee of ze dat wel of niet zijn..

het is een heel conservatief gezin, ook hier in nederland zijn die gezinnen er nog
Het is net iets anders, maar de kleding en haardracht lijken erg veel op die van mensen uit de oud gereformeerde kerken hier in Nederland. Ook hun doen en laten en normen en waarden. En tja, ik ken die gemeenschap van binnen en buiten en zie erg veel overeenkomsten.
Doet trouwens niks af of aan over wie of hoe ze zijn hoor!
Ze zijn geen Amish zeiden ze.

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Haha nou in zekere zin ruilen hoor, ik deel hun manier van leven verder dan niet (het christelijke aspect) maar ik zou er best een kind willen zijn. Moeder lijkt me te heftig hihi

Quote Jomi:

ik vond dat handje vasthouden nogal obessief worren... zelfs tijdens het eten aten ze met 1 hamd!!

je moet toch wat he als je verder niks mag... niet kussen, niet knuffelen.... dan maar handje vasthouden

---

Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg!

Ik heb alleen de eerste aflevering gezien en kan niet zeggen dat het er ongezond uitziet, qua aandacht verdelen.
Ik heb alleen een zus en dat was al enorme strijd. Naar mijn idee werd zij voorgetrokken, omdat ze meer mocht omdat ze ouder was, daarentegen vond mn zus weer dat ik voorgetrokken werd omdat ik de jongste was. Die strijd duurt hier al 32 jaar. Nu krijg ik weer (onbewust) meer aandacht omdat ik hun enigste kleinkind hier heb en ze hier dus sneller en vaker langskomen dan bij mn zus, die altijd aan het werk is. Die strijd zie ik dus niet in hun gezin eigenlijk. Denk dat die kinderen ook veel sneller tevreden zijn met wat ze hebben.
Tja en dat ze huishoudelijke taken meoten doen, vind ik alleen maar goed. IK heb vroeger hooguit een keer moeten afwassen of stofzuigen en vind dat achteraf jammer, want toen ik voor het eerst op mezelf ging, moest ik alles, maar dan ook alles nog leren (en nog weleens bel ik mn moeder voor huishoudelijk advies ), ik was totaal niet zelfstandig toen ik het nest verliet, al dacht ik dat zelf wel natuurlijk

---

The most dangerous place on earth is between a mother and her child

Wij hebben geen 17 kinderen en zijn wel christen, maar niet zo streng als deze mensen.

Wat ik wel weet, is dat wij als gezin toch wel anders in elkaar steken dan een gezin waarvan de kinderen naar school gaan.
Thuisonderwijs is een beetje een levensstijl, omdat alles erdoor beïnvloed wordt. Ik kan me wel voorstellen dat dat juist met 17 kinderen heel goed kan werken, alhoewel het wel veel werk is voor de moeder en ze zich blauw zullen betalen aan lesmaterialen.

Ik vind het mooi om te zien dat er nog zulke gezinnen zijn. Zou zelf ook best 17 of meer kinderen willen hebben, maar dat trekt mijn lichaam niet. Mijn man trouwens niet, hoor. Die zou gillend gek worden

Grootste nadeel lijkt me de was...

Toen ik op internaat zat, moesten wij als jongens en meisjes 3 feet ertussen houden. Dansen was verboden en kledingregels waren ook erg streng alhoewel meisjes wel broeken mochten dragen. Die afstand werd altijd keurig gehouden (als er volwassenen in de buurt waren ;-))

grote gezinnen zijn vaak 'fatsoenlijker 'dan kleine haha.

Ik moet er niet aan denken om ze zelf te krijgen, vind 4 al pittig !
( lijkt me op den duur toch funest voor je lichaam ? ) maar ik vind het wel geweldig om te kijken naar die grote gezinnen !

Lijkt me zooooo gezellig !

Volgens mij krijgen ze ook veel van de kerk(gemeenschap) anders trek je dat financieel gewoon echt niet hoor.

Quote Anoniema:

Volgens mij krijgen ze ook veel van de kerk(gemeenschap) anders trek je dat financieel gewoon echt niet hoor.

En van sponsoren. Als je op hun website kijkt is er zelfs een apart hoofdstukje van. En ze hebben een boek uitgegeven, verschillende DVD's, geven lezingen. Daar zal ook wel het nodige van binnenkomen.

Gisteren kwam er een gezin met 16 kinderen (17e op komst) logeren en ze bleven niet 1 nachtje maar 2 weken!!! Waren ze ineens met 40 mensen. Pfff ik zou gek worden.

In het voorstukje wordt gezegd dat ze huizen verhuren. Zo hebben wij idd in den Haag gewoond, bij iemand die huizen verhuurde en die was miljonair. Daar kun je flink op verdienen.

Ik ben nu een serie aan het kijken van 2 Nederlandse gezinnen met ieders 12 kinderen.
Het ene gezin heeft een 3 slaapkamerflat en dan ben ik aan het klagen over ruimte gebrek met 2 kids hihi.

Dat programma van die 2 NL gezinnen MOEST ik van mijn schoonmoeder kijken.
Ben er nog steeds niet achter of ze vond dat we nu moeten stoppen of dat ze er nog 6 kleinkinderen bij wil

Ik vond dat ook al heel mooi om te zien hoe ze dat allemaal regelen met 12 kinderen. Zag opeens ook in dat ons huis niet te klein is, maar dat wij de ruimte verkeerd benutten

Quote MamaVonn:

Nou zoals ik het zie worden die kinderen heel beschermd opgevoed. Ze wonen op het platteland, mogen geen tv kijken, krijgen thuisonderwijs enz. Dus met hoeveel anderen zullen ze in contact komen?

Waarschijnlijk met heel veel andere kinderen, net als andere thuisonderwezen kinderen. Denk aan kerk, in het dorp etc.

Alleen waarschijnlijk niet in situaties die de ouders niet sociaal verantwoord vinden.

Wist je trouwens dat tot nu toe uit alle onderzoeken (en in de VS zijn er veel met meer dan 1 miljoen thuisonderwezen kinderen) juist blijkt dat kinderen die thuisonderwezen worden sociaal-emotioneel gezien veel sterker in de schoenen staan dan hun schoolgaande leeftijdsgenoten?

Quote Maris1974:

[...] Ik vind het echt onbegrijpelijk dat iemand kiest voor thuisonderwijs. Met 20 broertjes en zusjes zie je mensen genoeg, maar ik vind het geen gezonde situatie.

Ik ben dus zo iemand die heel bewust heeft gekozen voor thuisonderwijs! Zoals ik hierboven al schreef, sociaal-emotioneel gezien biedt het in de ontwikkeling van kinderen veel voordelen. OK, wij leven niet zo geïsoleerd als deze mensen, maar toch zien onze kinderen dus minder vreemden dan schoolgaande leeftijdsgenootjes.

Resultaat na bijna 9 jaar hard werken? Kinderen die juist heel sociaal zijn en die (ver) voorlopen op leeftijdsgenootjes. Waar mijn kinderen ook komen, iedereen is er vol lof over. Ze kunnen goed meedoen met kinderen in een zondagsschoolklasje of op sportverenigingen e.d.

Iedere ouder mag kiezen wat hij/zij het beste vindt voor hun kinderen. Voor ons is dat thuisonderwijs. Voor de Duggars dus ook.

Quote Anna28:

[...] dat denk ik ook wel ja... je kunt nooit zoveel aandacht hebben voor iedereen individueel.

Dat is waar. Aan de andere kant... Ze zijn veel thuis dus brengen wel veel tijd met hun ouders door. En misschien vinden ze het juist wel prettig om met zoveel te zijn en niet continue door de ouders op de vingers gekeken/ge-entertained te worden ;-)

En het is niet zo dat alle kinderen die alleen of met 2 opgevoed worden zoveel ''quality-time'' met de ouders doorbrengen. Dat verschilt sowieso per gezin. Of je nu 1, 2 of 20 kids hebt

Als ik het verschil zie:

daar krijgen ze thuisonderwijs (is aandacht) amper tv of internet (dus spelletjes samen doen en aandacht), met z;n allen eten maken en eten (aandacht ondertussen) enzovoort.

Kijk ik naar een gemiddeld nederlands gezin dan werken beide ouders waarvan een van de ouders in deeltijd (kind op kdv) gaan kinderen naar school (uren weg van huis, aandacht van anderen) komen ze thuis krijgen ze aandacht, maar regelmatig verdwijnen ze achter computerspelletjes of tv (amper aandacht) eten samen maar soms zelfs voor de tv en worden naar bed gebracht...

Ik vraag me echt af wie de meeste aandacht krijgen. Alleen al hoe je ze horot praten over elkaar en over de ouders, er heerst daar liefde en respect. Kennelijk kan het dus wel...

Het zet mij iig aan het denken.

Ik ken een gezin dat ook heeft gekozen voor thuisonderwijs. En als ik zie hoe die kinderen met elkaar en met anderen omgaan.... petje af. En ik denk niet dat dit zozeer door het thuisonderwijs komt, maar door de hele manier van leven van dit gezin. En het thuisonderwijs is daar onderdeel van.
Ik zou het niet kunnen, maar ik heb er heel veel bewondering voor en het is genieten om te zien hoe veel geborgenheid daar leeft. En hoe (sociaal) sterk dit de kinderen maakt.

In het dorp waar ik opgroeide woonde ook een gezin met 18 kinderen. Vrouw heeft daarnaast enkele miskramen en 1 doodgeboorte gehad.
De man heeft een eigen zaak, ze bewoonden twee huizen tegenover elkaar op een smalle dijk.
Streng gelovig idd, maar vrouw gaf ook aan dat ze zich zwanger het prettigst voelde. Kinderen zaten gewoon op school en het was met en bij hen altijd een gezellige boel.

Helaas is er een aantal jaren geleden gebleken dat de vader en oudere broers incest pleegden bij een paar meiden binnen het gezin. Ook de strafmethoden bleken nogal barbaars te zijn.
Jammer, ik vond dit altijd het voorbeeld van een heeeel groot gezin waar een fijne sfeer leek te heersen en veel kon en mocht.

Zij werden trouwens niet door anderen gefinancierd, onderhielden zichzelf.

De kinderen zijn ondertussen allemaal het huis uit, de jongst

oeps, ging mis.
De jongste is nu tegen de 30 denk ik

Ik vind het heel bijzonder zo'n groot gezin.
Ik ben het met boterbloem en danielle eens, die kinderen komen niets te kort en zijn gelukkig. dat is toch wat je wil voor je kinderen?!

Ik denk dat het wel meewerkt dat ze op tv zijn, daarmee kunnen ze de kosten die het met zich meebrengt zo'n groot gezin te onderhouden wel ophoesten. want anders lijkt het me maar wat zwaar om rond te komen.

Quote Boterbloem:

Als ik het verschil zie: daar krijgen ze thuisonderwijs (is aandacht) amper tv of internet (dus spelletjes samen doen en aandacht), met z;n allen eten maken en eten (aandacht ondertussen) enzovoort. Kijk ik naar een gemiddeld nederlands gezin dan werken beide ouders waarvan een van de ouders in deeltijd (kind op kdv) gaan kinderen naar school (uren weg van huis, aandacht van anderen) komen ze thuis krijgen ze aandacht, maar regelmatig verdwijnen ze achter computerspelletjes of tv (amper aandacht) eten samen maar soms zelfs voor de tv en worden naar bed gebracht... Ik vraag me echt af wie de meeste aandacht krijgen. Alleen al hoe je ze horot praten over elkaar en over de ouders, er heerst daar liefde en respect. Kennelijk kan het dus wel... Het zet mij iig aan het denken.

Helemaal mee eens!

---

The most dangerous place on earth is between a mother and her child