Mama-life
| Anoniem schreef op: 07-02-2013 08:49:11 |
Heel even ano vandaag. Mocht je mij herkennen, niet erg, maar even zo ivm eventuele meelezers. Even inleidend, mijn dochter is 3 jaar en 5 maanden. Het zindelijk worden wil nog niet. Ik vraag mijn dochter regelmatig of ze moet plassen en dan doet ze het wel eens op het potje, maar over het algemeen in de luier. Poepen gaat haar absoluut niet makkelijk af en doet vaak pijn. Gisteravond kwam mijn dochter uit bed omdat ze dorst had. Toen ze wat gedronken had moest ze poepen. Ik laat haar dan even rustig zitten en meestal lukt het dan wel. Nu wilde mijn man dat ze perse op het potje zou poepen. Resultaat, dochter in paniek en niet meer kunnen poepen. Man over de zeik, echt volledig over de zeik! Hij heeft ruim een uur tegen haar geschreeuwd en gezegd dat ze dan maar zonder luier naar bed ging. Kind nog meer in paniek en niet meer rustig te krijgen. Hij heeft haar meegenomen naar haar kamertje en haar (echt met moeite) een onderbroekje aangedaan. Ze spartelde vreselijk tegen, heeft gehuild, gegild om mama en was vreselijk in paniek. Zo heb ik haar echt nog nooit gehoord en mijn man ook niet. Die bleef tegen haar schreeuwen. Ik heb mijn man gezegd dat ik dit nooit meer wil zien van hem en dit niet de manier is. Nu luisterde ze niet, dus boos worden terecht, maar zo erg... Ik heb er (nog steeds) buikpijn van en was er echt misselijk door! Het ging me zo vreselijk aan mijn hart! Met man geprobeerd te praten en tegen mij zei hij gewoon ze moet luisteren, geen discussie, KLAAR! Dat deed hij op dezelfde toon als dat hij tegen mijn dochter deed. Heb hem gezegd dat hij nooit meer zo tegen mij hoeft te reageren, ik ben volwassen en zijn vrouw! Nu hebben we vaker flinke discussies over het opvoeden. Hij vind dat ik te soft ben en ik vind hem veel te streng. Wanneer de kinderen erbij zijn zeg ik niets, maar achteraf wel. Hij vind dat ze eens wat discipline bij gebracht moet worden en vaker gestraft moet worden. Wanneer ik met de kinderen samen ben gaat het prima, ieder kind heeft wel eens zijn bui en dat hoort er gewoon bij. Zodra man uit zijn werk thuis komt merk ik dat de sfeer omslaat naar negatief. Dochter loopt op haar tenen om maar niets fout te doen. Ik wil dit niet meer. Zelf werk ik sinds kort en is hij 2 dagen met de kinderen alleen. Ik wil er niet aan denken hoe hij dan soms kan reageren... Compromissen sluiten lukt trouwens niet, hij vind dat hij niet fout is... Wat ik met dit verhaal wil? Geen idee, maar heb in ieder geval even van me af kunnen schrijven. |
| Quote |
| Liefje schreef op: 07-02-2013 08:57:33 |
Hm eerlijk als de vader van mijn kind zou tegen hem tekeer zou gaan had ik ingegrepen en hem
weggestuurd. |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 07-02-2013 08:59:36 |
Als ik heel eerlijk ben snap ik niet dat je niet hebt ingegerepen toen je man een uur tegen haar
tekeer ging. Mijn man had dat niet hoeven doen en ik had dan ook echt ingegrepen. Sterker nog ik was
boos op hem geworden, want zo gaan wij hier niet met elkaar om. Ze is pas 3 jaar zeg!! Iedereen kan wel eens uit zijn slof schieten, maar een uur lang tekeer gaan tegen een kind van 3 vind ik niet kunnen. |
| Quote |
| Satekroket schreef op: 07-02-2013 09:01:00 |
Je man heeft ruim een uur tegen jullie dochter van 3 geschreeuwd!!!??? Hierna heeft ze gegild en
gehuild om mama en was vreselijk in paniek, terwijl je man met een onderbroekje aan deed. Waar was jij???? Heb je dat laten gebeuren? Mijn man vind mij vaak ook te soft. Maar in deze situatie had ik echt mijn kind genomen en mijn man weggestruurd, naar een plek om af te koelen. Jeetje joh...wat zielig voor jullie dochter. Dit is echt schadelijk voor haar hoor. Dit is gewoon geweld. Ik zou heel duidelijk een standpunt gaan innemen en mijn kinderen beschermen. Je man heeft, in mijn ogen, verkeerde opvattingen over opvoeden. Het zijn natuurlijk ook zijn kinderen. Maar jullie moeten hier op een lijn gaan komen. Wat nou straffen en discipline bijbrengen. Is het een bootcamp ofzo?? Mijn moederhart zou breken wanneer mijn man zo zou doen. Kies de kant van je kinderen. Dit is echt niet goed. Misschien met iemand gaan praten? Is je man zelf ook zo streng opgevoed? Jij klinkt als een hele lieve mama. Ga niet aan jezelf twijfelen en aan jouw manier van aanpak! Jij snapt je dochter, je man snapt er niets van. Sterkte!! |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 07-02-2013 09:01:40 | ||
Ik ook...... Heeft je man dit al zo lang er kinderen zijn? Komt het ergens vandaan? Ik zou dit dus ook niet accepteren en ALTIJD voor mijn kinderen opkomen. Ook als er zoiets afspeelt. Discussie voeren waar de kinderen bij zijn lijkt mij ook niet heel pedagogisch, maar wel iets zeggen in de trant van"wat papa doet is niet zo heel gezellig, laten we het anders doen" misschien kalmeert je man dan ook wel wat en laat je je dochter weten dat je haar steunt. nu gebeurde er iets vreselijks oneerlijks in de ogen van je kind, papa gaat tekeer om niks (vind ik ook!) en mama laat het maar gebeuren. dat moet onveilig voelen. | ||
| Quote |
| Eefje schreef op: 07-02-2013 09:02:17 |
Ik snap eerlijk gezegd niet dat je je dochter hoort gillen om jou, en dat je er dan niet naar toe
gaat? En je man een uur tegen je dochter laten schreeuwen? Sorry, dan had mijn man 3 hoog de boom in
gekunt, maar als het zo'n drama wordt, had ik ingegrepen. Ik zit me gewoon kwaad te maken hier, en krijg er een naar gevoel bij. Mijn man is soms ook wel wat strenger dan mij, maar ik vind dit erg onprettig klinken. Je dochter is blijkbaar bang voor je man. Nogmaals een goed gesprek met je man hebben, dat je dit niet pikt. En ook vertellen hoe de kinderen reageren op hem. En dat het prima gaat als hij er niet bij is. Misschien dat dat indruk maakt. En anders professionele hulp inroepen. Ik vind hem te ver gaan. |
| Quote |
| Angelique schreef op: 07-02-2013 09:03:33 |
ben het met bloemblaadje eens meiske is 3 !!! |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 07-02-2013 09:04:36 |
Hoe meer ik erover nadenk hoe erger ik het vind. Maar ik vind het ook triest dat je niet bent
opgekomen voor je dochter van 3! Hoe jouw man omgaat hiermee kan echt niet. Dus kom op voor je kind,
want zij kan dat niet zelf. |
| Quote |
| Worteltje schreef op: 07-02-2013 09:06:26 |
Sorry, ben het eens met bovenstaande. Een soortgelijk iets heb ik een jaar of 13 terug gehad met de
vader van mijn 2 oudsten. Ik zei nooit wat over verschillende opvoedingsstijlen, ik werd ook zelden
boos maar 1x is hij te ver geaan met boos zijn op de kids dat ik boos ben geworden. Ik heb stop
geroepen, zo doe je iets niet oplossen, echt geschreeuwd. Hij was er heel erg van onder de indruk,
zo kende hij mij niet. Heeft het ook nooit meer gedaan. Hij was trouwens de autoritaire in huis en
had dit niet verwacht van mij, maar er knapte wat in mij. Was nog wel wat erger wat hij deed dan ik
dit verhaal trouwens. Kan je er niet nog eens over praten als het je zo dwars zit? |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 07-02-2013 09:07:18 |
Jullie hebben gelijk, helemaal gelijk! Waar was ik? Ik zat huilend op de bank... Ik had dit ook niet
mogen laten gebeuren! Dit is al vanaf dat de oudste, die van drie dus, er is. Hij kan er niet tegen als ze huilen en dat doet de jongste van 9 maanden nogal eens. Ik probeer er vaker met hem over te praten, dan zegt hij ja en gaat het een paar dagen goed. Ik weet gewoon echt niet wat ik ermee aan moet. Als ik voor mijn dochter op kom in zo'n geval, wordt het echt alleen maar erger... |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 07-02-2013 09:11:37 |
lieverd, dan wordt het erger? NOU EN! laat je meisje voelen dat jij voor haar opkomt! echt! het is vreselijk als je man zo tekeer gaat, maar het kan echt niet hoor! boos worden, of anders aanpakken dan jij, dat kan...dat mag, en dat lijkt me ook wel oke. maar zo reageren als jij beschrijft mag echt niet. en daar kan jij voor zorgen! kom op! je bent een lieve moeder, waak over je kroost als een tijger!  |
| Quote |
| Bloemblaadje schreef op: 07-02-2013 09:12:35 |
Ik denk dat je toch wat steviger in je schoenen moet gaan staan en duidelijk moet maken dat je dit soort gedrag niet accepteerd van hem naar je kinderen toe En dit ook laten zien aan hem en dus opkomen voor je kinderen. Wanneer mijn man moe is en niet veel kan hebben van onze kinderen neem ik het automatisch over van hem en andersom ook. Of we geven zelf aan dat het even niet gaat. |
| Quote |
| Eefje schreef op: 07-02-2013 09:16:00 |
En als het dan nog erger wordt, wat gebeurt er dan? Fysiek geweld? |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 07-02-2013 09:17:16 | ||
nou inderdaad, na een uur schreeuwen is ze heus niet ineens zindelijk. wat is de volgende stap? | ||
| Quote |
| Ginger schreef op: 07-02-2013 09:17:16 |
Dit klinkt niet goed... je man is niet goed bezig, en al jarenlang. Ik vind het moeilijk om advies te geven, maar ik denk dat ik wel met de huisarts zou gaan praten. Misschien kan hij hulp krijgen, pedagogische cursus of gedragstherapie? Zoals het nu is, zou ik niet verder willen gaan. |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 07-02-2013 09:17:46 |
Ik vind het zelf ook gek dat ik dit heb laten gebeuren eigenlijk, normaal ben ik veel mondiger en
zeg ik er ook wat van. Snap het zelf ook echt niet. Feit is wel dat meisjelief nog ligt te slapen in
ons bed. Ik heb haar gisteravond uiteindelijk meegenomen naar ons bed en ze heeft de hele nacht in
mijn armen geslapen en ik, heb amper geslapen. Het vreet... |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 07-02-2013 09:19:17 |
Oh meiden, ik weet het niet, echt niet! Zit nu weer te huilen, weet gewoon echt niet wat te doen |
| Quote |
| Spatje schreef op: 07-02-2013 09:20:23 |
Jeetje ik word hier naar van, ik zou hem aan zijn haren naar buiten hebben gesleurd, arm kind, 3
jaar en dan een uur tegen haar schreeuwen, wat een mafketel zeg  To maak je man duidelijk dat je dit niet pikt!!!!!!!!! |
| Quote |
| Chloe schreef op: 07-02-2013 09:21:44 |
Als mijn man ook maar 1 tel onterecht tekeer gaat dan grijp ik in. Op zo'n moment ben je in de
eerste plaats moeder. En dan heb ik gelukkig nog nooit zo' n heftige situatie meegemaakt als jij
beschrijft. Mannen kunnen echt wel minder invoelend en harder reageren dan vrouwen, maar wat jij
omschrijft is niet gezond voor een kind. |
| Quote |
| Satekroket schreef op: 07-02-2013 09:21:46 |
Het wordt nog erger????? Huh??? Wat wordt nog erger??? Wat doet je man dan? Jeetje zeg....ben hier echt stil van. Je klinkt bang.....voor je eigen man. Dat is iets, wat ik met niet kan voorstellen. Je kinderen zullen ook jouw angst voelen en wat moeten ze dan bang worden voor hun vader zeg. Kom op!!! Doe iets!!!! Dit heb jij net verdient en je kinderen al helemaal niet!! |
| Quote |
| Caithy schreef op: 07-02-2013 09:21:54 |
Dan wordt het maar erger hoor! Dan gaat hij maar ff lekker weg om af te koelen! Is hij helemaal
besodemietert!!! Ik ben zelf ook snel boos maar een uurtje schreeuwen nee dat is uit den boze!!! |
| Quote |
| Diedoes schreef op: 07-02-2013 09:22:40 |
Dit is geen meningsverschil, dit is geestelijk mishandeling en gaat veelte ver. |
| Quote |
| Ginger schreef op: 07-02-2013 09:23:06 |
Gebeurt dit soort dingen vaak? En wat Eefje zegt, ben je bang voor hem? Hoe is jullie relatie? Ga echt op je strepen staan hoor! Desnoods met hulp, jij lijdt hier ook onder, en je weet zelf heel goed dat het voor je kinderen zo niet goed is. Ik zou echt met de huisarts gaan praten... |
| Quote |
| Eefje schreef op: 07-02-2013 09:23:21 |
Je zegt dat het alleen maar erger wordt als je in zo'n geval voor je dochter opkomt. Wat bedoel je daar mee, wat gebeurt er dan? |
| Quote |
| Worteltje schreef op: 07-02-2013 09:24:54 |
Volgens mij bedoelt ze nu wat anders, of zit ik er naast. Ik las het dat haar gevoelens alleen maar
erger worden nu. Ik heb even geen adviezen meer, alleen sterkte een een |
| Quote |
| Chloe schreef op: 07-02-2013 09:25:03 |
Ik denk dat het verstandig is om hulp in te schakelen. Als buitenstaander zou ik denken: wt doe je
nog bij zo'n man, maar ik weet ook wel dat dat niet zo eenvoudig ligt. Sterkte! |
| Quote |
| Diedoes schreef op: 07-02-2013 09:26:00 |
Oja je geeft aan dat boos worden terecht was, want ze luisterde niet, maar waarom noem je dit niet
luisteren? Omdat ze niet op commando kan poepen??? Dat zindelijk worden gaat natuurlijk nooit lukken zo, maar dat is bijzaak. Eerst moet ze zich veilig voelen en dat doet ze niet (misschien wel de reden waarom ze niet op een potje poept trouwens) |
| Quote |
| Anoniem schreef op: 07-02-2013 09:27:14 |
Eefje, dan gaat hij nog langer en harder te keer. Nou hij doet volgende keer maar, maar dan gaat hij
er wel uit! Ik wil dit niet meer, mijn meisje is heel zacht en lief en soms ook erg gevoelig. Hij is
nu aan het werk en ik heb hem een berichtje gestuurd dat ik dit nooit meer wil zien van hem! Dat het
niet kan en dat ik er zelf vreselijk van geschrokken ben dat ik het toegelaten heb |
| Quote |
| Mama_anja schreef op: 07-02-2013 09:28:35 |
ik schrik hier van als het hier gebeurd ( zo erg gebeurd nooit ) maar als hier 1 van beiden maar 1
vinger naar 1 van onze kids uit steekt of gaat schreeuwen naar de kinderen trekt de ander die
persoon weg en doet de ander het ik zou of hulp gaan zoeken of in het uiterste geval als niet meer met je man te pratten is weg te gaan |
| Quote |
Zoon 2007 en Dochter 2012 
