Mama-life
| Dano schreef op: 06-07-2012 08:59:23 |
AMSTERDAM - Van de vrouwen die ooit een abortus hebben overwogen, hield 55% het kindje uiteindelijk
toch. Dat blijkt uit onze enquête. Wie er wel voor koos om het te laten weghalen, praat daar uit
schaamte nauwelijks over. Want abortus is nog lang niet uit de taboesfeer. Zij besloten een abortus te ondergaan Nederlandse vrouwen denken bepaald niet lichtzinnig over abortus. Een paar vrouwen (namen zijn gefingeerd) over hun moeilijke beslissing..... ?Ellen: “Ik was zeventien en kwam er na dertien weken achter dat ik zwanger was van mijn vriendje. Onze relatie was niet serieus en ik had ook geen baan of geld om een kind te onderhouden, dus heb ik de foetus laten weghalen. Nog steeds sta ik achter die beslissing.” Katinka: “Ik was destijds achttien jaar en vond mezelf veel te jong om moeder te worden. De jongen die het kind had verwekt, wilde ook geen vader worden, dus ik wist dat ik er alleen voor zou staan als ik het kindje liet komen. Het was de moeilijkste beslissing van mijn leven, maar ik besloot toen een abortus te ondergaan. Ik zou het nooit meer overdoen.” Zij besloten het kindje te houden Niet elke vrouw die zwanger raakt, belandt op een roze wolk. Deze vrouwen worstelden met het grootste dillemma ooit,maar hielden hun kindje. Ingrid: “Ik was zwanger van een andere man dan mijn echtgenoot. Toch besloot ik om de zwangerschap niet af te breken. Helaas kreeg ik met twintig weken een miskraam en verloor ik alsnog de tweeling die ik droeg.” ?Stefanie: “Ik kon geen kinderen krijgen, was me verteld. Daar had ik me bij neergelegd, het hoofdstuk was afgesloten. En toen werd ik alsnog zwanger. Ik vond het heel moeilijk dat mijn toekomstperspectief compleet veranderde. Ik had mijn leven al anders ingericht en heb serieus een abortus overwogen, maar het kind uiteindelijk toch gehouden. Gelukkig!” Abortus in Nederland Abortus is in Nederland legaal. Per jaar gaat het om 32.000 gevallen (in VROUW Magazine 28 wordt abusievelijk gesproken over 320.000 gevallen. red.). Wie overweegt om een zwangerschap te laten afbreken,moet eerst een afspraak maken met een arts. Dat kan de huisarts zijn, maar ook een arts in het ziekenhuis of de abortuskliniek. Er zijn in Nederland 17 abortusklinieken en 108 ziekenhuizen waar zwangerschappen kunnen worden afgebroken. Minderjarige meisjes hebben officieel toestemming nodig van een van de ouders of van de wettelijke voogd wanneer ze een abortus willen ondergaan. Als een meisje haar zwangerschap voor haar ouders geheim wil houden, kan ze zich wenden tot de huisarts. Die heeft namelijk beroepsgeheim en is niet verplicht de ouders in te lichten. Ook kan ze terecht bij een abortuskliniek waar ze wordt doorverwezen naar een speciale hulpverlener die haar helpt om een weloverwogen beslissing te nemen. |
| Quote |
| Macife schreef op: 06-07-2012 09:12:14 |
vind je het gek dat het een taboe is.. als je er opelijk over praat dan krijg je heel veel meningen
over je heen en wordt het je altijd kwalijk genomen.. |
| Quote |
| Macife schreef op: 06-07-2012 09:20:58 | ||
ben ik helemaal mee eens! | ||
| Quote |
| Tanja1981 schreef op: 06-07-2012 09:22:31 |
nou idd om zwanger te kunnen en willen worden moet je heupen met geld neer tellen als het niet lukt. en om een leven af te breken krijg je gewoon helemaal gratis daar moet gewoon 1000 euro tegen over staan misschien denken ze dan eerst na voordat ze sex zonder middel gebruiken (uitzonderingen daargelaten) zoals verkrachting, kan me voorstellen dat je dan niet de baby wil houden. maar in nederland gebruiken ze liever abortus condooms en de pil kost geld abortus is gratis. |
| Quote |
| Macife schreef op: 06-07-2012 09:27:37 |
is abortus gratis??? ja dan zou ik daar een bom geld voor laten vragen (mits het idd niet komt van geweldpleging enzo) |
| Quote |
| Tanja1981 schreef op: 06-07-2012 09:29:31 | ||
zover ik hoor is dat gratis ja.. vergoed uit de verzekering | ||
| Quote |
| Tanja1981 schreef op: 06-07-2012 09:31:13 |
Abortus wordt bijna altijd vergoed voor vrouwen die in Nederland wonen. Abortus in een kliniek
krijgt u vergoed op grond van de AWBZ, de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten. Uw zorgverzekeraar
regelt dit. Deze wet vergoedt hoge ziektekosten. Het gaat om kosten waarvoor u zich niet kunt
verzekeren via de zorgverzekering. Iedereen die in Nederland woont of werkt heeft recht op
vergoeding van AWBZ-zorg. Vrouwen die in het buitenland wonen, moeten een abortus zelf betalen |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 06-07-2012 09:44:49 |
kun je uren over discussieren maar de meningen zullen verdeeld blijven. ik ben tegen abortus. en ik vind het niet meer dan normaal dat er een taboe op blijft. het moet niet "normaal" gaan worden, absoluut niet! maar in de meeste gevallen vind ik dat je de gevolgen moet inzien voor je eigen daden (let op: in de meeste gevallen) |
| Quote |
| Ginger schreef op: 06-07-2012 10:07:04 |
Afgelopen maart heb ik zelf abortus ondergaan.. ik was net gescheiden van de vader van mijn 2 kleine
kinderen en zwanger geraakt van mijn nieuwe vriend. Dit was veel te vroeg, psychisch voor mij niet
te handelen en voor de kinderen vond ik het ook veel te veel. Het voelde gewoon helemaal fout en
kreeg een depressie door alles wat ik vlak ervoor allemaal had mee gemaakt. Achteraf gezien.. sta ik er nog steeds wel achter. Ik was 7 weken zwanger. Wel heb ik regelmatig van oh nou was ik al 25 weken zwanger geweest of van ja anders had ik in oktober een baby gekregen. Nu is namelijk alles op rust en zijn mn kindjes gewend aan de scheiding en gaat met mij alles ook goed. Best raar hoe snel je leven kan veranderen. Ik zal het zelf nooit meer doen dat weet ik wel! Op dat moment voelde het goed achteraf blijf je je altijd afvragen wie het anders geworden was. En voor mezelf heerst er ook een taboe op en ik schaam me er best voor. Maar op dat moment moest ik van mezelf kiezen voor de kindjes die er al echt waren. Ik voelde me daar in het abortuskliniek vreselijk, er komen echt idd heel veel jonge meiden en ook vrouwen die het als anticonceptie gebruiken! Je ziet de andere vrouwen niet maar je hoort ze wel, zit enkel een gordijntje tussen. Ik was 7 weken, voor de 6 weken kan je geen abortus krijgen. Wat ik heel zuur vond ivm het kloppen van het hartje. Dat geeft mij wel wat rust. Want met 7 weken zwangerschap klopte er geen hartje. Dat vind ik toch gek. Sommige vrouwen waren al 18 weken zwanger! Dat vind ik echt schandalig.. Maar goed de meeste vrouwen zullen me net zo hard veroordelen of je nou 7 of 18 weken zwanger bent. Inmiddels denk ik soms over nog een kindje na omdat mn vriend geen kinderen heeft en die wel heel erg graag zou willen. Mij lijkt het ook wel erg bijzonder om het met zo'n lief persoon mee te maken. Maar ik ben erg bang voor weer een depressie en ik heb ook het gevoel dat ik het niet meer verdien door wat ik gedaan heb.. |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 06-07-2012 10:14:21 |
Ik ben ook tegen abortus en kan me niet voorstellen dat ik het ooit zou doen. Maar das mijn mening.
Ik vind het op zich ook goed dat er een taboe over blijft hangen, het moet niet geheel normaal
worden denk ik. Er zijn altijd redenen waarbij het logisch is dat een vrouw er voor kiest, maar gebruik het niet als voorbehoedsmiddel ofzo, dat is gewoon slecht. Ik kwam dit plaatje tegen op facebook bij iemand, vond het erg heftig! Maar wel iets om over na te denken. Is volgens mij van een stichting die tegen abortus is.  |
| Quote |
| Ginger schreef op: 06-07-2012 10:19:49 |
Ik heb ook altijd gezegd dat ik noooit een abortus zou laten doen en ik was en ben net zo anti!
Achteraf had ik liever psychische hulp gehad! Maar wat ze zeggen dat je hulp en goede gesprekken
krijgt.. daar is NIETS van waar, echt helemaal NIET krijg je die alleen wil je het houden? ja of
nee? weet je het zeker? Oke dan doen we het. Dat was het! Belachelijk.. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 06-07-2012 10:23:09 |
Ik ben voor abortus. Wel met goede redenen. ik heb teveel kinderen gezien in mijn werk die stukken
beter af waren als ze er niet geweest waren. Verder heb ik ooit een docu gezien van ernstig
lichamelijk gehandicapte mensen die hun ouders kwalijk nemen dat ze, ondanks dat ze wisten dat ze
zwaar, maar dan ook heel zwaar gehandicapt geboren zouden worden, ze ze toch geboren hebben laten
worden. Het is en blijft een moeilijk onderwerp en dat is goed. Zelf ben ik voor abortus bij verkrachting, bij zwangerschap op zeer jonge leeftijd, bij handicaps, niet verenigbaar met t leven, en andere zeer schrijnende gevallen. Het moet idd niet gezien orden als een goedkope vorm van anticonceptie.. aan de andere kant, wil je dan wel dat kinderen in een gezin opgroeien dat er zo over denkt? Maar goed, ik kom dagelijks in aanraking met mishandelde en misbruikte kinderen... |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 06-07-2012 10:28:27 | ||
ehm... wie bepaald dat???? jij?? Ik heb 10 jaar in de zorg gewerkt en heb met de kinderen en volwassenen gewerkt die letterlijk aan de rand van de maatschappij staan. Vastgebonden moeten worden om zichzelf en anderen niets aan te doen enz enz En toch: ook deze mensen hadden een doel hier, en ook met deze mensen was iets te bereiken. ook deze mensen konden soms lachen, genieten van de kleine dingen. In die 10 jaar ben ik nog nooit iemand tegengekomen die hier niet had willen zijn. | ||
| Quote |
| Mitch schreef op: 06-07-2012 10:31:02 |
Ook kinderen die heel erg welkom zijn worden verkracht of mishandelt niet alleen die kinderen die
niet welkom waren. Wilde dat gewoon even gezegt hebben, weet niet waarom. Ik ben heel wisselend over abortus, ik denk dat ik in de basis tegen ben en als ik eraan denk wat het nu feitelijk is, dan kan ik alleen maar meer tegen zijn. Wanneer je abortus doet omdat het je nu niet uitkomt of omdat het nu niet in je leven past, dan kan ik er niet achter staan. Wanneer je een kind krijgt wat echt heel ernstig ziek zou zijn, dan zou ik het nog wel kunnen begrijpen maar hoe vaak worden daar wel geen foute conclusies in getrokken? Mensen die niet voor abortus kiezen en blijken een volkomen gezond kindje te krijgen, die twijfel lijkt mij echt vreselijk! Nou ja ik ben er dus nog steeds niet over uit, ik wil heel open minded zijn hierin, maar ik denk toch echt dat ik een tegenstander ben, diep in mijn hart. Maar ik zou nooit bewust iemand aan vallen om haar keuze hierin, wanneer iemand die ik ken voor een abortus staat zou ik haar niet proberen om te praten want het is haar keuze en haar lijf en wie ben ik om iemand tegen haar gevoel in voor het leven te laten kiezen? Vriendin van mij was 19 toen ze zwanger raakte, ze heeft mij destijds mijn mening gevraagt en die heb ik gegeven, hij werd mij gevraagd tenslotte! Ik heb ook gezegd dat ik denk dat er meer mensen spijt hebben van een abortus, dan van een kindje dat geboren word. Haar dochter is nu 7. het taboe moet er voor mijn gevoel blijven, zou wat zijn als we abortus als normaal gaan beschouwen. |
| Quote |
| Suus schreef op: 06-07-2012 10:32:24 |
Ik ben tegen abortus en daarom alleen maar blij als het een taboe blijft. |
| Quote |
| Anno Maar Even schreef op: 06-07-2012 10:33:42 |
Vroeger zou ik ook zeggen dat ik nooit een abortus zou ondergaan. Nooit nooit, nee echt nooit! En toch heb ik dat gedaan bij zeven weken zwangerschap. Spijt? Nee, op dat moment was het echt de juiste beslissing. Zoals Ginger hierboven denk ik ook wel eens hoe het was geweest als dit kindje wel was geboren. Ik had mijn redenen destijds en daar sta ik nu nog 100% achter. Het zal moeilijk of niet te bevatten zijn er mensen zijn die deze keuze maken maar er zijn ook vrouwen die deze keuze met hun volle verstand maken en niet te vergelijken zijn met vrouwen die voor de zoveelste keer 'het' maar weg laten halen. Of vrouwen die al zo lang zwanger zijn dat het een volmaakt af kindje is. De weg naar abortus was voor ons gezin echt een moeilijke tijd. Ieder zijn mening, en ben mij bewust van het heftige onderwerp, maar iets meer begrip is soms wel op zijn plaats. |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 06-07-2012 10:36:53 |
Nee hoor, dt bepaal ik niet..maar op hun beurt hebben deze kidneren ook weer mishandeld, een geweer
leeggeschoten en verkracht.... en zijn doodongelukkig... Ik denk er echt niet gemakkelijk over, maar ik vind het zulke moeilijke materie! |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 06-07-2012 10:43:22 |
Meen je dat Anna28, nog nooit mensen meegemaakt die hier niet hadden willen zijn.. wat fijn en
uniek, zeker met jouw werk.. hier genoeg zelfmoordpogingen meegemaakt! |
| Quote |
| Anna28 schreef op: 06-07-2012 10:47:44 | ||
Heeft misschien ook te maken met het niveau van deze mensen, allemaal zwakbegaafd. Weet niet hoor. Het zijn vaak de ernstig zwakbegaafde kinderen die weggehaald worden uit de baarmoeder. De ernstig gehandicapten. Tuurlijk zullen er mensen zijn die het soms zo moeilijk hebben dat ze er een eind aan willen maken. Maar de behandeling dan zo optimaal proberen te krijgen dat ze het licht weer zien schijnen... das een hele uitdaging! Ik heb serieus nog nooit iemand horen zeggen: was ik maar nooit geboren. | ||
| Quote |
| Jen9 schreef op: 06-07-2012 10:53:32 |
Met zwakbegaafden (wel minder begaafd)heb ik geen ervaring, wel met mensen die niet zo moeilijk over
abortus denken (helaas trouwens hoor_, maar de kinderen die wel geboren zijn ehb ik op 13 jarige
leeftijd al gedwongen zien hoereren en meer van die ellende... Misschien ben ik ook wel meer voor gedwongen sterilisatie in sommige gevallen, maar je zal die grens maar moeten leggen.. Hoe dan ook, genoeg ongelukkige mensen en kinderen meegemaakt door hun ouders. En nogmaals die docu over kinderen die hun ouders een rechtszaak aan gingen spannen omdat ze geboren waren, heeft e veel gedaan. Niet dat ik deze mensen gelijk geef trouwens, dat is weer wat anders, maar het heeft me wel aan t denken gezet. |
| Quote |
| Anon schreef op: 06-07-2012 11:21:47 |
Ik denk dat je pas kan oordelen als je er voor staat. Zelf zeg ik nu voor een ongelukje nee geen
abortus, voor nietvlevensvatbaar wel. Waar ik misschien wel meer moeite mee heb is de prenatale screening voor zaken als downsyndroom, als je er geen conclusies aantrekt moet je ook geen onderzoek laten doen. De combinatietest vind ik een wassen neus, het is een kansberekening, geen toezegging en dan alleen tav down. En dan wat doe ja als je weet dat het niet goed is. Onderneem je dan actie of laat je het alsnog komen. Als je het toch geboren wil laten worden, moet je ook niet screenen...(hierbij spreek ik uit ervaring, 1 keer gekozen voor geen screening, want er kon toch niets meer gedaan worden en toen ook gekozen voor thuisbevalling met de gedachte dat als het kind idd niet levensvatbaar was, het thuis mocht komen te overlijden, 2 keer gekozen voor prenatale screeening op 1 specifiek onderdeel met als doel om in geval van slechte diagnose een abortus te plegen. Ik praat hier over kinderen die buiten de baarmoeder niet kunnen overleven! Een moeilijke beslissing elke keer weer. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 06-07-2012 11:30:39 |
Snap je punt wel Jen, tegelijkertijd zullen daar veel mensen tegenover staan die er niet aan gedacht
hadden moeten hebben weggehaald te worden... Hebben zij dan ook geen recht op leven? Omdat er mensen
tegenover staan die de keuze fout vinden van hun ouders? Het heeft altijd 2 kanten. Net als dat het onderwerp taboe is... Aan de ene kant denk ik: mooi taboe laten. Want abortus is (in mijn ogen dan) absoluut niet normaal en iets wat taboeloos zou moeten zijn. Iets wat groeit wordt gestopt, en voor mij betekend dat moord. Tegelijkertijd: er is een hele groep die het er loodzwaar mee heeft, en daarvoor zou het niet een taboe moeten zijn. Zij zouden hun gevoelens kwijt moeten kunnen. Hun verhaal moeten kunnen vertellen... Ik ben tegen abortus. Betekend niet dat ik het in sommige gevallen niet kan begrijpen. Ben je nog niet klaar voor een kind dan heb je gewoon geen sex te hebben is mijn mening. Je weet dat daar kinderen van kunnen komen en in mijn ogen is abortus dan not done. Maar dan heb je ook nog kinderen met afwijkingen die een gevaar voor moeder kunnen zijn tijdens de zwangerschap terwijl het kind buiten de buik niet levensvatbaar is. Of verkrachtingen bijvoorbeeld. Ondanks dat ik in het laatste geval liever zou gaan voor adoptie kan ik me de keuze best voorstellen. Abortus moet geen onderwerp zijn wat zo even aan de koffietafel besproken wordt (is mijn mening) daar is het veel te heftig voor. Je beeindigd het leven van je kindje, daar kun je denk ik ook moeilijk licht over denken... Tegelijkertijd denk ik ook dat we ondanks onze eigen mening een ander er niet om moeten gaan veroordelen. Zij hebben die keuze gemaakt. Je kunt het ermee eens zijn of niet, maar in de meeste gevallen hebben ze gewoon steun nodig |
| Quote |
| Ano schreef op: 06-07-2012 11:34:15 |
ik ben van mening dat je alleen kan oordelen als je echt in zo'n situatie zit. het is jammer dat het
een taboe is, het word je altijd kwalijk genomen als mensen het weten, ondanks het verhaal erachter.
er zijn veel vrouwen die niet zomaar voor een abortus kiezen. dat is een moeilijke keuze geweest,
waar niemand hoeft over te oordelen. iedereen is verschillend en kan niet voor een ander een keuze
maken. maar ja, het is makkelijk om over een ander te oordelen , he? |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 06-07-2012 11:38:18 |
Ano, zo denk ik er inderdaad ook over! Moord vind ik het niet, dan zie je euthanasie denk ik ook als moord..grappig dan ben ik misschien wel de toekomstige moordenaar van mijn ouders met euthanasie-verklaring... Ik zie het meer (in medische gevallen) als een manier om oneindig veel leed te voorkomen.. Maar nogmaals, ieder voor zich en het is heel zware materie! Boterbloem, in vele gevallen is een puberbrein nog niet genoeg ontwikkeld om dat te overzien...., dat is gewoon een feit..hoe vervelend de consequenties ook... |
| Quote |
| Suus schreef op: 06-07-2012 11:40:37 |
Ik vind het grote onzin dat je pas zou kunnen oordelen als je voor zo'n keuze staat. Ik ben uit principe tegen abortus, dat is geen oordeel maar een principe die hoort bij de betekenis die leven voor mij heeft. Ik ben trouw aan mijn principes ook of juist als ik zelf voor bepaalde keuzes kom te staan. Dat ik tegen abortus ben is geen mening van het moment maar een volle overtuiging. Ik oordeel niet over mensen die een abortus hebben gehad, die mensen maken eigen keuzes met eigen overtuigingen. Je kan oordelen niet op 1 hoop gooien met overtuigingen! |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 06-07-2012 11:41:14 |
Voor mij is er eigenlijk maar 1 reden waarom een abortus geoorloofd zou kunnen zijn en dat is bij
gevaar voor de moeder. Na verkracting kan ik me wel iets voorstellen bij de keuze. Nee ik ben blij dat het een taboe is en van mij mag dat zo blijven |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 06-07-2012 11:42:45 |
Maar Suus, dat staat toch ook nergens? Dat oordelen gelijk is aan overtuigingen. Wel heb ik hier
mensen gezien die nooit dachten voor abortus te gaan uit, al dan niet, christelijke overtuigingen
die het toch gedaan hebben... |
| Quote |
| Ano schreef op: 06-07-2012 11:42:45 |
je kan nog zo'n overtuiging nu hebben, de werkelijkheid kan compleet anders zijn. ik hoop voor jou
dat je het nooit hoeft mee te maken.. |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 06-07-2012 11:54:02 |
Dat zou kunnen Ano. Maar principes heb je om voor te staan en om uit te dragen. In de toekomst
kijken kan niemand, dus koffiedik kijken over wat iemand zou doen als... heeft geen zin. Abortus staat voor mij gelijk aan moord, aan vernietiging van leven. En dat is iets wat ik vreselijk vind. |
| Quote |
| Cir schreef op: 06-07-2012 11:58:17 |
Ik ben voor abortus. Ik vind dat elke vrouw daar zelf de beslissing over moet kunnen nemen. Ik denk ook dat er nogsteeds een groot taboe hangt rondom abortus helemaal als je weet dat er meer dan 30.000 abortussen per jaar hier worden uitgevoerd en in je omgeving hoor je er eigenlijk vrij weinig mensen over praten. |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 06-07-2012 11:58:45 | ||
Dat laatste ben ik het ook wel mee eens, maar is voor mij geen reden om een kindje weg te laten halen. De ouders moeten kinderen in eerste instantie hierin begeleiden (moet ook eerlijk zeggen dat ik niets heb met al dat gesex tussen kinderen, ik vind dat niets voor kinderen, het maakt meer kapot dan dat het goed doet) en als ze dan toch deze fout hebben gemaakt dan kun je ze begeleiden bij de gevolgen. Een abortus heeft in de meeste gevallen grotere gevolgen (negatief) dan een kindje laten komen. Of ik jou een moordenaar vind? Ik ga daar niet over oordelen. Ik kan net als met abortus ook niet heel zwart wit naar euthanasie kijken. Kijk ik enkel naar de handeling dan vind ik het fout. Tegelijkertijd zie ik mensen in zulke ondragelijke pijnen dat ik niet makkelijk kan zeggen: helemaal fout en onbegrijpelijk. Ik vind het vooral in sommige gevallen wel begrijpelijk. Alleen jij zult over jezelf moeten oordelen of jij jezelf een moordenaar vind of niet. Zoals ik tegen leven aankijk zou ik mij wel zo voelen en daarom zou ik die keuze ook niet voor mijzelf of een ander kunnen maken. Het is ook hoe ik het uitleg aan mijn kinderen, met de notitie erbij dat alle mensen anders er tegenaan kijken. Maar wel hoe ik het zie en wat mijn mening is. Voor mij zal de werkelijkheid niet anders zijn. Een leven wordt niet ineens onbelangrijk als ik verkracht ben, het kind een afwijking heeft of ik geen geld heb. Dan blijft een leven even belangrijk. Leven staat bij mij boven alles. Dus ik zal ook niet voor de keuze komen te staan. Enkel of ik financiele hulp of psychische hulp oid nodig heb. | ||
| Quote |
