Menu
Topic:
je weet niet hoe je reageert als...
Boterbloem
Lid
  
| Gewoon even van mij afschrijven.
Heb het vandaag weer gezien...
Je weet
niet hoe je reageert als je het ziet...
Ik was boodschappen aam het halen bij de
supermarkt, en terwijl ik mijn boodschappen op de band zette kwam er iemand naar binnen lopen. Ze
hadden het over dat ze het hadden gevonden en iets over een volkswagen ofzo...
Ik hoorde het,
dacht aan een sleutel ofzo, betaalde mijn boodschappen, pak mijn boodschappen in, kies nog wat dozen
uit, kom naar buiten, staan er allemaal mensen om een auto heen. Ik hoor de politie dicht in de
buurt, maar het politiebureau zit 300 meter verderop dus dat is niet raar. Ik groet de mensen, zie
hun gezicht, kijk naar de auto zie een man dood achter het stuur zitten... Hoofd schuin naar achter,
lijkbleek en mond open....
Politie en ambu rijden op dat moment ook al de parkeerplaats op,
agent springt uit de nog zacht rijdende auto, sleept de man eruit en begint met reanimatie...
Zoveel mensen die naar die man zaten te kijken in de auto...
Niemand die er aan gedacht
heeft om hem eruit te trekken om te reanimeren...
Zonder te oordelen, maar besef me wel
ineens weer heel erg hoe je verstrakt kunt blijven staan... Niet wetende wat te doen of wat dan
ook... Balend misschien ook wel dat ik niet eerder naar buiten ben gegaan maar goed, daar kun je
niets mee en misschien was ik wel net zo verstrakt bij het zien...
Iemand die neervalt is denk
ik gevoelsmatig ook weer anders dan wanneer je dit ziet...
Tegelijkertijd (moet het
eigenlijk ook niet doen) gaan de gedachten met mij aan de haal... Wat als hij mensen voorbij zag
lopen terwijl hij besefte dat hij doodging bijvoorbeeld... Hoop zo voor hem dat het pijnloos is
gegaan, dat hij het niet heeft beseft...
Ben ook gewoon weggereden... Maar heb er zo'n
naar gevoel aan overgehouden... Mensen die foto's en filmpjes maken... Die mopperen op de politie
omdat ze hem zo ruw uit de auto trokken (hoe haal je iemand die dood is voorzichtig uit de auto om
toch nog te proberen om te reanimeren?) gemopper dat ze niets afzetten (terwijl ze maar blijven
kijken)....
Tegelijkertijd voel ik me respectloos dat ik ondertussen mijn boodschappen
heb ingepakt en zo weg ben gegaan...
Bah, ben gewoon even één emotiebom
volgensmij...
|
| Datum: 01-09-2016 21:33:57 | Quote |
Boterbloem schreef op: 01-09-2016 21:33:57
|
Gewoon even van mij afschrijven.
Heb het vandaag weer gezien...
Je weet
niet hoe je reageert als je het ziet...
Ik was boodschappen aam het halen bij de
supermarkt, en terwijl ik mijn boodschappen op de band zette kwam er iemand naar binnen lopen. Ze
hadden het over dat ze het hadden gevonden en iets over een volkswagen ofzo...
Ik hoorde het,
dacht aan een sleutel ofzo, betaalde mijn boodschappen, pak mijn boodschappen in, kies nog wat dozen
uit, kom naar buiten, staan er allemaal mensen om een auto heen. Ik hoor de politie dicht in de
buurt, maar het politiebureau zit 300 meter verderop dus dat is niet raar. Ik groet de mensen, zie
hun gezicht, kijk naar de auto zie een man dood achter het stuur zitten... Hoofd schuin naar achter,
lijkbleek en mond open....
Politie en ambu rijden op dat moment ook al de parkeerplaats op,
agent springt uit de nog zacht rijdende auto, sleept de man eruit en begint met reanimatie...
Zoveel mensen die naar die man zaten te kijken in de auto...
Niemand die er aan gedacht
heeft om hem eruit te trekken om te reanimeren...
Zonder te oordelen, maar besef me wel
ineens weer heel erg hoe je verstrakt kunt blijven staan... Niet wetende wat te doen of wat dan
ook... Balend misschien ook wel dat ik niet eerder naar buiten ben gegaan maar goed, daar kun je
niets mee en misschien was ik wel net zo verstrakt bij het zien...
Iemand die neervalt is denk
ik gevoelsmatig ook weer anders dan wanneer je dit ziet...
Tegelijkertijd (moet het
eigenlijk ook niet doen) gaan de gedachten met mij aan de haal... Wat als hij mensen voorbij zag
lopen terwijl hij besefte dat hij doodging bijvoorbeeld... Hoop zo voor hem dat het pijnloos is
gegaan, dat hij het niet heeft beseft...
Ben ook gewoon weggereden... Maar heb er zo'n
naar gevoel aan overgehouden... Mensen die foto's en filmpjes maken... Die mopperen op de politie
omdat ze hem zo ruw uit de auto trokken (hoe haal je iemand die dood is voorzichtig uit de auto om
toch nog te proberen om te reanimeren?) gemopper dat ze niets afzetten (terwijl ze maar blijven
kijken)....
Tegelijkertijd voel ik me respectloos dat ik ondertussen mijn boodschappen
heb ingepakt en zo weg ben gegaan...
Bah, ben gewoon even één emotiebom
volgensmij... |
| |
| Quote |
Navigatie
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Chloe schreef op: 01-09-2016 21:57:59
|
Wat heftig om dat gezien te hebben! Afschuwelijk om zo aan je eind te komen.. Dat laat je vast
voorlopig niet los, sterkte! |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Bettie
Lid
| Is een ontzettend nare ervaring. Juist ook omdat het gebeurt op een plaats en tijdstip waarop
je het niet verwacht. Eerlijk gezegd denk ik dat ik hetzelfde als jij gedaan zou hebben.
Boodschappen inladen en wegwezen. Heb compleet reanimatie en AED-bedieningsdiploma en toch kan ik
sinds vorig jaar geen reanimatie meer doen. Het is helaas te confronterend geworden waardoor ik heb
moeten besluiten om mijn diploma's te laten verlopen. Snap ook ontzettend goed je
gevoelens hierbij. Het is daarbij ook echt niet gek/raar of respectloos dat je bent weggegaan. Er
was hulp/reanimatie én eerlijk gezegd zitten die echt niet op al die ramptoeristen te
wachten. Daarbij...je weet nooit wat én hoe je reageert als er echt (medisch)
gehandeld moet worden. Van mezelf weet ik dat ik in noodsituaties eigenlijk altijd handel en niet
denk. Pas achteraf en dan komen dingen ook extra hard binnen. Ik begrijp alleen
niet hoe je er dan naar kunt blijven kijken. Maar goed dat is mijn mening. En...dan ook nog
commentaar geven op het handelen van hulpverleners??? Tja...wat ik daar van vind, kan ik beter voor
mij houden. Voor jou...goed dat je het deelt en indien nodig over blijven praten.
Ongetwijfeld kan je man je hierbij (ook vanuit zijn professie) in bijstaan. 
Klagen is zinloos; Doe iets of vergeet! |
| Datum: 01-09-2016 23:03:54 | Quote |
Bettie schreef op: 01-09-2016 23:03:54
|
Is een ontzettend nare ervaring. Juist ook omdat het gebeurt op een plaats en tijdstip waarop
je het niet verwacht. Eerlijk gezegd denk ik dat ik hetzelfde als jij gedaan zou hebben.
Boodschappen inladen en wegwezen. Heb compleet reanimatie en AED-bedieningsdiploma en toch kan ik
sinds vorig jaar geen reanimatie meer doen. Het is helaas te confronterend geworden waardoor ik heb
moeten besluiten om mijn diploma's te laten verlopen. Snap ook ontzettend goed je
gevoelens hierbij. Het is daarbij ook echt niet gek/raar of respectloos dat je bent weggegaan. Er
was hulp/reanimatie én eerlijk gezegd zitten die echt niet op al die ramptoeristen te
wachten. Daarbij...je weet nooit wat én hoe je reageert als er echt (medisch)
gehandeld moet worden. Van mezelf weet ik dat ik in noodsituaties eigenlijk altijd handel en niet
denk. Pas achteraf en dan komen dingen ook extra hard binnen. Ik begrijp alleen
niet hoe je er dan naar kunt blijven kijken. Maar goed dat is mijn mening. En...dan ook nog
commentaar geven op het handelen van hulpverleners??? Tja...wat ik daar van vind, kan ik beter voor
mij houden. Voor jou...goed dat je het deelt en indien nodig over blijven praten.
Ongetwijfeld kan je man je hierbij (ook vanuit zijn professie) in bijstaan. |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Jo schreef op: 02-09-2016 09:01:29
|
Wat naar om mee te maken!  |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Banana schreef op: 02-09-2016 09:51:19
|
zijn van die heftige dingen die voorlopig nog wel blijven knagen
ik dnek dat ik in jou
situatie zelfde gedaan had er was hulp
mocht die hulp nog niet in zicht zijn hoop ik dat
ik had kunnen ingrijpen
een keer eerder zon soort situatie mee gemaakt en ben nog steeds
trots dat ik iemand zijn leven gered heb toen
achteraf verbaasde me het dat ik daartoe in
staat was maar ik heb het dus wel gedaan
ondanks de druk van vele omstanders heb ik heel
eigenwijs gedaan wat ik dacht dat goed was (had toen ook ehbo diploma) en dat bleek dus achteraf ook
echt het beste te zijn geweest
blijft bijzonder hoe men reageerd in zulke situatie
helaas weet je van te voren nooit precies hoe je zal reageren |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Wanouk schreef op: 02-09-2016 09:53:09
|
Dat is vreselijk om mee te maken, ik kan mij je onmacht voorstellen. Ik hoop dat je het een plekje
kan geven, het is niet niks om zoiets te zien.
|
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Vera
Lid
| Tjee dat is echt vreselijk. Ik weet niet wat k op zon moment zou doen. Als ik ook zo de winkel uit
kom lopen en de hulpdiensten zijn er al laati k het gebeuren maar ik weet niet of ik anders die man
uit zijn auto getrokken had... Je vraagt je inderdaad af wat zon man dacht. Was het een
silstand dan was hij accuut weg maar met een hartaanval lijkt het me vresleijk om te merken dat je
doodgaat maar niet de kracht hebt m hulp te roepen. En daarbij , de maatschappij verleoderd dus
grote kans dat ze je of niet geloven of doodleuk laten creperen. Ik wens je sterkte om
dat beeld van je netlvies te halen (en knuffel je kinderen nog eens extra )
|
| Datum: 02-09-2016 10:02:10 | Quote |
Vera schreef op: 02-09-2016 10:02:10
|
Tjee dat is echt vreselijk. Ik weet niet wat k op zon moment zou doen. Als ik ook zo de winkel uit
kom lopen en de hulpdiensten zijn er al laati k het gebeuren maar ik weet niet of ik anders die man
uit zijn auto getrokken had... Je vraagt je inderdaad af wat zon man dacht. Was het een
silstand dan was hij accuut weg maar met een hartaanval lijkt het me vresleijk om te merken dat je
doodgaat maar niet de kracht hebt m hulp te roepen. En daarbij , de maatschappij verleoderd dus
grote kans dat ze je of niet geloven of doodleuk laten creperen. Ik wens je sterkte om
dat beeld van je netlvies te halen (en knuffel je kinderen nog eens extra ) |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Dicha schreef op: 02-09-2016 10:05:45
|
Boter neem het jezelf niet kwalijk..veel mensen weten niet hoe te reageren in een noodsituatie omdat
ze gewoon verlamd zijn van schrik..en niet iedereen kan reanimeren..
Heel goed mogelijk dat ze
zijn hart toch weer aan de gang hebben gekregen.. |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Boterbloem
Lid
| Ja echt, want een aantal mensen er omheen was echt enorm ontdaan... Gewoon echt verstrakt denk
ik... totaal niet wetend wat te doen ofzo (of het gewoon echt niet weten, dat kan natuurlijk
ook)...
Heb de afgelopen 2 jaar 2 naasten mogen begeleiden bij het overlijden, weet hoe
het eruit ziet, dus het beeld kan ik op een bepaalde manier wel hebben (klinkt ook raar, maar
mogelijk begrijpen jullie wat ik bedoel).
Maar het idee dat die man alleen was, oooh ik vind
dat zo erg :-(
Mijn man heeft een keer geprobeert een man te redden uit een auto die op
de kop in de sloot lag (in zo'n invalidenwagentje)... Die man hing met zijn hoofd in het water...
Maar hij zei ook: het is verschrikkelijk, maar het idee dat hij mee heeft gekregen dat hij en
anderen zo hard voor hem hebben gevochten met alle emoties die daarbij kwamen kijken was nog een
bepaalde mate van geruststelling...
Stel je toch voor dat je stikt ofzo en je ziet nog mensen... Moet er eigenlijk ook niet bij stil
staan maar ik zou dat gewoon zo erg vinden... Niemand moet alleen zijn als hij doodgaat tenzij die
persoon het zelf echt wil...
Heb verder goed geslapen hoor, dit komt ook echt wel goed...
Maar je maakt van dichtbij weer mee dat er soms gewoon echt niets wordt gedaan waarbij ik nu ook
echt zag dat het echt geen onwil oid hoeft te zijn... Want de mensen waren echt geraakt...
Dacht later ook over het gemopper... Dat hoeft natuurlijk ook niet negatief te zijn... Want iemand
gereanimeerd zien worden is enorm heftig! Mogelijk waren het ook beste bedoelingen. En tuurlijk
wordt die man met geweld eruit getrokken, want elke seconde telt, maar het ziet er wel heftig uit
als dat gebeurd... Ook daarin maar uitgaan van het goede van de mens...
Alleen de
foto's... tja, die kan ik niet verklaren :-O ik zou het verschrikkelijk vinden als ik foto's van
mijzelf zou terugzien bijvoorbeeld op het internet (weet niet of ze dat doen) als ik daar lig... Al
mijn familie die dat kan zien brrrr... Dus hopelijk hebben ze het enkel voor hun eigen verwerking of
verhaal...
|
| Datum: 02-09-2016 10:07:08 | Quote |
Boterbloem schreef op: 02-09-2016 10:07:08
|
Ja echt, want een aantal mensen er omheen was echt enorm ontdaan... Gewoon echt verstrakt denk
ik... totaal niet wetend wat te doen ofzo (of het gewoon echt niet weten, dat kan natuurlijk
ook)...
Heb de afgelopen 2 jaar 2 naasten mogen begeleiden bij het overlijden, weet hoe
het eruit ziet, dus het beeld kan ik op een bepaalde manier wel hebben (klinkt ook raar, maar
mogelijk begrijpen jullie wat ik bedoel).
Maar het idee dat die man alleen was, oooh ik vind
dat zo erg :-(
Mijn man heeft een keer geprobeert een man te redden uit een auto die op
de kop in de sloot lag (in zo'n invalidenwagentje)... Die man hing met zijn hoofd in het water...
Maar hij zei ook: het is verschrikkelijk, maar het idee dat hij mee heeft gekregen dat hij en
anderen zo hard voor hem hebben gevochten met alle emoties die daarbij kwamen kijken was nog een
bepaalde mate van geruststelling...
Stel je toch voor dat je stikt ofzo en je ziet nog mensen... Moet er eigenlijk ook niet bij stil
staan maar ik zou dat gewoon zo erg vinden... Niemand moet alleen zijn als hij doodgaat tenzij die
persoon het zelf echt wil...
Heb verder goed geslapen hoor, dit komt ook echt wel goed...
Maar je maakt van dichtbij weer mee dat er soms gewoon echt niets wordt gedaan waarbij ik nu ook
echt zag dat het echt geen onwil oid hoeft te zijn... Want de mensen waren echt geraakt...
Dacht later ook over het gemopper... Dat hoeft natuurlijk ook niet negatief te zijn... Want iemand
gereanimeerd zien worden is enorm heftig! Mogelijk waren het ook beste bedoelingen. En tuurlijk
wordt die man met geweld eruit getrokken, want elke seconde telt, maar het ziet er wel heftig uit
als dat gebeurd... Ook daarin maar uitgaan van het goede van de mens...
Alleen de
foto's... tja, die kan ik niet verklaren :-O ik zou het verschrikkelijk vinden als ik foto's van
mijzelf zou terugzien bijvoorbeeld op het internet (weet niet of ze dat doen) als ik daar lig... Al
mijn familie die dat kan zien brrrr... Dus hopelijk hebben ze het enkel voor hun eigen verwerking of
verhaal... |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Anne Mv 3 schreef op: 02-09-2016 11:35:37
|
Wat een situatie joh! Zoiets maak je zo zelden mee.. je weet dan ook niet wat je doet!
Foto's/filmpjes maken begrijp ik echt niet, maar het is natuurlijk wel een manier om een heftige
situatie te zien en onder controle te houden; dat toestel in je handen schept dan afstand. Wie weet
zijn die mensen thuis ook wel geschrokken van de beelden die ze gemaakt hebben en hebben ze die snel
verwijderd..
Ik zou ook zo gehandeld hebben als jij, boodschappen in je auto doen en weg
rijden. Al biddend.. dat wel.. zodra ik sirenes hoor bid ik voor hulpverleners en (mogelijke)
slachtoffers want ik voel me altijd zó machteloos en als ik bid dan heb ik het gevoel
tenminste nog iets voor hen gedaan te hebben <3 |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Boterbloem
Lid
| ja Anne, dat heb ik precies zo <3 Wat mooi dat je dat zegt.
Maar ik merk dat dit
mij echt al even oplucht hoor, gewoon even vertellen, even reacties en ervaringen van anderen
lezen...
Ook als ik dan Bettie haar verhaal lees, dat besef hoe heftig het kan zijn...
Mijn EHBO
trainer vertelde ook over een collega die onwijs goed was, maar finaal klapte nadat ze haar eigen
man had moeten reanimeren.. Ze kon het niet meer...
Wel gedaan hoor op dat moment, maar daarna
was de koek op... Laat wel zien hoeveel impact het heeft...
En dat te bedenken hoe onmenselijk vaak de mensen van de ambulance, mensen in het ziekenhuis, de
politie enzovoort dit wel niet meemaken... En keer op keer moeten zien te verwerken...
Want ik vraag me af in hoeverre je hier echt 'makkelijk' afstand van kan doen...
Die man kwam gewoon in zijn auto naar de AH om boodschappen te halen maar kwam nooit meer thuis...
Daar kan ik gewoon even niet bij, hoe goed ik theoretisch ook gewoon weet dat het zomaar voorbij kan
zijn. Het zien, daardoor besef je het je ineens meer...
|
| Datum: 02-09-2016 12:09:03 | Quote |
Boterbloem schreef op: 02-09-2016 12:09:03
|
ja Anne, dat heb ik precies zo <3 Wat mooi dat je dat zegt.
Maar ik merk dat dit
mij echt al even oplucht hoor, gewoon even vertellen, even reacties en ervaringen van anderen
lezen...
Ook als ik dan Bettie haar verhaal lees, dat besef hoe heftig het kan zijn...
Mijn EHBO
trainer vertelde ook over een collega die onwijs goed was, maar finaal klapte nadat ze haar eigen
man had moeten reanimeren.. Ze kon het niet meer...
Wel gedaan hoor op dat moment, maar daarna
was de koek op... Laat wel zien hoeveel impact het heeft...
En dat te bedenken hoe onmenselijk vaak de mensen van de ambulance, mensen in het ziekenhuis, de
politie enzovoort dit wel niet meemaken... En keer op keer moeten zien te verwerken...
Want ik vraag me af in hoeverre je hier echt 'makkelijk' afstand van kan doen...
Die man kwam gewoon in zijn auto naar de AH om boodschappen te halen maar kwam nooit meer thuis...
Daar kan ik gewoon even niet bij, hoe goed ik theoretisch ook gewoon weet dat het zomaar voorbij kan
zijn. Het zien, daardoor besef je het je ineens meer... |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Smvn&d
Lid
| Het is een hele natuurlijke reactie om niks te doen eigenlijk.
Logisch ook, het zou best raar
zijn als je in zo'n situatie totaal niet schrikt namelijk.
Enkel mensen die
getraind zijn op situaties zullen direct handelen, ook onbewust overigens, je denkt er niet bij na
je doet het, het gaat geheel onbewust, je weet wat je moet doen, en dat doe je.
En de
mensen die niets doen, doen dat ook niet expres, ze doen het gewoon, onbewust, net als dat iemand
die getraind is onbewust wel handeld. in zulke situaties denk je niet na, je doet gewoon, en dat kan
dus zijn niks doen en gaan staan kijken, of direct ingrijpen. Dat is een natuurlijke
reactie.
En mensen zullen sneller iets doen als er actief iets gebeurt, er rijd een
auto het water in, of er valt iemand neer met een hart stilstand, ook dan is het een natuurlijke
reactie om of direct het water in te springen, of versteend te blijven staan.
foto's en filmpjes maken vind ik ook altijd maar raar, maar ook dat schijnt een reden te hebben.
het op internet plaatsen daarin tegen is gewoon een doelbewuste actie.
Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken. |
| Datum: 02-09-2016 12:17:32 | Quote |
Smvn&d schreef op: 02-09-2016 12:17:32
|
Het is een hele natuurlijke reactie om niks te doen eigenlijk.
Logisch ook, het zou best raar
zijn als je in zo'n situatie totaal niet schrikt namelijk.
Enkel mensen die
getraind zijn op situaties zullen direct handelen, ook onbewust overigens, je denkt er niet bij na
je doet het, het gaat geheel onbewust, je weet wat je moet doen, en dat doe je.
En de
mensen die niets doen, doen dat ook niet expres, ze doen het gewoon, onbewust, net als dat iemand
die getraind is onbewust wel handeld. in zulke situaties denk je niet na, je doet gewoon, en dat kan
dus zijn niks doen en gaan staan kijken, of direct ingrijpen. Dat is een natuurlijke
reactie.
En mensen zullen sneller iets doen als er actief iets gebeurt, er rijd een
auto het water in, of er valt iemand neer met een hart stilstand, ook dan is het een natuurlijke
reactie om of direct het water in te springen, of versteend te blijven staan.
foto's en filmpjes maken vind ik ook altijd maar raar, maar ook dat schijnt een reden te hebben.
het op internet plaatsen daarin tegen is gewoon een doelbewuste actie. |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Nelia
Lid
| Achteraf ga je pas nadenken over situaties. De vader van mijn kinderen is 2 maanden geleden in mijn
armen gestorven. Enkele dagen daarvoor vroeg hij mij: "Kun je reanimeren?". Tja, heel lang geleden
ooit geleerd, maar aangezien hij een 'niet reanimeren beleid' had, gaf ik aan dat al kon ik het, ik
het hierom niet zou doen. Einde gesprek. Later ga je hierover nadenken. Die nacht dat hij overleed
hadden we de HAP gebeld i.v.m. toenemende benauwdheid (longkanker). Helaas kwamen zij niet snel
genoeg, werden opgehouden bij een spoedgeval zeiden ze later... Ik heb zelf moeten constateren dat
hij was overleden. Had ik toen ook anders moeten handelen? Had ik tóch moeten reanimeren
(twijfel kwam achteraf toen ik de vraag van eerder die week realiseerde, had hij ook twijfels?), had
ik nog 10x de HAP moeten bellen (terwijl ze hadden aangegeven onderweg te zijn), had ik de kinderen
nog wakker moeten maken, had ik... Vreselijk!
Ik weet niet wat ik in de situatie van TO
zou doen, pas als je het meemaakt, weet je het en pas later besef je je wat je hebt gedaan. Goed of
fout, het is een reactie van dat moment. Foto's en filmpjes maken en in de weg staan is natuurlijk
not-done. Dat heeft iets met fatsoen te maken.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning to dance in the rain... |
| Datum: 02-09-2016 14:09:25 | Quote |
Nelia schreef op: 02-09-2016 14:09:25
|
Achteraf ga je pas nadenken over situaties. De vader van mijn kinderen is 2 maanden geleden in mijn
armen gestorven. Enkele dagen daarvoor vroeg hij mij: "Kun je reanimeren?". Tja, heel lang geleden
ooit geleerd, maar aangezien hij een 'niet reanimeren beleid' had, gaf ik aan dat al kon ik het, ik
het hierom niet zou doen. Einde gesprek. Later ga je hierover nadenken. Die nacht dat hij overleed
hadden we de HAP gebeld i.v.m. toenemende benauwdheid (longkanker). Helaas kwamen zij niet snel
genoeg, werden opgehouden bij een spoedgeval zeiden ze later... Ik heb zelf moeten constateren dat
hij was overleden. Had ik toen ook anders moeten handelen? Had ik tóch moeten reanimeren
(twijfel kwam achteraf toen ik de vraag van eerder die week realiseerde, had hij ook twijfels?), had
ik nog 10x de HAP moeten bellen (terwijl ze hadden aangegeven onderweg te zijn), had ik de kinderen
nog wakker moeten maken, had ik... Vreselijk!
Ik weet niet wat ik in de situatie van TO
zou doen, pas als je het meemaakt, weet je het en pas later besef je je wat je hebt gedaan. Goed of
fout, het is een reactie van dat moment. Foto's en filmpjes maken en in de weg staan is natuurlijk
not-done. Dat heeft iets met fatsoen te maken. |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Smvn&d schreef op: 02-09-2016 14:55:55
|
Nelia ik denk dat jou gevraagd heeft omdat het een reactie is, als jij getraind bent en een geliefde
moet gereanimeerd, dan zul je dat al snel zonder na te denken doen, dat wist hij vast ook, jou
antwoord was voor hem genoeg om te weten dat jij niet zomaar een reanimatie zou starten. Dat is wat
ik denk he.
Als hij had getwijfeld had hij het wel gezegd.
|
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Boterbloem schreef op: 02-09-2016 15:07:36
|
poeh Nelia...
Zo dichtbij is helemaal heftig!
Kan me al die vragen zo goed voorstellen.
Zou al die twijfels wel willen wegnemen maar volgensmij zou ik ook zo met twijfels rondlopen... Wat
nou als... Had ik... Als ik nou...
En weten dat je dat soort dingen eigenlijk helemaal
niet moeten denken, en het toch doen...
Sterkte, heel heftig! Hoe gaat het met jullie
kinderen? |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Boterbloem schreef op: 02-09-2016 15:09:58
|
Sis, er zit wel een logica in wat je zegt...
Toen ik keek zag je ook dat hij dood was...
Zijn kleur, de houding...
Maar hoe erg ook, ik hoop haast voor hem dat hij echt weg was. Want
voor ik hem zag en de politie zag was het bijna 5 minuten verder als dat ze de winkel inkwamen dat
ze hem hadden gevonden (waarvan ik dacht dat het om sleutels ging, maar achteraf gezien dat het om
die man ging)
Misschien hebben ze zijn hartslag nog geprobeert te voelen en de deur weer dicht
gedaan?
Ik weet dat eigenlijk ook niet... |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Bepje schreef op: 02-09-2016 16:31:18
|
Geen idee wat te doen als ik er voor kom te staan. Ben tot de tanden bewapend met ehbo diploma`s
maar ja. Wat ik wel zeker weet is geen foto`s maken, dat vind ik echt niet kunnen,
grensoverschrijdend en wat moet je er dan mee ? Aan de familie laten zien tijdens het avondeten, "
kijk eens wat ik nu heb meegemaakt ! ". Ik kan mij daar niks bij voorstellen.
|
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Minou schreef op: 02-09-2016 19:29:50
|
Nelia..jij hebt het prima gedaan..❤️❤️ |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Smvn&d
Lid
| | Quote
Boterbloem: | Sis, er zit wel een logica
in wat je zegt...
Toen ik keek zag je ook dat hij dood was... Zijn kleur, de
houding...
Maar hoe erg ook, ik hoop haast voor hem dat hij echt weg was. Want voor ik hem zag
en de politie zag was het bijna 5 minuten verder als dat ze de winkel inkwamen dat ze hem hadden
gevonden (waarvan ik dacht dat het om sleutels ging, maar achteraf gezien dat het om die man
ging)
Misschien hebben ze zijn hartslag nog geprobeert te voelen en de deur weer dicht
gedaan?
Ik weet dat eigenlijk ook niet... |
Na 5 minuten moet je
al niet eens meer aan reanimatie beginnen. Misschien heeft 1 van de omstanders indd wel gekeken en
gezien dat het al veel te laat was. Als jij al aan de kleur ziet dat het echt over is terwijl je
enkel voorbij loopt, moet dat voor hun helemaal duidelijk zijn geweest. En in dat geval laat je
de deur beter dicht voor de politie, voor het geval het geen natuurlijke dood is, dan kun je geen
bewijs verpesten. Zo zou ik denk ik denken als ik daar stond. Enkel kijken of er nog wat aan te
doen was, maar als iemand bijv. al koud voelt, tja dan maar gewoon de deur snel weer dicht toch. Of
weet ik veel misschien zat ie wel met een naald in zijn arm... Dan weet je ook genoeg zonder ook
maar de deur te hoeven openen. Anders was er vast wel in die 5 min iemand geweest die wat
meer had gedaan als kijken denk ik zo. Maarja dat is maar een aannamen.
Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken. |
| Datum: 02-09-2016 20:03:50 | Quote |
Smvn&d schreef op: 02-09-2016 20:03:50
|
| Quote
Boterbloem: | Sis, er zit wel een logica
in wat je zegt...
Toen ik keek zag je ook dat hij dood was... Zijn kleur, de
houding...
Maar hoe erg ook, ik hoop haast voor hem dat hij echt weg was. Want voor ik hem zag
en de politie zag was het bijna 5 minuten verder als dat ze de winkel inkwamen dat ze hem hadden
gevonden (waarvan ik dacht dat het om sleutels ging, maar achteraf gezien dat het om die man
ging)
Misschien hebben ze zijn hartslag nog geprobeert te voelen en de deur weer dicht
gedaan?
Ik weet dat eigenlijk ook niet... |
Na 5 minuten moet je
al niet eens meer aan reanimatie beginnen. Misschien heeft 1 van de omstanders indd wel gekeken en
gezien dat het al veel te laat was. Als jij al aan de kleur ziet dat het echt over is terwijl je
enkel voorbij loopt, moet dat voor hun helemaal duidelijk zijn geweest. En in dat geval laat je
de deur beter dicht voor de politie, voor het geval het geen natuurlijke dood is, dan kun je geen
bewijs verpesten. Zo zou ik denk ik denken als ik daar stond. Enkel kijken of er nog wat aan te
doen was, maar als iemand bijv. al koud voelt, tja dan maar gewoon de deur snel weer dicht toch. Of
weet ik veel misschien zat ie wel met een naald in zijn arm... Dan weet je ook genoeg zonder ook
maar de deur te hoeven openen. Anders was er vast wel in die 5 min iemand geweest die wat
meer had gedaan als kijken denk ik zo. Maarja dat is maar een aannamen. |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Boterbloem schreef op: 02-09-2016 20:28:22
|
Precies, allemaal dingen die zouden kunnen...
Maar al zou je verstrakken... Zou de laatste zijn
die de ander zou veroordelen.
Want iemand zien die overleden is heeft een enorme impact, en hoe
onwerkelijk is dit?
Je kijkt in een auto en ziet iemand schuin naar de deur liggen, hoofd
achterover, mond open en letterlijk lijkbleek...
Kun je dat beeld als mens wel eens zo snel
vertalen als in: ik moet handelen?
Ik weet het niet...
Want idd, valt iemand voor je
op de grond dan is het in actie en ben je denk ik sneller geneigd te handelen... |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Smvn&d
Lid
| Nou in 5 minuten opzich wel, dan ben je daar opzich al weer uit, maar je weet dan al dat het te laat
is, stel je staat eerst verstart, en een minuut later kom je weer bij je positieve zeg maar, dan
besef je je ook wel dat het mis is, en dan ga ik ff uit van jou beschrijving he. Dus ja logisch dat
je dan al niets meer doet.
Als het duidelijk is dat iemand al overleden is. Dan kun je ook maar
beter niks doen toch.
En weglopen, tja net wat je zegt dat doe je toch ook niet zo snel, het is
ook een natuurlijke reactie om te blijven wachten tot er hulp is, of in dit geval tot er de goede
mensen bij zijn. Dat is ook helemaal niet zo raar.
Enkel mensen die getraind zijn zullen
echt direct bij het zien handelen, en ook alleen maar omdat ze precies weten wat ze moeten doen,
zelfs die mensen doen het onbewust. Net als in het water springen als je een kind ziet verdrinken,
dat doe je gewoon, bij zulke dingen zijn er juist weinig mensen die niks doen, ja behalve wanneer er
al voldoende hulp is dan, dan ga je er niet ook nog eens achteraan natuurlijk.
Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken. |
| Datum: 02-09-2016 21:02:46 | Quote |
Smvn&d schreef op: 02-09-2016 21:02:46
|
Nou in 5 minuten opzich wel, dan ben je daar opzich al weer uit, maar je weet dan al dat het te laat
is, stel je staat eerst verstart, en een minuut later kom je weer bij je positieve zeg maar, dan
besef je je ook wel dat het mis is, en dan ga ik ff uit van jou beschrijving he. Dus ja logisch dat
je dan al niets meer doet.
Als het duidelijk is dat iemand al overleden is. Dan kun je ook maar
beter niks doen toch.
En weglopen, tja net wat je zegt dat doe je toch ook niet zo snel, het is
ook een natuurlijke reactie om te blijven wachten tot er hulp is, of in dit geval tot er de goede
mensen bij zijn. Dat is ook helemaal niet zo raar.
Enkel mensen die getraind zijn zullen
echt direct bij het zien handelen, en ook alleen maar omdat ze precies weten wat ze moeten doen,
zelfs die mensen doen het onbewust. Net als in het water springen als je een kind ziet verdrinken,
dat doe je gewoon, bij zulke dingen zijn er juist weinig mensen die niks doen, ja behalve wanneer er
al voldoende hulp is dan, dan ga je er niet ook nog eens achteraan natuurlijk. |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Bepje schreef op: 02-09-2016 23:07:12
|
Nelia . |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Boterbloem schreef op: 03-09-2016 10:00:12
|
Nou ik weet niet of ik niets zou doen...
Ik hoop wel dat ik wat zou doen, want iemand die net
is overleden trekt het bloed ook snel uit weg (afgelopen 2 jaar 2 familieleden begeleid in de
laatste uren) terwijl je iemand misschien nog wel terug kunt halen, snap je wat ik bedoel?
En wanneer het mijn man bijvoorbeeld zou zijn zou ik het heel fijn vinden te horen dat mensen nog
geprobeert hebben hem terug te halen... Ipv dat ze maar hebben staan kijken (klinkt lelijk, maar
bedoel dit wel zonder verwijt hoor. Maar het idee dat niemand iets deed terwijl ik hem misschien nog
bij mij had kunnen houden).
Vergeet nooit meer van iemand die ik had ontmoet die ineens
dood ging in bed. Zijn vrouw had het gelukkig door (dat hij niet sliep maar dat het mis ging) en die
heeft gebeld en gereanimeerd. Hij is echt dood geweest, meerdere keren daarna zelfs (hartafwijking
blijkt nu, dus hij heeft zo'n kastje die een stoot geeft als zoiets gebeurd) maar dan is het toch
fijn dat het geprobeert is...
Iemand die heel lang dood is krijg je denk ik niet meer
terug (toch? Op een gegeven moment gaat je hart volgensmij echt niet meer kloppen na een aantal
minuten omdat je hersenen te beschadigd zijn? Alleen geen idee na hoeveel minuten dat is
eigenlijk...) |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Smvn&d
Lid
| Nou na 2 minuten word de kans al erg klein dat je iets bereikt eigenlijk, word wel gedaan, maar vaak
is dan al de schade groot. Dat moet je eigenlijk ook niet willen. Maar omdat je vaak niet weet
hoelang begin je er toch aan.
Maar het ligt ook aan de omstandigheden, net als met
het water in rijden en verdrinken, je kunt beter in ijskoud water terecht komen dan is water met de
tempratuur van nu. door de kou vertraagd je hele lijf alles, dus ook de zuurstof ed. iemand die uit
koud water gehaald word en het overleeft heeft veeeeeel minder kans op schade dan iemand die met
precies dezelfde tijd uit warmer water word gehaald.
Misschien hebben ze ook wel wat
gedaan, of gevoeld en was hij koud. Ik denk dat het ook wel even duurt voordat je iemand in een auto
ontdekt. Daan heeft dat ooit eens gehad op een parkeerplaats, en die heeft eerst een minuut op het
raam staan kloppen omdat hij dacht dat diegene sliep, wat trouwens ook zo was, en de deur zat op
slot, hij was super blij toen diegene wakker werd. Want hij kon dus ook niet in de auto komen.
Dus het is eigenlijk een beetje afhankelijk van de situatie na hoeveel tijd het al teveel
schade heeft aangericht.
Mijn broertje hebben ze 3 kwartier gereanimeerd,
reanimatie was ook echt direct begonnen, maar toen zeiden ze ook nu stoppen het is klaar het duurt
te lang de schade is nu al te groot.
Beetje net al sbij die friso, zijn ze ook veel te
lang door gegaan.
Ik heb je neus gevonden, hij zat weer eens in mijn zaken. |
| Datum: 03-09-2016 14:04:40 | Quote |
Smvn&d schreef op: 03-09-2016 14:04:40
|
Nou na 2 minuten word de kans al erg klein dat je iets bereikt eigenlijk, word wel gedaan, maar vaak
is dan al de schade groot. Dat moet je eigenlijk ook niet willen. Maar omdat je vaak niet weet
hoelang begin je er toch aan.
Maar het ligt ook aan de omstandigheden, net als met
het water in rijden en verdrinken, je kunt beter in ijskoud water terecht komen dan is water met de
tempratuur van nu. door de kou vertraagd je hele lijf alles, dus ook de zuurstof ed. iemand die uit
koud water gehaald word en het overleeft heeft veeeeeel minder kans op schade dan iemand die met
precies dezelfde tijd uit warmer water word gehaald.
Misschien hebben ze ook wel wat
gedaan, of gevoeld en was hij koud. Ik denk dat het ook wel even duurt voordat je iemand in een auto
ontdekt. Daan heeft dat ooit eens gehad op een parkeerplaats, en die heeft eerst een minuut op het
raam staan kloppen omdat hij dacht dat diegene sliep, wat trouwens ook zo was, en de deur zat op
slot, hij was super blij toen diegene wakker werd. Want hij kon dus ook niet in de auto komen.
Dus het is eigenlijk een beetje afhankelijk van de situatie na hoeveel tijd het al teveel
schade heeft aangericht.
Mijn broertje hebben ze 3 kwartier gereanimeerd,
reanimatie was ook echt direct begonnen, maar toen zeiden ze ook nu stoppen het is klaar het duurt
te lang de schade is nu al te groot.
Beetje net al sbij die friso, zijn ze ook veel te
lang door gegaan.
|
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Smvn&d schreef op: 03-09-2016 14:06:25
|
is er trouwens niks meer over op t regio nieuws oid gekomen?
Of in jouw geval weet manlief
misschien hoe of wat? dan kun je het misschien wat beter naast je neerleggen? |
| |
| Quote |
RE: je weet niet hoe je reageert als...
Mamsie schreef op: 03-09-2016 19:43:00
|
dat ligt helemaal aan de situatie hoor Sis!
Is echt geen wet voor wanneer wel of niet te
beginnen, maar als je het niet weet begin je gewoon.
Ookal heeft het lang geduurd.
Een
vriend van mij is een uur gereanimeerd en die leeft nog steeds, nu met pacemaker, maar gaat heel
goed.
ik heb het 1 keer gehad dat een man voor mij van zijn fiets viel, die heb ik ook
gereanimeerd, helaas heeft hem dat alleen maar sneller geholpen aan dood te gaan omdat hij een
gesprongen slagader had in zijn lijf, maar dat kun je niet zien aan de buitenkant...
Maar
ik heb me daar wel heel beroerd onder gevoeld.
Ook dat niemand me hielp. Was in Gouda in de
binnenstad heel druk. en vooral met kijkers.
We hadden nog geen mobiel in die tijd, maar het
duurde afgrijselijk lang voordat er hulp gebeld werd.
Voelde me heel eenzaam toen.
De
politie heeft me wel heel goed geholpen, kreeg ook meteen nazorg.
en een andere keer
gebeurde er een ongeluk en verstijfde ik totaal.
Heel raar hoe verschillend je kan
reageren....
|
| |
| Quote |
Navigatie
Reageren op je weet niet hoe je reageert als...
