'ben ik te dik mama?

Aaah wat zielig
k zou niet weten wat je moest antwoorden maar knuffel voor jou, het lijkt me niet leuk voor jullie allebei

---

Sommige  'vrienden' zijn als de schaduw je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf ze komen op als het donker is.;-)

Mijn zoon (sportief type, waardoor lekker gespierd) van bijna 10 vond zichzelf ook te dik.
Ja, hij is geen sprietje zoals sommigen. Maar totaal niet te dik.
Ik heb met hem samen een kinder bmi opgezocht en toen bleek hij netjes in het midden van het groene gedeelte te zitten.
Dat heeft hem overtuigd...

Oei, ben bang dat jij een groot voorbeeld bent. het is echt slecht om dit , onbedoeld, aan je dochter over te brengen. probeer dit voor jezelf te houden, dat je zo over jezelf denkt...
Bedoel dit net belerend hoor, snap t ook eigenlijk best wel...

Misschien idd samen de kinderbmi berekenen?

Dat berekenen kan op de site van het voedingscentrum. Waarschijnlijk heeft ze het een beetje van jou en als je een holle rug hebt dan lijken je billen dikker terwijl ze dat niet zijn natuurlijk. 
Doe opmerking van die klasgenoot is harg aangekomen als ze dat na 3 jaar nog aanhaald dus het kan zijn dat ze sinds die tijd dat idee heeft en het ook echt denkt. 
Voor jezelf kun je je afvragen waar het vandaan komt dat jij jezelf te dik vind en hoe voorkom je dat je het verder overbrengt ? Als je wat te dik bent, hoe erg is dat dan en wat is er precies erg aan ? Dat breng je onbewust over. 
En blijf vooral benoemen dat het zo`n mooi meisje is, ook van binnen waarschijnlijk en dat is het belangrijkst, dat straal je uit en daar mag ze trots op zijn. 

Dan weet je dat en kan je er wat aan doen, zonder dat je t woord ijnen of avallen zelfs maar in de mond neemt.. gewoon even andere tussendoortjes nemen...

Dat ze ermee bezig is, is op zich niet raar op deze leeftijd. Zolang het voorbij gaat en ze er niet echt onzeker door wordt. Mijn dochter heeft dit met periodes ook. Ze heeft op zich een gezond gewicht, maar is nu ook even wat molliger. Mijn boodschap adn haar is altijd dat als je gezond eet, af en toe een extraatje neemt en genoeg lichaamsbeweging hebt, je lijf en gewicht altijd goed zijn. De een is van nature breder dan de ander, maar het 1 is niet beter dan het ander. En dat werkt wel bij haar. Ben vroeger ook erg onzeker geweest over mijn lijf, maar dat is gelukkig al jaren over. Ik ben nu trots op mijn lijf en kan dat ook naar haar uitstralen. Lijnen doe ik nooit, sporten wel. Denk idd dat je eigen goede voorbeeld hierbij kan helpen. Gewicht is maar een cijfer. Als jij maat 36 hebt, dan bel je onmogelijk te dik.

Waar die vraag vandaan komt is niet zo moeilijk te achterhalen: door jou bezig te zien. Je zegt zelf dat je niet te dik bent, maar jezelf toch zo voelt en dat je kind dit weet. Hoe moet zij jou geloven als jij zegt dat ze niet te dik is? Dit is zo'n gevoelige materie...

Ik ben wel te dik, altijd al geweest, en als kind talloze keren met tabellen en cijfers om de oren geslagen en evenveel keren op dieet gezet. Ik ging zelfs uit logeren met mijn voedingsweegschaaltje. Ik heb dus eigenlijk mijn hele kindertijd de boodschap meegekregen dat ik niet goed was zoals ik was... en dat werkt vandaag de dag nog door. Pas sinds een jaar of twee begin ik te snappen dat ik ook dingen goed kan doen.

weet je zeker dat ze niet te zwaar is ?

Meet haar op, weeg haar en kijk naar dr bmi op internet...dan kan ze met eigen ogen zien dat ze niet te zwaar is.
(als dat wel zo is, dus vooral NIET doen...)

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

Mijn dochter is nu 12 en die groeit in fases, heb ik weleens de indruk. Wat molliger en dan weer wat langer, wat molliger en dan weer wat langer... Snap je het een beetje? Zij drinkt water en af en toe eens Fanta, maar zeker niet dagelijks. Snoepen interesseert haar weinig maar ze kan flink eten...

Ik krijg nu al een beetje de kriebels van je berichtjes moet ik zeggen...  Je bent er zo mee bezig, doe nou niet!

Als je maatje 36 hebt ben je natuurlijk niet te dik, dat weet je zelf ook wel. Ik dacht dat dat misschien aan de orde was maar dat is dan helemaal niet zo en is het echt iets psychisch. Dan zal het met je dochter waarschijnlijk ook mee vallen en moet je het op een of andere manier los leren laten. Als dat niet zelfstandig lukt zoek dan hulp voor jezelf zodat je dochter uiteindelijk een voorbeeld krijgt op een andere manier wat betreft gewicht. Veel sterkte en succes .

Mijn dochter van nu, net 13 is daar in fases ook mee bezig. Zij heeft net als je dochter een holle rug en dan lijkt het of je een buik hebt en daarbij heeft ze de ronde bouw van haar vader en mijn zus.
Ik zelf ben nooit met mijn uiterlijk of gewicht bezig en toch vind zij zich te dik en is uiterlijk belangrijk voor haar. Meisjes in de klas, televisie(amerikaanse highschoolseries) etc hebben daarin gewoon heel veel invloed, daar ontkom je haast niet aan. Het gaat allemaal over de buitenkant. Ik zelf zie het meer als mijn taak om de nadruk te leggen op, en bezig te zijn met de ontwikkeling van haar anderen kanten, voor het evenwicht.

Je dochter is negen en gaat richting puberteit, tijdens de puberteit gaat bij een meisje bijna het hele lichaam in verbouwing en dat vreet energie. Daarom worden er nu alvast wat reserves aangelegd en dat toont bij het ene meisje meer dan bij de andere.

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

Bijna alle meiden halen zich af en toe in hun hoofd dat ze dik zouden zijn. Verder hebben de meiden hierboven gelijk, dat jij voor je dochter het grootste voorbeeld bent in hoe je je lichaam moet beleven.

 

Verder denk ik dat je je dochter kan helpen, door haar eigenwaarde verder uit te helpen breiden dan alleen uiterlijk. Mijn schoonmoeder roept altijd ‘wat ben je toch een prachtig meidje, en zo slank!’. Dat heb ik dus liever niet. Geef haar liever complimenten over dat ze zo van sporten houdt, dat ze zo haar best doet op school, dat ze zo creatief is of graag grapjes maakt, etc.