Menu
Topic:
Steeds vaker kinderdepressie
Senna
Lid
  
| 4105 kinderen onder de 10 jaar kampen met een depressie. Naar alle waarschijnlijkheid zijn het er
zelfs meer. De oorzaak? Wijzelf. "We leven in een overprikkelde maatschappij. Het zijn onze kinderen
die de tol betalen."
Ik zie steeds vaker dat ouders perfecte kinderen willen. Op alle
vlakken.
Anna Van der Cruyssen, psychotherapeute
Steeds meer kinderen depressief. Het is even slikken. Zeker als het je eigen kind overkomt.
Katrien weet wat het is. Toen haar dochter Julie zes jaar was, besliste ze samen met haar man hulp
te zoeken. "Het was Julies juffrouw die ons erop aansprak. Ze dacht dat onze dochter een
kinderdepressie had. Toen Julie op een dag zelf kwam vertellen dat ze dood wilde, werden we keihard
met onze neus op de feiten gedrukt. Mijn moederhart brak."
"Onbewust wisten we het wel.
We voelden dat er iets scheelde. Maar er zijn tegenwoordig zo veel kinderen die in een hokje geduwd
worden. ADHD, autisme, hoogsensitief: haast iedereen heeft wel iets. Ik wou niet per se zeggen dat
er met mijn kind ook iets scheelde. Toch was het zo. Het was niet gemakkelijk, maar we hebben meteen
hulp gezocht. Het kon me niets schelen wat mensen dachten. Ik wou maar één ding: dat
mijn kind opnieuw gelukkig zou zijn."
Prestatiedruk
Julie is geen
unicum. Sinds Katrien openlijk is beginnen praten over de therapie van haar kind, vertrouwden andere
ouders haar toe dat ook hun kind in behandeling is. "Toen ik sprak, begon iedereen te praten."
Véronique Bundervoet, psychotherapeute verbonden aan het Psychotherapeutisch Centrum Gent,
ziet inderdaad steeds vaker kinderen zoals Julie in haar praktijk passeren. "We zien veel kinderen
met depressieve symptomen. De maatschappij waarin wij leven, overprikkelt onze kinderen. Steeds meer
ouderparen werken beide fulltime, er is de prestatiedruk op school, sociale media en duizend-en-een
hobby's waar kinderen wekelijks naartoe moeten. Dat eist zijn tol. En het zijn de kinderen die die
tol betalen."
Anna Van der Cruyssen is therapeute bij Hoopvol, de praktijk waar ook Julie
naartoe gaat. "Onze maatschappij gaat zo snel vooruit dat kinderen zich daarin verliezen. Ze moeten
mee kunnen op het tempo van de volwassenen uit hun omgeving, maar struikelen onderweg. Ik zie steeds
vaker dat ouders perfecte kinderen willen. Op alle vlakken. Kinderen moeten compenseren wat ouders
vroeger zelf niet gehad of gekund hebben. En die kinderen? Die zullen zelden zeggen dat ze
ongelukkig zijn. Uit liefde voor hun ouders."
Hartjesdokter
"Wij
hebben Julie nooit onder druk gezet", zegt Katrien. "Niet op school, niet bij het paardrijden. Ze
zat ook nog maar in de derde kleuterklas toen de eerste symptomen optraden. Dan ben je als ouder
niet bezig met de resultaten die je kind haalt. Het was Julie zelf die zichzelf onmogelijke eisen
stelde. De lat lag onrealistisch hoog. Het resultaat? Ze werd heel teruggetrokken, huilde vaak en
lachte nog zelden. Die therapie is onze redding geweest. Julie heeft zeer snel de pedalen
teruggevonden. Na vier jaar blijft ze naar Anna gaan. Niet meer zo frequent, maar voldoende om niet
te hervallen. De sessies zijn haar rustpunt en dat willen we zo houden. Het gaat zelfs zo ver dat ze
nu ook hartjesdokter - want zo noemt ze Anna - wil worden. (lacht)"
Faalangst,
prestatiedruk en overprikkelingen: het zijn dé hoofdoorzaken van kinderverdriet. En wat dan
met al die echtscheidingen? "Een scheiding hoeft niet per se een extra probleem te zijn", aldus
Véronique. "Pas als het een gevecht wordt, zien we dat kinderen vaker gaan blokkeren. In
zulke crisissen worden ze sneller naar volwassenheid gekatapulteerd. Gelukkig hebben we steeds meer
oog voor kinderen met problemen. Dat is goed. Al stellen we onszelf, als ouders en maatschappij,
helaas toch nog te weinig in vraag. Pas als we dat doen, kunnen we echt aan de slag."
|
| Datum: 26-02-2014 20:55:52 | Quote |
Senna schreef op: 26-02-2014 20:55:52
|
4105 kinderen onder de 10 jaar kampen met een depressie. Naar alle waarschijnlijkheid zijn het er
zelfs meer. De oorzaak? Wijzelf. "We leven in een overprikkelde maatschappij. Het zijn onze kinderen
die de tol betalen."
Ik zie steeds vaker dat ouders perfecte kinderen willen. Op alle
vlakken.
Anna Van der Cruyssen, psychotherapeute
Steeds meer kinderen depressief. Het is even slikken. Zeker als het je eigen kind overkomt.
Katrien weet wat het is. Toen haar dochter Julie zes jaar was, besliste ze samen met haar man hulp
te zoeken. "Het was Julies juffrouw die ons erop aansprak. Ze dacht dat onze dochter een
kinderdepressie had. Toen Julie op een dag zelf kwam vertellen dat ze dood wilde, werden we keihard
met onze neus op de feiten gedrukt. Mijn moederhart brak."
"Onbewust wisten we het wel.
We voelden dat er iets scheelde. Maar er zijn tegenwoordig zo veel kinderen die in een hokje geduwd
worden. ADHD, autisme, hoogsensitief: haast iedereen heeft wel iets. Ik wou niet per se zeggen dat
er met mijn kind ook iets scheelde. Toch was het zo. Het was niet gemakkelijk, maar we hebben meteen
hulp gezocht. Het kon me niets schelen wat mensen dachten. Ik wou maar één ding: dat
mijn kind opnieuw gelukkig zou zijn."
Prestatiedruk
Julie is geen
unicum. Sinds Katrien openlijk is beginnen praten over de therapie van haar kind, vertrouwden andere
ouders haar toe dat ook hun kind in behandeling is. "Toen ik sprak, begon iedereen te praten."
Véronique Bundervoet, psychotherapeute verbonden aan het Psychotherapeutisch Centrum Gent,
ziet inderdaad steeds vaker kinderen zoals Julie in haar praktijk passeren. "We zien veel kinderen
met depressieve symptomen. De maatschappij waarin wij leven, overprikkelt onze kinderen. Steeds meer
ouderparen werken beide fulltime, er is de prestatiedruk op school, sociale media en duizend-en-een
hobby's waar kinderen wekelijks naartoe moeten. Dat eist zijn tol. En het zijn de kinderen die die
tol betalen."
Anna Van der Cruyssen is therapeute bij Hoopvol, de praktijk waar ook Julie
naartoe gaat. "Onze maatschappij gaat zo snel vooruit dat kinderen zich daarin verliezen. Ze moeten
mee kunnen op het tempo van de volwassenen uit hun omgeving, maar struikelen onderweg. Ik zie steeds
vaker dat ouders perfecte kinderen willen. Op alle vlakken. Kinderen moeten compenseren wat ouders
vroeger zelf niet gehad of gekund hebben. En die kinderen? Die zullen zelden zeggen dat ze
ongelukkig zijn. Uit liefde voor hun ouders."
Hartjesdokter
"Wij
hebben Julie nooit onder druk gezet", zegt Katrien. "Niet op school, niet bij het paardrijden. Ze
zat ook nog maar in de derde kleuterklas toen de eerste symptomen optraden. Dan ben je als ouder
niet bezig met de resultaten die je kind haalt. Het was Julie zelf die zichzelf onmogelijke eisen
stelde. De lat lag onrealistisch hoog. Het resultaat? Ze werd heel teruggetrokken, huilde vaak en
lachte nog zelden. Die therapie is onze redding geweest. Julie heeft zeer snel de pedalen
teruggevonden. Na vier jaar blijft ze naar Anna gaan. Niet meer zo frequent, maar voldoende om niet
te hervallen. De sessies zijn haar rustpunt en dat willen we zo houden. Het gaat zelfs zo ver dat ze
nu ook hartjesdokter - want zo noemt ze Anna - wil worden. (lacht)"
Faalangst,
prestatiedruk en overprikkelingen: het zijn dé hoofdoorzaken van kinderverdriet. En wat dan
met al die echtscheidingen? "Een scheiding hoeft niet per se een extra probleem te zijn", aldus
Véronique. "Pas als het een gevecht wordt, zien we dat kinderen vaker gaan blokkeren. In
zulke crisissen worden ze sneller naar volwassenheid gekatapulteerd. Gelukkig hebben we steeds meer
oog voor kinderen met problemen. Dat is goed. Al stellen we onszelf, als ouders en maatschappij,
helaas toch nog te weinig in vraag. Pas als we dat doen, kunnen we echt aan de slag." |
| |
| Quote |
Navigatie
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Senna schreef op: 26-02-2014 20:56:16
|
Vind dit best schokkend om te lezen |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Isabelle schreef op: 26-02-2014 20:59:55
|
Idd behoorlijk schokkend.
Maar wel herkenbaar en denk dat het best eens om een nog hoger
aantal zou kunnen gaan. |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Senna schreef op: 26-02-2014 21:00:44
|
Dit artikel komt trouwens van een Belgische site, wellicht zijn de getallen in NL veel anders |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
-claudia-
Lid
| mee eens..schokkend. Ik zie het zelf ook..had een gesprekje met de juf over het lezen en toen
had ze het ook over de cito's die nu kwamen (gr 4) en zei ze: ze kunnen op die en die site oefenen
voor de cito...  Niks ten nadele van de juf, die werkt ook volgens bepaalde regels enz en ze
bedoelde het lief. Maar nee, ik heb mijn dochter echt niet laten oefenen voor de cito. Ik vind dat
het bedoeld is om te kijken op welk niveau ze zijn, zodat bij een eventuele achterstand erop in
gespeeld kan worden...positief dus. En bij een enorme voorsprong net zo, les op niveau. Maar de
cito is niet bedoeld om mega te oefenen 1 week van te voren zodat je het niveau even omhoog krikt
kwa score. Mijn dochter heeft het merendeel op a niveau en 2 op B, prima dus en hoeft echt niet
allemaal A perse door te oefenen en oefenen. Zo was er laatst ook een programma op ivm
cito van gr 8, allerlei betaalsites etc...en het schijnt gewoon dat je onnodig druk op je kind legt.
Als het goed is hebben ze van gr 1 tm gr 8 een goed beeld van je en wat haalbaar is kwa studie en is
het totaal niet nodig om uren te leren op cito's. Ja ik heb er zelf ook echt moeite
mee...zowieso al vanaf gr 1 dat ze al veel meer moeten...en beetje bij beetje word het steeds meer
en niet meer in verhouding met "vroeger"(ik ben 28, dus nog niet eens zoooo oud). Laat kinderen aub
nog een beetje kind zijn...op school word er gepusht, als de ouders dan ook nog eens gaan
pushen...dan het sporten etc nog. Er zijn kinderen die op 2 of 3 sporten ziten en muziekles etc
etc...tjee..kom op. Prestatiegericht....ik wil net als elk ander ook dat mijn kind goed
terecht komt, maar laten we dan niet vergeten dat ook de speeltijd/de jeugd opzich een heel
belangrijk onderdeel van het opgroeien is en niet alleen leren leren, beter beter, sneller sneller.
|
| Datum: 26-02-2014 21:09:50 | Quote |
-claudia- schreef op: 26-02-2014 21:09:50
|
mee eens..schokkend. Ik zie het zelf ook..had een gesprekje met de juf over het lezen en toen
had ze het ook over de cito's die nu kwamen (gr 4) en zei ze: ze kunnen op die en die site oefenen
voor de cito... Niks ten nadele van de juf, die werkt ook volgens bepaalde regels enz en ze
bedoelde het lief. Maar nee, ik heb mijn dochter echt niet laten oefenen voor de cito. Ik vind dat
het bedoeld is om te kijken op welk niveau ze zijn, zodat bij een eventuele achterstand erop in
gespeeld kan worden...positief dus. En bij een enorme voorsprong net zo, les op niveau. Maar de
cito is niet bedoeld om mega te oefenen 1 week van te voren zodat je het niveau even omhoog krikt
kwa score. Mijn dochter heeft het merendeel op a niveau en 2 op B, prima dus en hoeft echt niet
allemaal A perse door te oefenen en oefenen. Zo was er laatst ook een programma op ivm
cito van gr 8, allerlei betaalsites etc...en het schijnt gewoon dat je onnodig druk op je kind legt.
Als het goed is hebben ze van gr 1 tm gr 8 een goed beeld van je en wat haalbaar is kwa studie en is
het totaal niet nodig om uren te leren op cito's. Ja ik heb er zelf ook echt moeite
mee...zowieso al vanaf gr 1 dat ze al veel meer moeten...en beetje bij beetje word het steeds meer
en niet meer in verhouding met "vroeger"(ik ben 28, dus nog niet eens zoooo oud). Laat kinderen aub
nog een beetje kind zijn...op school word er gepusht, als de ouders dan ook nog eens gaan
pushen...dan het sporten etc nog. Er zijn kinderen die op 2 of 3 sporten ziten en muziekles etc
etc...tjee..kom op. Prestatiegericht....ik wil net als elk ander ook dat mijn kind goed
terecht komt, maar laten we dan niet vergeten dat ook de speeltijd/de jeugd opzich een heel
belangrijk onderdeel van het opgroeien is en niet alleen leren leren, beter beter, sneller sneller. |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Suus schreef op: 26-02-2014 21:24:03
|
Ik vind het schokkend maar helaas ben ik niet verbaasd |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Senna schreef op: 26-02-2014 21:26:01
|
Ik ook niet Suus, absoluut niet. Vind het wel enorm triest dat steeds minder kinderen onbezorgd kind
kunnen zijn |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Corine86
Lid
| Helaas herken ik het helemaal van mijn oudste  Bij hem
ligt de oorzaak ws erfelijk + dat toen hij 1,5jr was zijn zusje geboren en overleden is wat op ons
als ouders een enorme impact had en waar hij ook het nodig van mee gekregen heeft en een half jaar
daarna zat mijn man 100% afgekeurd thuis, zwaar depressief. Tja, dan heb je geen prestatiedruk,
hobby's of full-time werkende ouders nodig
trotse mama van Arnoud, Berdine*, Lucas en Chris |
| Datum: 26-02-2014 21:28:14 | Quote |
Corine86 schreef op: 26-02-2014 21:28:14
|
Helaas herken ik het helemaal van mijn oudste Bij hem
ligt de oorzaak ws erfelijk + dat toen hij 1,5jr was zijn zusje geboren en overleden is wat op ons
als ouders een enorme impact had en waar hij ook het nodig van mee gekregen heeft en een half jaar
daarna zat mijn man 100% afgekeurd thuis, zwaar depressief. Tja, dan heb je geen prestatiedruk,
hobby's of full-time werkende ouders nodig |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Liefje schreef op: 26-02-2014 21:55:44
|
Vind t een beetje schokkend kinderen moeten nu gewoon meer
Cito maak ik me nu niet druk
om vanaf groep 6 gaat t pas mee tellen, en citos oefen ik niet er moet gewoon goed geleerd
worden en de vakken aanpakken wat het kind nog niet goed kan |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Jen9 schreef op: 27-02-2014 07:28:10
|
Vind t ook niet verbazend.
heb t idee dat kinderen tegenwoordig overal goed in moeten
zijn... Geen VWO-advies, of HAVO.(hoewel sommigen dat al te min vinden).. dat kan niet meer bij veel
ouders.
En vakken aanpakken waar je niet in goed in bent. tja, een beetje wel, maar
verder gewoon accepteren. Mijn zoon is niet goed in rekenen en zal daardoor waarschijnlijk naar t
vmbo gaan, andere vakken hoog HAVO. En weet je, ik vind t helemaal prima. We helpen hem 5 a 10
minuten per dag.. (nou ja.. elke dag 4 keer per week ofzo..)Genoeg is genoeg. Accepteren dat
je kind niet ales goed hoeft te doen en laat merken dat je trots bent op ze is zoooo belangrijk! |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Kyla schreef op: 27-02-2014 08:47:37
|
Het omgekeerde kan ook... mijn zoon werd depressief omdat hij werd ondervraagd... Dat zal wel een
stuk minder vaak voorkomen, maar dat was bij ons het geval. |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Mam Van Twee
Gast
| Mijn guppie legt ook de lat hoog voor zichzelf, juist omdat ze ondervraagt wordt.
Het gaat haar
allemaal zo makkelijk af dat ze erg zwart wit denkt.
Ongemerkt is het als ouder ook best
moeilijk om de juiste toon te raken. Je bent zo gewend om een resultaat positief te benoemen ipv het
werk wat ze ervoor moeten doen. Hoe vaak zeg je niet tegen een peuter dat heb je knap gedaan als ze
een nieuw iets kunnen.
Dan werkt dat "prestatiedruk" bij een kind in de hand wanneer die
er gevoelig voor is, terwijl je dat als ouder helemaal niet zo bedoeld. Je bent gewoon blij dat iets
lukt of je vindt iets mooi.
Dus het stukje is wel herkenbaar en ik denk dat je met bewust
zijn en het net even ietsje anders aanpakken (ook op school waar het meten is weten soms veel
belangrijker is dan kijken wat een kind doet of nodig heeft) al heel ver kan komen om het te
voorkomen dat kinderen echt depressief worden.
|
| Datum: 27-02-2014 10:03:22 | Quote |
Mam Van Twee schreef op: 27-02-2014 10:03:22
|
Mijn guppie legt ook de lat hoog voor zichzelf, juist omdat ze ondervraagt wordt.
Het gaat haar
allemaal zo makkelijk af dat ze erg zwart wit denkt.
Ongemerkt is het als ouder ook best
moeilijk om de juiste toon te raken. Je bent zo gewend om een resultaat positief te benoemen ipv het
werk wat ze ervoor moeten doen. Hoe vaak zeg je niet tegen een peuter dat heb je knap gedaan als ze
een nieuw iets kunnen.
Dan werkt dat "prestatiedruk" bij een kind in de hand wanneer die
er gevoelig voor is, terwijl je dat als ouder helemaal niet zo bedoeld. Je bent gewoon blij dat iets
lukt of je vindt iets mooi.
Dus het stukje is wel herkenbaar en ik denk dat je met bewust
zijn en het net even ietsje anders aanpakken (ook op school waar het meten is weten soms veel
belangrijker is dan kijken wat een kind doet of nodig heeft) al heel ver kan komen om het te
voorkomen dat kinderen echt depressief worden. |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
An
Gast
| Er is volgens mij sowieso een groot probleem in de huidige maatschappij. En dan denk ik nog niet
eens zozeer aan prestatiedruk, want dat lijkt mij nog mee te vallen, maar meer aan presentatiedruk,
choas, geen vaste patronen/zekerheden door onregelmatig werken van ouders etc.
Vroeger
was er meer duidelijkheid en structuur in het leven. Je hoefde niet allemaal extravert te zijn. Ook
op scholen was meer structuur en duidelijkheid. Als je dat nu wilt hebben moet je op z'n minst naar
het speciaal onderwijs. Duidelijke regels zijn er ook vaak niet meer op school. Straffen mag vaak
niet meer er moet "over gepraat worden".
Ik denk dat dit al een aardige opsomming is van
de enorme groei/ontstaan van licht autisme, adhd, depressie en weet ik veel wat meer.
|
| Datum: 27-02-2014 10:57:53 | Quote |
An schreef op: 27-02-2014 10:57:53
|
Er is volgens mij sowieso een groot probleem in de huidige maatschappij. En dan denk ik nog niet
eens zozeer aan prestatiedruk, want dat lijkt mij nog mee te vallen, maar meer aan presentatiedruk,
choas, geen vaste patronen/zekerheden door onregelmatig werken van ouders etc.
Vroeger
was er meer duidelijkheid en structuur in het leven. Je hoefde niet allemaal extravert te zijn. Ook
op scholen was meer structuur en duidelijkheid. Als je dat nu wilt hebben moet je op z'n minst naar
het speciaal onderwijs. Duidelijke regels zijn er ook vaak niet meer op school. Straffen mag vaak
niet meer er moet "over gepraat worden".
Ik denk dat dit al een aardige opsomming is van
de enorme groei/ontstaan van licht autisme, adhd, depressie en weet ik veel wat meer.
|
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Alice
Lid
| Dit artikel staat er dan weer naast.. je kunt 't ook gewoon niet goed doen  http://www.demorgen.be/dm/nl/992/Wetenschap/article/detail/1777647/2014/01/20/Meer-kans-op-depressie-na-onbekommerde-jeugd.dhtml Nee, serieus.. denk dat er heel veel mis is in deze tijd. Maar denk/hoop dat het een
kwestie van tijd is, dat onze kinderen het straks anders aanpakken.
Trotse mama van 2 prachtige kereltjes |
| Datum: 27-02-2014 11:09:30 | Quote |
Alice schreef op: 27-02-2014 11:09:30
|
Dit artikel staat er dan weer naast.. je kunt 't ook gewoon niet goed doen http://www.demorgen.be/dm/nl/992/Wetenschap/article/detail/1777647/2014/01/20/Meer-kans-op-depressie-na-onbekommerde-jeugd.dhtml Nee, serieus.. denk dat er heel veel mis is in deze tijd. Maar denk/hoop dat het een
kwestie van tijd is, dat onze kinderen het straks anders aanpakken. |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Senna schreef op: 27-02-2014 11:34:17
|
Ik hoop ook dat het een tijdelijk iets is. Maar wat is tijdelijk... Tientallen jaren?
An, ik denk dat je daar zeker een punt hebt!
|
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Suus schreef op: 27-02-2014 11:37:40
|
Hm... ik heb hier een onderpresteerder die de neiging heeft depressief te worden. Toch denk ik niet
dat zij depressief wordt door het ondervraagd worden. Ik denk dat zij de neiging heeft depressief te
worden omdat zij perfectionistisch is omdat oa de maatschappij zo in elkaar steekt en als je dus
veel kan, moet je ook veel, uiteindelijk ook van jezelf.
|
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Alice schreef op: 27-02-2014 11:42:51
|
Ik heb een heel scherpe mening over waarom kinderen tegenwoordig zo zijn zoals ze zijn.
Hou hem voor me omdat veel mensen er niet tegen kunnen, maar ik zie het eigenlijk keer op keer
bevestigd worden. |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Senna
Lid
| Ben best nieuwsgierig, Alice
Suus, dat klinkt idd logisch.
Wij zien bij Y problemen die naar mijn idee naar depressie neigen.
Of dit het gevolg is van haar perfectionisme of faalangt of andere factoren? Het zal van alles wat
zijn. We proberen haar rust en structuur te bieden. Haar te laten zien dat ze mag zijn wie ze is.
Ze krijgt nu externe hulp van een kindercoach. Hopelijk zijn we met haar op de goede weg om erger te
voorkomen
|
| Datum: 27-02-2014 11:48:26 | Quote |
Senna schreef op: 27-02-2014 11:48:26
|
Ben best nieuwsgierig, Alice
Suus, dat klinkt idd logisch.
Wij zien bij Y problemen die naar mijn idee naar depressie neigen.
Of dit het gevolg is van haar perfectionisme of faalangt of andere factoren? Het zal van alles wat
zijn. We proberen haar rust en structuur te bieden. Haar te laten zien dat ze mag zijn wie ze is.
Ze krijgt nu externe hulp van een kindercoach. Hopelijk zijn we met haar op de goede weg om erger te
voorkomen |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Mama Van Drie
Gast
| Nu ben ik dus heel benieuwd naar die mening Alice, waarom zijn kinderen tegenwoordig zo?
|
| Datum: 27-02-2014 11:51:56 | Quote |
Mama Van Drie schreef op: 27-02-2014 11:51:56
|
Nu ben ik dus heel benieuwd naar die mening Alice, waarom zijn kinderen tegenwoordig zo?
|
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Alice
Lid
| Ok.. komtie..
Laat ik voorop stellen dat ik geloof dat er een deel aangeboren is, aanleg, zeker bij jongens.
Of dat soms de afwijkingen in de hersenen dusdanig zijn, dat invloeden van buitenaf er geen invloed
op hebben gehad.
Ik wil niemand veroordelen, wie de schoen past, trekke hem aan. En wie hem niet past, moet niet
boos worden of in de verdediging schieten. Dit is een mening, van mij, die ik baseer op alles wat ik
gelezen heb over de werking van de hersenen van kinderen, maar ik ben geen geleerde en het moet ook
niet gezien worden als absolute waarheid. Dit is mijn mening. Het gaat niet voor iedereen op en als
jouw kind iets mankeert, zal ik niet automatisch denken.. dan zal wel...
Maar goed.. ik denk dat door niet adequaat omgaan met hulpsignalen van je baby of er gewoon
helemaal niet zijn, je heel veel kapot maakt in de hersentjes. Stress bij baby's is funest voor het
ontwikkelen van de neuronen. De stoffen die vrij komen bij stress in het lichaam, maken zelfs de
verbindingen stuk.
Ik heb het dan over.. je baby laten huilen zonder te troosten, je baby niet genoeg vast houden,
knuffelen, kusjes geven, je baby op vroege leeftijd onderwerpen aan de stress van een kdv, stress
rondom het kind (echtscheiding, depressieve moeder.. ), sterk wisselende verzorgers (mamadag,
papadag, dagje bij ene oma, dagje bij andere oma, dagje kdv)
Trotse mama van 2 prachtige kereltjes |
| Datum: 27-02-2014 12:10:08 | Quote |
Alice schreef op: 27-02-2014 12:10:08
|
Ok.. komtie..
Laat ik voorop stellen dat ik geloof dat er een deel aangeboren is, aanleg, zeker bij jongens.
Of dat soms de afwijkingen in de hersenen dusdanig zijn, dat invloeden van buitenaf er geen invloed
op hebben gehad.
Ik wil niemand veroordelen, wie de schoen past, trekke hem aan. En wie hem niet past, moet niet
boos worden of in de verdediging schieten. Dit is een mening, van mij, die ik baseer op alles wat ik
gelezen heb over de werking van de hersenen van kinderen, maar ik ben geen geleerde en het moet ook
niet gezien worden als absolute waarheid. Dit is mijn mening. Het gaat niet voor iedereen op en als
jouw kind iets mankeert, zal ik niet automatisch denken.. dan zal wel...
Maar goed.. ik denk dat door niet adequaat omgaan met hulpsignalen van je baby of er gewoon
helemaal niet zijn, je heel veel kapot maakt in de hersentjes. Stress bij baby's is funest voor het
ontwikkelen van de neuronen. De stoffen die vrij komen bij stress in het lichaam, maken zelfs de
verbindingen stuk.
Ik heb het dan over.. je baby laten huilen zonder te troosten, je baby niet genoeg vast houden,
knuffelen, kusjes geven, je baby op vroege leeftijd onderwerpen aan de stress van een kdv, stress
rondom het kind (echtscheiding, depressieve moeder.. ), sterk wisselende verzorgers (mamadag,
papadag, dagje bij ene oma, dagje bij andere oma, dagje kdv) |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Senna schreef op: 27-02-2014 12:19:14
|
Ik had zoiets verwacht idd en ik ga gedeeltelijk mee in je mening |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Suus schreef op: 27-02-2014 12:28:58
|
Ik ben het deels met je eens. Wat mij betreft ligt er een groot probleem dat veel kinderen onder aan
de ladder komen, na papa en mama, het maar uit moeten zoeken en van hot naar her gesleept worden. |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Senna schreef op: 27-02-2014 12:32:38
|
Waarschijnlijk zitten in veel zaken die hier genoemd worden wel een kern van waarheid, verschillende
kinderen met verschillende oorzaken.
Het is en blijft een zorgelijk iets.
Het lijkt me vreselijk om je kind zo te zien |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Alice schreef op: 27-02-2014 12:33:20
|
Ook ja Suus
Het sociale leven van de ouders mag vooral niet leiden onder het kinderen krijgen.
Je moet zeker niets meer laten omdat je nu kinderen hebt, doe je dat wel, ben je een zwakkeling en
stel je je in dienst van je kinderen.. een big no no in de huidige samenleving.
Maar goed.. komt wel op hetzelfde neer.. stress bij het kind/baby |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Alice schreef op: 27-02-2014 12:52:30
|
Zeer interessant boek
http://www.marilse-eerkens.nl/over-het-boek-wat-doen-we-met-de-baby/
|
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Even Ano
Gast
| ik deel je mening wel alice..de basis van de menselijke kennismoet liefde zijn,nog voor je weet of
je rood ,blond of bruin haar hebt,welk land je leeft,welke huidskleur,en welke religie ...moet een
kind weten/voelen dat het geliefd is.Je moet een band opbouwen van vertrouwen en liefde alvaf de
geboorte zonder te denken,oh hij/zij is toch te klein omhet te begrijpen.Er is een deel dat je
zelf in de hand hebt,buitenom het helaas moeten van de hedendaagse maatschappij
pas las
ik de oxford speech van Michael jackson op internet misschien een beetje offtopic maar denk dat hij
daarin precies zegt hoe het is..ok ik ben een mj fan,maar is zeker wel de moeite om te lezen.
http://www.allmichaeljackson.com/speeches/oxforduni01.html
|
| Datum: 27-02-2014 12:56:44 | Quote |
Even Ano schreef op: 27-02-2014 12:56:44
|
ik deel je mening wel alice..de basis van de menselijke kennismoet liefde zijn,nog voor je weet of
je rood ,blond of bruin haar hebt,welk land je leeft,welke huidskleur,en welke religie ...moet een
kind weten/voelen dat het geliefd is.Je moet een band opbouwen van vertrouwen en liefde alvaf de
geboorte zonder te denken,oh hij/zij is toch te klein omhet te begrijpen.Er is een deel dat je
zelf in de hand hebt,buitenom het helaas moeten van de hedendaagse maatschappij
pas las
ik de oxford speech van Michael jackson op internet misschien een beetje offtopic maar denk dat hij
daarin precies zegt hoe het is..ok ik ben een mj fan,maar is zeker wel de moeite om te lezen.
http://www.allmichaeljackson.com/speeches/oxforduni01.html |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Ania
Lid
| Ik ben het ook wel met Alice eens, grotendeels. Hier een pleegdametje, die met 1,5 dag
oud bij ons kwam. Vanaf dag 1 steeds dicht bij ons gehouden, veel naast ons in de box en zo,
alleen 's nachts slapen in eigen bedje. Ook met een draagdoek gewerkt. Alleen oma's
gebruikt als oppas. En tot nu toe hebben we een heerlijk, pittig dametje  , wiens enige stress is
of ze haar haartjes in een K3 Josje staartje wil, of K3 Kathleen staartjes .
Kijk voor mijn creaties op www.freubelheukske.blogspot.com |
| Datum: 27-02-2014 13:38:08 | Quote |
Ania schreef op: 27-02-2014 13:38:08
|
Ik ben het ook wel met Alice eens, grotendeels. Hier een pleegdametje, die met 1,5 dag
oud bij ons kwam. Vanaf dag 1 steeds dicht bij ons gehouden, veel naast ons in de box en zo,
alleen 's nachts slapen in eigen bedje. Ook met een draagdoek gewerkt. Alleen oma's
gebruikt als oppas. En tot nu toe hebben we een heerlijk, pittig dametje , wiens enige stress is
of ze haar haartjes in een K3 Josje staartje wil, of K3 Kathleen staartjes . |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Kyla schreef op: 27-02-2014 13:59:00
|
Nou ja, heel bericht getikt, is het weg. Ik sloot nog af dat ik twijfelde of ik het zou plaatsen..
 |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Senna schreef op: 27-02-2014 14:33:01
|
Y hebben we ook veel bij ons gehouden. 's Nachts naast ons en overdag beneden. In draagzak of in
onze armen. Ik werk niet dus incidenteel oppas nodig. Nooit laten huilen en structuur geboden.
Toch een faalangstig, onzeker en bang meisje wat moeite heeft met sociale contacten en niet echt
gelukkig lijkt te zijn.
T daarentegen (is nu nog maar 2 natuurlijk) lijkt zijn eigen
vrolijke zelf te blijven, zorgeloos en zonder bijzondere dingen.
Karakter speelt hier dus
duidelijk een rol.
Y heeft wel veel stress gehad in de periode van mijn zwangerschap en het
vele huilen van T in zijn eerste jaar. Of het daar gedeeltelijk vandaan komt? Wij denken absoluut
van wel, anderen niet. Zeker zul je het nooit weten.
Externe factoren spelen naar mijn
idee zeker een rol in depressies en andere problemen. Maar het karakter bepaalt volgens mij in welke
mate die externe factoren een rol gaan spelen. |
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Mama Van Drie
Gast
| Dan zijn mijn kinderen maar erg saai grootgebracht, nooit geen KDV< nooit geen oppassen van opa's
en oma's, zelfs geen logeerpartijen, altijd thuis....altijd moeder in de buurt, heus wel eens laten
huilen, nooit bij ons in bed slapen ( kan ik niet van slapen) dit alles omdat we ver weg wonen van
familie.
Ik ben gestopt met werken toen de oudste geboren is en na de geboorte van de 2e zijn
we naar het buitenland verhuisd.
Ik was de stabiele factor in hun jonge leven, papa was nog wel
eens weg voor z'n werk.
Ik was en ben wel een moeder van 's avonds geen gedonder en
gewoon je bed in, heb nooit hele avonden met kinderen opgezeten, daar had ik geen zin in, dat heeft
er niet voor gezorgd dat mijn kinderen depressief werden, absoluut niet.
Er was wat dat betreft
duidelijheid. Ook hebben ze hier als kind niet tig clubjes gehad waar ze op zaten, het was hooguit 1
ding en de rest werd ingevuld door met vriendjes te spelen etc
Ik herken dus niet zo veel
aan het artikel maar kan het me wel voorstellen, veel kinderen moeten van alles, en hoeven ze dan
een keer niet naar het kdv dan is het wel weer de muziekles of de voetbal, echt tijd om zomaar af te
spreken met vriendjes is er haast niet.
|
| Datum: 27-02-2014 14:49:16 | Quote |
Mama Van Drie schreef op: 27-02-2014 14:49:16
|
Dan zijn mijn kinderen maar erg saai grootgebracht, nooit geen KDV< nooit geen oppassen van opa's
en oma's, zelfs geen logeerpartijen, altijd thuis....altijd moeder in de buurt, heus wel eens laten
huilen, nooit bij ons in bed slapen ( kan ik niet van slapen) dit alles omdat we ver weg wonen van
familie.
Ik ben gestopt met werken toen de oudste geboren is en na de geboorte van de 2e zijn
we naar het buitenland verhuisd.
Ik was de stabiele factor in hun jonge leven, papa was nog wel
eens weg voor z'n werk.
Ik was en ben wel een moeder van 's avonds geen gedonder en
gewoon je bed in, heb nooit hele avonden met kinderen opgezeten, daar had ik geen zin in, dat heeft
er niet voor gezorgd dat mijn kinderen depressief werden, absoluut niet.
Er was wat dat betreft
duidelijheid. Ook hebben ze hier als kind niet tig clubjes gehad waar ze op zaten, het was hooguit 1
ding en de rest werd ingevuld door met vriendjes te spelen etc
Ik herken dus niet zo veel
aan het artikel maar kan het me wel voorstellen, veel kinderen moeten van alles, en hoeven ze dan
een keer niet naar het kdv dan is het wel weer de muziekles of de voetbal, echt tijd om zomaar af te
spreken met vriendjes is er haast niet.
|
| |
| Quote |
RE: Steeds vaker kinderdepressie
Ma Dalton
Gast
| Mag ik er nog eens een hele andere mening in gooien? Wij zijn als ouders ook in een andere rol
gegooid. Vroeger was het de bedoeling en je taak om een "gezond/ volwassen" mens af te leveren voor
de maatschappij. In de tussentijd zorgde je dan als randvoorwaarde voor eten en drinken. Een portie
geloof of morele waarden en dat was het dan wel. Geen hond die zich erom bekommerde of je een houten
kont kreeg in de kerk. Of je gepest werd op school. Of je teveel of te weinig stimuli kreeg op
school. Als ouder had je je taak volbracht als je een fatsoenlijk mens had groot gebracht.
nu.. , nu ben je verantwoordelijk voor het welzijn van je kind in alle vormen. Je moet het
bezighouden, je moet het ontwikkelen. Je moet zorgen dat ze sporten, muziek maken, dat ze sociaal
leuk zijn. Dat ze zich volledig ontplooien, dat ze worden wie ze zijn. Dat ze het op school leuk
doen. Maar het allerbelangrijkste is : " je kind moet gelukkig zijn"
ik denk dat
die kinder depressies er vroeger ook al waren. Ik schat stiekem in, dat het er meer waren dan nu.
Maar vroeger boeide de meeste ouders niet. Nu daarentegen meer dan een beetje. En ouders begrijp me
niet verkeerd, ik vind het ook heel belangrijk om mijn kinderen gelukkig te zien, en echte
depressiviteit is natuurlijk wel meer dan een keer een middag ongedurig lummelen..
maar ik denk
dat de toename vooral te zoeken is in het feit dat ouders nu echt vinden dat er wat aan gedaan moet
worden.. itt nou ja, het is een kind.. Hij / zij groeit er wel over heen. Dus dsn ga je ook naar een
therapeut. Vroeger DEED je dat niet..
die verandering in insteek van opvoeden, dat houdt
me de laatste tijd wel bezig, want af en toe vraag ik me af of kinderen misschien minder vrij en
gelukkig zijn als kinderen als er iets minder nadruk is op hun zogenaamde geweldige ontplooing en
groei... Maar dat ze door te leren met tegenslag en tegengas uiteindelijk volwassenen worden met
meer veerkracht.. Maar dat is dan weer een heel ander topic.
|
| Datum: 27-02-2014 14:55:26 | Quote |
Ma Dalton schreef op: 27-02-2014 14:55:26
|
Mag ik er nog eens een hele andere mening in gooien? Wij zijn als ouders ook in een andere rol
gegooid. Vroeger was het de bedoeling en je taak om een "gezond/ volwassen" mens af te leveren voor
de maatschappij. In de tussentijd zorgde je dan als randvoorwaarde voor eten en drinken. Een portie
geloof of morele waarden en dat was het dan wel. Geen hond die zich erom bekommerde of je een houten
kont kreeg in de kerk. Of je gepest werd op school. Of je teveel of te weinig stimuli kreeg op
school. Als ouder had je je taak volbracht als je een fatsoenlijk mens had groot gebracht.
nu.. , nu ben je verantwoordelijk voor het welzijn van je kind in alle vormen. Je moet het
bezighouden, je moet het ontwikkelen. Je moet zorgen dat ze sporten, muziek maken, dat ze sociaal
leuk zijn. Dat ze zich volledig ontplooien, dat ze worden wie ze zijn. Dat ze het op school leuk
doen. Maar het allerbelangrijkste is : " je kind moet gelukkig zijn"
ik denk dat
die kinder depressies er vroeger ook al waren. Ik schat stiekem in, dat het er meer waren dan nu.
Maar vroeger boeide de meeste ouders niet. Nu daarentegen meer dan een beetje. En ouders begrijp me
niet verkeerd, ik vind het ook heel belangrijk om mijn kinderen gelukkig te zien, en echte
depressiviteit is natuurlijk wel meer dan een keer een middag ongedurig lummelen..
maar ik denk
dat de toename vooral te zoeken is in het feit dat ouders nu echt vinden dat er wat aan gedaan moet
worden.. itt nou ja, het is een kind.. Hij / zij groeit er wel over heen. Dus dsn ga je ook naar een
therapeut. Vroeger DEED je dat niet..
die verandering in insteek van opvoeden, dat houdt
me de laatste tijd wel bezig, want af en toe vraag ik me af of kinderen misschien minder vrij en
gelukkig zijn als kinderen als er iets minder nadruk is op hun zogenaamde geweldige ontplooing en
groei... Maar dat ze door te leren met tegenslag en tegengas uiteindelijk volwassenen worden met
meer veerkracht.. Maar dat is dan weer een heel ander topic. |
| |
| Quote |
Navigatie
Reageren op Steeds vaker kinderdepressie
