Mama-life
| Zeurmama schreef op: 27-08-2013 14:15:52 |
Hoe gaan jullie om met dingen beloven? Mijn zoon zit in groep 3 en is erg gevoelig voor
beloofd=beloofd. De meester heeft nu al 2 dagen beloofd hem een nog in te halen werkje te laten
maken maar het is nog niet gedaan. Vanmorgen was ik het zat en ben ik naar de juffrouw gegaan. Haar
enige reactie was ja het was druk en vandaag heb ik het ook te druk daarvoor. En steeds weer de
vraag wat ik wilde met het werkje. Maar daar ging het mij niet om. Kan hier ondertussen zo niet meer
tegen. De juf zal wel denken wat een zeurmama. Is bij jullie het ook zo dat beloofd = beloofd ook al komt het dan misschien even niet helemaal uit? |
| Quote |
| Suus schreef op: 27-08-2013 14:17:51 |
Beloofd is beloofd.... Maar daar staat geen tijd voor. Geduld is een schone zaak, zou mij er niet
mee bemoeien |
| Quote |
| Zeurmama schreef op: 27-08-2013 14:21:02 |
De belofte die gedaan wordt is vanmiddag gaan we dat doen. En na vanmiddag als zl ernaar vraagt zegt
meester ik beloof dat we morgenochtend er aan werken en na morgenochtend belooft hij morgenmiddag en
nu was voor mij het even genoeg geweest. Beloof het dan zonder tijd. Het gaat om het inhalen van een
nog te leren letter dus ook niet geheel onbelangrijk. Ga het nu vanmiddag zelf maar doen met hem. |
| Quote |
| Xxx schreef op: 27-08-2013 14:21:59 |
Maar ipv naar de leerkracht gaan kan je je zoon ook uitleggen dat de belofte nog wel nagekomen wordt
alleen als het minder druk ks voor de juf/meester...... beloftes kunnen ook later ingelost worden.... |
| Quote |
| Mrtj schreef op: 27-08-2013 14:22:45 |
Juf kan het heel druk hebben, dus dan zal het kind moeten wachten. Maar als het kind erop rekent en
het zich aan dit soort uitspraken vasthoudt, dan zou ik je kind leren om er nogmaals zelf naar te
vragen en om, als het beloofde uitblijft, te vragen naar een soort termijn. Als juf zegt
'dat doen we volgende week' dan geeft dat jouw kind deze week rust. |
| Quote |
| Mrtj schreef op: 27-08-2013 14:23:23 |
hmm, dat klinkt inderdaad niet handig van die docenten :-S |
| Quote |
| Suus schreef op: 27-08-2013 14:23:46 |
Dan ligt daar jouw taak uit te leggen dat dingen anders kunnen lopen, zou niet direct naar juf toe
gaan |
| Quote |
| Zeurmama schreef op: 27-08-2013 14:26:23 |
Zl vertellen dat beloofd = beloofd anders werkt is ons in al die jaren niet gelukt. Hij houdt daar
heel sterk aan vast en kan over enkele maanden jou nog vertellen wat je hem toen en toen beloofd
hebt in bijna identieke bewoording. Met kalsgenootjes geeft dat al heel veel problemen, maar van
leekrachten verwacht ik meer zeker als ze het weten van hem. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 27-08-2013 14:31:30 |
Bij mijn zoon is het ook: beloofd is beloofd. Daar kan ik tegen praten als brugman, maar als dat in
zijn hoofd zit omdat het gezegd is dan krijg je het er niet uit, wat ik ook vertel, uitleg of wat
dan ook. Gelukkig hier leerkrachten die daar rekening mee houden. Tevens hebben we nu hulp waarbij hij, wij en school gaan leren met onder andere dit soort dingen goed om te gaan. Want hij zal toch moeten leren dat ookal is wat beloofd, het soms gewoon niet door kan gaan. Moeilijk he? Als het er niet ingaat. Het klinkt altijd zo makkelijk: jij moet het je kind leren. Maar helaas werkt dat niet zo voor heel wat kinderen. Ik vind dat leerkrachten hier wel rekening mee kunnen houden, en verder kan jij door blijven gaan met uitleggen. Succes! En heel eerlijk? Mij maakt het niet zoveel uit als ze mij op school een zeurmama vinden. Ik kom enkel als er echt wat is en heb ook regelmatig positieve reacties die kant op, als zij het als zeuren opvatten licht dat meer aan hen dan aan mij als moeder. Maar denk dat de meeste leerkrachten liever overleg hebben met ouders dan geklets en gemopper achter hun rug om. |
| Quote |
| Suus schreef op: 27-08-2013 14:39:04 |
Beloven is betrekkelijk. Als mijn zoon ,s morgens om ijs vraagt en ik zeg nee misschien vanmiddag
zegt hij ,s middags dat ik het beloofd heb. Je weet niet of de meester echt beloofd zegt, het klinkt
eerlijk gezegd onwaarschijnlijk |
| Quote |
| Claudia schreef op: 27-08-2013 14:44:28 |
sjah dan moet je het niet beloven..als mijn dochter iets wil, beloof ik niks. Ik zeg duidelijk:
MISSCHIEN vanmiddag even. Als ze wel zegt: maar je had het beloofd, dan zeg ik: nee, als ik iets
beloof dan zeg ik: ja ik beloof het, misschien is niet beloven. Dat is toch iets wat je kids bijbrengt lijkt mij...anders word het wel heel tegenstrijdig en moeilijk allemaal hoor. Straks vraag je je kind: beloof mij dat je dat niet meer doet! Die belooft het, vervolgens doet hij het wel: want ja beloven houd toch niks in... Nee kan niet vind ik, dan moet de meester dingen niet beloven en zeggen: ik zal kijken of het lukt, maar kan je niks beloven |
| Quote |
| Indy schreef op: 27-08-2013 14:45:17 |
maar je zegt dat de meester het beloofd heeft en je gaat vervolgens naar de juf?? Waarom niet naar
de meester dan die het beloofd heeft |
| Quote |
| Jessica schreef op: 27-08-2013 14:54:01 |
Mijn dochter was beloofd dat ze op een feestje van een vriendinnetje mocht komen, door de moeder van
het vriendinnetje. Uiteindelijk is mijn dochter niet uitgenodigd op het feestje. Mijn dochter vroeg aan mij, maar de moeder heeft het toch beloofd, en beloofd is beloofd. Hoe sneu ik het ook vind voor mijn dochter en hoe triest ik die moeder ook vind hierdoor (je belofte niet nakomen bij een kind!), ik heb mijn dochter uitgelegd dat niet iedereen zich altijd aan zijn beloftes houd, of kan houden. Zij zal moeten leren hiermee om te gaan, zo werkt het in het echte leven. Dit geldt ook voor jouw zoon. Je kunt hem niet overal voor beschermen en verhaal gaan halen. |
| Quote |
| Claudia schreef op: 27-08-2013 15:03:59 |
ik vind dat je niks moet beloven als je niet zeker weet of je het kan nakomen. Anders heeft het hele woord geen inhoud meer. En mocht het onverhoops toch echt niet kunnen door iets ernstigs, ziekte oid..dan zou ik zeker excuses aanbieden, uitleggen wat de reden ervan is en daarna alsnog de belofte nakomen |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 27-08-2013 15:08:33 |
Je kunt je kind niet overal voor beschermen, maar daar waar je kind kwetsbaar is kun je wel gaan
overleggen hoe dit beter kan ten opzichte van je kind. Want eerlijk is eerlijk: als ik hier niets aan zou doen krijg ik een heel gefrustreerde zoon,
krijg je op den duur een gefrustreerde leerkracht omdat hij blijft vragen (omdat hij het simpelweg
niet geleerd krijg op de een of andere manier) en wordt het thuis ook niet gezelliger. Terwijl als
ik er wel achteraan ga er duidelijkheid komt alle kanten op en niemand gefrustreerd is. Kan ik het wel laten odmat ik hem niet overal voor kan beschermen, maar daar schiet werkelijk
niemand iets mee op, en zo te horen TO ook niet. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 27-08-2013 15:11:05 |
TO geeft aan dat haar kind gevoelig is. Ik denk dat er een groot verschil zit tussen kinderen die
dit makkelijk leren en niet. Die kun je niet allemaal op dezelfde manier behandelen. En voor sommige
gevoelige of kwetsbare kinderen is het maar goed dat er iemand is die hun mond kan zijn zodat zij
ook dit zelf leren en niet ondergesneeuwd raken. Als de meester het zo niet heeft gezegd komt daar gelijk duidelijkheid over. |
| Quote |
| Krumelke schreef op: 27-08-2013 15:13:06 |
JEssica dat soort dingen gebeurd hier dus ook heel veel, maar hij blijft bij beloofd=beloofd en is
dan ook dagen uit zijn doen als hem beloofd wordt dat hij naar een feestje mag wat uiteindelijk niet
mag. Ik bescherm hem niet om verhaal te halen. Het gaat mij erom dat ik nu eens eindelijk wil dat de
juf en meester duidelijk zijn. Ze weten dat hij zo extreem reageert op beloften en toch beloven ze
zelf veel. Hij weet het verschil tussen beloven en misschien heel erg goed. Ik snap ook heel goed dat de meester en juf het druk hebben. Uiteraard ga ik ook nog naar de meester maar ik wilde ook weten wat nu met dat werkje gedaan ging worden want hij loopt dus nu al achter met zijn letters. En daarvoor ga ik dan niet wachten tot eind van de week. Zl is heel rechtlijnig en heeft heel erg veel moeite met emotionele en sociale vaardigheden. Als de juf roept hoeveel poten heeft een stoel omdat er iemand op 2 poten zit zal hij roepen 4 juffrouw omdat hij niet snapt dat het niet de bedoeling is van de opmerking om antwoord op te geven maar hij hoort een vraag en geeft antwoord (steek tegenwoordig wel netjes zijn vinger op). |
| Quote |
| Caithy schreef op: 27-08-2013 15:43:19 |
Ik zou met hem praten en niet naar de juf. Het is groep 3, dan moeten ze dit zelf opgaan pakken (met
jou begeleiding thuis). |
| Quote |
| Suus schreef op: 27-08-2013 15:47:42 |
Maar zoek ook goed uit wat de meester gezegd heeft. Ik kan mij nl nietvoorstlen dat een lk zegt " ik
beloof dat..." En dat een paar keer. logischer is dat hij gezegd heeft vanmiddag, morgen gaan we dat
doen... Wat vervolgens niet gelukt is. |
| Quote |
| Suus schreef op: 27-08-2013 15:49:42 |
@Boterbloem, heb jij een idee over hoe dat moet als hij 30 is? |
| Quote |
| Stefke schreef op: 27-08-2013 15:53:12 |
Stomme vraag misschien, maar waar staat Zl voor? Zoon zou ik kunnen schrijven als Zn, nu lees ik dus
steeds Zool  |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 27-08-2013 15:58:50 | ||
Suus, het enige wat ik daarover kan zeggen is dat als ik het niet zou doen ik waarschijnlijk een doodongelukkige dertiger heb straks die geen moeder heeft gehad die hem daar waar hij het nodig had heeft begeleid. Dat alle andere kinderen het wel zouden kunnen op deze leeftijd betekend niet dat ik hem maar moet laten spartelen en gefrusteerd moet laten raken. Ik ben niet bang voor als hij 30 is. Mijn zoon komt op heel veel vlakken mee maar leert een aantal dingen erg laag. Heb die erkenning inmiddels ook gekregen van de hulpverlening en ook zij zien hier helemaal geen problemen in. Het wordt pas een probleem als ik het zou negeren en hem niet de begeleiding zou geven die hij
als individu nodig heeft. | ||
| Quote |
| Esther Mv Thomas schreef op: 27-08-2013 16:02:22 |
Bij mijn zoon is ook beloofd = beloofd. Zijn vorige juf zei ook vrij vaak dat ze zus en zo gingen
doen en dan ging het (weer) niet door. Tja, dan gaat hij inderdaad moeilijk doen......en ergens geef
ik hem daar geen ongelijk in (behalve de manier waarop dan). Dan moet je niets gaan zeggen of
beloven, maar meer zeggen van 'misschien dat......'. Hij onthoudt ook gerust dingen die 3 jaar
geleden beloofd zijn (hij is nu 7,5 jaar). Zo weet hij ook dat hij iets van Lego mag uitkiezen als
hij zijn prik op 9-jarige leeftijd krijgt. Hij herinnert er ons wekelijks aan....... |
| Quote |
| Suus schreef op: 27-08-2013 16:02:41 |
mijn vraag is serieus hoor... Ik vraag mij dat af... Als hij niet kan begrijpen hoe het kan werken
met Beloven. Wat jij nu voor hem doet... Het vragen... Gaat hij dat dan zelf doen? Op welk moment
leert hij omgaan met teleurstelling? |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 27-08-2013 16:11:59 | ||
Mijn antwoord is ook serieus. Ik heb geen idee wanneer hij op dit vlak leer omgaan met teleurstellingen. Heel veel dingen lopen achter. Zijn zusje loopt op sommige vlakken nu al voor op wat hij kan (sociaal emotioneel gezien dan) en toch komen jaren later als verwacht soms toch ineens dingen binnen. Weet je Suus, ik heb al vaak gehoord bij mijn zoon: voed hem eens op! Hij mag vast veel te veel.
Jaren lang heeft mij dat gekwetst. Pas nu zijn we er achter dat hij sommige dingen gewoon echt niet
eerder kan. Zachtjes praten bijvoorbeeld, ik ben daar al bijna 5 jaar mee bezig. Elke keer zeg ik
het weer, ik doe het voor, laat hem het overnieuw doen. Maar hij praat heel snel heel hard. Of naar
mij toe komen als iemand wat heeft gedaan. Toch al zeker dik 4 jaar mee bezig, en nu begint het
langzamerhand te zakken en begint hij het te begrijpen. Mensen die dichtbij mij staan zeggen: hoe
houd je het vol. Mensen die mij niet kennen zeggen: voed je kind eens op, of dat hij aso is. | ||
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 27-08-2013 16:14:09 |
En als mijn dochter kwetsbaar zou zijn geweest (zij is niet als mijn zoon, maar soms natuurlijk ook
gevoelig, net als veel kinderen) zou ik hetzelfde doen. Mogelijk dat ik haar iets eerder zelf zou
laten praten als het nodig is, geen idee nog. Maar ik ben een groot voorstander van kijken naar je
kind en ingaan op de behoeftes. De ene kun je het zelf op laten lossen en ermee leren dealen, de
ander moet je meer voordoen. Ligt ook maar net op welke manier jou kind leert (van zien, van horen, van voelen, enzovoort) |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 27-08-2013 16:14:09 |
En als mijn dochter kwetsbaar zou zijn geweest (zij is niet als mijn zoon, maar soms natuurlijk ook
gevoelig, net als veel kinderen) zou ik hetzelfde doen. Mogelijk dat ik haar iets eerder zelf zou
laten praten als het nodig is, geen idee nog. Maar ik ben een groot voorstander van kijken naar je
kind en ingaan op de behoeftes. De ene kun je het zelf op laten lossen en ermee leren dealen, de
ander moet je meer voordoen. Ligt ook maar net op welke manier jou kind leert (van zien, van horen, van voelen, enzovoort) |
| Quote |
| Suus schreef op: 27-08-2013 16:22:28 |
Ik probeer het te snappen, denk dat dat deels lukt. Ik vraag het uit interesse, niet als
aanval  |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 27-08-2013 16:27:37 |
Suus, daar ken ik je goed genoeg voor ;-) Zie het ook totaal niet als aanval. En weet je, zoals mijn zoon is, zo blijken in meer of mindere mate meer kinderen te zijn. En dat is soms best moeilijk. De een heeft een stoornis, de ander is simpelweg vertraagd. Was het maar simpel haha, ik begrijp zelf de helft ook nog niet. |
| Quote |
| Suus schreef op: 27-08-2013 16:31:22 |
Vind ik ook ingewikkeld. Over het algemeen vind ik wel dat iedereen zo goed mogelijk moet leren
ddealen met de noNietig geloof dat dat makkelijker te Sioen is dan andersom, de norm past zich niet
aan. |
| Quote |
