Bevallingsplan

Ik ben bezig met het schrijven van een bevallingsplan.
De bevalling van de jongste was op zijn zachts gezegd verschrikkelijk en ook de behandeling daarna niet echt volgens het boekje.
Nu wil ik bepaalde dingen dus duidelijk aan gaan geven in overleg met het ziekenhuis.
Mijn gyn is het helemaal met me eens hierin.
Ik heb dus al een behoorlijk begin maar heb steeds het gevoel dat ik dingen vergeet.
Tot nu toe heb ik dit:

Dochters zijn onder familiebegeleiding (moeder, zus, schoonzus) in het ziekenhuis aanwezig tijdens ks.

Baby en man blijven zoveel mogelijk bij mij (op recovery).
Indien niet mogelijk door omstandigheden blijft man bij baby en familielid bij mij.
Ik word dan op de hoogte gehouden van conditie en behandeling.

Indien mogelijk wil ik graag alleen liggen na de ks ivm eerder doorgemaakte ppp/ppd.

Geen inloop of heen en weer geloop van verpleegkundigen ed. Ik krijg en neem mijn tijd en rust om mijn kindje te leren kennen en het voeden zelfstandig op te starten.

Mijn dochters wachten na de ks en evt eerste kennismaking op mij in de ruimte waar ik ga verblijven.

Niemand raakt mij ongevraagd/onaangekondigd aan.

In wil niet hoeven smeken om extra pijnstilling (dag na ks) en ook niet afgescheept worden met paracetamol. Ervaring leert mij dat dit niet voldoende is en ik wil hier serieus in worden genomen.

Als baby op neo/kinderafdeling ligt wil ik regelmatige updates (als/zolang ik er zelf niet heen kan) en een bezoekschema zodat ik zoveel mogelijk bij baby kan zijn zonder steeds te hoeven vragen daarom en ik weet waar ik aan toe ben.

Mobiliseren op mijn eigen tempo zonder druk, misschien heb ik een dag langer rust nodig, dit voel ik zelf heel goed aan, lange transfers niet te snel in rolstoel.

Ik slik extra paracetamol in eigen beheer en op eigen inzicht en verantwoording.

Kindje wanneer mogelijk zsm huid op huid (liefst direct na geboorte).

Ik geef borstvoeding en voed bij met kunstvoeding op eigen inzicht en aangeven, geen discussie.

Ik wil zo snel als verantwoord is naar huis.

Tijdens ks wil ik weten wat er gebeurt, niet iedere snede maar of er ‘complicaties’ zijn zoals verklevingen ed., redenen waarom de ingreep langer zal duren dan verwacht.

Man is in de ok tijdens ks.


Wat zijn nu dingen die jullie erin zouden zetten ter aanvulling van wat hier al staat?
De vormgeving en toonzetting komt nog, dit doe ik in samenwerking met een maatschappelijkwerkster.
Weet alleen nog niet wanneer ik haar weer zie en wil zo goed mogelijk voorbereid zijn als ik weer naar haar toe ga.

Alvast bedankt,
Groetjes Natasja

Pffff heeft even geduurd maar alles is rond.
Ik heb een gesprek gehad op de afdeling, het zgn sectiospreekuur, waarin alle haken en ogen en mijn hele plan uitgebreid besproken zijn.
Dacht echt toen ik wegging daar: als ze allemaal een beetje zo zijn laat ik me vandaag nog opnemen een heel groot contrast met hoe ik hier ingestapt ben zeg.
Veel was ook al naar de afdeling gekoppeld en die hadden direct andere de afdelingen ingeseind en alvast antwoorden gevraagd zodat er zoveel mogelijk besproken kon worden in 1 gesprek.
Vandaag ook de laatste goedkeuring van de anesthesist gehad dat mijn man met baby op de recovery bij mij mogen zijn.
Natuurlijk indien mogelijk, ik begrijp heel goed dat als er iemand ligt met een verleden van onvruchtbaarheid of met een hele zware ok achter de rug (enz, enz) diegene niet ligt te wachten op koeren van/over een baby op de afdeling.
Maar gewoon het feit dat ik zo serieus genomen word doet me zo ontzettend goed.
Paracetamol gaat ws amper nodig zijn want ik krijg een pompje voor 48 uur zodat ik zelf morfine kan doseren als ik het nodig heb, maar als ik eerder van de pomp af wil mag dat altijd en kan ik alsnog morfine krijgen mocht het te voorbarig zijn.
Ze vonden het heel goed dat ik ook de standaard dingen benoemd heb zodat ze mij op voorhand een beetje leren kennen via mijn plan, de dingen die ik belangrijk vind zeggen veel over mij en dat vinden ze wel fijn.
Heb ook goed duidelijk kunnen maken dat ook al komt er niets van mijn plan uit (waar we allemaal wel 100% voor gaan overigens) het ook goed is, juist omdat mensen er zo actief en positief mee bezig zijn voel ik me als mens gezien en erkend.
Alles is toch afhankelijk van omstandigheden en dat besef ik mij heel goed en dat accepteer ik ook, kon wel merken dat dit gewaardeerd werd.
Heb er een erg goed gevoel bij en ook erg veel zin in nu, nou ja de ok niet echt maar toch, ben er klaar voor mentaal.

Iedereen heel erg bedankt voor jullie adviezen en verhalen, ik heb er heel erg veel aan, jullie hebben me echt geholpen mijn rust voor de bevalling te vinden.
De zwangerschap loopt trouwens verder prima op kwaaltjes en een enorme groeispurt van mijn buik na, de laatste loodjes laten zich echt wel gelden nu.
Maar aan de andere kant heb ik ook geen klagen want het valt gewoon mee allemaal, heb echt een standaard lijstje klachten.
En ik hoef nog maar 4.5 week want de sectio datum is 21 mei, dus dat is te overzien.

---

M Y A

Nou inmiddels ben ik bevallen van een prachtige dochter.
21 mei ben ik mij om 10.30 gaan melden in het ziekenhuis en om een uur of 13 lag ik op de ok.
Er was veel stress omdat er erg veel verklevingen in mijn buik zitten waardoor er bijvoorbeeld niet gesterilliseerd kon worden.
Mijn dochter is met veel extra snijwerk, trekken en duwen ter wereld gekomen, het was de zwaarste keizersnede van de 3 en ook wel de engste omdat ik alles heel bewust heb meegemaakt.
Ik heb het echter niet als extra traumatisch ervaren omdat ik constant door iedereen in de ok gezien en aangesproken werd.
De arts deed constant mededelingen aangaande de voortgang en wat zijn plannen waren en ik voelde me ook echt aangesproken door hem, betrokken of iig aanwezig in de ok.
Na de ks zijn ze ruim een uur bezig geweest met hechten, ook toen ben ik super begeleid, werd goed in de gaten gehouden en betrokken bij de conversatie voor zover ik daar behoefte aan leek te hebben, dus ook over koetjes en kalfjes.
Op de recovery heb ik mijn meisje heerlijk een tijd huid op huid gehad en toen is mijn man met haar naar de afdeling gegaan en is mijn zusje bij me gekomen op de recovery.
Het enige wat niet volgens plan is gegaan is de kennismaking met onze dochters, hier was ik niet bij omdat ze elkaar in de armen liepen op de afdeling.
Achteraf was het mss wel het beste dat ik er niet bij was, vind het moeilijk uit te leggen maar mijn man heeft een zo spekende foto gemaakt van zichzelf met onze 3 meiden, het was een moment wat ik gemist zou hebben als ik er bij was geweest en nu spreekt die foto van zoveel geluk en liefde en samenzijn (voor mij).
Dus maar goed dat, dat mislukt is
En de tweede kennismaking met mij erbij was ook super mooi, ze waren en zijn zo trots en stapeldol op hun kleine zusje.
De zorg op de afdeling was ook super, veel uit mijn plan was gewoon niet eens echt nodig, mobiliseren ging super goed, (ik zat dinsdag al in kleermakerszit rechtop in bed en kon ook gewoon rechtop staan en lopen), en door de begeleiding in een gematigder en dus gezonder tempo dan ik zelf wilde, ben veel met rust gelaten maar niet aan mijn lot over gelaten, kreeg regelmatig even een hoofd om de deur en een steuntje of helpende hand zodat ik even mijn handen vrij had.
De pijnstilling was goed geregeld en is ook eerder stopgezet, paracetamol heb ik daarna gewoon volgens protocol geslikt en niets bij, extra morfine injecties zijn niet nodig geweest ook de standaard niet ik kon het goed af met de pomp en daarna dus de paracetamol, bijvoeden was niet nodig, had wel een beetje fanatieke avondverpleegkundige die erg pro borstvoeding en blijven proberen was maar dan had ik maar niet moeten vermelden dat tips altijd welkom zijn hahaha.
Het heeft het fantastisch uitgepakt en we zijn door de goede zorgen dan ook op donderdag al naar huis gegaan ipv vrijdag of zaterdag ik voelde me lichamelijk en mentaal zo goed (en ik stikte van de heimwee).
We hebben nu een fantastische kraamverzorgende die morgen helaas voor het laatst is maar kijk er ook wel naar uit ons leven zelf weer op te pakken.
Het plan heeft me zo veel rust gegeven dat ik deze eerste periode heel goed doorgekomen ben.
Voor de langere periode hierna is ook ondersteuning dus aan alle kanten goed ingedekt.
Zonder dit plan was ik lang niet zo rustig de ok ingegaan en zonder dit plan had ik nooit alles zo bewust meegemaakt, wat een mooie afsluiting van het kinderen krijgen voor ons.
We en vooral ik zijn dolgelukkig met ons mooie meisje, ons heerlijke gezin en de goede bevalervaring.
En nu ga ik nog even rusten, voeden en hopelijk lekker mijn bed in voor een paar uur slaap.

Groetjes Natasja

---

M Y A