Mama-life
| Sennamvyent schreef op: 05-06-2012 11:07:51 |
Omdat wij vrijdag een personeelsfeestje hebben gaan de kinderen logeren. Om Thomas maak ik me niet
zo druk, die vindt het wel prima. Yenthe heeft de afgelopen tijd regelmatig geprobeerd te logeren, omdat ze het zo graag wilde. Ze kiest dan zelf bij wie ze wil logeren en we praten er positief over. Van al die keren is het haar twee keer gelukt. Eén keer bij mn schoonouders, waar ze haar schoen mocht zetten en één keer bij mijn zus, waar ze veel plezier had met haar nichtjes. De andere keren, bij dezelfde mensen lukten haar niet en haalden we haar later op de avond toch weer op. Komende vrijdag gaat ze weer naar mijn zus. Ze heeft zelf gekozen bij wie ze wilde logeren en dit was haar keuze. Prima, een poos niet over gesproken verder en logeerpartij geregeld. Maar nu het dichterbij komt vindt ze het zo eng. Gisteren hadden we het er over en sprongen de tranen in haar ogen. Toen ik vroeg waarom wist ze het niet, "de tranen komen zomaar opeens mam". Ze heeft er zin in maar is zo bang voor een teleurstelling, dat het haar niet lukt. Ik heb haar verteld dat ze ons altijd mag bellen als ze daar is. Dat wij weg zijn en haar niet makkelijk op kunnen halen, maar als het nodig is we haar opalen als we thuis zijn, 's nachts. Maar liever niet natuurlijk! We zijn op zn vroegst 1u thuis en het is voor haar ook geen doen om zo lang op te blijven. Ik heb er aan gedacht om thuis te blijven maar voor ons is het belangrijk en fijn om eens een keer iets samen te doen, dus ik wil eigenlijk toch wel gaan. Heel verhaal. Mijn vraag is nu eigenlijk, hoe kan ik haar helpen om over haar angst heen te kijken? Om er positief naar uit te kijken zodat de kans op lukken ook groter is. Heb echt met haar te doen. Ze vindt het zo eng, terwijl ze er aan de andere kant echt zin in heeft, ze is dol op haar nichtjes en mijn zus! Help! |
| Quote |
| Femke schreef op: 05-06-2012 11:21:12 |
Moeilijk hoor, denk doordat je je haar meerdere keren heb opgehaald, dat het nu wel moeilijk is te
doorbreken. Als je perse wil dat je kind goed gaat logeren dan ben je denk ik al een beetje te laat
voor op deze leeftijd, positief benoemen allemaal, niet te veel over hebben en eventueel een
kadootje in het vooruitzicht stellen. Persoonlijk had ik het nu wel anders aangepakt, ik had of niet
gegaan, of ik had oppas aan huis geregeld, dat doe ik meestal. Lekker slapen in eigen bed en de
volgende ochtend zijn papa en mamam er gewoon weer. Is dat niet een mogelijkheid, dat je
schoonouders in jou huis komen oppassen...? |
| Quote |
| Made schreef op: 05-06-2012 11:23:41 |
Ik heb er geen ervaring mee (kan die van mij nog bij een wildvreemde neer leggen), dus moet even
broeden. Ik neem aan dat ze al iets van een lievelingsknuffel meeneemt? Misschien nog een leuke gezinsfoto in een lijstje mee of foto van papa en mama? Hoe oud is ze? |
| Quote |
| Sara1976 Niet Ingelo gd schreef op: 05-06-2012 11:23:52 |
Hier beetje hetzelfde verhaal met Lotte. Maar achteraf gaat het eigenlijk altijd wel goed. Ze
vertelt de volgende dag wel dat ze ons heeeeeeeeeeel erg gemist heeft. Kan ze vertellen waarom ze
het eng vindt? Wij zijn 1 keer gebeld met de vraag om te komen, maar we zijn toen gegaan en erbij gebleven totdat ze sliep. Toen was het ook prima gegaan. Ik zou wel proberen om niet te blijven herhalen dat ze altijd mag bellen en jullie haar komen halen. Wat je zegt, jullie willen ook gezellig een avond weg. Er vanuit gaan dat het goed gaat, vorige keer ook goed gegaan en daarop focussen. Vraag ansers nog eens aan je zus wat er gebeurde toen het goed ging en wat er gebeurde toen het niet goed ging? Misschien hadden de meisjes wel "ruzie"gehad of zo? Als je de info van je zus hebt, kun je misschien de positieve elememente gebruiken. Spreek met je zus af dat ze iets leuks kunnen doen. Cakejes bakken ('s avonds) en de volgende ochtend versieren en opeten bijv. Heeft ze ook iets leuks om naar uit te kijken om te gaan en af te maken (na de nacht) |
| Quote |
| Moontje Mv 2 Meiden schreef op: 05-06-2012 11:26:10 |
Mijn jongste durft ook niet. Ze is nu 5 en heeft één keer bij opa geslapen en twee keer bij oma. Ook met gewoon oppassen zonder slapen doet ze moeilijk. Tot mijn man ziek werd, haalde we haar gewoon op, maar de laatste keer moesten we al om half zeven in het ziekenhuis zijn voor een operatie en toen moest ze wel. heb haar toen eerlijk gezegd dat het niet anders kon en dat we haar ook niet op konden halen. heb haar gezegd dat ze gerust mocht huilen, dat ik dat begreep, maar dat het niks zou uitmaken. Wat denk je, helemaal goed gegaan. Ze wist dat ze toch moest blijven. Ik forceer nog steeds niks, alleen als het echt niet anders zou kunnen zou ik weer hetzelfde doen. Oppassen bij jou thuis in misschien inderdaad een optie, maar daar had je vast zelf ook al aan gedacht? |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 05-06-2012 11:35:32 |
Fijn, al reacties! Femke, haar ophalen vind ik logisch wanneer het mogelijk is. Logeren moet leuk zijn, geen nare verplichting als dat enigszins kan! Positief benoemen doen we hoor, zeker weten. We hebben een vaste oppas, maar zij heeft twee maanden geleden een aanrijding gehad en is nog niet in staat zo'n lange tijd op te passen. Schoonouders hier, daar duurt het te lang voor. Ze zijn ruim 70 en kampen met wat gezondheidsklachten. Van 13u tot 1u is gewoon te lang voor ze, helaas. Niet gaan is een optie, maar het is juist voor ons momentel ook heel belangrijk om er even samen tussenuit te zijn! Made, ja ze neemt haar knuffels, eigen dekbed en kussen mee. Foto zou kunnen idd! Yenthe is 4 jaar. Sara, de laatste keer ging het mis toen ze al sliep. Ze werd wakker van geluid in de hal onderaan de trap en kon toen niet over haar verdriet en gemis heen kijken. Dat herhaal ik ook niet te vaak, dat bellen en ophalen, maar ik wil wel dat ze zich veilig genoeg voelt om te gaan logeren en het vertrouwen in ons heeft. Mijn zus is geweldig met haar, ze hadden voor zaterdag al plannen gemaakt. Ik wil deze week ook nog een keer 's middags aanwippen bij mn zus, zodat Yenthe daar alvast de feeling kan krijgen en positieve plannen kan maken met haar tante en nichtjes. Moontje, wat fijn dat het toen toch lukte! Yenthe logeerde altijd prima, ook bij de geboorte (en opname in zh) van Thomas geen problemen gehad. Overdag naar iemand toe doet ze ook helemaal niet moeilijk over, gezellig juist! Maar het echte logeren is nu gewoon een moeilijk iets voor haar geworden. Het is voor haar gewoon heel dubbel. Ze kijkt er naar uit, vindt het echt leuk om te gaan, maar vindt het tegelijkertijd ook heel eng. En ik herken het, ik had vroeger vaak heimwee, ondanks dat ik heel graag ging logeren! |
| Quote |
| Int schreef op: 05-06-2012 11:40:09 |
Misschien helpt het juist als ze weet dat jullie haar dit keer niet kunnen ophalen omdat jullie er
niet zijn. Het klinkt misschien gek, maar soms kan dit juist wel de drempel zijn om te helpen. Hier
gaat het namelijk op die momenten vaak beter dan bij het zomaar logeren. Verder een tip, ga vooral haar niet bellen die avond, dan wordt het vaak alleen maar moeilijker. Mijn dochter huilt ook wel eens met logeren, maar ophalen doe ik gewoon niet (of er moet natuurlijk iets zijn of ziekte ofzo). Meestal zjin de tranen even later wel weer weg gelukkig. Hopelijk gaat het gewoon goed dit keer! |
| Quote |
| Alice schreef op: 05-06-2012 11:54:51 |
Vind dat je groot gelijk hebt om haar op te halen als ze naar huis wil. Goed dat je haar die
veiligheid geeft. Misschien kunnen jullie samen iets speciaals maken waardoor je toch een beetje bij haar bent? Kunt dat in haar tas stoppen en als ze het dan moeilijk heeft, kan ze dat pakken, als extra steuntje. Samen iets knutselen ofzo... iets met jullie foto's, of iets met bvb een kledingstuk van jou, of een armband, of weet ik veel. Of iets "magisch", ik weet niet of Yenthe een beetje openstaat voor dat soort dingen. Misschien een dromenvanger maken en als ze daar dan tegen blaast (ik zeg maar wat) dan weet jij dat en dan denk je aan haar en stuur je haar een kusje terug ofzo |
| Quote |
| Alice schreef op: 05-06-2012 11:56:29 |
Of allebei dezelfde armband dragen ofzo.. iets een beetje symbolisch, misschien krijgt ze daardoor
meet vertrouwen om te gaan |
| Quote |
| Caithy schreef op: 05-06-2012 12:04:36 |
Wat mijn dochter erg heeft, is dat als ik denk dat ze het niet kan (of ik laat mijn twijfels weten
al dan niet tegen haar) dan kan ze het niet. Terwijl als ik niets zeg (waar mijn angsten liggen of waarvan ik denk dat ze er moeite mee heeft) dan gaat het wel goed. Misschien teveel de nadruk erop leggen is ook niet goed! Ik zou alleen haar knuffels en kussen meegeven, afleveren en dan roepen tot morgen! Ze moet vertrouwen in zichzelf krijgen dan ze het kan, en het helpt niet (bij ons dan) om erin mee te gaan. Misschien een optie? |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 05-06-2012 12:32:00 |
Int, ben ook zeker niet van plan haar te gaan bellen, zij (of mijn zus) kan mij evt bellen. Ik vind het best hard als ik van meerderen hier lees dat een kind met heimwee gewoon niet opgehaald wordt (overmacht daar gelaten natuurlijk). Ik vind het juist belangrijk dat mijn kinderen weten dat ze thuis een veilige aven hebben waar ze, waar mogelijk, altijd terug mogen komen. Logeren moet fijn zijn, en heimwee is niet fijn. Maar goed, dat is mijn mening. Dat samen iets maken ofzo is een leuk idee Alice, dank je! Caithy, ik projecteer mijn twijfels niet op haar hoor. Vertel haar juist dat het gewoon gezellig en "gaaf" gaat worden. Haar angsten neem ik serieus maar ik ga er niet te diep op in. Ze moet idd dat vertrouwen krijgen, maar het is moeilijk om een manier te vinden haar dat te geven |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 05-06-2012 12:36:24 |
Vervelend voor jullie meisje. Goed dat jullie haar de keren hebben opgehaald dat de mogelijkheid er
was maar nu hebben jullie die mogelijkheid niet en zou dat ook aan haar duidelijk proberen te maken.
Ook zou ik haar deze keer niet de mogelijkheid bieden om te bellen. Dat maakt het onnodig moeilijk
voor jullie beiden. Hoe moeilijk ook.. ze moet er even doorheen en jullie ook. Probeer de komende dagen zo min mogelijk over het logeren te hebben. Alleen als jullie dochter er zelf over begint. Succes want makkelijk is het zeker niet! |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 05-06-2012 12:38:27 |
Ik ben absoluut een voorstander van ophalen als een logeerpartij niet MOET, maar alleen voor de
gezelligheid is. Maar in dit geval is het niet haalbaar om haar op te halen dus helaas voor jullie
dochter, ze zal een nachtje MOETEN slapen. |
| Quote |
| Sara1976 Niet Ingelo gd schreef op: 05-06-2012 12:46:46 |
maar wat is het verschil tussen logeren omdat het MOET en logeren omdat het NIET MOET? Het principe
blijft voor een kind hetzelfde ook evt heimwee of onrust. Lotte ging goed met logeren, totdat ik in het zkh terecht kwam. Toen wilde ze niet en hebben we afgesproken dat ze ging logeren en dat ik haar 's morgens al vroeg zou komen halen. Ze was dus bang dat ik er weer niet zou zijn. Nou ik stond er vroeg en sindsdien gaat het goed. Ze moest dus weer beetje vertrouwen krijgen. |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 05-06-2012 12:48:55 |
Idd Sara, het gevoel verandert niet bij het kind. Ze weet dat we haar in principe niet kunnen halen, omdat zij allang slaapt als wij thuis komen. Maar als ze dan nog wakker en verdrietig is rij ik toch echt door naar mijn zus om haar op te halen. En ik wil dat ze dat weet, dat ze dat vertrouwen heeft. Maar vooral wil ik haar het vertrouwen geven dat het logeren gaat lukken en dat ze veel plezier gaat hebben! |
| Quote |
| Jolanda1974 schreef op: 05-06-2012 12:51:15 |
Ik vind het wezenlijk verschil. Logeren omdat papa en mama er niet zijn en niet de mogelijkheid om
je op te halen dat vind ik echt moeten. Dan kan ze helaas niet naar huis midden in de nacht. Logeren voor de gezelligheid, dan zijn papa en mama thuis en kunnen je altijd komen halen. In jullie situatie vind ik het toch anders hoor Sara, er lag we degelijk een grondslag bij jullie dochter om gespannen te zijn. Nogmaals ik ben een voorstander om kinderen op te halen als ze haar huis willen, maar je moet wel die mogelijkheid hebben om dat te doen. En als het niet zo is.. heel vervelend voor het kind maar ik zou afspreken om haar vroeg te komen halen 's morgens. |
| Quote |
| Sara1976 schreef op: 05-06-2012 13:51:59 |
weet ik ook dat ze daardoor gespannen was. En ik wist ook dat dat de achterliggende reden was. Maar
door haar te laten ervaren dat ik haar weer vroeg kwam halen, is het logeren weer leuk geworden en
geen onzekere situatie omdat misschien wel weer in het zkh zou liggen. Het zijn ook 2 verschillende situatie, logeren voor de fun en omdat het moet. Ik kan me voorstellen dat het gevoel bij een kind geen verschil geeft. Voor het kind blijft het gaan logeren en dus evt angst. Ik zou tegen Yenthe zeggen dat jullie haar op tijd komen halen (jammer nog niet uitslapen hihi). Thomasgaat ook bji je zus slapen? Misschien maakt dat ook wel verschil voor haar, dat hij er bij is. Voor Lotte altijd wel idd. Als Renske erbij is, heeft ze er minder problemen mee. |
| Quote |
| Miesje schreef op: 05-06-2012 14:19:19 |
misschien is er een boekje over in de bieb? kadootje beloven,soort kanjer kado als ze het goed gedaan heeft. lievelings knuffel mee en misschien wat lekkers voor in de avond,lievelings boek evt ook. hier is tot nu toe alleen de oudste wel eens wezen logeren, gaat altijd goed nouja wel vroeg wakker en blijft savonds wat spoken hihi. |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 05-06-2012 16:14:35 |
Cadeautje heb ik ook aan gedacht. Maar weet niet zo goed wat ik daarvan vind eigenlijk. Beetje
omkoperij. Sara, Thomas gaat bij mijn andere zus logeren. Zij en haar zoons wilden dat al zo lang een keer! Yenthe daar ook logeren is geen optie. Zij heeft 3 jongens waarvan de oudste een zware vorm van autisme heeft. Het gaat niet goed komen als Yenthe daar ook zou zijn, daarnaast heeft ze daar niet echt speelkameraadjes. Ze had vanmiddag mn zus aan de telefoon en ze hebben afgesproken er een feestje van te maken, omdat wij ook een feestje hebben  |
| Quote |
| Cora38 schreef op: 05-06-2012 16:20:29 |
Alles is al in een vergevorderd stadium, maar is het een idee om iemand bij jullie te laten
logeren. Dan kan ze naar haar eigen bed en weet ze dat jullie `s nachts ook weer thuis komen. Wij gaan binnenkort naar een concert en laten ons nichtje dat komt oppassen bij ons slapen. Scheelt een hoop geregel en inpakken voor twee kids. |
| Quote |
| Sara1976 schreef op: 05-06-2012 16:22:25 | ||
Kadootje zou ik ook niet doen hoor. Je kunt overal wel wat voor geven. Ben daar beetje klaar mee, straks krijg je niets meer voor elkaar zonder een kadootje er tegenover te zetten. Volgens mij gaat dat helemaal goed komen met dat feestje bij je zus. echt hoor. Hoe was ze zelf toen ze klaar was met bellen? | ||
| Quote |
| Mitch schreef op: 05-06-2012 16:22:56 |
Wat ik begrijp wil ze wel erg graag zelf ergens logeren, dus daar ligt het niet aan. Misschien is haar eigen angst dat ze heimwee krijgt wel groter dan de hele heimwee zelf. Een feessie bouwen is een goed idee  Mijn zoon vind het altijd belangrijk om een foto bij zich te hebben van ons, dus hij heeft zijn eigen lijstje gekregen en waar hij ook is voor langer dan gaat het lijstje mee. |
| Quote |
| Petrina schreef op: 05-06-2012 16:27:12 |
Kinderen voelen ook aan hoe jij je voelt, laat het lekker zelf los, vertrouw erop dat het heus wel
goed komt hoe dan ook en laat het los. In je hoofd, in je lichaam, in alles! Maak samen met je meiske een fotoalbum voor als ze jullie mist, zo heeft ze jullie altijd bij haar. Hoe jij doet, zo doet je kindje ook. |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 05-06-2012 16:29:18 |
Petrina, ik heb er geen moeite mee hoor, dat ze gaat logeren. Vind het juist fijn dat we lekker
samen op stap kunnen! Maar ik vind het rot voor haar dat ze de angst (idd Mitch, dat denk ik ook) niet kan overzien. En daar wil ik haar graag in helpen. Yenthe kennende helpt het niet als ik het negeer. Voor haar is het een wezenlijk, belangrijk iets |
| Quote |
| Suus schreef op: 05-06-2012 16:31:00 |
Ik zou proberen het op zijn beloop te laten. Door te benadrukken dat jullie haar altijd op kunnen
halen geef j evertrouwen... maar ik denk ook de optie van afhaken bij het eerste gevoel van heimwee.
Ik bedoel daarmee dat ze mogelijk bij eenklein verdrietje opgehaald zal willen worden terwijl het
misschien gewoon overkomelijk is. |
| Quote |
| Petrina schreef op: 05-06-2012 16:38:19 |
Vertrouw erop dat je zus op zo'n moment haar ook kan troosten, en dat die ook wel oplossingen
hiervoor kan bieden. Ik zou het dus niet negeren, maar ik zou mij er van tevoren niet druk om maken. Als het zo ver is kan is er nog tijd zat om dat te gaan doen, laat haar gewoon lekker gaan en vertrouw op haar en op je zus dat ze er wel uitkomen. Ieder kind heeft deze fase wel, maar sommige kindjes wat sterker, maar als je haar steeds ophaal maak je het haar ook wel makkelijk om de volgende keer weer opgehaald te willen worden. Het is misschien juist goed voor haar om eens te ervaren hoe het is om door die angst te gaan, en toch te blijven en daarna te kunnen ervaren dat ze daarna toch genoten heeft. Dat zal vertrouwen gaan geven voor een volgende keer. Ik begrijp dat jij het niet erg vind dat ze gaat logeren, maar ik voel ook dat jij het erg vind dat ze dan verdrietig word, of bang word. Maar dat is helemaal niet erg! En anderen kunnen dat ook prima oplossen over het algemeen. Dus nogmaals maak je niet druk, zie hoe het komt! |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 05-06-2012 16:43:00 |
Mn zus weet goed met haar om te gaan hoor, en weet haar ook prima uit haar verdriet te halen. Tot op
zekere hoogte. Nou ja, we zien wel hoe het gaat |
| Quote |
| Alice schreef op: 05-06-2012 17:34:44 |
Jij bent wel degene die Yenthe het beste kent en haar al 4 jaar op een bepaalde manier opvoedt. Dus
volg jouw gevoel. Vind ergens samen met haar de zelfzekerheid in het logeren, je kunt haar een hart onder de riem steken, zeggen dat je weet dat ze het wel aankan, of iets meegeven / maken waar ze troost aan heeft, haar zeggen dat het niet erg is als het niet lukt enz enz. En als ze dan toch terug naar huis wil, dan is dat maar zo. |
| Quote |
| Mb2 schreef op: 05-06-2012 17:35:48 |
Mijn nichtje had ook last van logeerangst. Als ze kwam slapen was ze altijd erg enthousiast en had
er zin in...totdat ze in bed lag. Dan was het eng, ze hoorde geluiden die ze thuis niet hoorde enz.
Haar ouders kwamen haar ook altijd halen. Toen ze een keer echt niet konden komen om haar te halen
hebben ze dit van te voren aan haar verteld. Zelf heb ik met haar (en m'n broer en schoonzus)
afgesproken dat we de volgende ochtend voordat papa en mama haar kwamen halen samen een high-tea
gingen maken. Op zaterdag (de dag dat ze kwam) samen allerlei lekkere dingen bedacht en boodschappen
gedaan. Zondag in de ochtend samen de high-tea gemaakt. Deze stond klaar toen mijn broer en
schoonzus haar kwamen halen. Was erg leuk en het slapen is die nacht helemaal goed gegaan! Even een
klein momentje in tranen, maar kunnen troosten en met het leuke vooruitzicht van de volgende ochtend
weer heerlijk in slaap gevallen! |
| Quote |
| Mama_anja schreef op: 05-06-2012 18:06:15 |
laat haar eerst een paar keer overdag ergens anders dan een hele dag bijv van smorgens 10 tot avond eten en dan een middag plus slapen met de afspraak dat ze je zo vaak mag bellen of afspreken dat ze mag bellen en dit langzamer hand afbouwen ik denk dat de angst van haar is dat mama haar achter laat dit heeft denk ik meer met de situatie die jullie hebben mee gemaakt |
| Quote |
| Mama_anja schreef op: 05-06-2012 18:08:22 |
ps laat het voorlopig bij 1 nachtje en niet meer tot ze zelf aan geeft meer te kunnen ik heb ondanks ik heimwee had 6 weken van huis geweest en kon niet terug van wege de afstand |
| Quote |
