homo/lesbi

Ligt er aan in welke kringen. In de gelovige kringen is er nog heel veel weerstand tegen homosexualiteit. Een homofiele leraar die bvb geen les mag geven op een katholieke school of een homo die niet welkom is in een kerkkoor ofzo. 

Gelukkig wordt het heel veel wel geaccepteerd, maar helaas heb ik van dichtbij meegemaakt dat het nog steeds taboe is. Ik heb er zelfs iemand voor ontslagen. 

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Ik weet het niet Sis, ik ben geen homo. Maar homovrienden hebben dat los van elkaar verteld of meer gevraagd... of ik besefte dat de wereld heterogeorienteerd is. Veel zaken zijn gebaseerd op man/vrouw.

Quote monica mv 2:

Ik vind juist zo'n "verwijfde" homo vaak erg leuk en gezellig. Ik zou het wel schrikken vinden, zeker als mijn dochter met een vrouw kwam. Maar als het zo is, dan is het zo. Ik heb liever dat ze graag bij mij over de vloer komen als dat ze me een trut vinden die hun niet accepteert zoals ze zijn. En eerlijk is eerlijk, ik zou het gekus en gefrunnik niet willen zien in mijn bijzijn

Als je zoon uiteindelijk "een verwijfde homo"zou zijn volgens mij heb je dat als ouder al eerder in de gaten.....

Kussen vind ik geen probleem, heb een neef die tijdens een feessie gewoon lekker zijn vriend zoende zoals ik mijn vriend......

Maar goed weet niet hoe ik reageer als het mijn kinderen betreft eerlijk is eerlijk!

ontslagen 

meen je dat nou ? Wat schandalig

---

** GELUK ** ~ het enige wat verdubbelt als je het deelt ~

[quote

Gelukkig wordt het heel veel wel geaccepteerd, maar helaas heb ik van dichtbij meegemaakt dat het nog steeds taboe is. Ik heb er zelfs iemand voor ontslagen. [/quote]

Voor ontslagen?

Nu ik er zo over nadenk zou ik denk ik best in tweestrijd komen. Als mijn zoon of dochter homosexueel is zou ik dat gegeven helemaal niet erg vinden. Maar ik zou best moeite kunnen hebben met trouwen en kinderen krijgen... lijkt mij best een heel lastige situatie.

Nee, niet omdat iemand homo was. Omdat iemand anders in hetzelfde team er niet mee kon omgaan dat er een homo in het team was. En die hem herhaaldelijk uitschold, kleineerde etc. 
Degene die dat deed en niet luisterde naar waarschuwingen, DIE heb ik ontslagen

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Quote Alice:

Nee, niet omdat iemand homo was. Omdat iemand anders in hetzelfde team er niet mee kon omgaan dat er een homo in het team was. En die hem herhaaldelijk uitschold, kleineerde etc.  Degene die dat deed en niet luisterde naar waarschuwingen, DIE heb ik ontslagen

oooooowww terecht, haha

Ja stond er wat krom, voor meerdere interpretaties vatbaar.

---

Trotse mama van 2 prachtige kereltjes

Eh, ik val op vrouwen en herken weinig van de zorgen die jullie hebben voor je kind. Woonde eerst in een dorp, nu in een stad (zonder relatie overigens, dus minder duidelijk). Heb 'gewoon' twee kinderen, bn een vriend die donor is, werk in de zorg waar bijna de helft homoseksueel is, kom in de kerk etc. Ben nog nooituitgescholden als ik met een vriendin liep of wat dan ook.

Ik vond die reacties van de ouders van dat meisje ook wel erg, dat ze zelf om een knuffel moest vragen...

Ik ben eerlijk als ik zeg dat ik best even zal moeten slikken als mijn zoon of dochter verteld lesbisch/homo te zijn. Maar ik vind het wel belangrijk dat ze gelukkig kunnen zijn. Heb verder geen moeite met homo's of lesbies, zal alleen even moeten wennen eraan.
Heb meer moeite met mensen dievertellen  bi, boe of ba zijn. Dan denk ik maak toch een keuze!

Hier ben ik daar heel open over en toen ze wat jonger waren ook gezegd dat het mij niet uit zou maken waar ze mee thuis zouden komen. Ze zijn nu steeds verliefd op het andere geslacht dus lijkt mij niet nodig om het nu mog te zeggen dat i er geen problemen mee heb. Ze weten het gewoon. Zou ze ook lekker knuffelen als ze uit de kast zouden komen. Als ze maar gelukkig zijn.

---

Mama van 2 pubers en een kleine peuterpuber

haha.. ik dacht al.. huh??? Alice?? Vond t al niks voor jou...

Ik denk dat ik mijn zoons voordat ik weet of ze hetero of bisexueel of homo zijn al zeg dat ik alles goed vind en dat ze mogen thuis komen met zowel jongen als een meid....  Als je ziet hoeveel kinderen bang zijn om t te vertellen.. kan je maar beter voor zijn..

Ik hou van mijn kinderen zoals ze zijn, met alles er op en er aan. Ik vind het belangrijker hoe ze met relaties omgaan ipv met wie.

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

Hier zijn wij er ook gewoon open over,van kleins af aan.
Hun tante is sinds vorig jaar met een vrouw,en eigenlijk reageerde ze er ook niet gek op ofzo.
Ik zal er geen problemen mee hebben.

Ik hoop alleen dat als ze homo of lesbie zijn,ze het wel gewoon thuis durven te vertellen,en er niet maanden/jaren mee gaan rondlopen.Dat zou ik pas heel erg vinden.

Dat lijkt me nog t ergste Linn03!

Hier zou ik er totaal geen probleem mee hebben. Ik heb best wel veel homo's en lebiennes in mijn persoonlijke omgeving. Zowel vrienden (hele goede vrienden) en familie.
Homo's zijn op de een of andere manier echt heeeeel gezellig! Ik weet niet wat dat is, maar ze trekken me gewoon aan op de een of andere manier.
Ik hoop dat mijn kinderen geen grote stap hoeven te nemen, mochten ze homoseksueel zijn, om dat aan ons te vertellen, maar als je in onze omgeving kijkt, moet dat bijna geen probleem zijn!

Mijn nichtje is lesbische en ze kwam er al jong voor uit en niemand had daar problemen mee.

Dat vind ik heel goed, dat zou ik idd het ergste vinden. Als ze het verzwijgen.

Ik zou er totaal  geen problemen mee hebben!
Heb veel liever dat ze gelukkig zijn met het zelfde geslacht dan dat ze ongelukkig zijn met het andere geslacht.

Mijn vriend daar in tegen zou er wel problemen mee hebben.. Waarom begrijp ik nog steeds niet.. maar goed

mij zou het ook niet uitmaken.
mijn papa is homo, heeft het altijd verborgen moeten houden omdat het vroeger niet mocht!
de enige in zijn familie (broers, zussen, vader en moeder) die het wist was zijn moeder, en die vond het gelukkig niet erg.
maar zijn vader mocht het niet weten, dan kwam er geheid ruzie (mijn tante heeft daardoor voordat ze getrouwd was en zwanger was ook haar 1e kind afgestaan, wat ook stiekem is gebeurd voor vader, mijn opa)
in 1998 stierf mijn papa's moeder, en toen is het allemaal uitgekomen, mijn moeder was verdrietig, maar kon dus wel alle ruzies en trubbel thuis daaraan linken (papa dronk veel door zijn geheim, en veel ruzie omdat hij savonds weg wou naar de kroeg met vrienden)
mijn opa was razend en heeft letterlijk gezegd dat komt door die k*tjong van jou (ik was destijds uit huis geplaatst door gedragsproblemen)
ik zat toen in breda, en mijn papa was superbang om het te vertellen tegen mij, was bang dat ik boos werd en hem nooit meer wou zien...
toen is hij naar een paragnost gegaan die hem onder narcose alles liet zien, hoe hij bij mij op bedoek ging, welke kamer we zaten, en hoe ik zou reageren toen hij het vertelde..... en op de dag zelf gebeurde het dus echt zo...
tuurlijk, ik begon te huilen, ik liep weg, maar kwam ook weer terug..
het was echt niet dat ik boos of teleurgesteld was, echt niet, maar het hele verhaal erachter, vanaf zijn 14e heeft hij hierover moeten zwijgen! mijn opa die zo heeft gereageerd, en van de 8 broers en zussen hebben er 5 gezegd niks meer met hem te maken willen hebben.... toen hij dat vertelde werd ik daar zo boos om dat ik gewoon even weg moest uit die ruimte... gewoon puur omdat mijn papa het er zo moeilijk mee heeft gehad.
en ik moet zeggen, sinds toen is de band met mij en mijn papa een stuk sterker geworden.

ook mijn zusje valt op bijde geslachten, ook helemaal niet moeilijk mee gehad.
alleen zij is nogal beinvloedbaar, dus het moment dat ze met meiden omgaan die lesbisch zijn dan valt ze weer op meiden, en is op iedereen verliefd, en op het moment dat ze met hun niet meer omgaat (een tijdje soms) dan moet ze niks meer van meiden weten, en wil ze een vriendje.
dus ik denk dat zij nog een beetje moet ontdekken wat ze op die momenten presies voelt, en hoe het voor haar in elkaar steekt.

dus nee, ik zou er echt niet mee zitten als mijn kinderen die keuze zouden maken.
ik heb mijn vader hierdoor genoeg zien lijden, alleen maar omdat het niet mocht.
je gevoelens kun je eenmaal niet uitschakelen, dus waarom iemand dwingen dat te doen?

---

Mama van Romy (31-01-2009) en Zoë (28-03-2012)

Quote SismvNick:

Hoezo moeilijk voor het kind?

Ik heb veel lesbische collega's gehad (tja, werkte in een Blijf van m'n Lijf-huis ) en met 1 van hen had ik een goed en open contact en zij vertelde me van de problemen waar ze tegen aan gelopen was en nog wel liep. Hoorde dat dan ook wel eens van vriendinnen van haar.

Mijn beeld is dan ook dat het toch moeilijker is... om er vrij voor uit te kunnen komen, om geaccepteerd te worden zoals je bent. Ken helaas toch ook veel mensen die WEL vooroordelen hebben tegen homosexuelen.

Zal wellicht plaatsgebonden zijn?

Het zou mij erg pijn doen als mijn kind om zijn of haar geaardheid afgewezen wordt!

Tja, mijn kinderen weten straks hopelijk wel dat onze denkwijze redelijk open is. Ik denk mede daarom, dat zo'n boodschap geen verassing zou moeten zijn.
Ik sluit me dan aan bij de reactie van de meesten; het geluk van mijn kind voorop!
Maar wat als het nu toch een verassing is? Je nooit een teken gehad hebt dat het zo zou zijn en dan middels een tv programma zoiets moet horen. Dan weet ik ook niet wat mijn 1e reactie is!!
Ik vind het echt moeilijk te zeggen wat mijn werkelijke reactie is...en ik denk dat het voor de meesten hier nog een ver van mijn bed show is, want velen hebben nog jonge kinderen. Je komt ook dan weer in een andere levensfase waardoor je weer andere waardes hebt in het leven.
Natuurlijk maak ik geen verschil tussen homo of hetero, maar ik weet niet zeker of ik dan niet had gehoopt dat mijn kind een makkelijkere weg zou kunnen hebben en makkelijk voor een gezinsleven had kunnen kiezen.
Maar zo gaat het met andere dingen ook: ik had bijv. ook liever een gelijkwaardige relatie gehad met mijn broer en gehoopt dat alle tegenslagen en zijn schizofrenie er niet waren geweest, maar das wel zo en is mijn band met hem nog steeds goed en van een onvoorwaardelijk karakter.

Eerlijk......?
ik zou helemaal niet verbaasd zijn als mijn zoon homo blijkt te zijn. Waarop dat gebaseerd is, geen idee. Maar zowel mijn partner als ik denken dat al vanaf dat ie dreumes is.... 

Wij zouden er beide geen probleem mee hebben, wel zou ik hopen dat de maatschappij dan wat minder hatelijk is dan nu.
Hoeveel homo stellen er wel niet bedreigd worden tegenwoordig, daar word je beroerd van.
Als mijn kind gelukkig word met iemand van het eigen geslacht, dan is dat helemaal geweldig en die kleinkinderen, ach er kan een hoop tegenwoordig.
En als ze ze als homo stel niet willen, had hij/zij dat ook als heter niet gewilt denk ik dan.

Hihi K...mijn schoonouders hebben altijd in gedachten gehouden dat het mogelijk zou zijn dat 2 van hun 3 kinderen homoseksueel zouden zijn...waaronder mijn man. Bij beiden is dit niet het geval. 
Maar, bij mijn neef bijvoorbeeld...hebben wij het altijd gezegd, hoewel ouders volledig overrompeld waren. 
En weet je, ik denk ook automatisch heel standaard. Had laatst een extern contact via het werk en we raakten aan de praat over de kinderen...ongeveer even oud, helemaal leuk. Gezellig gesprek. En toen ik zei 'man', bleek dat vriendin te moeten zijn. Ja, ook helemaal prima maar ik had het ook niet zo ingeschat en dan zit 't niet in mijn systeem blijkt wel weer.

Vergeet ik helemaal te melden dat we dat echt geeeen probleem vinden!!
De generatie van mijn ouders zouden dat wel ingewikkeld vinden, tja jammer.....

Als het zo is dan is het zo, heb er dan absoluut geen probleem mee want ze blijven gewoon de zelfde die ze altijd al waren voorkeur voor geslacht verandert niks aan hun karakter

Ik heb 3 kinderen, jongens, en van een verwacht ik eigenlijk ook dat hij thuis komt met een vriend. mijn zoons zijn nog vrij jong en ik kan er niet de vinger op leggen waarom we het denken.. Maar mijn man denkt het ook. Ik vul het trouwens niet voor hem in. Maar zeg wel vaak dat onze lieve heer ons allemaal anders maakt... En dat hij geen fouten maakt. Je bent goed zoals je bent. belangrijk want we wonen in een vrij homofobe omgeving.


ik zou het verschrikkelijk vinden als een van mijn kinderen ho zou zijn en ik het werkelijk gemist had tot het moment van  coming out , als dat wel zo'n groot punt is, ik zou liever vraagbaak en toevluchtsoord zijn ook tijdens zo'n proces van jezelf vinden.  

Ik hoop dat ik mijn zoon later kan meegeven dat hij met alles bij ons terecht kan en dat hij zich er echt niet voor hoeft te schamen mocht hij homo zijn/worden.
Het gaat om zijn geluk en dat gaat voor alles!

Een vriend van ons is ook homo, een geweldige vent is dat!

---

Live the life you love, love the life you live

Als mijn kinderen maar gelukkig zijn dan maakt het mij echt niet uit of ze dat met een man of vrouw zijn!!! Heb 2 zoons en als daar nog 2 (schoon)zoons bijkomen, prachtig toch!!!!!!!!!!
Schoondochters zijn uiteraard ook welkom!!!!!!!!