Mama-life
| Lenamvdaisy schreef op: 28-04-2012 18:01:47 |
 couveuse na zwangerschap 37,4 weken. kleine start problemen!! geboren via keizersnede  enkele dagen oud.  rond de 3 maanden  1 dag voor het ellende begon   dag later opgenomen met een hersenvliesontsteking  na alle ellende even een midweekje weg geweest!..  1e verjaardag!!  ander half jaar oud!!  zowat 2 jaar!!  3 jaar  3.5 en erg verdrietig...  4 jaar oud en ondeugend  5 en een beetje hahaha..  |
| Quote |
| Blauwtje schreef op: 28-04-2012 20:54:48 |
Ze is zo weinig veranderd in dr gezichtje, leuk om te zien! Wat een moppie heb je toch met die
sproetjes op dr neusje, vind dat toch zooo lief en wijs staan he! |
| Quote |
| Minou schreef op: 28-04-2012 21:00:39 | ||
Idd! Je ziet haar koppie er al helemaal in! Mooi meisje, ze komt er wel! | ||
| Quote |
| Nina_mv_owen_en_quin n schreef op: 29-04-2012 17:40:01 |
Mooi hoor, en tussen de 1,5 en 2jr is ze echt veel veranderd! |
| Quote |
| Myself schreef op: 29-04-2012 17:54:58 |
Ik vind het een beetje een pippi langkous-meisje om te zien. Ondeugend, maar op een manier dat je er eigenlijk keihard om moet lachen. |
| Quote |
| Sennamvyent schreef op: 29-04-2012 18:22:23 |
Een infuus sis, prikken ze bij kleine kinderen vaker in het hoofd. Leuke foto's hoor! |
| Quote |
| _sas_ schreef op: 29-04-2012 18:40:16 |
Hey, wat een mooie foto's. Ik vind die overzichtjes altijd zo leuk om te zien. Je hebt een mooi meisje! |
| Quote |
| Nimmie schreef op: 29-04-2012 20:31:24 |
Sis dat was de infuus wat idd bij haar in het hoofd gezet is daar kwam dus het sterke ab kuur in
vanwege dr hersenvliesontsteking.. dit ziet er nog aangenamer uit als toen ik dr in de armen zag van
een arts die zon grote spuit in dr hoofd gedaan had... |
| Quote |
| Tessa_mv2 schreef op: 29-04-2012 20:39:06 |
Mooi om de ontwikkeling te zien! Je ziet idd in elke foto dat het om het zelfde meisje gaat! Leuk!! Mijn meisje heeft ook in de couveuse gelegen en in november wordt ze 10. Ik vind zulke overzichtjes zo mooi! Ik denk dat ik een boek ga maken van 0-10 voor haar. Lijkt me wel heel leuk om te maken en vooral ook laten om door te bladeren. Dit idee krijg ik nu ik naar jou foto's zit te kijken. |
| Quote |
| J schreef op: 30-04-2012 20:52:05 |
Jeetje, dat lijkt me zo doodeng. Hoe ben je er destijds achtergekomen? Ik heb wel is begrepen dat
het een kwestie van uren kan zijn, en dat het dan fataal kan zijn toch? |
| Quote |
| Nimmie schreef op: 30-04-2012 21:37:51 |
als ik daisy later die dag was gekomen dan kon het fataal zijn daisy lag op het nippertje van leven
en dood!.. eh, het was een zomer dag en daisy had lekker geslapen maar werd erg suf wakker en lag eigenlijk erg slap in mijn armen, haar fontanel was erg opgezet en ze had door de 40 koorts aangezien ze ook al weinig dronk heb ik toen de hap gebeld! moesten met spoed meteen komen, en vanuit daar werden we meteen doorverwezen naar spoedeisend hulp en de hap had de spoedeisend hulp al ingelicht dat we er aan kwamen met een baby van 5,5 mnd met hersenvliesontsteking nou daisy werd meteen uit mijn armen getrokken en naar de onderzoek kamer gebracht ik mocht er bij zijn maar ik kon het gewoon niet meer zakte gewoon van angst door mijn benen en heb ik daar op de gang gejankt als een klein kind! half uur later kwamen ze naar buiten gelopen met daisy met een dikke spuit in haar hoofd waar de infuus in moest komen ze hadden alles onderzocht en echt het was een avond om nooit meer te vergeten.. dagen erna was ze echt levenloos zeg maar ze lag stil in dr bedje en veel slapen, en als ik de luier moest verschonen krijste ze het uit van pijn!.. ik heb toen dag en nacht bij der geslapen en 1 nacht ging ineens alles af alle alarm bellen die er maar waren op haar kamer.. tuurlijk schrok ik wakker en ze sliep gewoon hoor maar haar hartje sloeg door de 200 slagen per minuut en had ze weer flinke hoge koorts.. ik werd gewoon aan de kanten geduwd door de verpleegkundige en die vertelde mij dat daisy erg aan het knokken was tegen het hersenvliesontsteking.. die dag was het nog eigenlijk gewoon een baby dat niks kon, echt gewoon in bed stil lag en je er niks mee kon doen... het leek op een pop zeg maar.. gelukkig 24 uur later die ochtend werd ik wakker en ze zat in bed te kwekken en te spelen en toen ohh echt ik heb gehuild van blijdschap!! en daarom is het ook mijn kleine vechter.. sorry voor het lange verhaal  |
| Quote |
| J schreef op: 02-05-2012 21:42:41 |
Sorry voor mijn late reactie, maar wat een vreselijk verhaal. Heb ooit een soortgelijk verhaal
gelezen en dat was net zo'n drama. Wat goed dat je zo snel gehandeld hebt! Vaak besef je achteraf
pas wat een adrenaline er door je heen ging en toch kalm kon handelen he. Maar ik ben wel blij dat
je accuut terecht kon bij de SEH zeg. Wat een doodsangsten moet je uitgestaan hebben. Gek dat alles
op zo'n moment zo onbelangrijk is, zo lang je kind maar gezond is/wordt. |
| Quote |
