Mijn dochter wil niet op schoolkamp

Kirsten roept het al jaren heel stellig, is er nu al "ziek"van, haar virus op het evenwichtsorgaan speelt door de stress extra op.

Over 1,5e maand gaat haar klas 3 dagen op kamp en zij wil niet mee.

Vandaag de brief gekregen. 40 euro inschrijfkosten en een dochter die zwaar verdrietig is. Ze wil echt NIET. Ze is het mikpunt van pesten bij de andere groep 8, kinderen trekken stiekem aan haar sonde, ze heeft van 16 tot 8 uur een sondevoedingspomp lopen en die is niet stil qua geluid, haar darmen moeten gespoeld worden. Ze heeft maar 2 vriendinnetjes en die durven niet voor elkaar op te komen. Ze kan slecht eten, de activiteiten zijn te zwaar. Allemaal redenen voor haar om echt niet niet niet naar het kamp te willen.

Mijn man, ik en wij samen hebben geprobeerd te praten met school maar school onverwurmbaar, het zijn verplichte schooldagen en ze moet mee. School zegt, anders halen jullie haar om 23 uur op als de kinderen naar bed gaan en brengen haar smorgens om 8 weer. Kamp is een dorp verderop. Maar Kirsten gaat dat lichamelijk helemaal niet trekken, bovendien zijn er medisch teveel bezwaren. Maar ze moet.

Nu waren we 2 weken geleden bij de chirurg. Kirsten krijgt een malone stoma en ze heeft de chirurg gesmeekt om haar de vrijdag voor het kamp te opereren zodat ze echt niet hoeft te gaan. De chirurg begreep haar en wil erin meegaan en gaat proberen te kijken of het die vrijdag lukt. De kans zit er natuurlijk in dat het niet lukt.

Maar hoe nu verder, ik kan haar ziek melden maar ze gaan haar aanmelden bij de inspectie, dat is ons al "beloofd". En ik moet evengoed 40 euro dokken.

School is totaal niet schappelijk en bereid begrip te tonen. Hoe zouden jullie dit oplossen?

Ik heb maandag een belafspraak met de huisarts en ik ga vragen of zij iets voor ons kan betekenen maar ik vrees dat zij zich hier niet in wil mengen.

De huisarts gaat een broef schrijven. Vrijdag sprak ik de juf die Kirsten 1 dag in de week heeft en de juf gaf aan dat ze echt niet mee hoeft als ze niet wil. Toen ik vertelde dat de directeur er anders over denkt en dat ik de huisarts om dr mening ging vragen zei ze dat ik daar alleen maar goed aan deed.

Huisarts gisteren gesproken en met de huiarts afgesproken dat de ouder/kind momenten op het kamp ik er met Kirsten naartoe zal gaan en ze verder niet mee gaat doen. Huisarts schrijft een brief voor school, die is morgen klaar.

Ik ben helemaal opgelucht

Er zijn geen mogelijkheden. Ze gaat niet, punt.

Ik ga wel met haar er naartoe op de ouder/kind avond.

Morgen is de brief klaar, donderdag ga ik het gesprek aan op school. Ik ga er vanuit dat het dan duidelijk is. En als de huisarts tegen mij had gezegd dat ze het lichamelijk wel zou trekken zo'n kamp, dan had ik er alles aan gedaan om haar mee te laten gaan. Maar de huisarts zei gelijk toen ze het programma hoorde dat wij als ouders, de school en de thuiszorg zoveel uit de kast moeten trekken dat je je moet vragen of het het wel waard is terwijl het kind zo ongelukkig is en zoveel pijn heeft en waarschijnlijk heel lang de naweeën zal hebben. Ik moet eerlijk zeggen dat ik blij was dat ik niet de enige was die zo denkt.