Wat zou jij doen?

Quote Senna:

Dat is idd een andere kant Boterbloem, net als dat het voor de kinderen ook lastig zal zijn om in een ander dorp te wonen. Haar (ex)man woont trouwens tijdelijk in het leegstaande huis van een vriend, zodra dat huis verkocht is staat hij op straat. Doordat hij de woonlasten van hun koophuis draagt, heeft hji niet genoeg geld om een woning te huren via de wbv. Zij heeft niet de financiele middelen om hun huidige huis te kopen, hij waarschijnlijk wel en hij zou dat ook graag willen.

Dan zou ik juist het huisje accepteren.

Je geeeft dan je ex man de mogelijkheid jou uit het huis te kopen (niet leuk, maar houden is voor haar geen optie). Maar daarmee geef je wel je kinderen de kans om deels in hetzelfde huis te blijven wonen.

Het lijkt me voor iedereen rustiger dan nu koste wat het kost blijven zitten endaarmee de hele boel op ploffen te zetten.
Hoe langer je uitsteld, hoe langer het huis te koop staat, hoe moeilijker alles word. Niet alleen emotioneel, maar ook financieel

Ik zou het accepteren en ook wegwezen.

Ik zou sowieso niet in het huis van "ons" samen willen wonen en zeker niet als hij betaald. Ik zou echt 100% van hem af willen zijn en er klaar mee zijn in een scheiding.

Stel, het is niet aan de orde voor er geroddeld wordt. Stel dat mijn man van mij af wil en wil scheiden, nou echt dan ging ik en al moest ik oppe kemp of in het veld in Roermond wonen maar hier zou ik niet meer willen wonen hoor.

Dus ik snap die vrouw waar jij het over hebt helemaal niet

---

May all your dreams come true....

hier is het zo dat je een aangeboden woning op urgentie moet accepteren je anders weer zonder urgent onder aan de w8 lijst staat

ja das hier ook, en dan heeft niet alleen zij een probleem maar ok dr ex dus want dan is ie nog lang niet van het huis af

Onze school is ook 2 km verder, maar dit loop je zo of fietsen helemaal. Met de auto ben ik langer bezig ivm parkeren.

Nouja zoals ik het een beetje lees.
Zit ze nu erg makelijk natuurlijk ,ze zit gratis in een huis.
Een paar kleine vasten lasten zoals gsm en ziekenfonds en boodschappen.
En de rest,kan ze heerlijk van leven.

Dat noemen ze nou een vechtscheiding ,de 1 is de ander aan het kaal plukken.

Het is natuurlijk wel super dom ,dat ze nu haar urgentie kwijt is.
Straks staat ze te kijken ,als ze echt het huis uit moet.
En dan is mevrouw zielig.

Ik sta er net zo in als Sis en Boterbloem. Rationeel zou ik gaan maar gevoelsmatig weet ik niet. 

Als zij wil scheiden had haar ex eigenlijk niet weg moeten gaan, als ik hem was zou ik dus in dat huis gaan nu.

Heeft ze geld om naar de rechter te gaan dan?

Arme ziel.... 

Nee een serieus, wat is haar plan nu?

Triest zo'n situatie. Want naast het feit dat man en vrouw steeds hatelijker worden én elkaar minder kunnen verdragen, zijn er ook kinderen in het spel. En zij zijn bij zo'n vechtscheiding altijd de dupe.

De reden van scheiding etc. gaat mij niets aan maar als ik lees...


1) dat zij wil scheiden
2) zij haar (nu) exman het huis uit heeft gezet
3) zij geen financiële middelen heeft om de woonlasten te betalen
4) de verkoop van het huis tegen houdt
5) zij recht heeft op een urgentieverklaring van de wbv

ik echt niet begrijp dat zij die verklaring heeft gekregen én nu bovendien het huis afwijst. Je vraagt je echt af of ze wel van haar man af wil.

Mij bekruipt een beetje het gevoel dat zij hem helemaal kaal wil plukken en pas dan weer verder wil gaan. Als een soort genoegdoening zeg maar. Maar wat ik niet snap is dat als je zelf besluit om te gaan scheiden dat je niet zelf uit het huis vertrekt. Bovendien het snelste onafhankelijk van je ex wil zijn én zo snel mogelijk die ten verkocht zodat je op die manier voor jezelf (én je kinderen) een ander (beter?) leven kunt opbouwen zonder de rompslomp die je nu allemaal hebt.

Als ik dit lees, vraag ik me echt af of dit weer een situatie gaat worden....man ziet het allemaal niet meer zitten én er ontstaat weer een gevaarlijke situatie (of nog erger) voor de kinderen.

---

Klagen is zinloos; Doe iets of vergeet!

Waarschijnljik ken je niet het hele verhaal. Soms is verandering moeilijk. 
Ik denk dat dit de beslissingen zijn waar buitenstaanders geen oordeel over hoeven te hebben.
al het voor haar ook zo opportuun leek had ze het wel gedaan denk ik.

Waarmee ik wil zeggen dat ik ooit in mijn werk weleens mannen heb horen zeggen hoe goed ze het allemaal voorhadden met huN ex.. Hoe erg de ex hun tegenwerkte.. Terwijl zij het ZO goed wilden doen.. om er dsn achter te komen dat praat heel goedkoop is, maar dst de werkelijkheid vaak toch een stuk complexer lag...en vaak helemaal niet zo zwart wit..

tja, als je uit elkaar gaat zitten er voor beide partijen haken en ogen aan.
dat is nu eenmaal het gevolg van zo'n giga gebeurtenis.

hij de dupe en zij als een prinses veeleisend zijn, kan natuurlijk ook niet.


ik woon wel in de stad, en school is ruim 5 km verderop.
das niks!
ik zoek nu naar een huis, 10 km verderop....

als je echt wil, kun je overal wat van maken! al moet je er 40 km voor rijden.

Vind het wel heftig als je het idd zo op een rijtje ziet als bij Bettie..

Ondanks de moeilijke kanten, of je zelf wilt of niet, heb je wel om de kinderen te denken.

Dit maakt sowieso erg veel kapot...