Ergernis of zeikerd?

Kunnen jullie je hier ook zo aan ergeren of ben ik een 'zeikerd'? Mijn man vind mij een zeikerd en zegt boeie zijn onze kids toch niet. 

situatie 1. Kind (8/9 jaar) klimt in konijnenverblijf, tilt konijn tot boven het hoofd op en laat het plat op de rug vallen. Konijn loopt kreupel terug naar het hok en komt er niet meer uit (heb daar zo'n 20 min. gezeten) . Begeleidster doet niets, zegt niets, dus ik ben naar verzorger gegaan om het te melden zodat ze even naar dat beestje kunnen kijken. Heb verder niets richting kind gedaan, maar zou het liefste wel gegaan zijn om te zeggen dat je zo niet met levende wezens omgaat. 

situatie 2. moeder + 3 tantes, zitten vooral hip te zijn (make-up en telefoontjes checken en net iets te hard kletsen enz.) op het terras terwijl hun kinderen spelen in de speeltuin. Kind (6/7jaar) wil met slee van de rodelbaan van de normale glijbaan gaan. Moeder heeft niets door, ik roep moeder nog maar ze hoort niets/doet of ze het niet hoort. Een andere moeder staat in de buurt van de glijbaan en ziet het gevaar dus grijpt in zodat die meisjes niet van de glijbaan kletteren. Wordt dat meisje boos gooit ze zo dat sleetje van bovenaf de glijbaan richting die vrouw. Ging net goed.... moeder en tantes hebben niets door (???) en kletsen lekker verder.

situatie 3. zelfde kind als die de slee gooide duwt een dreumesje bruut van de rij van de glijbaan, moeder + tantes kijken toe en doen niets. Daarna gooit dat kind + nichtje allemaal ballen uit de ballenbak keihard richting de kleine kindjes. 2 kindjes komen er huilend uit, moeder+tantes doen niets.

Toen was voor mij de maat vol, heb mijn kids geroepen en ben gegaan (we waren daar verder wel klaar maar kids hadden anders nog best een kwartiertje kunnen spelen)...ik kan mij hier dus zo aan ergeren en mijn man vind mij dus een zeikerd....dus dames kom maar op met jullie oordeel ben ik een zeikerd of erger ik mij hier terecht aan.

  

Quote Minou:

Denk meer de ouders want straks heb jij het nog gedaan ook. Onder het mom laat mijn kind met rust, die lieden zijn er ook ( beledigd zijn als je de kinderen aanspreekt..ja echt, meegemaakt . )

Nou zo schat ik deze ouders ook wel in. Het waren types waar je liever geen ruzie mee hebt zeg maar.

Ik heb zelf wel het gevoel dat ik wil ingrijpen, maar mijn vriend zegt dus van 'laat het gaan-zijn hun kids' Ik zei ook tegen hem dat ik het zou willen weten als mijn kind zoiets zou doen en reken maar dat mijn kind straf zou krijgen. Doordat hij zo anders over dit soort dingen denkt, ga ik dan weer twijfelen wel/niet iets zeggen.

Bij het konijntje was de begeleidster van dat meisje erbij, ze waren met een groepje. Heb konijntje dus wel laten weten aan medewerker van het park. 

Bij de kleine kindjes werden de kindjes geholpen door hun eigen wel oplettende/in de buurt zijnde ouders dus die liet ik niet aan hun lot over   maar ik erger me er dus wel aan. 

Ben het wel met jullie eens hoor, begrijp me niet verkeerd maar ik vind het gewoon lastig om dit soort dingen ook echt te doen.

Alice dan help ik in beide gevallen. 
Maar ben gewoon wat voorzichtiger in het mengen in de opvoeding van een ander. Weet ook pas later dan wat ik precies had willen/moeten zeggen en dan helpt het niet mee als mijn man ook nog zegt van bemoei je er niet mee.