wat doet dat zeer....

Je kind waar jezelf zo trots op bent klein gemaakt zien worden op school
Het kind waar je alles voor over hebt, wordt door de grond geboord door leeftijdsgenootjes

Noa wilde niets liever dan weer terug naar haar oude basisschool toen we uit Afrika kwamen. Maar Noa heeft hulp nodig , hulp van vriendinnen om weer te landen, en wat doen die vriendinnen....tja haar leven nog zuurder maken.

Afgelopen maanden heeft Noa het heel moeilijk gehad, ze zou in een ruzie haar beste vriendin gelagen hebben zelfs een bloedneus geslagen.
Ze kon eht zich niet herinneren....maar ze voelde zich heel schuldig, ze heeft wel duizend keer sorry gezegd.
Wij hebben haar straf gegeven, want je slaat niet. Een week lang mocht ze niet spelen.
De weken daarna ginge de vriendinnen over haar heen lopen, en telkens gaf ze als antwoord, ja maar ik heb F.emke geslagen dus ze mogen dat doen....
5 weken later!!!!!!! Kwam de aap uit de mouw, Noa had niet geslagen, de meiden vonden dit een leuk grapje.
Op school gesprekken geweest met de kinderen ouders zijn gebeld, maar heb geen enkele ouder aan de telefoon gehad om iets op te lossen, geen enkel kind wat sorry gezegd heeft.

Van de week kregen alle meiden een uitnodiging voor een kinderfeestje van twee vriendinnen, behalve Noa!
Alle meiden uit de klas, behalve zij.
En echt mijn kind is geen ruzie zoeker of wat dan ook, is een lief meidje. Ze trekt dit niet en ik ook niet!
Wat zijn dat voor een ouders dat je dat kunt doen!
En er wordt nogal over opgeschept ook natuurlijk.....

Ik heb net de stoute schoenen aangetrokken en een afpraak gemaakt op een school hier in de buurt wat me erg aansprak.
Maandag hebben we nog een gesprek bij de hulpverlening en vraag ik hun mening nog.
Maar voor mij is het duidelijk!
Noa krijgt elke week gesprekken om maar een beetje zelfvertrouwen te krijgen, en op school wordt alles te niet gedaan....

Zo pfffff dat lucht ff lekker op!