Laten testen op autisme?

vaak word dit door school aan gegeven dat er iets is  of als het vroeger is op psz of buro 

alleen zou ik het doen als het zijn leven in de weg staat 
dat hij er heel veel last van zijn gedrag heeft e.d.

---

kijk niet achterom kijk voor je anders val je

heb je dit al besproken met de leerkracht? zijn ze op school nooit met een verhaal/zorg gekomen?
dit lijkt me de eerste stap.

mijn oudste zoon is vrij jong in gedrag, en neemt de taal heel letterlijk.  de kleuterjuf maakte zich wat zorgen en toen heb ik een IB ér en de PAB'er erop gezet en mee laten kijken.
(er kwam uit, dat hij jong is in gedrag)

op school zijn ze elke dag, moet dan toch opgevallen zijn?
vraag een gesprek aan met juf of meester en leg je zorg eens voor.

Hier heeft school aangegeven dat het misschien verstandig was om hem te laten onderzoeken. Toen was hij nog 4 jaar. Met 5 jaar de diagnose pdd-nos gekregen. En ja achteraf denk ik, van er waren wel wat kenmerken toen hij jonger was, maar er nooit bij stil gestaan, dat dit wel eens autisme kon zijn. Nu is hij 6 jaar en hij heeft niet alleen pdd-nos maar ook ADHD. Ik zou hem niet laten testen zolang school goed gaat en jij hem ook nog de baas kan. Wordt wat anders als er zorgen worden geuit vanaf school of hij moet thuis vast lopen.

Maar zijn er problemen op school of in zijn omgang (buiten die me je moeder) ?

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Ok.. maar klinkt niet als enorme muren waar jullie tegenop lopen en niet uitkomen. 

In welke zin zou een diagnose hem kunnen helpen, denk je? 
Zo te lezen weet jij al perfect met hem om te gaan en heb je niet echt handvaten nodig
De school gaat zo te lezen er ook redelijk mee om, zouden zij anders omgaan met hem als hij een diagnose had en is dat wenselijk of vind jij dat het goed is zoals het is..?

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Juist nu door alles liva ka het ok verergert worden he je snapt me wel denk ik ik pb je nog xxx

Wij hebben onze zoon van net 7 jaar pas laten onderzoeken op o.a. autisme. Hij is Hoogbegaafd (precies een jaar geleden vastgesteld), maar zelfs op een speciale school daarvoor (Leonardo-onderwijs) blijft hij gedragsproblemen houden. Zowel op school als thuis (op school wel erger dan thuis). Omdat wij het zelf ook niet meer wisten en school ook niet en ze een rugzakje voor hem willen aanvragen, is hij nu dus verder getest. Daar staat een autisme-onderzoek in, maar ook een concentratietest.
Wij moeten nog een gesprek krijgen, maar wat ik wel heb begrepen uit het testverslag is dat hij niet autistisch is (op die test scoorde hij op alles normaal). Wel heeft hij een gedragsstoornis (Gedragsstoornis NAO, volgens mij net zoiets van 'wij weten het ook niet').
Van HB-kinderen is trouwens bekend dat ze vaak autistische kenmerken hebben, zeker als ze onder- of overvraagd worden. Wij moeten dus misschien toch meer in die richting gaan zoeken (waarbij ik denk dat hij eerder ondervraagd wordt op school, hoewel je anders zou verwachten op een Leonardo).

Wij zijn wel blij dat hij niet het labeltje autisme erbij heeft gekregen, maar we blijven wel met een kind zitten dat soms ernstige gedragsproblemen heeft (en heel vaak ook totaal niet, dat blijft het vreemde eraan).

Wij hebben onze zoon laten testen, omdat hij thuis heel erg boos was/is. Op school zagen en zien ze nog steeds niets. Thuis is de situatie bijna niet meer houdbaar en ook de hulpverlening zit er bovenop. Op school staat hij in overlevingsstand, zeg ik altijd maar. Hij is rustig en op de achtergrond. Thuis kan hij uren uit zijn dak gaan over wat er op school is gebeurd.
Dus hij wij lopen tegen problemen aan en daarom hebben wij hulp gevraagd. Was hij thuis te handelen geweest en was het gebleven bij zijn eigenaardigheden en tics, hadden wij geen hulp gezocht.
En over dat stempel, wij hebben er geen last van, misschien omdat hij zich op school gedraagt als een rustige jongen? Ook nu bij de overstap naar het VO geen last en hebben ze vanuit het VO goede stappen genomen om hem te begeleiden volgend schooljaar. Nu alleen thuis meer rust

Mijn zonen hebben allebei autisme..ik liet ze zo vroeg mogelijk testen,
maar om de reden dat het in mijn ogen beter was te weten waar ze meteen op de juiste manier zouden worden begeleid.
Ik was bang, dat door het op zijn beloop te laten, dat er dan tijd verloren ging, en misschien net die tijd die ze hadden kunnen gebruiken om 'open te staan' om leerstof te kunnen opnemen.
Hier is dat stukje 'gelukt' ze zaten meteen op de juiste school en leerden meteen vanaf het moment dat ze gingen kleine dingetjes bij, elke dag weer; daar deed ik dat dus voor.

---

Sommige  'vrienden' zijn als de schaduw je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf ze komen op als het donker is.;-)

Ik zou t niet zo snel doen, zolang t geen problemen oplevert vind ik testen niet nodig. Ik heb heel veel jaren in het speciaal onderwijs gezeten, maar vond maar zelden dat zo'n stempeltje hielp...
Heb je problemen waar je echt tegen aanloopt en heb je t idee dat t niet lukt, ander verhaal, dan zou ik wel gaan.

Ik heb onze dochter laten testen toen ze 3 jaar was.. puur om het feit dat ze anders deed/is/doet dan anderen kinderen van haar leeftijd. Vorig jaar is er een regulatiestoorniks uitgekomen en daarnaast is zij erg hoog begaafd een ontzettend hoog IQ. Wij hebben het daarna een jaar aangekeken en ze is onlangs wederom geobserveerd op school en onderzocht en hebben wij sinds vorige week de diagnose PDD-Nos gekregen. Wij krijgen hulp zoals ouderbegeleiding voor handsvaten om haar zo goed mogelijk te kunnen begeleiden en het is een stuk herkenning voor ons zelf. En die stempel is maar net hoe je er zelf mee omgaat. Ik ben er heel open over maar vertel het niet aan jan en alleman behalve als ze opvalt en mensen het willen weten. Volg je gevoel, dat is altijd het beste!

Onze zoon is vorig jaar "getest" door GGZ.
Zeer negatieve ervaring!!!!!!

ZONDER mijn zoon goed doorgelicht te hebben. Ja ze hebben hem wel 15 minuten gezien. Hij moest met iemand mee die hij niet kende zonder papa of mama en ergens gaan spelen. Hij zette poppetjes op een rijtje. De tester zette 1 poppetje anders en hij zetten hem terug. Zij verdacht hem gelijk van autisme. 
Dus wij moesten thuis een formulier van 10 kantjes invullen over hoe hij als baby was (ja dat weet ik 5 jr later natuurlijk nog precies), opsturen naar GGZ. 2 weken later gesprek en dat was het!

ik zou dus niet naar de GGZ gaan voor autisme onderzoek!!

---

trotse mama van Arnoud, Berdine*, Lucas en Chris

Corine dan denk ik dat je nare ervaring hebt met GGZ uit jouw omgeving. Ik kom nu ruim een half jaar bij GGZ met onze jongste dochter en ze zijn nog steeds bezig met diagnosestelling. Ze doen hier uitgebreide onderzoeken en ze gaat vanaf volgende week naar een deeltijdbehandeling. Dwz dat ze alle middagen naar een groep gaat en daar spelenderwijs testje en onderzoeken gedaan worden. Zodra ze in mei 4 jaar is gaat ze daar in de ochtend naar school. Deze behandeling zal zeker een half jaar duren, misschien langer. Ze hebben tot nu toe een vermoeden van autisme en angststoornis. Maar ze willen natuurlijk een definiteve diagnose. En wij ook uiteraard. We krijgen sinds een aantal maanden ook wekelijks thuisbegeleiding en ik ervaar dat als zeer prettig, eindelijk iemand die je begrijpt en die het probleem ook ziet!! En die je daarbij kan helpen en adviseren.

Hiervoor zijn we bij het riagg geweest en daar hebben wij dus juist geen fijne ervaring mee. Maar ik denk niet dat het zozeer aan het GGZ ligt, want ik ben er echt super positief over, maar aan de mensen die je begeleiden, hier zijn ze juist heel voorzichtig en zeer professioneel met een diagnosestelling, hier geven ze niet zomaar een 'stempel'. en daar ben ik blij om.

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

Dan denk ik inderdaad dat het aan de personen ligt.
Ze waren met meer dingen niet echt voorzichtig. Zou zeide ze dat onze zoon zwakbegaafd is en dat wij maar direct moesten gaan kijken naar MKD of speciaal onderwijs!!!!!!!!!!!! Nou dank je de koekoek, onze zoon doet het prima op het gewone basisonderwijs. Het enigste dat hij nodig heeft is iets meer sturing dan een gemiddeld kind maar dan kan prima op een gewone basisschool.
school was dan ook niet te spreken over de werkwijze en de manier van benaderen van de GGZ

---

trotse mama van Arnoud, Berdine*, Lucas en Chris

Ik kan mee heel goed voorstellen dat je zeer ontevreden bent over GGZ, zou ik ook zijn geweest als ze al zo snel hun conclusie getrokken hebben! Ik hoop dat je ergens anders je hulp wel krijgt. Sterkte!

---

Mama van Tatum (05-02-2008) en Renske (20-05-2009)

Quote anne:

Mijn zonen hebben allebei autisme..ik liet ze zo vroeg mogelijk testen, maar om de reden dat het in mijn ogen beter was te weten waar ze meteen op de juiste manier zouden worden begeleid. Ik was bang, dat door het op zijn beloop te laten, dat er dan tijd verloren ging, en misschien net die tijd die ze hadden kunnen gebruiken om 'open te staan' om leerstof te kunnen opnemen. Hier is dat stukje 'gelukt' ze zaten meteen op de juiste school en leerden meteen vanaf het moment dat ze gingen kleine dingetjes bij, elke dag weer; daar deed ik dat dus voor.

hier net zo ...vroeg getest....en weet je hoe slecht de ervaringen kunnen zijn met 20jr geleden
opend een stempeltje hier voor onze zoon heel veel goeie deuren

Wij staan nu (al idioot lang) op de wachtlijst voor onze bink.
Vanaf kleins af aan was het al een ander kind dan anders, maar met een beetje handigheid redde we het prima.
Tot hij naar school ging en in een stramien mee moest lopen wat hij niet kon.
Toen kwamen we erachter dat we thuis langzaam ons hele leven hadden ingericht naar zijn doen en laten, en wij wisten welke knoppen we konden drukken.

Uiteindelijk hebben we het met scholen kunnen rekken, en begrip kunnen kweken voor zijn eigen karaktertje, tot vorig jaar.
Wij zitten regelmatig met een zeer gefrustreerd jongetje, hij zit zichzelf in de weg en school begint te miepen dus we "moeten"  nu wel.
Nu vind ik het echt stom dat we kinderen moeten diagnostiseren zodat ze hulp krijgen, terwijl al overduidelijk is dat ze hulp nodig hebben, maar goed dat is een andere discussie.
Voorlopig staat hij nu al een half jaar op de wachtlijst en komen ze minimaal eind Juni pas aan hem toe, ALs dat al gebeurd.... en dan heb ik het over een eerste gesprek.

Wat je eventueel wel kan doen, maar moet je zelf weten natuurlijk, is een afspraak maken met stichting MEE, ik wil ze niet heilig verklaren, maar deze mensen kunnen je wel begeleiden en adviseren hierin.