Mama-life
| Mv E.l.s schreef op: 29-06-2012 17:06:51 |
Groot dilemma: mijn grootste wens van vroeger kan misschien uit komen. Ik ben door een chirurg, hij
is gepensioneerd, ken hem van vroeger en woont bij mij in het dorp, gevraagd om met hem mee te gaan
naar Ghana. Hij gaat daar opereren en heeft een team verpleegkundigen nodig. Reis en onderdak wordt
betaald. Het is alleen voor 4 maanden en vertrekken in oktober. Dat betekent dat ik er met kerst,
oud/nieuw niet ben, mijn kinderen kan ik niet eens zo lang missen. Mijn ene dochter gaat voor het
eerst naar de middelbare school, mijn man heeft een eigen bedrijf dus heel druk. Deze kans krijg ik
nooit weer, toch denk ik dat ik hem voorbij moet laten gaan. Mijn man zegt dat ik gek ben als ik het
niet doe, dat alles wel goed komt. Mijn man kan ik wel zo lang missen  maar ik de kinderen en
zij zo lang zonder moeder vind ik niets. Wat moet ik toch? Volgende week wil hij antwoord. |
| Quote |
| Harleysmama schreef op: 29-06-2012 17:09:22 |
Als ik zo kans zou krijgen, zou ik hem met beide handen aangrijpen. Je doet daar heel erg goed werk
en die 4 maanden zijn zo voorbij. Zeker als er internet is en je met de kids op skype kan. |
| Quote |
| Onsjanneke schreef op: 29-06-2012 17:10:50 |
Ik zou absoluut gaan. En kunnen de kinderen dan niet langskomen in de kerstvakantie? Zo'n kans krijg je maar 1 keer en je gaat er ook nog onwijs veel mensen mee helpen. Ik wist het wel  |
| Quote |
| Inky69 schreef op: 29-06-2012 17:13:24 |
Ik zou ook gaan, je kinderen zijn al wat ouder en je kunt skypen.... Zo´n kans is een one of a lifetime |
| Quote |
| Boterbloem schreef op: 29-06-2012 17:16:24 |
Ik zou het ook doen, wat geweldig trouwens! Mooie kans voor jou en fantastisch voor de mensen
daar. MAAR ik zou wel heel goed met man EN kinderen overleggen. Ook de voors en tegens. Dat zij ook voelen dat ze er een stem in hebben. Zouden mijn kinderen het echt niet willen dan zou ik thuis blijven, maar ik zou ook uitleggen wat ik daar voor anderen kan betekenen en waarom dat zo belangrijk is. Succes met je keuze! |
| Quote |
| Made schreef op: 29-06-2012 17:28:24 | ||
Helemaal mee eens! Succes met je beslissing! | ||
| Quote |
| Méanne schreef op: 29-06-2012 17:30:38 |
Wat gaaf!!! Ik snap je gevoel maar zo kans krijg je nooit meer. Ik zou het zeker op papier zetten de voors en tegen. Succes |
| Quote |
| Mv E.l.s schreef op: 29-06-2012 17:34:30 |
Ik laat het nog even bezinken, kan het nog bijna niet geloven en me er een voorstelling van maken
hoe het is om zo lang weg te zijn. Ik regel hier thuis altijd alles, heb echt het idee dat ik
onmisbaar ben haha. Kinderen weten nog van niets. |
| Quote |
| Lisje schreef op: 29-06-2012 17:36:23 |
Hoe oud zijn je kinderen en is er ook thuis opvang voor als een kind ziek is of om te helpen
schoonmaken etc., vooral ook omdat je man een drukke baan heeft. Als je het thuis goed kan
achterlaten is er geen probleem. |
| Quote |
| Harleysmama schreef op: 29-06-2012 17:37:30 |
Niemand is onmisbaar. Je kids zullen het zeker wel redden zonder je en je man ook. Het is gewoon
goed organiseren en regelen. Maar echt dit is een kans die je maar 1 keer in je leven krijgt en je
doet daar zoveel goeds voor die mensen. Succes met het nadenken en beslisse wat te doen. |
| Quote |
| Suus schreef op: 29-06-2012 17:40:44 |
Gaaf aanbod! Ik zou zelf never nooit gaan maar als jij dit graag wilt zou ik absoluut gaan en mij niet tegen laten houden door omstandigheden...die zijn oplosbaar! |
| Quote |
| Jo schreef op: 29-06-2012 17:48:06 |
Als het een droom is zou ik het zeker doen als ik jou was. Wanneer je alles goed geregeld kan krijgen. Echt een super belevenis! |
| Quote |
| Mieps01 schreef op: 29-06-2012 17:48:12 |
Voor mij zou bepalend zijn of je goede achtervang hebt. Je man is nog nooit zo lang alleen geweest
met de kinderen en weet niet waar hij ja op zegt. Mijn man is weleens hele periodes veel op reis en dat vind ik, maar ook de kinderen zwaar.. maar die van mijn is nooit 4 maanden weg.. en ik ben thuis met de kinderen dus het leven reilt en zeilt voor hen praktisch gezien gewoon door. Als hij 3 of 4 weken weg is missen de kinderen hem wel al enorm. ( ik ook trouwens) Als jij een oma of zus/ tante in de buurt hebt die niet alleen in kan springen voor zieke kinderen en andere gaten in opvang, maar ook emotioneel er meteen kan zijn.. dan zou ik het misschien wel durven.. maar anders gaan voor mij mijn kinderen voor. |
| Quote |
| Mafkees schreef op: 29-06-2012 17:55:13 |
leuk joh! ooit had ik dat ook als droom! moeilijk om te adviseren. ik zou zelf direct nee gezegd hebben want a) ik ben nog geen nacht zonder m'n jongens geweest en b) mijn man kan niet alleen zijn met de kinderen en c) kan ik voor zo'n lange tijd geen achtervang regelen en d) hoe moet dat met m'n werk maar als het voor jou goed voelt, wat houd je tegen dan? je schrijft dat je dochter naar de middelbare school gaat...tja, heb je het ervoor over om dit proces te missen? en inderdaad..wat vinden je kinderen ervan? |
| Quote |
| Ivy schreef op: 29-06-2012 18:00:31 |
Ook ik heb altijd de droom gehad om in het buitenland te mogen gaan helpen, maar als het me nu
gevraagd werd? Nee, dit is niet het juiste moment voor mij. Op dit moment is mijn plaats bij de kindereren. Naar de middelbare school gaan is best wel een belangrijk jaar. Zou je dat echt willen missen? Niet dat ik denk dat het verkeerd is om te gaan, hoor, maar zelf zou ik het niet kunnen. Heel eerlijk gezegd denk ik dat er vast wel meer mogelijkheden zijn later als je dan nog wilt gaan. Verpleegkundigen zijn overal ter wereld en altijd nodig. |
| Quote |
| Marijetje schreef op: 29-06-2012 18:22:54 |
Ik wil je zeker niet bang maken maar zou ook zeker de veiligheid van je zelf laten spelen in je
beslissing. Een collega van mij is een half jaar naar Ghana geweest en heeft daar hele heftige
dingen meegemaakt, die haar zelf het leven hadden kunnen kosten. Ik weet niet of je daar dan in een
afgesloten "kamp" huist of dat je net als zij met het team van artsen en verpleegkundigen op pad
moet naar verschillende gebieden? |
| Quote |
| Xsara schreef op: 29-06-2012 20:14:22 |
ik zou het niet doen.. een droom is leuk, de werkelijkheid vaak anders. Ik zou het eerder doen als
de kinderen groot zijn, zelfstandig. 4 maanden is verschrikkelijk lang. lijkt misschien niet zo maar
het is wel lang.. zeker voor je achterban (de kids) die er niet voor gekozen hebben, hun gemis is
groot, jij beleeft een avontuur, zij missen je alleen! Ik vind het wel een compliment voor je als vakvrouw! dus gefeliciteerd!! |
| Quote |
| _sas_ schreef op: 29-06-2012 20:39:03 |
Tsja, ik zou het denk ik niet doen, omdat ik het niet zou kunnen. Mijn zoontje is wel nog veel
jonger dus misschien is dat later anders, maar ik denk het niet. Ik zou wachten tot de kinderen het
huis uit gaan als ik het echt wilde. |
| Quote |
| Mamavankristel&anouk &daan schreef op: 29-06-2012 20:39:59 |
Ik zou het ook niet kunne. Ik heb een aantal jaar geleden 3 weken in het ziekenhuis gelegen en mijn
man heeft groene sneeuw gezien. Hij moest voor de meiden zorgen Al vingen opa en oma en tantes ze
ook op. Het was toch zwaar. En ik zou ook graag thuis zijn als mijn dochter naar het voortgezet zou
gaan, das toch een hele verandering. Maar als je alles goed geregeld krijgt en je gezin staat erachter, zou ik zeggen doen! Ik zou het niet kunnen 4 maanden mijn kinderen missen. AL denk ik daar soms anders over als ze weer eens vervelend zijn |
| Quote |
| Indy schreef op: 29-06-2012 20:41:22 |
mooie kans. Ik zelf zou dat echt niet kunnen. ik zou niet zolang zonder mijn man en kinderen kunnen |
| Quote |
| Marjolein852 schreef op: 29-06-2012 21:47:37 |
Doen! Alle redenen zijn al genoemd.. Wel goed overleggen met je kinderen en man. |
| Quote |
| Mam Van Twee schreef op: 29-06-2012 22:02:13 |
Toen ik jong was (2e klas middelbare school) is mijn moeder iets van 2,5 maand naar australie
geweest en wij hebben ons goed gered. We hadden een grote kalender aan de muur waarop we alles bij hielden en goed konden overzien hoe lang het nog was. We hebben geloof ik ook wel gelogeerd en er was voldoende achtervang. We hebben mijn moeder het meest gemist toen mijn vader zich vergist had bij de ciliconcarne en er super veel chilipoeder inzat en hij eerst vond dat we niet moesten klagen eer hij het doorhad. Ik denk dat er veel kan, maar je moet kijken wat je gezin aankan. |
| Quote |
| Maris1974 schreef op: 29-06-2012 22:19:37 |
Al kreeg ik geld toe dan zou ik nog niet gaan, maar als jij en je man ( en kinderen) er achter staan
moet je het zeker doen. |
| Quote |
| Bepje schreef op: 30-06-2012 00:33:50 |
Er zijn meer stichtingen die dit soort werk doen., je kan wel altijd nog. Het ligt een beetje aan de leeftijd van de kinderen of ze het begrijpen natuurlijk maar er zijn veel mensen die voor hun werk langere tijd naar het buitenland gaan. Dan maakt het weer uit of je regelmatig contact kunt hebben met thuis zoals skypen of bellen. Als dat niet het geval is zijn 4 maanden voor alle fronten heel lang. |
| Quote |
| Dano schreef op: 30-06-2012 12:52:00 |
uiteindelijk....wat zijn 4 maanden in een levensjaar?? een ervaring voor de rest van je leven en
iets te kunnen vertellen aan je kinderen. een beter voorbeeld ben je dan niet voor je kinderen. en geloof me de kids redden het wel! succes met je beslissing! |
| Quote |
| Son schreef op: 30-06-2012 12:59:54 |
hahaha, ik heb (toen Michelle in groep 3 zat) voor dezelfe beslissing gestaan en had het er heel
moeilijk mee. Alleen ging dat om een weekje Maleisie Dat heb ik toen maar wel gedaan (en geen seconde spijt van gehad) maar man wat was ik blij toen mijn dochter de school uit kwam rennen (het was nog net niet in slowmotion) naar me toe met haar armen wijd "maammmmaaaaaa" nou die tranen kwamen hoor  Maar een week in Maleisie zonder kind. GEWELDIG, wauw wat heb ik genoten. Maar 4 maanden zonder mijn gezin....No way, voor geen prijs. |
| Quote |
| Dianemvlisa schreef op: 30-06-2012 13:00:30 |
ppff moeilijk, heel erg dubbel.... de ene kant van mij zegt ook gaan, maar de andere kant zou ik mn meisje erg missen. is het haalbaar dat je man en kids rond de feestdag een weekje komen? |
| Quote |
| Marly-jane schreef op: 30-06-2012 13:41:41 |
ik weet niet hoe oud je kinderen zijn? kun je er met hen over praten? hoe zouden zij het vinden?
Natuurlijk heel moeilijk, maar ben je wel eens vaker even van hen weg geweest? hoe ging dat? Als je
nog echte kleintjes heb, tot een jaar of 6, zou ik het denk ik niet doen. Maar als ze al iets groter
zijn, en alles draait goed bij jou thuis ook als jij er niet bent (moet je altijd maar weer
afwachten natuurlijk hihi) dan zou ik het wel doen denk ik. 4 maand klinkt lang, maar je weet hoe
snel de tijd gaat. Bovendien, als je het niet zou doen, hoe zou je je dan nadien voelen? spijt? volg
je gevoel. |
| Quote |
| Cir schreef op: 11-07-2012 13:44:18 |
Ja, dat vroeg ik me ook laatst af maar kon het topic niet meer terug vinden. Wat heb je besloten? |
| Quote |
