Mama-life
| Nina schreef op: 09-06-2018 09:15:08 |
Na een tijd 'geprobeerd' te hebben en gezien onze leeftijd hebben we besloten om over te gaan tot
kunstmatige inseminatie. Gisteren is mijn man naar het ziekenhuis moeten gaan voor spermaonderzoek. Mijn man heeft dit een beetje 'raar' ervaren en het lukte ook niet zo vlot. Hij zat wat met de zenuwen en ook wel beetje beschaamd toen hij het ziekenhuis binnenging. Het opwekken van een staaltje ging ook niet zo vlot. Mijn man kon moelijk opgewonden geraken (erectie liep lang op zicht wachten). Er is finaal toch 'iets' uitgekomen maar volgens hem te weinig. Ik kan mij best wel voorstellen dat het verkrijgen van een orgasme op 'commando' best wel moeilijk is. Heeft iemand ervaring mee? Of tips? Zo dat het in het vervolg vlotter kan lopen? |
| Quote |
| Marli schreef op: 09-06-2018 10:27:30 |
Als jullie echt deze stap willen gaan zetten, zal hij er
echt aan moeten wennen. Het is voor jou net zo moeilijk om voor al die fertiliteitsartsen in de beugels te moeten. De artsen, verpleegkundigen enz. die op de afdeling rondlopen zijn niet anders gewend. Moeilijk? Het produceren van sperma op commando is naar mijn idee het minst moeilijke in het hele proces dat je ingaat… Succes! |
| Quote |
| Nelia schreef op: 09-06-2018 15:48:55 |
Jaren geleden ook dit gehad. Omdat man militair was, moesten we naar het ziekenhuis in Utrecht. Had
al vroeg een afspraak, hebben hotel geboekt en daar heeft hij zijn dingetje gedaan. Op
lichaamstemperatuur meegenomen. Moet het bij jullie verplicht in het ziekenhuis? Verder eens met Marli. Als je je hier al zorgen om moet maken... Hoop dat hij straks ook zo begaan is met jou... |
| Quote |
| Wanouk schreef op: 10-06-2018 09:35:41 |
Ik vind dat jullie de mannen tekort doen. Wij hebben dit ook allemaal meegemaakt en ik vind het niet
eerlijk om dit gedeelte van het traject te kleineren. Maar omdat dit onderwerp volgens mij op
openbaar staat wil ik hier niet verder op in gaan. |
| Quote |
| Mamajenti schreef op: 10-06-2018 14:26:18 |
Hier mocht het thuis in een potje gedaan worden en dan onder de kleding (het liefst in de
onderbroek) naar het ziekenhuis gebracht worden. voor iedereen is het anders. Ik zal niet oordelen wat zwaarder is. Voor een man is dit wel natuurlijk heel ongemakkelijk. Voor een vrouw zijn andere aspecten weer ongemakkelijk, pijnlijk of vervelend. Ja, het traject is zwaar, maar als het succesvol verloopt, is het resultaat wel geweldig! |
| Quote |
| Jomi schreef op: 10-06-2018 20:58:49 |
Wat een enorm denigrerende opmerking naar die man toe. Hij heeft het er moeilijk mee en TO vraagt tips. Alsof er een waardeoordeel aan moet hangen wat "erger" is. Iedereen beleefd het toch anders. |
| Quote |
| Duifje schreef op: 10-06-2018 22:52:09 | ||
Helemaal mee eens. Het is geen wedstrijd voor wie is het het ergst. Ik zou ook niet zomaar een orgasme op commando kunnen krijgen, en al zeker niet in zo’n klinische omgeving. Daarbij zit die man waarschijnlijk ook met allemaal emoties. Het verdriet van dat het zwanger worden niet lukt, dat zijn sperma misschien niet goed is, of het ooit wel gaat lukken etc. | ||
| Quote |
| Marjolein1976 schreef op: 11-06-2018 06:56:20 |
Hier mocht mijn man ook thuis zijn bijdrage in een potje doen en dan dragend op de huid naar het
ziekenhuis brengen. Dit ging prima. Ziekenhuis is hier op een klein half uurtje rijden. |
| Quote |
| Ma schreef op: 11-06-2018 11:34:05 |
Misschien eerder van die potjes halen? En dan gewoon een tijdsafspraak maken? Dan voelt het
misschien niet zo alsof iedereen weet wat er gebeurd? En tijdschriftje of mobiel mee? Of overleggen of het thuis mag? Dit zijn voor een deel helaas dingen waar hij in dit traject aan moet wennen. Gelukkig hoeft het maar 1x per poging. En de verpleging etc die op zo'n afdeling werkt vind het gewoon normaal. |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 11-06-2018 12:26:46 |
De reactie van Marli is misschien wat kort door de bocht maar wel de realiteit. Het inleveren van
sperma is nu eenmaal het makkelijkste lichamelijke klusje. Geestelijk gezien kan het natuurlijk
nogal wat impact hebben. Zou dan ook overleggen met de afdeling of er andere mogelijkheden zijn
zodat je man wat meer op zijn gemak is en het makkelijker lukt.. En die medewerkers op de afdeling
kijken echt nergens meer van op en zijn die ongemakkelijkheid allang voorbij. Zit echt in het hoofd. |
| Quote |
| Marli schreef op: 11-06-2018 21:22:08 | ||
Sorry, maar ik zie niets denigrerends. Kort door de bocht misschien. Idd wat Jolanda schrijft; een van de makkelijkste LICHAMELIJKE klusjes. Ik wilde niet te diep ingaan op de geestelijke impact, omdat ik misschien niet meteen TO wilde ontmoedigen. Voor ons en voor velen die het process ingegaan zijn, is de geestelijke impact echt immens. Het is geen wedstrijdje wie het meest moet doen, maar het is wel een process wat je samen in moet, een process waar je grenzen overgaat. Lichamelijk maar zeker ook geestelijk. Ik heb het dan meer over dat je ergens aan begint, je je er ook voor in moet zetten. Maar misschien begon ik er te vroeg over, KI is nog maar het begin. Dan lijkt/is het produceren van sperma al bijna het moeilijkste wat er is. Ik hoop alleen maar dat dit hun grootste zorg zal blijven; dat zou nl. betekenen dat het met KI
al lukt.
| ||
| Quote |
| Nina schreef op: 16-06-2018 07:39:46 |
Zou er eingelijk 'meer' uitkomen als hij zijn tijd er bij zou nemen? De
eerste keer was hij gestresseerd en was het 'vlug vlug'. Ik weet eingelijk niet hoeveel tijd die mogen hebben in het ziekenhuis. Ik weet dat hij na een tijd extra opgewonden geraakt en er ook voorvocht uitkomt. Mag het voorvocht eingelijk mee in het potje? Bedankt voor jullie reacties  Maandag moet hij voor de
tweede keer gaan. |
| Quote |
