Mama-life
| Spatje schreef op: 28-06-2018 13:36:46 |
Mijn puberdame van 14,5 heeft al een maand of 2 een vriendje. Hartstikke leuke lieve jongen.
Gaat naar 6 vwo. Zij naar 3 vwo. Allebei hebben ze een baantje in de horeca en doen het goed op school. Ze hebben al een week vrij, alleen vandaag boeken ingeleverd en ze hangen dus al een week samen. Allemaal prima zolang ze maar thuis slaapt en ik weet waar ze is. Net kreeg ik te horen dat ze zaterdag naar de stad gaan, daarna naar de verjaardag van zijn jongere broertje inclusief bbq. In de avond een eindejaarsfuif. Ze wordt snachts naar huis gebracht door de vader van haar vriendje. Dag erna gaan ze zwemmen de hele dag. En ik denk alleen maar van wanneer zie ik je nog eens. Merk dat ik hier heel veel moeite mee heb. Dat ik het liefst wel zeggen dat ze zaterdag zich ook nog even hier moet laten zien. Maar ik ben ook jong geweest en ik was ook altijd weg en oh wat heb ik een heerlijke pubertijd gehad. Is dit nu het loslaten? Ik wil het niet  Over 3 weken gaan we op vakantie en heb ik haar 2 weken om me heen. Misschien moet ik me daar maar op verheugen en haar gewoon laten genieten van haar vrije tijd . 1 september begint school weer en dan moet ze weer flink aan de bak. Wie heeft dit ook zo moeilijk ervaren? |
| Quote |
| Harleysmama schreef op: 28-06-2018 14:20:55 |
Mijn zoon is 12 en woont vanaf zijn 11e bij zijn vader, omdat hij dit wilde. In het begin heb ik het
er erg moeilijk mee gehad. Maar verheug me nu op de weekenden dat hij naar mij komt. Door de week
heb ik het nu druk met werken en mijn vader bezoeken in het verzorgingshuis. Weekenden zijn nu
gevuld met leuke dingen doen met mijn zoon. En ja loslaten hoort erbij. En is verdomd moeilijk, maar het luidt een nieuwe fase in, van dat je kind steeds zelfstandiger wordt. |
| Quote |
| Spatje schreef op: 28-06-2018 14:26:27 |
Ik vind het oprecht vreselijk, maar dat probeer ik niet te laten merken  Als ik nu een terrordochter had zou ik meer nee moeten zeggen. Maar dat kan ik nu niet maken. Vergeet soms mijn eigen tijd. Voor mijn gevoel had mijn moeder daar ook veel minder moeite mee. |
| Quote |
| Kees schreef op: 28-06-2018 14:46:42 |
Oooh ik snap het helemaal! Ik ben de slechtste in loslaten geloof ik... Het is knal dat je haar zo kunt laten gaan. Vind haar wel jong, van mij mogen ze alles hoor maar jij bent er om de grenzen te bewaken. Leuke dingen prima maar als jij vindt dat het niet nodig is is het niet nodig  Je gunt ze alles maar weeeeeeeeeeh ....moeilijk!! |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 28-06-2018 14:51:26 |
Erg hè? Hier talen ze totaal nog niet naar vriendinnetjes....geloof ik  ...Maar zijn
ook al vaak de deur uit.Wel fijn dat ze keurig wordt thuis gebracht..De volgende keer blijft ze vast slapen..weer zo'n stap.. Ik sta ook zo stil bij de vakanties. De oudste is 15..elk jaar kan nu het laatste jaar zijn dat hij meegaat..pfff.. |
| Quote |
| Kees schreef op: 28-06-2018 14:57:48 |
Oja en met 12 komen de vriendinnen hier al in bosjes voorbij. Zoon mag sinds kort alleen op fiets naar school en sport. Sport duurt tot 20.30 dus 20.50 moet ie thuis zijn volgens mijn hystrrische berekening...hij was er vd week om 21.30 nog niet! Schrik, misselijk, wat moet ik doen? Andere zoon in bed...geen tel mee...21.45 kwam ie aankakken.... " ik zal het maar eerlijk zeggen, heb na de training met een meisje wat gedronken aan de bar" Het was dubbel, tuurlijk reageerde ik pissig maar van binnen moest ik zo lachen...nu al? Ik zag em al zitten...de player...met zn fristi whahahaa |
| Quote |
| Spatje schreef op: 28-06-2018 15:37:12 |
Nou blij dat ik niet de enige ben , en slapen bij haar vriendje gaat sowieso de komende vakantie
niet gebeuren, misschien ouderwets, maar dat is dan maar zo. En ja sex kan overal, maar ik
stop gewoon mijn hoofd in het zand. Overigens heeft ze me deze week gezegd daar nog niet aan
toe te zijn. Wat dat betreft hoop ik dat ze dat lang zo blijft voelen. Heb haar net mijn opening hier laten lezen en ze begon te lachen. Tja zegt ze, mam ik wordt al groter en wil over 4 jaar gaan studeren, je zult me toch ooit moeten loslaten. Dus ik heb gezegd dat ze lekker vab haar vakantie moet genieten zolang ze maar thuis slaapt en ik weet waar ze uithangt. Godzijdank zitten de ouders van haar vriend op dezelfde golflengte. Sjuchtttttt |
| Quote |
| Spatje schreef op: 28-06-2018 15:39:06 |
Kees hoe oud is je oudste? Jen ze blijft hier gewoon mee op vakantie gaan. Gaat vriend maar mee volgend jaar. Hup naar Zeeland  |
| Quote |
| Jen9 schreef op: 28-06-2018 17:32:06 |
Whaha..ik zou ook mijn kop in het zand steken.. Vriendinnen met wat oudere kinderen vertellen hele
verhalen en hebben er ook aan moeten wennen.. Sex onder mijn dak door mijn kinderen.. pfff... Als ik
t maar niet hoor denk ik nu al :' |
| Quote |
| Amy-mv2 schreef op: 28-06-2018 18:19:35 |
Hier gaat het met dochter en vriendje bijna net zo. Mijn dochter is ietsjes ouder. Alles is leuker dan thuis: Zijn familie is leuker , het eten
lekkerder, hij heeft veeeeeel duurdere dingen, hun huisdier is grappiger, zijn kamer mooier etcetc.
Ik (lees wij ) heb een paar duidelijke afspraken gemaakt anders is ze nooit meer thuis haha en bij gezondheid, school trek ik een streep. Ik mag niet te aardig tegen hem doen, want dat is "akward, mam"..ehh oke. Dus nu roep ik ipv aardig "hee hoi Piet"dan maar "joo, Piet" (hij heet geen piet trouwens haha) en meer van dat soort dingen Vakantie is simpel, ze gaat mee. Ik vind haar nog net wat te jong om zelf te gaan, alhoewel ik zelf geloof ik op deze leeftijd al wel met een vriendin op vakantie ging (hoezo krom) Sowieso tot ze 17 is, daarna moet ze zelf maar kijken. Mee is gratis, zelf op vakantie is werken/sparen. Ik vind het loslaten niet altijd even makkelijk/leuk, maar het hoort erbij en dan liever in kleine stapjes dan dat je alles in een keer krijgt. Er zijn duidelijke grenzen maar voordat ze die heeft bereikt heeft ze flink wat vrijheid en eigen verantwoordelijkheid. Ze vertelt (bijna) alles, alleen mag ik het haar vader niet vertellen  |
| Quote |
| Spatje schreef op: 28-06-2018 18:38:40 |
Ohhhhh ja ze kan er absoluut niet tegen dat ik het goed met hem kan vinden. En al helemaal
niet als hij bv zegt van zou je je moeder niet eens helpen en de tafel dekken. Dat gebeurde vorige
week. Zo heeft hij bv een naam met 3 lettergrepen. Echt iedereen kort het af naar de eerste lettergreep, maar ik mag dat niet. Dat vindt ze stom |
| Quote |
| Mv5 schreef op: 28-06-2018 23:21:53 |
Gek genoeg heb ik echt totaal geen problemen met zelfstandigheid en loslaten. Vond de kindertijd
heel leuk maar vind het ook heel fijn dat ik mijn vrijheid weer terug heb en niet altijd rekening
hoef te houden met de kinderen en ervoor thuis moet blijven of wat moet regelen. Hier mochten ze ook
al vrij snel zelf naar school en sport, graag zelfs. Wil overigens wel altijd weten of ze mee eten of niet en als ze ergens slapen. En qua school stel ik ook wel grenzen. Door de week logeren gebeurt dus niet als ze naar school of stage moeten. Vriendjes...alleen maar leuk voor ze toch. Als het tenminste fatsoenlijke types zijn. Seks en zo houd je toch niet tegen dus ik faciliteer dat liever dan dat ik het verbied. Ik koop liever nu condooms dan over een jaar luiers. Als ze aan de pil willen, geen probleem. Gelukkig lopen ze hier niet zo hard van stapel. Maar ze hoeven zich ook niet als een getrouwd stel te gedragen op hun veertiende. Zelf op vakantie is hier gebruikelijk vanaf ongeveer vijftien jaar, meestal als ze naar de vierde klas gaan. Dat betalen ze dan zelf, met mij mee betaal ik. Ze krijgen wel vakantiegeld maar zullen er ook zelf voor moeten werken. |
| Quote |
| Mv E.l.s schreef op: 29-06-2018 00:10:09 |
Of ik wil of niet, of ik het kan of niet, ik zal wel moeten loslaten. Mijn oudste dochter gaat na de
zomer op kamers wonen in Nijmegen. Mijn andere dochter wil volgend jaar studeren in Maastricht, dus
ook op kamers. Heb ik nog een zoon die denk ik langer thuis zal blijven wonen, maar wel veel weg is.
Ik weet dat het goed is zo, maar moet mijn draai weer even vinden. |
| Quote |
| Dano schreef op: 29-06-2018 04:32:06 |
mijn dochter is 10, loopt iets achter ( is zeg maar een jaar of 8 in haar hoofd) en dat is
echt nog zo’n kind dus voorlopig blijft die wel aan mij hangen . zoon wordt 15 in augustus. Hij is een timmerman in wording, is alleen maar bezig met timmerklussen en start al z’n eigen bedrijf. is dus totaal niet bezig met meisjes en uitgaan en is eigenlijk op school en thuis. maar ik kan met hem wel goed loslaten. Met dochter: nu echt niet maar geen idee over een paar jaar. |
| Quote |
| Debbel79 schreef op: 29-06-2018 06:07:50 |
Ik hetzelfde als Mv5. Gelukkig nooit zo'n moeite mee gehad. Ik snapte ook nooit dat gesnif vroeger als ze naar kleuterschool gingen. Moeders vonden het allemaal zo lastig en wennen. En ik dacht echt "mens, wees blij dat ze de mogelijkheid hebben. En het kind zelf vind het (na
een beetje wennen) geweldig. En ik had idd wat meer de handen vrij. Ik vond het juist heerlijk... Voor mijn kinderen en ook voor mezelf. Nu de oudste inmiddels naar de 2e van de middelbare gaat, is het idd weer wat meer loslaten, maar ook nu geen moeite mee. We laten ze redelijk vrij, wel met regels en grenzen uiteraard. Laten slapen bij vriendje zou hier op deze leeftijd ook geen optie zijn. Verder heb ik liever dat ze lekker bij vrienden is, dan de hele dag thuis op de bank achter die telefoon. |
| Quote |
| Myself schreef op: 29-06-2018 10:24:41 |
Als ik zo eens naar mezelf kijk, heb ik ook niet zo heel veel moeite met het loslaten geloof ik. Heb
behoorlijk zelfstandige kinderen waardoor je ze denk ik ook altijd snel het vertrouwen in dingen heb
geschreven. Ondanks dat wil ik wel graag weten waar ze zijn, met wie en wanneer ik ze thuis kan verwachten, gewoon een stukje veiligheid. Wij gaan dit najaar voor het eerst zonder de oudste op vakantie, hij is 16 jaar, ook weer een bijzonder moment. Wat zal hij genieten het hele huis voor zichzelf  |
| Quote |
| Amy-mv2 schreef op: 29-06-2018 17:09:36 |
Ik denk dat mensen verschillende dingen verstaan onder loslaten. Voor mij is loslaten niet "snif snif bij een schoolhek" oid maar het kind zijn/haar eigen beslissingen en fouten (soms met mogelijk grote gevolgen) laten maken. Het vertrouwen in je kind hebben en er niet te veel bij willen helpen of aan alle kanten maar raad aandragen willen dragen, ze niet te veel willen behoeden voor negatieve dingen die voortkomen uit wat ze beslissen, dat is voor mij loslaten. Dat loslaten gaat meestal in kleine stapjes en soms is er ineens een grote, bijvoorbeeld doordat er qua school, huisvesting of andere omstandigheden veranderingen zijn. Maar ik denk dat dat besef pas komt als je er middenin zit, als je kinderen jonger zijn kijk je er vanuit een andere invalshoek naar en zijn de zgn "stapjes" ook kleiner Hier is loslaten bijvoorbeeld ook nooit meer een knuffel mogen geven, want dat is stommmmm ( gaat wel weer over weet ik uit ervaring). Of nadenken dat je niet in 1 keer de slaapkamer binnenrent wat je bij een kleuter/lagere school kind wel doet, maar de privacy is veel belangrijker voor pubers, wat ze ook doen in hun kamer.... |
| Quote |
| Spatje schreef op: 29-06-2018 17:30:11 |
Voor mij is loslaten ook niet staan huilen bij het eerst naar school brengen. Wat nu vooral speelt
is het feit dat mijn kleine meisje een jonge vrouw wordt. Dat is voor mij het loslaten.
Het merken dat ze ons niet meer zo nodig heeft. Gelukkig zijn allebei mijn kinderen
altijd vrij zelfstandig geweest. Ik ben er sinds het schrijven van dit topic er ook gewoon steeds meer aan het denken dat het ook kan liggen aan het feit dat ik me meer bewust wordt van het feit dat ik ouder wordt. Ik ben 43 , en dat merk je aan de kinderen. Mijn dochter aan de pil, jeetje wat gaat de tijd dan ineens snel. 2 jaar geleden was ze nog zo'n kind. We gaan een heel andere fase in. Ook leuk, maar ook moeilijk soms . |
| Quote |
| Kees schreef op: 29-06-2018 17:35:07 |
Loslaten kan idd op veel manieren gezien maar misschien is het ook meer meegaan in een nieuwe
fase? Ik heb overal extreem moeite mee, ben zelf zo niet opgevoed... Het is vertrouwen hebben in je kind, je eigen begeleiding maar ook de omgeving denk ik... Heb grote angst als zoon van 12 alleen naar school fietst, ken de stad...maar ken ook mijn naieve kleine jongen...die combi maakt het lastig. Niet voor hem...voor mij maar ik laat hem wel gaan. Maandag gaat ie een week op kamp met school. Ik ben dus zo'n jankmoeder die haar tranen staat weg te slikken... De verandering van dat ze zo afhankelijk waren naar het zelfstandige is dat we opnieuw moeten wennen..masr ik gun het hem zo.... |
| Quote |
| Juudje schreef op: 29-06-2018 20:11:02 | ||
Daar zag ik ook wel tegenop destijds hoor, mijn 12-jarige warhoofd die nergens de weg kende en dan ineens 10 km op de fiets naar een andere plaats moest fietsen, maar het went ZO snel het gaat echt vanzelf! En ik sta niet te hulen bij schoolreisjes of kampen, maar heb toch altijd wel een ieniemini brokje in mn keel hoor haha, maar da's dan eigenlijk gewoon meer omdat ik het zo leuk voor ze vind. Dat ze zo genieten ervan. | ||
| Quote |
| Lisje schreef op: 29-06-2018 20:28:20 |
Ach je mag toch heimwee hebben naar dat ze klein waren, het duurt nou eenmaal kort en dat ze groot
zijn nog de rest van je leven. Ik vind ook elke volgende stap weer lastig, maar het went ook allemaal weer snel. |
| Quote |
| Spatje schreef op: 30-06-2018 23:54:18 |
Is ook zo Lisje, het gaat allemaal zo snel. Ze is nu naar een fuif. Ze wordt naar huis
gebracht. Ik lig in bed en mijn man zit beneden. Die wacht op zijn prinses |
| Quote |
| M&j schreef op: 06-07-2018 17:30:47 |
Ik heb nooit moeite gehad met loslaten, ook al hou ik het niet droog bij belangrijke mijlpalen in
het leven van mijn kinderen. Deze week met diploma-uitreikingen, musical en afscheid basisschool is
wat dat betreft zelfs een topper, meerdere avonden was het raak maar dat is gewoon emotie die er uit
komt. Wel heb ik er erg aan moeten wennen dat ik mijn dochter soms meerdere dagen niet zie, dat vind ik erg lastig. Ik heb ze zonder moeite naar KDV gebracht en naar school, ze alleen thuisgelaten, ze alleen naar school laten gaan, geen probleem, maar ze een tijd niet zien vind ik erg moeilijk. |
| Quote |
| Spatje schreef op: 06-07-2018 21:12:38 |
Je slaat de spijker op zijn kop. Ik denk dat dat hetgene is waar ik ook de meeste moeite mee
heb. Niet zozeer dat ze het druk heeft met allemaal leuke dingen, maar het feit dat ik haar
weinig zie. Vandaag heeft ze ervoor gekozen om eens lekker een tutdag thuis te hebben.
Heerlijk vind ma dat |
| Quote |
| Amy-mv2 schreef op: 06-07-2018 21:15:42 |
Hier is dochter ook alweer weg, ze kwam met vriendje hier bbq-en en daarna riep ze: "wij gaan, hoe
laat moet ik thuis zijn?" Ik zie haar weinig de laatste tijd. |
| Quote |
