Anoniem schreef op: 06-11-2018 13:38:30 |
Mijn dochter van 11 komt er nu zomaar ineens mee dat ze een jongen wil zijn. Een maand geleden zei
ze lesbisch te zijn, daarop hebben we gezegd dat dat prima als ze maar gelukkig is. Nu kwam ze dus
ineens ermee dat ze een jongen wil zijn. Ze krijgt nu borsten en is net ongesteld. Is dit een fase?
Hoe serieus moeten we dit nemen. Er zijn nooit ook maar minimale tekenen geweest dat ze geen meisje
wilde zijn. Anoniem |
Quote |
Jolanda1974 schreef op: 06-11-2018 16:11:12 |
Of het een fase is is voor ons natuurlijk moeilijk te beantwoorden. Ik zou met jullie dochter in
gesprek blijven en haar serieus nemen. Vraag aan haar of ze behoefte heeft aan extra hulp van
buitenaf. Maar geef ook eerlijk aan haar aan dat jij het ook niet zo goed weet allemaal maar dat je
er voor haar bent en achter haar staat. En als jullie vinden dat ze meer hulp nodig hebt je dat ook aan haar aangeeft. |
Quote |
Mrtj schreef op: 06-11-2018 16:45:50 |
Inderdaad, vooral serieus nemen. En accepterend opstellen Omdat ze al in de puberteit is, is het wellicht verstandig om relatief snel eens contact met de genderpoli van het VUMC op te nemen voor een verkennend gesprek? ZIj hebben veel ervaring met het inschatten van of iemand inderdaad aan genderdysforie lijdt. |
Quote |
Juudje schreef op: 06-11-2018 18:20:14 |
Is het niet juist omdat ze ongesteld geworden is, hier riep jongste ook heel hard dat ze geen meisje
wilde zijn (lees niet ongesteld wilde zijn) toen ze ongesteld geworden was.... |
Quote |
Duifje schreef op: 06-11-2018 21:29:42 |
Of ze dit serieus meent kunnen wij onmogelijk weten. We kunnen gissen en dingen voor haar invullen,
maar dat helpt niet. Ik zou eens met de huisarts gaan praten, met haar erbij. |
Quote |
Amy-mv2 schreef op: 06-11-2018 23:07:52 |
Ik zou het niet zomaar als een fase of niet serieus zien, maar het een paar weken goed in de gaten
houden. Blijft ze volhouden dat ze het zo voelt dan zou ik in overleg met de huisarts een psycholoog
raadplegen. Ik ken zelf sowieso al 2 kinderen die hier mee lopen. 1 is het traject inmiddels al echt ingegaan en al aan de hormonen etc. Een ander kleedt zich al als de andere gender, of die echt in het traject zit weet ik niet. Wij kunnen door de computer uiteraard helemaal niks hierover zeggen. Je kind aanhoren en eventeuul begeleiden mocht het echt transgender zijn is denk ik het belangrijkste. |
Quote |
Mamajenti schreef op: 07-11-2018 19:26:54 |
Ik zou serieus het gesprek aan gaan en doorvragen. Mijn jongste gaf een tijdje aan dat hij een
meisje wilde zijn. Al doorvragend kwam ik achter de redenen en dat was echte kinderlogica. Ik wil op
de meisjes wc plassen, want dan krijg ik de schuld niet van de vieze wc bijvoorbeeld. Als je weet
waarom ze dat voelt en denkt, kan je verder praten en kijken of het dieper zit of niet. |
Quote |
Banana schreef op: 08-11-2018 09:03:52 |
jij kent je dochter het best, ga het gesprek aan ga polsen hoe serieus je dit moet nemen , dat zou
je als moeder beetje kunnen inschatten. Zou t sowieso wel serieus nemen en er voor gaan zitten veel
praten en daarin mee gaan . Kijken wat ze wil alleen kleding of verder , en dan idd evt gesprek bij
huisarts/specialist die mensen kunnen meer losmaken en door vragen op juiste vlakken |
Quote |
Lisje schreef op: 08-11-2018 10:48:21 |
Ik zou niet direct actie ondernemen als dit voor het eerst gezegd wordt en er nooit tekenen zijn
geweest. Dit soort dingen zijn nu ook veel in de media te horen en wellicht vind ze het interessant
om te zeggen. Rustig even afwachten, hoe serieus het is en je vooral nog geen zorgen maken. Vorig
week zei ze nog lesbisch te zijn. Ze is haar ware ik nog volop aan het ontwikkelen. |
Quote |
Bepje schreef op: 08-11-2018 21:48:12 |
Eens met Lisje. Eerst maar eens kijken of het niet gewoon door de veranderende hormonen komt.
Als er nu plots dat soort uitspraken komen zonder dat er ooit tevoren signalen waren dan lijkt het
een fase. En als je 11 bent dan zijn die dingen allemaal erg verwarrend. |
Quote |
Anoniem schreef op: 11-11-2018 12:26:54 |
Dankjulliewel allemaal voor de reacties. Ik heb ook met het gevoel dat het een fase is. Inderdaad
het niet ongesteld willen zijn en het veranderende lichaam nog niet accepteren. We blijven
natuurlijk met haar in gesprek, maar dat ze er nooit iets over heeft gezegd, maakt dat ik denk dat
het een fase is. Ik hoop het voor haar, want het is geen gemakkelijke weg om te moeten
bewandelen. Groetjes. |
Quote |