Baby loopt niet op 'schema' cb, wat nu?

Nee niet meegemaakt maar weet je babys volgen nou eenmaal niet altijd het schema, nu kan ik alleen maar zeggen dat het goed is van het cb dat ze het in de gaten houden.

En ik denk dat ze je straks dan gewoon doorgaan verwijzen naar een kinderarts ofzo, of fysio.

Ik zou zelf in ieder geval niet afwachten tot 11 maanden met het omdraaien, als hij het bij 9 maanden nog niet zou doen zou ik weer contact zoeken met het cb

---

Mama van een Koningskoppel Zoon 2007 en Dochter 2012

Mijn middelste dame draaide eindelijk met 10 maanden om, ik maakte me ook al flinke zorgen al denk ik dat ze het al die tijd wel kon maar het vertikte.
Uiteindelijk ging ze in zo'n rap tempo alles achter elkaar doen zitten en staan deed ze er heel snel op en ze liep 2 weken na haar eerste verjaardag al los.
Ik heb bij haar echt het idee gehad dat ze al die tijd gewoon gewacht heeft om het daarna allemaal foutloos achter elkaar te doen en ook nu ze 7 is herken ik er heel veel van. Ik hoop dat dit ook bij jou het geval is, want je gaat je toch zorgen maken.

niet druk om maken.....

gewoon genieten van je tevreden kind zou ik zeggen.

met onze eerste ook hoop gedoe gehad omdat hij niet volgens schema zou lopen. dat hij met 9 mnd al praatte en zichzelf tot staand optrok werd genegeerd want dat was te vroeg in hun ogen. terwijl hij met 1,5 jr nog niet het woordje bal kon zeggen en dat was een groot probleem (hij zei wel moeilijke woorden en praatte toen al in volle zinnen).
met onze tweede gaan we om die reden dan ook niet naar het cb toe (alleen meten wegen en inentingen).

zolang jij je niet druk maakt om zijn ontwikkeling is het prima zou ik zeggen. als jouw moeder gevoel zegt he het klopt niet dan is het tijd om aan de bel te trekken bij ha of cb.

---

live is not about finding yourself, it's about creating yourself

Mijn zoon van 1 zit nu net 1,5 maand zelfstandig, op zijn buik liggen wil hij niet, rollen doet hij soms, trekt ook zijn benen op als ik hem rechtop zet.
Ik loop inmiddels al een paar maanden bij de kinderfysio en zei zij dat eerst de basis goed moet zijn voor hij verder kan, in Sem's geval: hij rolt niet op zijn buik en tilt niet zijn hoofd op als ik hem wel op zijn buik leg, zitten doet hij met een bolle rug; zijn rugspieren zijn dus erg slap en zo kan hij dus niet verder naar de volgende stap, namelijk kruipen, of gaan staan want daar heeft hij toch echt zijn rugspieren voor nodig.
Nu maakt hij soms ineens sprongen door bijvoorbeeld wel rechtop te gaan zitten of wat meer druk te zetten op zijn beentjes maar snel gaat het niet.

Bij Sem is het gekomen door reflux, hij spuugt al erg veel vanaf zijn geboorte en vermijd zijn buik, riep al maanden dat ik aan reflux dacht maar het cb zei van niet, huisarts (niet me eigen) zei van niet en stom genoeg heb ik daar na geluisterd want ja wat wist ik er verder van?

En elk kindje heeft natuurlijk zijn eigen temp, goed dat je je er niet druk om maakt.
Als je wil kun je altijd een afspraak maken bij een kinderfysio en vragen of hun iets zien wat opvalt, daar heb je geen verwijzing voor nodig.

En het cb lekker laten kletsen hoor

---

Live the life you love, love the life you live

Ik zou me ook geen zorgen maken maar zou wel voor de zekerheid dingen willen uitsluiten want als er wel wat zou wezen en ik zou niks gedaan hebben zou ik me achteraf wel rot voelen.

Als een arts niks kan ontdekken dan weet je dat in ieder geval en dan weet je dat het vanzelf wel zal komen...

Ik heb een tweeling en die waren met alles te langzaam. Ze liepen bijv. pas met 17 en 18 maanden. CB maakte zich zorgen, maar ikzelf eigenlijk niet....ik had het idee dat ze zich gewoon de tijd namen met alles en dat bleek ook te kloppen.
Ik heb het aanbod gehad om naar de fysiotherapeut te gaan met ze, om te oefenen en te kijken of alles wel goed was, maar daar was ik al geweest ivm voorkeurshouding en zij heeft toen niets geks ontdekt, dus de 2de ronde fysio heb ik laten schieten. Maar dat werd me aangeboden.
kijk ook een beetje naar je eigen gevoel hierin..als hij zich nog niet omrolt met 9 maanden en jij voelt je daar niet goed bij, dan trek nog eens aan de bel.

succes ermee

vind het altijd zo "dreigend" klinken: "dan en en dan moeten ze gaan lopen, rollen, zitten.....want anders?"

wat dan? wat willen ze doen dan?

een baby van 8 maanden doet alles lekker op zijn eigen tijd. als hij tevreden is en blij...lekker boeiend!

op zijn CV later hoeft hij echt niet te zeggen wanneer ze zijn gaan rollen, zitten enzo....uiteindelijk kan iedereen hetzelfde.


mijn blije kinderen lachte naar iedereen behalve naar mevrouw van het CB (dat snap ik...ik vond het ook niet grappig daar) gingen ze daarvan echt serieus wat zeggen.....
je kan je druk maken, maar ik heb deze conclusie altijd aan mijn laars gelapt!

Mijn zoon is laat met alles. Nou ja laat, tot 9 maanden heeft hij op "schema" gelopen en daarna was het helemaal klaar met het schema. Hij ging met 11 maanden zelf zitten en trok zich 2 dagen later op. Lopen deed hij pas met 19 maanden en praten gaat nu beginnen. Cb maakte zich geen zorgen. Ik wel. Ik ben dus verder gaan zoeken naar wat eventueel problemen zouden zijn, en nu blijkt dat hij niet goed hoort. Maar ergens dus ook heel logisch, want als je niet goed hoort, is alles natuurlijk heel eng. En iets met veel geluid kan nog veel enger zijn. Hij klampt zich helemaal aan mij vast.


Ik zou gewoon je gevoel volgen! En als je stappen wil ondernemen, vooral zelf doen en je gevoel volgen. Moedergevoel blijkt tot nu toe nog altijd het beste!!!


Succes!!!

Je kan altijd vrijblijvend naar een fysiotherapeut gaan. En luister eens wat hun zeggen. Cb zeggen wel eens wat meer, en dan blijkt er totaal niks aan de hand.

Storm in een glas water noem ik dat.

Mijn oudste liep met 11 maanden, dat mocht niet, ik heb gevraagd en dan, moet ik haar vastbinden aan een tafelpoot of zo...Dat was nou ook weer niet de bedoeling. Moest mijn dochter meer te eten geven...Tja, kan het moeilijk net als met een gans en een trechter erin proppen. Ik dwing niet om meer te eten..

Mijn zoon, was een late prater, volgens hun niks aan de hand, toch wel, heb doorgezet en met 2 jr begonnen met logopedie, later bleek dat hij AVP heeft. Zindelijk, dat mag gerust tot 10 jr (ook GGD zegt dat), blijkt dat mijn zoon de prikkeling niet voelt om te gaan plassen (ben ik al aan het dokteren vanaf hij een jaar of 5 a 6 is) en toch nog een plaswekker. droog overdag, droog snachts.

Mijn jongste (derde kindje) had ontzettend veel last van krampjes en slechte ontlasting (tot bijna niet), moest maar tomatensap met een drupje olie geven, of op mijn tepel olie smeren. Neem jij pure olie in je mond, ik ook niet, laat staan een baby....Na 5 dagen gekrijs en gegil (door merg en been) heb ik de kleine opgepakt ben naar het ziekenhuis gereden. Advies, voeding voor krampjes, de rest bv geven, en begin maar met fruithapje en wat later groente hapje (ze was toen 4 mnden), nog steeds wel een onregelmatige stoelgang, maar ze als ze poept, poept ze goed, en geen krampjes meer. Ik blij, zij blij. En de kinderarts stuurde een brief naar het CB over de opmerking olie met tomatensap te geven, of ze helemaal wel lekker zijn om dat te geven aan een kind met krampjes en zeker bij een familie waar darmproblemen voor komen....

Wat ik wil zeggen is, Luister naar je moeder gevoel, meestal klopt die wel. En geen 1 kind is standaard, zo is dat ook als ze later groter worden. Ik heb geen kinderen hoor die via het boekje doen, nooit dwars zijn, nooit op een krijsen zetten of driftbuien hebben....

idd, hang jezelf niet op aan wat het cb zeg. Het gemiddelde is gekomen doordat er late en vroege kindjes zijn. Ik heb 2 zoons die ook niet volgens het lijntje van het cb liepen, maar gelukkig deden ze daar niet erg moeilijk over.
Ik kom nu trouwens ook niet meer bij het cb, maar dat had daar niets mee te maken.

Ter vergelijking: mijn neefje is nu 6 maanden, rolt om, kruipt en kan redelijk zitten. Mijn nichtje is 1 jaar geworden pas en doet nog niets. Dan krijg je een gemiddelde van 9 maanden, maar allebei zijn ze heel normaal hoor!

Ik heb geen ervaring met vervolgtrajecten, zou me daar ook niet in verdiepen, maar lekker met je kindje spelen, stimuleren om om te rollen, regelmatig op z'n buik leggen en voordoen hoe hij kan rollen of kruipen, dat is heel gezellig met z'n 2-en!

mijn oudste was ook traag met alles, mijn middelste met leren lopen alleen en ach uiteindelijk leren ze het allemaal wel
ze rennen en vliegen nu me huis door.

---

mama van 3 hummeltjes

Mijn dochter heeft ook nooit gerold oid, die was innig tevreden in de houding waar in ze werd neer gelegd en ging dan spelen en brabbelen. Ze was een maand of 14 toen ze in de gaten kreeg dat ze kon buikschuiven en twee maanden later liep ze los. Ik heb gelukkig nooit veel commentaar van het CB gehad.

Ze is nu 11 en gewoon een gezonde meid, is zelfs goed in gym

---

mv M 30-04-2001 en J 02-01-2005


Men moet menselijke handelingen niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen, doch begrijpen.

Spinoza 1670

Mijn zoontje (inmiddels 19 maanden) heeft nooit van rug naar buik gerold; simpelweg omdat hij op zijn buik liggen niet fijn vond. Ik moest hem van het CB dwingen, maar dit ging tegen mijn gevoel in en heb ik dus niet gedaan. Hij ging op den duur wel zitten enzo (weet eerlijk gezegd zo niet wanneer precies), maar kruipen deed hij ook niet. Werd uiteindelijk een bilschuivertje. CB vond dat hij achter liep, maar pas toen hij met 14 maanden nog niet liep werd hij verwezen naar de fysio. Ik vond het zelf niet heel erg nodig (ik liep zelf ook laat), maar had wel zoiets van ik moet wel uitsluiten dat er niks mis is. Bij de fysio bleek lichamelijk niks mis te zijn; mijn zoontje was vooral wat onzeker. Daarbij was en is mijn zoontje vooral een kletskous en heeft hij een sterke fijne motoriek. Kindjes kunnen nou eenmaal niet alles tegelijkertijd leren. Hij heeft daarna 4 maanden fysio gehad (eens in de 3 weken aan huis) en net voordat hij 19 maanden werd liep hij los. Hij is nog wat wankel, maar volgens de fysio doet hij het super en dat is nu dus ook afgesloten. Hij loopt weer netjes op schema dus

Dan zullen ze je waarschijnlijk naar een fysiotherapeut sturen.
Toen Chris een voorkeurshouding had en zijn hoofd niet op kon tillen ben ik ze voor geweest. Ik heb toen alvast een afspraak bij de fysio gemaakt.
Met wat oefeningen kwamen we er wel, het duurde alleen even.
Scheelde weer gemiep op het cb.

Ik denk dat je zelf wel aanvoelt of er meer speelt of niet. Zelf zeg je al een makkelijk dametje te hebben.

Mijn oudste 2 waren heel snel met alles en de jongste met alles erg laat. Aan hem zag ik wel dat er meer speelde, dus heb ik zelf aan de bel getrokken.

Je hoort het met 11 maanden wel bij het CB. Ik denk ook dat ze dan met fysio op de proppen zullen komen. Maar goed in ruim 2 maanden tijd kan er nog veel veranderen.

Oeps geen makkelijke tante maar een makkelijk zoontje !

Vergeet schema's! Als het niet in het cb-hokje past maken ze iemand weer ongerust..

Volg je gevoel. Das volgens mij het beste advies dat iemand je kan geven.

Mijn jongste was ook een hele rustige baby, deed alles op zijn tempo en vond alles wel prima. Nu is ie 2 en een lekker eigenwijs dreumesje met een pittig koppie erop

En dan ben ik het eigenlijk toch niet met jullie eens. CB gebruikt niet alleen gemiddelden maar ook een soort ondergrens. Je kindje is nu laat met die dingen... en dan kan nog bijtrekken, daarom doen ze nu nog niks. Soms zijn kindjes laat omdat ze er nog geen zin in hebben, soms is er toch wat anders aan de hand. En dat kan van alles zijn, van iets wat te verhelpen is met oefening tot iets wat je moet accepteren.
Nu waarschuwen ze en bereiden ze je voor.. anders valt het volgende keer als een blok op je dak dat er misschien zomaar een verwijzing komt.. als ze niks zeggen is het ook niet goed..

Hopelijk maakt je kindje een sprongetje in de tussentijd, maar als ze het bij de volgende controle nog niet doet dan is er misschien toch wat aan de hand. En dan is het toch gewoon hartstikke goed dat ze door verwijzen naar een kinderarts om uit te sluiten dat er niet wat anders aan de hand is..

Ik heb het gehad met het cb. Bij 2 van mijn 3 kinderen was er iets, de een was te dun, de ander een te groot hoofd en te laat met zijn ontwikkelingen. Niks mee aan de hand. En de middelste die een huilbaby was, huilde gewoon omdat baby's dat nu eenmaal doen Er daar kwam kma, reflux en kiss uit uiteindelijk. Mijn nichtje had een spierziekte en kon vanaf dr geboorte al amper bewegen en hebben ze pvd nooit iets geconstateerd! Dat is toch triest. Ook al was er geen remedie tegen haar ziekte, zelfs een leek kon zien dat er iets was met haar.

Dus gebaseerd op persoonlijke ervaringn, kunnen ze van mij de pot op

Bij mijn jongste waren er rond de 8 maanden verschillende problemen, waar overigens het CB zich niet zo'n zorgen over maakte. Maar zowel motorisch gebeurde er niks (lekker liggen en kijken en een beetje spelen met speelgoed) als ook het eten verliep problematisch (BV op zijn verzoek en weigeren andere voeding te nemen). Aangezien mijn zoon heel groot was bij geboorte (5kg) en hij ondanks slecht eten rond de 8 mnd wel ruim 8 kilo was, dacht ik dat hij gewoon een te groot lijf had om te begrijpen hoe hij een start moest maken. Ik ben dus wel met hem naar een kinderfysio gegaan en met enkele tips lag hij binnen 3 maanden "op norm".
Gaandeweg kwamen we er achter dat bij hem vaak een extra zetje nodig is om een ontwikkeling in beweging te krijgen, of dit nu om bewegen, praten, eten, ... ging. En wanneer hij de stap eenmaal zet (met hulp) dan gaat het heel snel. Dat blijkt gewoon de aard van het beestje te zijn.

Hij is nu 6 jaar en momenteel weigert hij te gaan fietsen zonder zijwielen. Hij blijft kijken naar hoe het moet en het frustreert hem dat hij "het gevoel" niet heeft. Daardoor staat de angst om te vallen vooraan en blijft hij weigeren.
Gelukkig kunnen we er over praten en dat was natuurlijk met 8 mnd een ander verhaal. en we hebben inmiddels het vertrouwen dat hij wellicht laat zal fietsen, maar op basis van de ervaring weten we ook dat hij waarschijnlijk veel minder zal vallen en veel beter op verkeer zal letten dan zijn oudere broer die leren door vallen en opstaan als leerstrategie heeft (en dan vooral dat vallen).

Wat ik maar wil zeggen: los van de mening van het CB is het gewoon van belang om naar je onderbuik gevoel oftewel moederlijke intuitie te luisteren. Heb jij de indruk dat er niks aan de hand is, dan zal het allemaal heus wel vanzelf komen. Heb je het gevoel dat er iets zou kunnen zijn, een twijfel, een vraag, schakel dan hulp in.
De rol van het CB hierin zie ik zakelijk, signalerend: zij kijken naar gemiddelden en het is goed om te weten of je kind gemiddeld ontwikkelt, langzamer of sneller is. Laat je niet beinvloeden door het normerende wijzende vingertje dat het CB soms neigt te hebben. Neem het voor kennisgeving aan en weet je op de hoogte gesteld.