Jordy mijn speciale mannetje

Soms heb je het gevoel dat je even van je af moet schrijven, vandaag heb ik dat.

Jordy is zoals gezegd wordt een Complex mannetje, hij begon pas met praten toen hij 2,5 jaar was, daarna volgde Logopedie toen dat aansloeg bij hem leek Jordy net een oud mannetje met apart taal gebruik, veel woorden die toen niet paste bij een inmiddels 4 jarig mannetje.

Jordy heeft op 2 peuterspeelzalen gezeten, de 1e was een drama konden ze hem helemaal niet aan en de druppel was toen ik 8 maanden zwanger van robin was en ik Jordy vond buiten bijna op de busbaan.

Peuterspeelzaal 2 was super echt waar, heel rustig ingericht en 2 juffen, jordy speelde wel veel alleen en dingen moeten nee dat wou hij niet.

4 jaar, de kleuterschool komt eraan, wij de juf gezegd hoe jordy is dat hij veel aandacht vraagt , en eist en ook krijgt met goed of fout gedrag, nee hoor zei de juf komt goed......tja 30 kids is wel veel als je ook jordy erbij hebt zei ze 3 weken later......

BJZ erbij gehad en nee MKD was toch beter ook voor observatie, en daar ging mijn mannetje elke dag met het busje op en neer, hij vond het geweldig.
Op MKD kwamen ze erachter dat Jordy best complex was maar tot een diagnose kwamen ze niet.

5,5 jaar tijd om daar weg te gaan en naar SBO te gaan, later hoorden wij dat het gewoon een verlengde kleuterschool was ( heel fijn ) . Daar vonden de juffen hem voorbeeldig , tja jordy kan heel goed gewenst gedrag laten zien totdat het 15 uur is en hij naar huis mocht , toen zag je de Jordy zoals Jordy is, tegendraads , driftbuien , heel bepalend enz.

7 jaar weer naar een andere school want daar mocht je maar tot je 7e blijven, intussen was het thuis niet meer te handhaven en wilden ze ons weer een cursus laten doen de zoveelste al, toen hebben wij gezegd nee het is klaar dit kan niet meer en eindelijk werd er geluisterd en met veel pijn in ons hart toen besloten om Jordy intern te laten opnemen.

7,5 jaar Jordy gaat intern bij Karakter en weer laat hij gewenst gedrag zien, is beleefd en doet wat hij moet doen, totdat hij na 3 maanden zo gewend was dat ze eindelijk de jordy zagen zoals wij hem elke dag zagen, oke zeiden ze dat is niet goed........toen ging hij aan de medicatie, maar helaas de medicatie's werken bij jordy niet zoals het bedoeld is.

met 8 jaar eindelijk een diagnose PDD-NOS en ADHD oke kunnen we mee verder, driftbuien blijven, er veranderd eigenlijk weinig.

Toen kwam het ontslag , na 7 maanden weer naar huis, met volle moed gaan we er tegenaan, weer naar een nieuwe school en weer komt er een busje elke dag.

Na 3 maanden ging het heel slecht met jordy, de buien werden erger, hij wilde dood en schreeuwde dat hij gek werd van zijn hoofd, wij aan de bel getrokken bij de psychiater en ja toen weer de moeilijke keuze moeten maken om hem weer intern te doen.

Sinds 20 juli 2011 zit jordy weer intern, het gaat nog steeds niet goed is weinig veranderd, Jordy blijkt totaal geen emotie's te kennen en plaatst alles onder BOOS want dat kent hij.

Verschillende medicatie's gehad maar tot nu toe lijkt het niet te werken.

Vandaag een gesprek gehad en het is toch erger dan gedacht , psychiater gaat kijken naar zijn diagnose want die past niet in het plaatje en waarschijnlijk heeft Jordy Klassieke Autisme , helaas 1 van de ergste soorten van autisme die er is.

Volgende week dinsdag weer erheen voor medicatie consult en diagnose gesprek.

Ik ben zoooooooo moe he, zijn al sinds dat hij 2,5 jaar is bezig en nu is hij 9 jaar en hebben nog steeds niet de definitieve diagnose voor hem....ik wil hem zo graag helpen en weer thuis hebben maar zoals het nu gaat gaat dat gewoon niet en ik vind dat zo erg he.
Je kind hoort bij je, ik weet dat maar het moet ook kunnen en nu nee helaas het kan niet

wat ik met dit verhaal wil bereiken ik weet het niet maar moest het gewoon even kwijt , zit hier alleen en mijn hoofd zit zo vol met vanalles dat ik nu even de weg kwijt ben.

Vandaag de definitieve diagnose gekregen, Jordy heeft klassieke Autisme en niet zo'n klein beetje ook.

na bijna 7 jaar vechten, bellen, onderzoeken, opname's eindelijk weten wat het is.

en nu nu ben ik op, kapot, moe.

Alles laten inwerken en verwerken en dat er tegen aan, want bij de pakken gaan neerzitten dat kan niet ik moet doorgaan voor mijn mannetje.

Mama houd zoveel van jouw, mijn speciaal mannetje jij maakte mij Mama en mijn liefde voor jouw zal nooit verdwijnen

---

Diabetes type Lada sinds 5 juni 2013. Helaas al type 1...sinds eind 2013.