Mama-life
| Anoniem schreef op: 26-08-2013 19:26:31 |
Meiden ik wil even klagen  even van me afpraten zonder dat iemand mij kent dat voelt soms best fijn  We hebben een paar weken geleden een tweede kindje gekregen en o wat ben ik hier blij mee  maar vind het ook best
zwaar.Het is gek maar voel me vooral schuldig naar mijn oudste altijd alle tijd voor hem gehad en nu moet hij en ik de aandacht verdelen en dat valt me best zwaar. Mijn baby is echt een schat en huilt helemaal niet veel maar ik voel me soms zo schuldig naar mijn oudste. Als ik hem naar bed breng blijf ik maar zeggen hoeveel ik van hem hou (zei ik al veel maar nu dubbel zo veel volgens mij Vanmiddag was mijn oudste behoorlijk dwars en druk ik heb nu veel meer moeite met hem te corrigeren, en na zo'n middag als hij op bed lig heb ik echt een rot gevoel zouden de hormonen nog wel zijn maar ik heb nog nooit zoveel gehuild als de afgelopen weken! Eigenlijk ben ik best wel benieuwd of iemand dit gevoel herken? Zo heerlijk dat ben ik kwijt!!  |
| Quote |
| Esmie schreef op: 26-08-2013 19:33:33 |
Nou ja, ik ben vooral bang om dit gevoel te krijgen en het is één van de redenen
waarom wij (nog?) geen tweede kindje hebben. Ik kan het idee niet verkroppen, maar ergens vind ik
dit ook raar van mezelf, want een broertje of zusje kan natuurlijk ook heel leuk zijn... Ik snap je
gevoel dus wel heel goed. |
| Quote |
| Angelique schreef op: 26-08-2013 19:34:23 |
mijn jongste is 2 en ja voel me nog steeds regelamtig schuldig naar mijn oudste maar ja ik doe mijn best en meer kan ik ook niet doen nem oudste regalmatig is mee naar de bios gewoon wij tweetjes of hij gaat met papa is keer zwemmen enz en ja jongste hoeft niet naar school heeft gewoon net ff wat meer aandacht nodig als de oudste oudste gaat nu ook langzaam beetje alleen buiten spelen enz en toch blijf ik t erg lastig vinden moet zoms echt ff nadenken want dat schuld gevoel sluimerd dus nog steeds terwijl ik van beide veel houd maar kan van de ene wat meer hebben dan de andere en let er nu ook op dat ze beide ergen straf voor krijgen en blijft lastig maar word wel minder hoor |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 26-08-2013 19:35:42 |
o dat herken ik wel ja. mijn oudste was bijna 4 toen zn broertje kwam en o wat vond ik mezelf een heks, dat ik hem dit had aangedaan! het is denk ik een hormoon-iets. komt goed. ik ben nu (bijna 4 jaar later) zo mega gelukkig dat ik hem een broertje heb kunnen geven! geef het tijd en geniet van beide kindjes, het gaat over |
| Quote |
| Nicky schreef op: 26-08-2013 19:43:37 |
Ik heb het anders om. Ik voel me schuldig naar de jongste van de drie. Die moet maar mee overal naar
toe de hele dag. Een op de basisschool, de andere naar de peuters. Afspraakjes ,clubjes. Noem maar
op. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 26-08-2013 19:44:49 | ||
whaha, ook dat herken ik dan weer nu ja! de oudste gaat naar school, speelafspraakjes, zwemles, pianoles. de jongste niet.....vind ik ook zielig ja | ||
| Quote |
| Nimmie schreef op: 26-08-2013 19:48:29 |
Ik heb dat vooral bij een pretpark!.. dan mag de oudste van 9 overal in en die van 6 met haar 116 mag niet overal in dan op dat moment  . |
| Quote |
| Alice schreef op: 26-08-2013 19:49:15 |
Herken het echt helemaal.. heb best wel wat gejankt die eerste weken. Het gaat over Maar.. je hebt je oudste het mooiste cadeau gegeven wat er bestaat, hou je daar aan vast |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 26-08-2013 19:55:05 |
Heerlijk om te lezen dat ik niet de enige mama bent die hier zoveel last van heeft!! De oudste is
gek op de baby en is er super lief voor! En ik zit maar te janken  Ja kan me voorstellen dat als ze ouder zijn dit andersom ook weer lastig is, mijn oudste is bijna 4 dus ze schelen ook wel wat in leeftijd, ik ben echt altijd samen geweest met mijn zoontje, we deden alles samen ik werkte thuis dus was echt altijd 24 uur met hem. Denk dat het dit ook voor mezelf wel een stuk heftiger maakt. Alice: Daar hou ik me inderdaad ook aan vast, als ik mijn oudste dan hoor zeggen mama nu ben ik niet meer alleen dan smelt ik echt!! |
| Quote |
| Stefke schreef op: 26-08-2013 20:23:52 |
Helemaal met Alice eens! Van een broertje of zusje krijgt hij veel meer aandacht dan van mamma hoor!
Lekker samen spelen, klagen over die stomme mama, stiekeme dingen doen, samen naar de kroeg, op
vakantie iemand om mee te spelen als mama een boek leest, etc etc. Je hebt echt veel meer aan een
broer/zus dan aan priveaandacht van mama! |
| Quote |
| Senna schreef op: 26-08-2013 20:35:38 |
Mijn oudste is het eerste jaar van de jongste veel tekort gekomen qua aandacht, we hebben gedaan wat
we konden. Heb me vaak schuldig gevoeld. Maar, als ik ze nu samen zie spelen, van elkaar zie genieten en hoe dol ze op elkaar zijn... Rijkdom! |
| Quote |
| Jarofe schreef op: 26-08-2013 20:52:54 |
Ook al is het voor mij alweer een poosje geleden, ook voor mij heel herkenbaar. Ik had zo'n medelij met mijn dochter toen ik uit het ziekenhuis kwam met onze 2de dochter, ik moest ook echt huilen mijn lieve kleine meisje was opeens niet meer een klein meisje maar werd opeens gezien als grote zus. En ja bij de 3de had ik het dus andersom dat arme babytje wat overal maar naar toegesleuroend werd naar school, PSZ, zwemlessen speelafspraakjes voelde me toen ook heel lang schuldig. |
| Quote |
| Miranda0909 schreef op: 26-08-2013 21:57:05 | ||
Dat had ik ook, Mika werd opeens heel "groot" en Milan (de derde) moest overal maar mee naar toe | ||
| Quote |
| Bepje schreef op: 27-08-2013 00:15:50 |
Ik herken het ook wel een beetje. Het komt wel weer goed maar jullie moeten allemaal wennen en dat
kost tijd. Bovendien heb je nog rondgierende hormonen die dat soort gevoelens nog even versterken
 . |
| Quote |
| Liefje schreef op: 27-08-2013 01:17:05 |
Ik herken t wel een beetje maar ik had t meer op het eind van mijn zwangerschap ik wou nog zo veel
doen om te genieten van de tijd nog alleen met hem maar kon het niet meer. En een zusje voor hem is volgens mij het mooiste wat hem is gebeurd hij is zo gek op haar en zo blij met haar....hij zegt ook ik hou t meest van mij zusje |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 27-08-2013 06:59:47 |
jouw oudste moet wennen aan de nwe situatie, het is heel normaal dat hij of zij het soms wat
moeilijk heeft, wat zich uit in dwars gedrag. heb dat hier ook meegemaakt. ik heb ze vooral erg betrokken bij de verzorging rond de baby. komt goed  |
| Quote |
| Jo schreef op: 27-08-2013 07:17:13 |
Het is de grootste reden waarom ik maar 1 kind heb, bang dat ik van een 2 e kindje nooit zo veel kon
houden. Schaam mer er vreselijk voor en zou het nooit iemand durven zeggen |
| Quote |
| Alice schreef op: 27-08-2013 08:34:29 |
Jo, dat herken ik ook. Ik was zo bang dat ik zoveel liefde niet nog eens kon voelen. Ik heb Ivy
redelijk vaak bestookt met mijn angsten. Tot het laatste moment toe in de zwangerschap, heb ik er
mee gezeten. En toen ik mn kleintje in mn armen had, was het over. Ik voelde voor hem precies
hetzelfde als voor mijn oudste. En nog steeds. Ik ben zo dol op allebei. Of samen met mn oudste genieten van de baby.. heerlijk! |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 27-08-2013 08:42:08 | ||
| ||
| Quote |
| Jo schreef op: 27-08-2013 08:55:25 |
Onze dochter is 7,5 en ik heb er nu gelukkig vrede mee, maar soms denk ik wel eens dat ik haar een
broertje of zusje heb ontnomen, maar het leven loopt zoals het loopt. |
| Quote |
